Second time with “Yaya Urassaya Sperbund”

จาก 18 มี.ค. 2554 วันที่ได้เห็นเด็กผู้หญิงคนนึงในเวลาที่เป็นตัวของเธอเองเป็นครั้งแรก วันที่ได้เห็นความสดใส น่ารัก และเป็นธรรมชาติของสาวน้อยคนนั้น แต่ดันลืมนึกถึงบล็อกนี้ของตัวเองไป จนกระทั่งได้มีโอกาสสัมผัสตัวตนกับคู่ขวัญของเธอและมาลงมือเขียนบล็อกถึงเด็กผู้ชายคนนั้นตามแรงยุ(และกดดัน)จากน้องสาวที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน เลยนึกได้ว่าชั้นก็มีวันดีๆกับน้องสาวคนสนิทของเค้าด้วยนี่หว่า แต่จะให้ย้อนกลับไปเขียนถึงความประทับใจในตัวสาวน้อยคนนั้นที่ได้เจอก็คงแปลกๆ เลยตั้งใจไว้ว่าถ้าปีต่อมาได้มีโอกาสดีๆแบบนั้นอีกครั้งจะไม่ลืมบันทึกความทรงจำที่มีต่อเด็กผู้หญิงคนนี้

“อุรัสยา เสปอร์บันด์”

ก็แหม !!! เค้า 2 คนคู่กัน ในเมื่อเคยเขียน 1 วันกับซุปตาร์ ณเดชน์ คูกิมิยะ แล้วจะไม่เขียนถึงอีกคนได้อย่างไร 555

คำเตือน(ที่ขอนำกลับมาใช้อีกครั้ง) : เรื่องราวต่อไปนี้จะเป็นการเวิ่นเวอถึงนักแสดง นางแบบ คนนี้จากสายตาและการรับรู้ของแฟนคลับคนนึง ใครที่ต่อมหมั่นไส้ต่อเด็กผู้หญิงคนนี้ทำงานง่าย ได้โปรดข้ามๆบล็อกนี้ไปนะคะ คุณอาจจะทนอ่านไม่ได้จนจบ และข้อความต่อไปนี้เป็นความเห็น ความรู้สึกส่วนตัวของเจ้าของบล็อก ไม่ได้เขียนในฐานะตัวแทนแฟนคลับกลุ่มใดทั้งนั้น


18 มี.ค. 2555

ดูเหมือนจะเริ่มต้นด้วยเช้าที่แสนวุ่นวายของอิชั้น ด้วยหน้าที่บางอย่างที่เปลี่ยนไป ความรับผิดชอบที่มีมาแบบจนถึงตอนนี้ก็ยังงงๆว่ามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ทำให้การมาร่วมงานมีตติ้งและงานวันเกิดของน้องญาญ่าในปีนี้มีหลายสิ่งอย่างที่ต้องทำ

งานในปีนี้ของน้องไม่ได้มีแค่แฟนคลับจาก Official web ของน้องคือ YayaUrassaya.com เหมือนเมื่อปีที่แล้ว แต่เป็นงานที่คุณแม่เชิญแฟนคลับของน้องทุกที่ ทุกกลุ่มที่คุณแม่และน้องเห็นและรู้จักกันมาตลอด 1 ปี ที่ผ่านมา ให้มาร่วมงานด้วยกัน

จากทีแรกที่คิดว่าคงได้ให้ของขวัญวันเกิดน้องญาญ่าที่งานอีเว้นท์ไหนซักที่ เลยเตรียมของขวัญจากสมาชิกเวบไซต์และแฟนเพจ NadechYaya.com เป็นอัลบั้มการ์ดที่สมาชิกทุกคนส่งมา กับของขวัญที่ตั้งใจจะให้น้องอย่างรูปวาดคู่ของคู่ขวัญในจอ และอยากให้เป็นนอกจอ (อิชั้นก็บิ้วทุกครั้งที่มีโอกาส 555) กับของขวัญอีกกล่องเล็กๆ(มั้ง)

แต่เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปเป็นมีโอกาสให้ของน้องในวันที่ตรงวันเกิดน้องจริงๆ ก็เกิดความอยากจะให้เค้กน้องเพิ่มขึ้นมา (และแฟนคลับทุกกลุ่มก็คงคิดเหมือนกัน ปีนี้น้องญาญ่าเลยมีเค้กวันเกิดหลายก้อนเลย อิอิ) แถมมีแฟนคลับใจดีส่งอีเมล์(พร้อมสตางค์) มาว่าช่วยเอาช่อดอกไม้ไปให้น้องแทนเค้าด้วยได้ไหม ….. โอ้วววววว งานงอก โดยทันที …

