เราไม่บอกแล้วกัน...ว่าเราชื่ออะไร...หน้าตารูปร่างเป็นแบบไหน...อายุเท่าไหร่...

ที่มาของชีวิตเป็นอย่างไร....รวยหรือจน....จบอะไร...ทำงานที่ไหน...จะรู้ไปทำไมล่ะ...รู้ไปก็ไม่ได้เงินจากเราซะหน่อย...จริงป่ะ...??? จบป่ะ....ต่อกันเลยนะ....!!

ก็ขี้เกียจแต่งเรื่อง...ขี้เกียจสร้างภาพ....ขี้เกียจโกหกพกลมนี่หน่า....ผิดป่าว???

มา...มา...เรามาคุยกันดีกว่าเพื่อน....ถึงเธอไม่อยากเป็นเพื่อนเรา...

แต่เราก็จะเรียกเธอว่าเพื่อนแล้วกัน...โอนะ...โอ...

การรอคอย....เพื่อนรอคอยอะไรอยู่ใช่มั้ยล่ะ...รอคอยรักแท้....รอคอยปาฏิหาริย์จากฝาชาเขียว...

รอคอยกลางเดือนและต้นเดือนหวังรวยจากหวย....เห็นมะ...แค่เกริ่น...เพื่อนคงรู้แล้วนะว่าเรารู้ใจเพื่อน...

เราเคยสังเกตนะไม่ใช่แต่คนนะ....หมา....แมว...จิ้งจก...มด...หนู...งู...กิ้งกือ....ไส้เดือน...แมลงสาบ...กบ....หอยทาก....นกพิราบ...แมลงวัน....แมลงหวี่....ล้วนแต่ต้องรอคอย.....เพื่อนว่ามั้ย?? งงล่ะซี่??

หมา.....ไม่เคยเบื่อ.....ที่จะรอเจ้าของ....ไม่เคยเบื่อที่จะกระโดดโลดเต้น.....เวลาเรากลับบ้าน...หรือมีแขกมาหาที่บ้านเรา....ไม่เคยเบื่อที่จะรอเวลาที่เราว่าง.....และเล่นกับมัน....ไม่เคยเบื่อที่จะวิ่งไปเก็บของเล่นชิ้นเดิมมาส่งให้เราปา.....ไม่เคยเบื่อที่จะรอเวลาทำของพังเวลาเราเผลอ....ไม่เคยเบื่อที่จะรอเวลากินข้าว....ไม่เคยเบื่อที่จะรอขอของกินที่เรากินอยู่....ไม่เคยเบื่อที่จะรอจับสัตว์แปลกปลอมเล็กๆที่หลุดเข้ามาในบ้าน....ไม่เคยเบื่อที่จะรอเวลาเพื่อที่จะหนีไปเล่นนอกบ้าน....อืมมมมม.....

เจ้าดูสนุกสนานกับชีวิตจังนะ....เจ้าหมาน้อย....

แมว.....ไม่เคยเบื่อที่จะจ้องจิ้งจก.....และรอจับมัน.....ไม่เคยเบื่อที่จะไล่ฟัดหนูจนยับ.....ไม่เคยเบื่อที่จะกินปลาทู.....ไม่เคยเบื่อที่จะเลียเท้าตัวเอง...แล้วเอามาทำความสะอาดหน้า....

ไม่เคยเบื่อที่จะลับเล็บ...ลับอยู่นั่นแหล่ะด้วยความมันส์....ไม่เคยเบื่อที่จะกระโดดขึ้น....ไม่เคยเบื่อที่จะกระโดดลง....ไม่เคยเบื่อที่เดินบนหลังคาร้อนๆ....ไม่เคยเบื่อที่จะอยู่ที่บ้านหลังเดิม.....ไม่เคยเบื่อที่จะตะปบสิ่งไร้สาระต่างๆ.....อืมมมมมมม.....เจ้าดูสนุกสนานกับชีวิตจริงนะ.....เจ้าแมวน้อย....

จิ้งจก.....มด...หนู...งู...กิ้งกือ....ไส้เดือน...แมลงสาบ...กบ....หอยทาก....นกพิราบ...แมลงวัน....แมลงหวี่....เพื่อนลองจิ้น....เอ้ย....จินตนาการเอาเองแล้วกันนะ....ถ้าเราบอกหมดก็ไม่หนุกหนานดิ่....

ถ้าไม่รู้...ก็ลองไปสังเกตดูเองนะ....อย่ามัวแต่...เฟสกับ ไลน์ล่ะ....เดี๋ยวเป็นโรคนิ้วล็อค กับ ปวดหลังไม่รู้นะ

(เราเคยอยากถามจิ้งจกว่า....เวลาเธอขี้....แล้วเธอต้องเกาะเพดานไปด้วย....มันสนุกมั้ย....)

เม้าท์ต่อ.....เม้าท์ต่อ.....นะ...นะ.นะ...มาฟังเรานะ...เพื่อน...........

เราต่างรอ....รอวันหยุดงาน.....รอเงินเดือน.....รอเพื่อนไลน์กลับ…รอใครๆมาเม้นท์ในเฟส....

รอsmsของเราขึ้นในเรื่องเล่าเช้านี้....รอคุณตันโทรมา....รอแฟนโทรมาง้อ....รอ...ร้อ...รอ...

การรอ...การรอคอย...เกิดขึ้นกับเราทุก 24ชั่วโมง...นะ...เพื่อนนะ....ยอมรับป่าว????

