Modern Dog :: Love Me Love My Life อัลบั้มบุกเบิกโพสต์ร๊อคแห่งประเทศไทย เพียงแ่ค่เริ่มต้นวันแรกของเดือนพฤษภาคม ฝนก็เท่กระหน่ำทั่วกรุงเทพฯ จนสงสัยว่ากำลังเดินอยู่ในลอนดอนหรือเปล่า วันนี้วันหยุดสำหรับเอ็กซ์และใครหลาย ๆ คน เกิดเป็นลูกจ้างผู้ใช้แรงงานมีดีกว่าข้าราชการแค่ได้หยุดในวันแรงงาน เขาัตัดสินใจไปเดินเล่นแถวสยามดูสาวคลายเครียดแทนการอุดอู้อยู่ในหอดีกว่า แต่แล้วฝนห่าใหญ่ก็ตกลงมาอีกรอบจนทำให้เขาเปลี่ยนใจขลุกตัวอยู่ที่หอเหมือนเดิม ฝนตกแบบนี้ นั่งคิดอะไรไปเรื่อย อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงวันคืนเก่า ๆ ภาพอดีตไหลเวียนผ่านความทรงจำราวกับภาพยนตร์ที่ไม่มีวันสิ้นสุด และแล้วภาพเหตุการณ์หนึ่งก็ปรากฎขึ้นมาในหัว บ่ายวันหนึ่งราว ๆ หกปีที่แล้ว เขาฝ่าฝนออกไปซื้อเทปที่หน้ามอ. เหตุด้วยอ่านข่าวในอินเตอร์เนทว่าโมเดิร์นด็อกชุดใหม่วางแผงแล้ว ใจหนึ่งอยากจะขี่มอเตอร์ไซค์ทยานออกไปให้เร็วที่สุด แต่สมองก็ห้ามไว้เกรงด้วยจะไปตายเป็นผีเฝ้าหน้ามอ. เอ็กซ์กลับมาห้องเรียนที่แสนเย็นฉ่ำเกินความจำเป็น ร่างกายเปียกปอน ในกระเป๋าเสื้อมีม้วนเทปหน้าปกรูปแฟกซ์ เขาเปิดดูอย่างช้า ๆ แต่ไม่มีข้อมูลอะไรให้ดูเท่าไร แม้แต่เนื้อเพลงพลิกแล้วพลิกอีกก็ไม่เจอ โมเดิร์นด็อกออกอัลบั้มชุดแรกในปี 2537 ก้ับค่ายเล็ก ๆ ไม่ค่อยมีใครรู้จัก(ในขณะนั้น)ที่ชื่อว่า Bakery Music โด่งดังพอสมควรกับเพลง บุษบา ร๊อคสุดมันส์ และ เพลงสุดเพราะอย่างก่อน ส่วนเพลงอื่น ๆ ก็เป็นร๊อคชั้นเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็น กะลา บางสิ่ง เธอ ทุเรียน ฯลฯ ในขณะนั้นพวกเขายังเป็นแค่นิสิตจุฬาฯ อยู่เลย สี่ปีต่อมา พวกเขาออกงานชุดที่สองโดยสมาิชิกเหลือเพียงสาม แนวดนตรีข้ามฟากมายังเกาะอังกฤษ ผสมทั้งเพลงร๊อคมันส์ ๆ อย่าง รูปไม่หล่อ ติ๋ม ขอบคุณ ขอ เข้ากับเพลงแนวทดลองหลอน ๆ ลอย ๆ ไม่ว่าจะเป็น ลึกซึ้ง ที่จริงในใจ เกือก ฯลฯ นักวิจารณ์หลายคนกล่าวว่า งานของโมเดิร์นด็อกมักนำเทรนด์เสมอในประเทศไทย พวกเขาไม่เคยทำเพลงตามศิลปินคนใดในประเทศนี้ และอัลบั้มชุดที่สาม "Love Me Love My Life" คงเป็นคำตอบได้อย่างดีว่าจริงหรือไม่ เอ็กซ์กลับถึงหอ เขาอาศัยอยู่หอของมหาวิทยาลัย ห้อง ๆ หนึ่งอยู่กันสามคน ไม่ใหญ่โตเท่าไรนัก แต่ก็พอเพียงและอบอุ่น เขามักออกไปยืนดูวิวดอยสุเทพจากหลังห้องบ่อย ๆ พร้อมกับคิดในใจว่าจะมีมหาวิทยาลัยไหนในประเทศไทยที่วิวดีขนาดนี้ มือซ้ายจับเทปยัดเข้าไปในเครื่องเล่นเทปคู่ชีัพ มือขวาถือบุหรี่พร้อมจุดดูด ฝนยังตกหนักไม่มีทีท่าว่าจะซาเลยแม้แต่น้อย หมอกขาวพัดผ่านบดบังดอยสุเทพมิด พร้อม ๆ กับที่ควันขาวจากบุหรี่ค่อย ๆ ลอยเผาผลาญตัวมันเองอย่างช้า ๆ เพียงเพลงแรก "เวตาล" เอ็กซ์ก็พบกับภาวะอึ้งไปทันที เพราะมันช่างต่างกับเพลงร๊อคโปรโมตที่เคยผ่านมาของโมเดิร์นด็อก ทั้ง