เช้านั้นจึงต้องเริ่มด้วยการไปเดินปากคลองตลาดตั้งแต่เช้า พร้อมอัลบั้มการ์ดที่หนักไม่น้อย กล่องของขวัญที่เบาหน่อยและรูปวาดที่ก็หนักไม่แพ้อัลบั้ม ... บ้าหอบฟางมากๆ .... ไปก็ไปแท็กซี่ แต่ก็ยังไม่เจียมยังเลือกช่อดอกไม้ที่ช่อไม่เล็กเลยมาช่อนึง เพราะถูกสั่งมาว่า “พี่เอาช่อใหญ่ๆนะ” ….. คนสั่งมันช่างเห็นใจอิชั้นมาก แต่ก็จัดไป …. ได้ช่อดอกไม้ที่คิดว่าถูกใจทุกคนที่เกี่ยวข้องแล้วก็ต้องบ้าหอบฟางไปเอาเค้กกันอีก

ร้านกัลปพฤกษ์ที่สาทรเป็นที่พึ่งที่ดีมาก(พื้นที่โฆษณา 555) เพราะเป็นร้านที่มีเค้กที่เชื่อถือได้เรื่องความอร่อยร้านเดียวที่เปิดเช้าพอให้ไปเอาแล้วเดินทางไปงานได้ทัน ตะลีตะลานไปร้านเพราะนัดพี่สาวใจดีที่จะมารับไปงานไว้ แต่สุดท้ายก็ไปถึงก่อนและได้นั่งรอพักเหนื่อยแป๊บนึง พร้อมกับได้รับคำชมจากพี่และน้องที่มารับว่า “ขนมาคนเดียวหมดได้ไงเนี่ย” นั่นสิ ขนมาได้ไง 555 แต่พอเห็นทุกคนชอบของที่เตรียมมาให้น้อง และเมื่อมันมากองรวมกันแล้วดูดีแบบนี้ ที่เหนื่อยๆก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง(ครั้งที่ 1) เลยจริงๆ



วันนี้คุณแม่เหมาห้องๆหนึ่งในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ เอ่อ …. ไม่อยากจะจิ้นว่าใครแนะนำร้านนี้ เพราะมันไกลบ้านน้องใกล้บ้านพี่ยังไงไม่รู้ 555 … เหล่าแฟนคลับไปรอกันอยู่พักนึงเจ้าของงานก็มาด้วยลุคน่ารักสดใสสมวัย วันนี้มาเป็นเจ้าหญิงน้อยๆของทุกคน น้องญาญ่าเป็นคนที่แต่งตัวได้เป็นตัวของตัวเองเสมอจริงๆ



เจ้าภาพมาถึงก็ต้องมีการกล่าวเปิดงานกันเล็กน้อย จากการได้เจอน้องในงานวันเกิดปีที่แล้วที่ยังเป็นเด็กน้อยกระโดดดึ๋งๆเวลาตื่นเต้น ภาษาไทยยังไม่ค่อยแข็งแรง จนมาถึงปีนี้ บอกได้แค่ว่าหนูโตขึ้นไม่น้อยเลยทีเดียว ไม่ใช่แค่ร่างกายแต่ความคิดของหนูโตขึ้นอีกปีแล้วค่ะ ปีนึงที่ผ่านมาหนูคงได้รับรู้ ได้เจออะไรมาไม่น้อยเนอะ … You are my number one too



หลังจากกล่าวเปิดงาน เจ้าภาพเริ่มแจกของชำร่วย 555 … เหมือนเป็นธรรมเนียมของน้องญาญ่าไปแล้ว ปีที่แล้วน้องแจกเสื้อ I love YAYA ให้แฟนคลับ ปีนี้น้องแจกเสื้อ YAYA’s girls น้องคงคิดว่าแฟนคลับจะมีแต่ผู้หญิง แต่พอเข้ามาเจอแฟนคลับผู้ชายด้วย น้องเลยขอโทษที่เสื้อเป็น YAYA’s girls …. น่ารักใส่ใจแม้สิ่งเล็กๆดีจังค่ะ



น้องญาญ่ายังน่ารักเหมือนเดิม ปีที่แล้วเดินแจกเสื้อทีละคนยังไงปีนี้ก็ยังอย่างนั้น แต่ปีที่แล้วมีคนร่วมงานแค่ 20 ในขณะที่ปีนี้คนร่วมงานเกือบร้อย แต่อุรัสยาก็ยังน่ารักเดินแจกเสื้อให้กับมือทุกคน พร้อมตรวจไซส์ให้ทุกคนด้วยอีกต่างหาก ใครบอกไซส์ใหญ่ไปเล็กไปน้องแก้ให้หมด และแน่นอนไม่มีใครกล้าเถียงเธอซักคำ ก็เธอเป็นเจ้าของเสื้อนี่เนอะ 555

