เกี่ยวกับพ่อ
มีโอกาสได้นั่งอ่านข่าวของคุณ วิกรม กรมดิษฐ์ เรื่องข่าวการเสียชีวิตของคุณพ่อโดยที่ไม่ได้พบหน้ากันเป็นระยะเวลานานร่วมสิบปี เจอกันอีกทีก็เสียซะแล้ว กลายเป็นตราบาปในใจไปเลย อ่านตรงนี้แล้วนึกถึงตัวเองทันที ตอนเด็กๆครอบครัวแยกทางกัน เราก็เห็นเรื่องเลวร้ายในชีวิตคู่ของพ่อแม่ เฝ้าบอกตัวเองทุกวันว่าเกลียดพ่อ ถึงขนาดเดินผ่านกันยังไม่ยอมทักทายด้วยความเป็นคนทิฐิสูงและไม่ค่อยยอมใคร มีโอกาสได้พบพ่อครั้งสุดท้ายเมื่อสี่ปีก่อนในงานศพคุณย่า เราก็ยกมือไหว้พร้อมความรู้สึกเดิมๆ คือโกรธ ไม่อยากเจอ และคิดว่าจากนี้คงไม่เจอแล้ว ในช่วงปีสองปีมานี้เราก็มีคนคอยพูดเตือนสติว่าให้กลับไปหาพ่อบ้าง ถ้าต้องเจอกันอีกครั้งในตอนที่ไม่มีลมหายใจแล้ว จะรู้สึกไม่ดีเอานะ เราก็เริ่มคิด คิดทุกวันว่าควรลดทิฐิให้หายไปจากใจสักที แต่สิ่งที่เค้าทำมันก็เป็นภาพสะท้อนขึ้นมาเตือนใจเราตลอด เกิดเป็นอาการแบบสับสนว่าไปดีไม่ไปดี พอเรามาเริ่มคิด จริงๆพ่อเค้าก็ดีกับเรามาก รักเรามาก เพียงแต่ชีวิตคู่มันก็ไม่ได้สวยหรูไปหมด จากการที่เราก็อายุมากขึ้น มีแฟนและเข้าใจชีวิต มันก็ลดทอนความรู้สึกโกรธลงไปบ้าง และจริงๆเราก็คิดถึงพ่อ อยากรู้ความเป็นไป ในทุกๆปีของ 5 ธันวา ที่ทุกคนจะโพสเฟชบุคกอดพ่อบ้าง ไหว้พ่อบ้าง เราก็รู้สึกแบบอ้างว้าง ทั้งๆที่เรามีพ่อ แต่เรากลับไม่ได้ทำแบบนั้นบ้าง วันนี้มาอ่านข่าวนี้เลยรู้สึกว่าถ้าเราไม่ทำ มันคงช้าไปที่เราจะทำจริงๆ
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2556 |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2556 5:16:55 น. |
|
4 comments
|
Counter : 6937 Pageviews. |
|
|