วันที่ 7 ตุลาคม 2554

มันออกจะดูเหลือเชื่อสำหรับหลายๆคน เพราะตัวแม่เองก็ไม่มั่นใจเหมือกัน

เรื่องมีอยู่ว่า...

เมื่อตอนเราย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ช่วงกลางปี2553 ป้าโอ๋กับน้าแอนก็หิ้วเอากระต่ายมาเลี้ยงคู่หนึ่ง ด้วยความกระต่ายอ่ะนะ มันก็ชอบกุ๊กกิ๊กกัน

ไปๆมาๆมันก็ท้อง ด้วยความกระต่ายสาวมือใหม่คลอดออกมาคอกแรก 4 ตัว รอด2 ตัว ตาย 2ตัว เนื่องจากแม่มันไม่รู้ประสาเหยียบลูกตัวเองตาย เฮ้อ..แม่จึงจำเป็นต้องเอาเจ้าสองตัวน้อยมาเลี้ยงไว้ ทั้งที่แม่ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์เลย เกลียดที่สุดภาระของคนอื่นเนี่ย แม่อดตำหนิป้าโอ๋กับน้าแอนไม่ได้ที่ละเลยมัน แม่เอาเจ้าสองตัวมาเลี้ยงโดยไปซื้อนมแพะมาชงให้กิน ช่วงเช้าก็พยายามให้มันกินนมแม่มัน หลอกล่อแม่มันสารพัด

นั่งคลุกกับกรงกระต่ายประจำ พอตกกลางคืนก็ต้องตั้งเวลาป้อนนมให้อีก...

ตอนแรกแม่ฝืนมากๆแต่ก็สงสารมันมากกว่าชังอ่ะ...

แต่พอเลี้ยงไปๆมาๆอ๊ะ..มันน่ารักแฮะ ใครมาจับนะแม่มองตาเขียวเลย

เลี้ยงอย่างลูกเลย ประคบประหงมซ้า..ดูพ่อของลูกก็จะรักมันเหมือนกัน

...

แต่แล้ว...ก็เกิดอุบัติเหตุเพราะความสะเพร่าของแม่

วันนั้นแม่อยู่บ้านกับน้าแอน น้าแอนอยู่ห้องนอน

แม่ก็เอาลูกกระต่ายสองตัวใส่ไว้ในตระกร้าเหมือนเดิม ตอนนั้นมันยังอ่อนๆอยู่เลย

ด้วยความที่แม่จะไปเก็บผ้า แม่ก็เอาตระกร้ากระต่ายไปวางไว้ตรงตู้โชว์ที่มีที่วางทีวี

พอแม่เก็บผ้ามาเต็มมือ ด้วยความขี้เกียจขึ้นลงแม่ก็กะจะไปเอากระต่ายขึ้นไปพร้อมกัน

ตอนที่แม่เอื้อมมือไปจับตระกร้า..ด้วยความที่หอบผ้าอยู่มือก็จะคว้าตระกร้ากระต่ายด้วย

เหตุร้ายที่ไม่อยากจะคิด..ก็เกิดขึ้น

ตระกร้ากระต่ายพลัดตกลงไปในซอกตู้โชว์ กระต่ายลงไปนอนหงายเก๋งอยู่ในซอกตู้

แม่คิด..ตายแน่ๆ มันเพิ่งกินอิ่มพุงกาง ตกจากที่สูงต้องจุกตายแน่

แม่ก็เลยชะโงกไปตรงซอกตู้...เอ๊ยยย

ไม่ตายแฮะ..

แม่เลยใช้ไม้กวาดเขี่ยๆ เจ้าตัวขนขาวมันแสนรู้หน่อยมันคลานดุ๊กๆออกมาได้

เหลืออีกตัว อยู่ลึกหน่อย เหมือนมันจะออกไม่ได้

แม่ก็เลยขยับตู้..

ไม่นะ...ผิดมหันต์เลยลูกเอ๊ยยย

ตู้ใหญ่ยักษ์ แทนที่มันจะเขยิบออก มันกลับดันเข้าไปขยี้ร่างน้อยๆนั้น

แม่ได้ยินเสียงร้องเล็กๆรอดออกมา...

แม่สั่นแล้ว มันไม่ไหวติงแล้ว แม่ค่อยๆเอาไม้กวาดค่อยดันขึ้นมา

สภาพลูกกระต่ายขาขวากระดูกนิ่มแล้ว

อึทะลักอีก...ร่างนิ่งไม่ไหวติง

โธ่..ลูกเอ๊ยย...แม่ทั้งร้องทั้งสั่น ได้สติก็ขึ้นไปร้องต่อข้างบน

ไม่กล้าบอกใคร ผ่านไปได้ชั่วโมงจึงได้ไปเคาะบอกน้าแอน

แทนที่จะบอกความจริง..แม่ก็ดันโกหกอีกว่ามันตกลงมาตายเอง

แม่รู้สึกผิดมากๆๆ แต่ตอนนั้นแม่คิดได้แค่นั้นแหล่ะ(แย่มาก)

...

ซักพักแม่ก็นำร่างกระต่ายที่นอนหลับนิรันดร์นั้นไปฝัง

ก่อนฝังแม่คิดในใจว่า"ถ้ายังมีบุญด้วยกัน ก็ขอให้กลับมาให้ดูแล "

ตอนนั้นคิดไปถึงว่าถ้าท้องก็ขอให้เกิดมีมามีตำหนิอะไรให้ฉุดคิดถึงบ้าง

...

หลังจากนั้นบ้านเราก็ได้กระต่ายมาอีกหลายคอกจากเจ้ากระต่ายสองคู่แรก

แต่ไม่รู้ทำไม กระต่ายไม่หาย ก็ตาย แล้วเราก็มารู้ตอนหลังว่ามีแมวมากินกระต่าย

เพราะเราให้มันวิ่งอยู่ในสนาม ไม่คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน เกือบสิบตัว บาปกำเราจริงๆ

...

และแล้ว....หลังจากเจ้ากระต่ายน้อยต้องมีอันจากไปด้วยฝีมือของแม่

เพียงเดือนเดียวก็มีสิ่งผิดปกติ....ได้เกิดขึ้นกับร่างกายของแม่......

Free Tex

Create Date : 07 ตุลาคม 2554
Last Update : 7 ตุลาคม 2554 13:27:26 น.		2 comments
Counter : 365 Pageviews.
Share Tweet