ช่วงระหว่างเดินแจกเสื้อให้ทุกคน พี่เอ ทิวากร (ที่ปกติจะมาเพื่อแต่งหน้าให้น้องญาญ่า แต่วันนี้กลายมาเป็นพิธีกรจำเป็นให้น้องเพิ่มอีกตำแหน่ง) ก็ได้ให้ตัวแทนกลุ่มแฟนคลับแต่ละที่อวยพรวันเกิดน้อง ซาบซึ้ง วี้ดวิ้วกันเป็นระยะ น้องก็เดินแจกเสื้อไป ตรวจไซส์ให้ทุกคนไป รับฟังคำอวยพรไป ทำได้ทุกอย่างพร้อมกัน …. ช่วงเวลา 1 ปี ที่ผ่านมา พี่ได้เห็นทักษะการดูแลผู้คนของน้องเพิ่มมากขึ้นอีกอย่างละ สงสัยซึมซับจากใครบางคนที่ขึ้นชื่อเรื่องดูแลแฟนคลับทั่วทิศ ทั่วถึง มาไม่น้อยเลยทีเดียว 555



แจกเสื้อเสร็จ อาหารพร้อม แต่ไม่มีใครขยับไปตักอาหารซักคน ทุกคนยังคงวนเวียนถ่ายรูปน้องกันอยู่ สุดท้ายเจ้าของงานก็มาเอนเตอร์เทนด์พร้อมสั่งทุกคนไปกินข้าว ณ บัด now …. แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ 555 …. ก็แน่ล่ะ ถ้าน้องยังอยู่บนเวที จะมีใครอยากไปไหน สุดท้ายน้องก็ไปนั่งกินข้าวที่โต๊ะกับคุณแม่ ทุกคนถึงยอมขยับไปตักข้าวกินกัน เวลากินอย่างจริงจังได้เริ่มขึ้นแล้ว



ช่วงระหว่างกินข้าวเพื่อไม่ให้งานเงียบเหล่าแฟนคลับก็เลยมีการโชว์สเตปและเสียงร้องกันเล็กน้อย เพลงส่วนใหญ่ที่ร้องก็วนๆอยู่กับเพลงคุ้นเคยของเจ้าของงาน ไม่ว่าจะเป็นบ่กล้าบอกครู, ไม่รู้จักชั้นไม่รู้จักเธอ, too much so much very much, คิดมาก หรือโอเคนะคะ เจ้าของงานขึ้นมาแจมเป็นระยะ

ช่วงเวลานี้ได้เห็นความเป็นธรรมชาติของอุรัสยาอีกครั้ง น้องยังมีความสดใส เด็กน้อย ไม่ห่วงสวยอยู่เหมือนเคย ท่าเต้นประจำกองละครต่างๆนานา ถูกขุดขึ้นมาสอนพี่ๆแฟนคลับด้วยความภูมิใจ … ชอบช่วงเวลาแบบนี้ของน้องจริงๆ น้องได้สนุก ได้ยิ้ม ได้หัวเราะเต็มที่ดีจัง นี่แหละเสน่ห์ของอุรัสยา เสปอร์บันด์ ที่ได้เห็นเมื่อไหร่ก็เอ็นดูสาวน้อยคนนี้ทุกครั้ง ขอให้ความสดใส ร่าเริง อยู่กับหนูแบบนี้ไปนานๆนะคะ













ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา น้องมีเวลาให้ได้ประมาณนึง เพราะคุณแม่บอกน้องมีงานต่อ งานวันเกิดก็ต้องมีช่วงอธิษฐานสิจ๊ะ อยากได้อะไร ปีนี้น้องได้เค้กหลายก้อน แต่เป่าก้อนที่พี่เอ ทิวากร เตรียมมาให้เป็นตัวแทนเค้กวันเกิดทุกอัน เป็นช่วงเวลาสวยๆอีกช่วงนึงของงานวันนั้นทีเดียว



เป่าเค้กเสร็จก็ต้องตัดเค้กแจก ปีนี้คนเยอะ เค้กเยอะ เลยไม่ได้มีโมเม้นต์น่ารักๆของคุณแม่ คุณลูกแบบปีที่แล้ว แต่ไม่เป็นไรยังไงน้องกับคุณแม่ก็คงมีโมเม้นต์นั้นกันเองในครอบครัวอยู่แล้ว



ปีนี้เน้นความทั่วถึงทุกกลุ่มแฟนคลับ ดังนั้นน้องก็เลยตัดครบทุกก้อน ถึงจะก้อนละฉึก แต่ก็เท่าเทียมๆ และตัดก้อนตัวแทนของพี่เอ เป็นก้อนที่เดินแจกให้ทุกโต๊ะ พร้อมถ่ายรูปรับของขวัญแต่ละโต๊ะ ได้เห็นสีหน้าน้องตอนเห็นของขวัญ ที่เหนื่อยๆจากตอนเช้าหายเหนื่อยเป็นครั้งที่ 2 เลยจริงๆ … แต่ แหม !!! เดินแจกเค้กโต๊ะละชิ้น ถ่ายรูป รับของขวัญ บรรยากาศยังกะงานแต่งงาน แค่วันนี้ยังไม่มีเจ้าบ่าว ซ้อมไว้ก่อนลูก ซ้อมไว้ อิอิ



