อ้าว...มือถือก็ถูกตัดอีก...จ่ายค่ารายเดือนครบแล้วนะ...555555...คนฉลาดอย่างผม...

สั่งพิซซ่าออนไลน์ดีที่สุด...คนจะได้รู้ว่าผมติดอยู่ในห้อง...เพราะเค้ามีสโลแกนว่า...ส่งร้อนตรงเวลา...

อีกไม่กี่นาทีแล้วสินะ...เดี๋ยวก็จะมีคนรู้แล้วว่าผมถูกขัง...และบาดเจ็บอยู่....

โน้ตบุ๊คผม...เอ่อ...ไม่ต้องใช้ไฟฟ้านี่....รอดแล้วตรู...

เพราะผมชาร์ตแบเตอร์รี่ไว้เต็มตลอด...เย้...เย้...เย้...เปิดได้แล้ว...

อ้าว...อินเตอร์เนตก็ไม่มีสัญญาณ...บ้าบอมาก...บ่องตง...เซ็งเป็ด...

ไหน...ลองไปดูที่ระเบียง...เผื่อจะตะโกนเรียกใครได้...

อะไรเนี่ยยยยยย...เหล็กรางระเบียงของประตูบานเลื่อนตกร่องอีก...ทำไงดีเนี่ยเรา...

i-phone5ที่เพิ่งถอยออกมา...ว้าว...ว้าว...ว้าววววววว!!!

เราต้องใช้เทคโนโลยีให้เป็นประโยชน์...ไลน์บอกให้คนมาช่วย....ฉลาดเริ่ดเจิดแจ่มจริงเรา...

รอดตายแล้วเรา....อูยยยยยยยยย....แต่ว่า.....มันขึ้นว่าโลวแบต...

เฮ้ยยยยยยยยยยย.....อย่าเพิ่งดับสิวะ.....โฮ....โฮ....สตีฟจ็อปส์....Help me,please!!!

เอิ่มมมมมม.....ตรูถอยเมริงมาตั้งแพง....ทำไรได้เนี่ย…คิด...คิด...คิด....คิดจนปวดขี้....

ปวดขี้มากครับ.....ระหว่างขี้...ผมก็หยิบขายหัวเราะประจำวันพุธที่8-14 พฤษภาคม 2556 ขึ้นมาอ่านแก้เซ็งจิต....ขี้เสร็จ........อ้าว....น้ำกดไม่ลง...........

ขี้เอ่อล้นออกมาจากโถ.......ที่ฉีดตูดน้ำก็ไม่ไหล...ทิชชู่ก็หมด........

อะไรเนี่ย...พระศุกร์เข้า...พระเสาร์แทรก...ราหูอมจันทร์....

หรือมี สุริยุปราคา .....หรือ แกนโลกเอียง...

ทำไมเราช่างโชคร้ายอะไรขนาดนี้…พรุ่งนี้ต้องไปดูดวง...

งั้นขอล้างมือที่เปื้อนขี้...ที่ปาดตูดมาเมื่อกี้แล้วกัน...

เวร...น้ำไม่ไหล...ผมจ่ายค่าน้ำตรงทุกเดือนนะ...

เอามือถูๆที่พรมเช็ดเท้าแล้วกัน....แก้ขัดไปก่อน....ไอ้เลือดเวรนี่....ดั้นนนนน...ไหลอยู่ได้

ไอ้หน้าหล่อ...อีแอร์...ไอ้ยาม(รปภ.)…อีประชาสัมพันธ์หน้าเงือกที่ทำท่าฟิน24ชั่วโมง

การไฟฟ้าที่คอยจ้องจะขึ้นค่าไฟตลอดเวลา...การประปา...อินเตอร์เนตที่กูจ่ายแสนแพงอุตส่าห์เลือกโปรโมชั่นแบบชุดใหญ่จัดเต็ม...โดนแน่มึง…ฝากไว้ก่อน…อือ....อืออออ...ทำไงดี...ทำไงดีเรา...