แต่....เวลาที่เรารอเพื่อความสุข......รอแฟน.....รอคิวกิน MK สุกี้.....รอเพื่อความสุข...

เราไม่เคยเบื่อ....ก็...อยากกินนี่นา....รอเงินเดือนออก.....รอโชคจากฝาชาเขียว....

รอถูกหวย....บนดิน.......ใต้ดิน.......ผลบอลที่แทงไป.....รอแฟนแต่งตัว.....รอดูหนัง....

รอขายหัวเราะกับมหาสนุก...ออกทุกวันพุธ....รอของกินที่ชอบผ่านมาหน้าบ้าน....

แต่ถ้าเรารอ....อีกความรู้สึกหนึ่ง........เรารอสิ่งที่เราคิดว่าไม่มีความสุข......

เบื่อ.........ที่จะรอ....รถเมล์.....รถตู้....สองแถว....รอป้าตามสั่งทำข้าวตอนพักกลางวัน....

เบื่อที่จะรอ....จนถึงพักกลางวัน....เบื่อที่จะรอเวลาเลิกงาน.............

เบื่อที่จะรอรถติดไฟแดง...........เบื่อที่จะรอโน่น...........นี่..........นั่น

เราอยากจะถามว่า....พวกเพื่อน....อาย....หมา....แมว...จิ้งจก...มด...หนู...งู...กิ้งกือ....ไส้เดือน...แมลงสาบ...กบ....หอยทาก....นกพิราบ...แมลงวัน....แมลงหวี่....มั้ย.........พวกมันไม่เห็นเคยบ่นเลย...

พลังชีวิตเพื่อนหายไปไหน......รื้อมันกลับมาสิ...สู้....สู้....สู้...มากินยาคูลท์กันดีกว่า5555(เกี่ยวไรวะ)

คุณรอ.....ในส่วนของคุณ....แต่เรารอ....ในส่วนของเรา......รอแบบมีความสุขแบบMKสุกี้...(สุขกี้)

ต่างคนต่างรอนะ....เรากลับมารอ..........กันดีมั้ย.........เราทุกคนต่างรอ.....จริงป่ะ.....อย่าท้อเพื่อน........

เรามาเปลี่ยนความจำในสมอง....และความรู้สึกกันดีกว่า...นะ..นะ...เราขอ....ให้เรานะ.....

เปลี่ยนคำว่าเบื่อ....เป็นสนุก.....เปลี่ยนคำว่าสนุก.....เป็นสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก...

เจ้านายแสนงี่เง่า......เพื่อนร่วมงานขี้เม้าท์....แฟนขี้โกหก....ชีวิตที่แสนบัดซบ....แม่ที่ขี้บ่น...

จะคิดทำมายยยยยยยยย.....คิดแล้วไม่ได้เงิน.......คิดแล้วเศร้า........คิดแล้วทุกข์.......ไม่สนุกเลย....

เราจะโง่ย้ำคิดสิ่งเหล่านั้น.......เพื่ออะไรเพื่อน.....จริงมั้ยยยยยย????? จริงงงงงงงงงง.....

มามองมุมใหม่ๆกันดีกว่า.....นะเพื่อนนะ.....สนุกนา....เชื่อเราสิ.............เราลองทำแล้ว...

เปลี่ยนความเสียใจ...จากการสูญเสีย....เป็น....การเริ่มต้นใหม่....รอคอยสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้น....

เปลี่ยนความโกรธแค้น....ความโมโห....ให้เป็นบทเรียน....เพื่อที่จะก้าวต่อไป....รอคอยสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้น....

เพื่อนต้องสู้นะ......เพื่อนต้องสู้..... เพื่อนมีร่างกายครบ 32 ส่วน.....ถึงไม่ครบ....แต่คงไม่ขาดมากมาย...

สู้สิ...มีหลายล้านคน....ที่ต้องสู้มากกว่าเรา...แขนขาไม่ครบ...ตามองไม่เห็น....หูไม่ได้ยิน...พูดไม่ได้....

ไม่มีพ่อแม่.....เพื่อนรู้มั้ย....บางครั้งเราอายคนเหล่านั้น....ที่เค้าสู้....สู้ด้วยความหวัง...ความพยายาม....

แต่เรากลับมองไป...ว่า....ว่า...ข่าวที่เราเห็น...มันน่าเจ็บปวดมาก...มันอนาถา....น่าสงสาร.....

แต่ตอนนี้เราเปลี่ยนแล้วนะ.....เรากลับมองว่า....ข่าวเหล่านั้น....มีพระคุณกับเรา.....ให้แง่คิดกับเรา.....

ทำให้เรามีแรงกำลังสู้ต่อไป........นึกย้อนไป.....เรานี่....ช่างน่าอายซะจริงๆ....ที่เคยท้อแท้....เคยเบื่อ...

เราชอบสโลแกนเครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อหนึ่ง....เป้าหมาย.....มีไว้พุ่งชน....(เลยชนตำรวจซะเลย)5555

มีงานทำ....มีบ้านอยู่....มีเงินกินข้าวกินขนม.....มีเซเว่นอีเลเว่นให้หมานอน....ชีวิตดีจะตาย.....

ลืมคำว่า.......ท้อ......เบื่อ.....เหนื่อย......รำคาญ.....เซ็ง.......ไปจากหัวนะเพื่อน...เชื่อเราดิ่.....

Create Date : 23 มีนาคม 2557
Last Update : 23 มีนาคม 2557 16:41:37 น.		0 comments
Counter : 256 Pageviews.
Share Tweet