ภาพสุดท้ายของงาน คือการร่วมกันถ่ายรูปของทุกคนที่มาร่วมงานในครั้งนี้ อิดๆออดๆ ไม่อยากเข้า เพราะรู้ว่ารูปนี้ยังไงก็ต้องออกสื่อ (เป็นคนไม่ชอบออกสื่อ) แต่สุดท้ายก็ต้องเข้าเพราะอุรัสยาตะโกนมาว่า “ทุกคนนะคะ” ใครจะกล้าขัดใจเจ้าของงานได้ลงคอ

รูปนี้เป็นรูปที่เมื่อญาญ่าอัพ IG ปุ๊บ ถูกแซวจากทั่วทุกสารทิศว่าใครหาญาญ่าเจอบ้าง แต่รูปนี้ก็น่ารักดี รอยยิ้มที่ทุกคนมีคงทำให้น้องญาญ่ามีความสุขได้ไม่น้อยเนอะ



งานเลี้ยงมาถึงช่วงเวลาการร่ำลา แต่อย่าคิดว่ามันจะจบลงอย่างง่ายๆ ทุกคนรักน้อง อยากใกล้ชิดกับน้อง การเดินไปส่งน้องขึ้นรถกลับจึงเป็นไปอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป หยุดถ่ายรูปคู่บ้าง เดี่ยวบ้าง หมู่บ้างเป็นระยะ น้องก็ยังยิ้มแย้ม ให้กับทุกคน ส่วนคุณแม่มีภารกิจในการขนของขวัญทุกอย่างใส่ลงไปในเจ้าบริโอ้คู่ใจให้ได้ คุณแม่และแฟนคลับส่วนนึงที่ช่วยกันจัดเรียงตัวของใส่รถเก่งมากค่ะ ที่ขนได้เกือบทุกอย่าง เต็มจนไม่สามารถใช้กระจกมองหลังได้ ซึ่งคุณแม่บอกไม่เป็นไร ใช้แต่กระจกมองข้างได้ 555 น่ากลัวจริงๆว่าตอนคุณแม่เปิดประตูเพื่อเอาของลงมันจะทะลักลงมาไหม ^^


ส่งกันร่ำลากันจนนาทีสุดท้าย เข้าแถวส่งแม้ตอนคุณแม่ขับรถผ่านพาน้องกลับไป น้องบอกว่าหนูรู้สึกว่าวันนี้หนูเหมือนเป็นเจ้าหญิงเลย … เอิ่มมม ญาญ่าคะ พี่ก็รู้สึกแบบนั้นตั้งแต่เห็น accessories หนูละ ตั้งใจเป็นเจ้าหญิงของใครรึเปล่าเนี่ย อิอิ



ถ้าถามว่ารู้สึกยังไงกับงานมีตติ้งและงานวันเกิดของน้องญาญ่าในครั้งนี้ ความสุข ความประทับใจในงาน ในตัวน้องก็ยังมีอยู่ น้องยังน่ารัก สดใส เป็นน้องญาญ่าในแบบที่เรารักอยู่เหมือนเดิม แต่ความที่สเกลงานเปลี่ยนไป บรรยากาศบางอย่างเปลี่ยนไป ยอมรับว่าโดยส่วนตัวความสุข ความทรงจำ ความรู้สึกดีๆมีไม่เท่าของปีที่แล้วที่ได้สัมผัสมา อาจเป็นเพราะโดยส่วนตัวเป็นคนชอบบรรยากาศเล็กๆ อบอุ่น เป็นมิตร เป็นกันเองมากกว่าความยิ่งใหญ่อลังการ แต่ก็เข้าใจว่า ณ ตอนนี้หลายๆสิ่งได้เปลี่ยนไปแล้ว

และไม่ว่าจะยังไงก็ตาม สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณคุณแม่และน้องญาญ่าที่ได้ให้โอกาสดีๆกับแฟนคลับทุกที่ ทุกคนอย่างดีที่สุดแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีๆอีกครั้งที่ได้รับ คงได้แต่เป็นกำลังใจเล็กๆที่ส่งให้ทั้งคุณแม่และน้องอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆแบบนี้ต่อไปและตลอดไป ไม่มีอะไรจะบอกได้นอกจากคำว่า “ขอบคุณค่ะ”

Create Date : 25 มีนาคม 2555 Last Update : 25 มีนาคม 2555 21:54:52 น. Counter : 5426 Pageviews.		7 comments
Share Tweet