ใช่สิ...เสียเลือดขนาดนี้....ผมต้องกินน้ำเข้าไปชดเชยของเหลวที่ไหลออกมา...เปิดตู้เย็นหยิบน้ำเปล่ามา...เปิดขวดพร้อมดื่ม...อ้าวววว...ทำไมมีตะไคร่เต็มขวด…..

เขียวอื๋ออออ....มีน้ำเปล่าอยู่ 6ขวด....ตะไคร่จับทั้ง 6 ขวด.....โอยยย...มันจะอะไรกันนักกันหนาเนี่ย...

งั้นงัดน้ำผลไม้รวมมาดื่มก็ได้...น้องญาญ่าเป็นพรีเซนเตอร์เชียวนะ...

ผมเจาะหลอดลงไปในกล่องน้ำผลไม้รวม...ความกระหายทำให้ผมดูดรวดเดียวหมดกล่อง....

โฮกกกกกกกก...ผมสำรอกออกมาเป็นโคลนสีดำ...รสชาติเผื่อน...และกลิ่นเหม็นคลุ้งราวกับเลือดมนุษย์

นี่ใครจัดฉากแกล้งผมเนี่ย...แต่ตอนนี้...มันก็ไม่ใช่เวลาที่จะมาหาตัวคนที่คิดร้ายกับผม...

ผมต้องเอาตัวเองออกจากสถานการณ์อันเลวร้ายนี้ก่อน...เอ่อ...ผมมีซุปกระป๋องอยู่นี่นา...

ถึงไม่มีไฟฟ้า...ใช้ไมโครเวฟไม่ได้...กินตรงเลยแล้วกัน...ไม่อ่งไม่อุ่นมันแล้ว...

ผมเปิดกระป๋องซุปออกมา...โอ้วววววววว...มีหนอนสีขาวลอยเต็มกระป๋องซุปเห็ดข้นของผม...

ในสมองผม...สับสนไปหมด...เคว้งคว้าง...พ่อ...แม่...ช่วยผมด้วย

เจ้าที่เจ้าทาง...เทวดานางฟ้า....ช่วยลูกด้วย...ถ้าลูกออกไปได้...ลูกจะถวายหัวหมูที่ศาลพระภูมิของคอนโดซัก10หัว...ลูกจะบวชซักพรรษา....ลูกจะเป็นคนดีขึ้นนิ้ดดดดนึง......ใครก็ได้...ช่วยต้อมด้วยยยยยยยยยย!

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก......เย้...สงสัยพี่รปภ.ได้ยินเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือของผม...

ผมตาลีตาเหลือกวิ่งไปเปิดประตู...ผมยังไม่ทันถึงประตู...ปั้ง!!..เสียงดังเหมือนวันสิ้นโลก...

ประตูห้องผมโดนแรงกระแทกอย่างแรง...ตรงหน้าผม...มีชายในชุดเครื่องแบบตำรวจประมาณ5-6คน

และด้านหลังของกลุ่มตำรวจ...มีชาย3คน...อยู่ในสูทสีดำเหมือนในเรื่องเมนอินแบล็ค..แต่ต่างกันตรงที่ชาย3คนนั้น...คนหนึ่งหน้าเหมือนบัวขาว....อีกคนเหมือนเขาทราย...ส่วนอีกคนเหมือนเขาค้อ...

มรึงจะมาช่วยกูรึมาฆ่ากูกันเนี่ยยยย....พอสิ้นสุดความคิด....ผมวูปเป็นลมไปตรงหน้าตำรวจและชายชุดดำ

เปลือกตาผม...ค่อย...ค่อย...เปิดขึ้น....แล้วถามเหมือนพี่เวียร์พระเอกละครตอนเข้าไปช่วยนางเอก แล้วโดนยิง มาฟื้นอีกทีที่โรงพยาบาล “ที่นี่...ที่ไหน”…อีกใจหนึ่งก็ดีใจที่รอดตาย....อีกใจหนึ่งก็ถามตัวเองว่า...

กูจะถามทำไม...ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าเป็นโรงพยาบาล....

Create Date : 23 มีนาคม 2557
Last Update : 23 มีนาคม 2557 17:52:54 น.		0 comments
Counter : 1045 Pageviews.
Share Tweet