BlogGang.com : : doggroub03 : หน้าที่...ที่ตัวเองเริ่มจะภูมิใจ

หน้าที่...ที่ตัวเองเริ่มจะภูมิใจ

15 มกราคม 2552
เวลา 20:09 นาฬิกา

อืมมม วันนี้ไม่ใช่เวร...ของตัวเอง อิอิ ดีใจจะได้หลับเต็มตาซะทีนะ แต่วันนี้อ่ะ มีประชาชนอยู่สองคนมาขอให้ข้าพเจ้าถ่ายเอกสารให้ ซึ่งมันไม่ใช่เอกสารของที่ทำงานข้าพเจ้า (หน่วยงานข้าพเจ้าอยู่ในอาคารของอีกที่ทำงานนึง ประมาณว่ามาศัยผู้อื่นเค้าอยู่อ่ะ) แต่ข้าพเจ้าก็ถามประชาชนคนนั้นแล้วว่า

ข้าพเจ้า
"ที่หน่วยงานนั้นไม่ถ่ายเอกสารให้เหรอ"

ประชาชน
"เค้าปิด ไม่รับถ่ายครับ"

ข้าพเจ้าก็เลยถ่ายเอกสารนั้นให้ประชาชนคนนั้นไป อืมม ที่จริงข้าพเจ้าไม่ถามแล้วถ่ายเอกสารเลยก็ได้ แต่คิดในใจว่าเดี๋ยวหน่วยงานนั้นจะเคยตัว เพราะมีกรณีอย่างนี้บ่อยครั้งมาก จนข้าพเจ้าคิดว่าอาจจะต้องให้ประชาชนไปใช้บริการของหน่วยงานนั้นบ้าง ไม่งั้นเจ้าหน้าที่ก็จะบ่ายเบี่ยง ทั้งๆที่มันเป็นหน้าที่ของเค้า แต่เค้าไม่อยากทำเลยผลักไสงานของตัวเองให้คนอื่น

ซึ่งข้าพเจ้าเพิ่งจะรับราชการมาได้ประมาณ 2 ปีกว่าๆ เอง ไม่เคยภูมิใจอะไรเท่านี้มาก่อนเลย (แค่ถ่ายเอกสารให้ประชาชนก็เถอะ)

และมีอีกหนึ่งเรื่องคือว่า ข้าพเจ้าได้ช่วยเพื่อนสมัยเรียน ม.ต้นด้วยกัน เพื่อนอ่ะเป็นผู้ชาย (แต่ข้าพเจ้าอ่ะผู้หญิงนะ ทำไมใครๆชอบเข้าใจว่าข้าพเจ้าเป็นผู้ชายอยู่เรื่อยเลยอ่ะ) และเป็นคนทางภาคเหนือ เมื่อมาเรียนต่อ ป.ตรี ในกรุงเทพ ก็ได้มีแฟนและคงอยู่ด้วยกันจนผู้หญิงอยากจะแต่งงานด้วย แต่เพื่อนข้าพเจ้าไม่อยากแต่งด้วย ผู้หญิงก็เลยทำสัญญากู้เงิน แนวบังคับว่าถ้าเพื่อนข้าพเจ้าไม่ยอมแต่งงานด้วยภายในสิ้นปี 2551 จะฟ้อง และเมื่อถึงปี 2552 เพื่อนข้าพเจ้าก็ไม่ยอมแต่งด้วย ผู้หญิงเลยมีหนังสือทวงถามว่าขอให้ชำระหนี้ทั้งหมดมา ไม่อย่างนั้นจะฟ้อง (จริงๆแล้วอ่ะ ทวงสัญญาว่าเมื่อไหร่จะแต่ง) เพื่อนข้าพเจ้าก็เลยโทรมาปรึกษาข้าพเจ้า อืมมม ข้าพเจ้าก็ยังช่วยอะไรไม่ได้มากหรอกนะ ก็เลยให้คำปรึกษาไปพอสังเขป (ไม่สามารถบอกได้หรอกนะว่าให้คำปรึกษาอะไรไป เพราะว่าบล๊อคนี้เป็นบล๊อคสาธารณะ ใครจะอ่านก็ได้ และอีกอย่างข้าพเจ้าทำงานเกี่ยวกับความยุติธรรม เดี๋ยวจะไม่ดี) สรุปว่า อิอิ เพื่อนข้าพเจ้าก็เลยรอดตัวไป ไม่ต้องแต่งงาน

แต่....

เป็นนิสัยที่ไม่ดีนะ เมื่อทำให้ผู้หญิงเสียหายแล้วก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่หาทางหลีกเลี่ยง

และข้าพเจ้าก็เพิ่งจะเข้าใจคำว่า

"เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม มากกว่าประโยชน์ส่วนตน" ก็คราวนี้แหละ