ของฝากจากออสเตรเลีย ------> One Hundred Years of Solitude
เมื่อวานผมกลับไปเชียงใหม่เนื่องด้วยแม่ผม ไปร่วมงานแต่งงานลูกสาวของเพื่อน ก็ถือเป็นโอกาสที่ผมจะได้ไปเที่ยวหลังจากห่างเชียงใหม่มาสองเดือน
ตลอดเส้นทางเดินทางจากพิษณุโลกถึงเชียงใหม่ เส้นเด่นชัย ฝนตกโปรยปรายลงมาตลอดทั้งวัน หมอกขาวลอยต่ำชวนให้คิดถึงวันเก่า ๆ ที่เชียงใหม่
แม่ไปงานแต่งงานแต่ผมไปเที่ยวเล่นกับเพื่อน มื้อเที่ยงเพื่อนแม่อยากกินข้าวซอยเสมอใจ ร้านดังย่ายฟ้าฮ่าม คนทะลักมืดฟ้ามัวดิน ผมไม่ได้อยากกินร้านนี้เท่าไร เพราะเป็นที่รู้กันดีว่า ร้านนี้มันสำหรับหลอกให้คนกรุงเทพฯ มากิน มีข้าวซอยอร่อย ๆ อีกหลายร้าน (แต่ชื่อไม่ดังเท่า) ที่น่าไปกินกว่า แต่เพื่อนแม่ก็อยากกินแต่ร้านนี้
ผลไม่ต้องบอกเป็นอย่างไร บ่นกันอุบว่าเค็ม
บ่าย ๆ ผมกริ๊งกร๊างหานังยุ้ย เพื่อนสนิทว่าอยู่เชียงใหม่แล้วนะเฟ้ย สักบ่ายสามเธอก็ขับรถแหกฝนมาหาผมที่ร้านกาแฟโสดหลัง มช. ซึ่งบรรยากาศน่านอนมาก ๆ เรานั่งคุยกันสักพัก ยุ้ยก็หยิบเอาหนังสือ One Hundred Years of Solitude ที่ผมอยากได้ขึ้นมา พร้อมบอกว่า เออ กูให้
ยุ้ยบอกว่าใช้เวลาอ่านตอนบินกลับมาจากออสเตรเลีย ซึ่งเธอไปเรียนต่อด้าน creative writing แล้วมีสองเล่ม เลยยกให้
ผมเคยอ่านแต่เวอร์ชั่นภาษาไทย กว่าจะอ่านจบก็ใช้เวลาร่วมสี่ปี เวอร์ชั่นอังกฤษนี้ไม่รู้ใช้เวลากี่ปีหนอ
อ่านผ่านไปสิบหน้าได้ก็เก่งแล้ว
Create Date : 06 กรกฎาคม 2552 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 19:48:13 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1541 Pageviews. |
|
|
|