บุษบา และ รูปไม่หล่อ เสียงร้องซ้ำ ๆ ในท่อนฮุคสร้างความหลอกหลอนมากกว่าจะชวนกระโดด แต่เมื่อฟังบ่อย ๆ เสียงกลองและกีตาร์กลับเร่งเร้าให้เขาสนุกไปกับเพลง เขาเร่งเสียงขึ้น ยังไม่ทันจบเพลงแรก เพลงที่สองก็ตามมาติด เสียงกีตาร์ผสมเสียงสังเคราะห์ลอย ๆ ท่วงทำนองที่ติดหูช่วยทำให้รู้สึกเหมือนตื่นจากฝันร้าย เนื้อเพลง "very good" เอ็กซ์มารู้เรื่องและเข้าใจเมื่อเวลาผ่านมาพอสมควร ทุกสิ่งทุกอย่างก็เหมือนเหรียญสองด้าน มีทั้งดีและร้าย อยู่ที่เราเลือกจะมองมากกว่า สิ่งดี ๆ บางเวลาก็กลับแย่ และสิ่งแย่ ๆ บางเวลาก็กลับดี มันเป็นธรรมดาของโลก!!! เอ็กซ์คิดได้ แต่หลายครั้งที่เขาเองก็ยังปลงไม่ตกกับเรื่องหลาย ๆ เรื่องโดยเฉพาะเรื่องน้องโอ๊ต แฟนสาวรุ่นน้องที่พึ่งเลิกกันไป เพียงด้วยเหตุผลว่าเขาไม่รวยพอสำหรับเธอ เอ็กซ์อยากบอกน้องโอ๊ตได้รู้เหมือนกันว่าบางทีความจนมันก็มีดีนะเฟ้ย บุหรี่มวนที่สองถูกจุดอย่างช้า ๆ พร้อมกับเพลงที่สามที่ชื่อแปลก ๆ ว่าอีสานคลาสสิค โมเดิร์นด็อกให้สัมภาษณ์ต่อมาว่า ชื่อเพลงนี้สื่อถึงอารมณ์ที่ปวดร้าวและแสนทุกข์ระทมราวกับอยู่ในดินแดนแห้งแล้ง เอ็กซ์ฟังเพลงนี้อย่างตั้งใจเพราะเสียงกีตาร์ต้นเพลงดึงดูดสมาธิจากเขา เขาพยายามฟังเนื้อแต่ก็ยังไม่เข้าใจเนื้อหา โมเดิร์นด็อกเก่งนักกับการเขียนเนื้อแบบไม่มีเรื่องราว ไม่มีตัวละคร คล้ายกับเอาวลีมาร้อยเรียงแล้วให้คนฟังตีความเอาเอง เขาคิดเอาเองว่าเพลงนี้คงเหมือนกับชีวิตเขาในตอนนี้ดี โดยเฉพาะท่อนที่ว่า "รู้ทุกอย่างแก่ใจว่าสิ่งเหล่านั้นได้เพียงเท่านี้ สุดท้ายที่มีจะเป็นอย่างไร สมควร เข้าใจ" เอ็กซ์ก็พึมพัมกับตัวเองว่า การเข้าใจบางอย่างมันก็ยากจริง ๆ เพลงที่สี่เป็นเพลงบรรเลงชื่อว่า Happiness is ทำนองไพเราะแต่ว่าเหงามาก โมเดิร์นด็อกใช้เสียง ambient อาม่าพูดโทรศัพท์ซึ่งบังเอิญทางวงบันทึกไว้ได้ เสียงของอาม่าที่เฝ้ารอคอยลูกกลับมากินข้าวที่บ้าน เป็นเพลงที่ยิ่งฟังยิ่งเหงาจับใจ ยิ่งใครอยู่ไกลบ้านแล้วอาจมีเสียน้ำตา เอ็กซ์ฟังมาถึงเพลงที่ห้า "สิ่งที่ไม่เคยบอก" เพลงที่ฮิตที่สุดในอัลบั้มชุดนี้ เขาชอบเสียงกีตาร์หลัีงท่อนฮุคแรก รู้สึกเ่ท่ดี ห้าเพลงที่ผ่านมาเขารู้สึกคุ้นเคยกับเพลงนี้เป็นที่สุด อาจจะเป็นเพราะความป๊อบที่สุึดในบรรดาเพลงทั้งหมดแล้วมั้ง ตอนนี้ตัวเขาเองก็มีเรื่องมากมายที่อยากจะบอกน้องโอ๊ต แต่ก็คงสายเกินไปที่จะบอก มันสายเกินไปที่จะกลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง เขาพลิกเทปสู่หน้า B เสียงโหยหวลบิดเบี้ยวลอยออกมาจากลำโพงทำเอาต้องจุดบุหรี่ขึ้นสูบอีกครั้ง ฝนเริ่มซาทำให้ได้ยินอะไรมากขึ้น โมเดิร์นด็อกทำเพลงนี้แบบแนวทดลอง โดยการเอาเพลง animal มาลดสปีดให้ช้าจนหนืดเหมือนเพลงแนว Dub ยิ่งฟังซาวด์ยิ่งบิดราวกับฝันร้าย เสียงกีตาร์ในช่วงกลางถึงท้ายยิ่งเป็นตัวเร่งพาลงไปทัวร์นรกขุมต่าง ๆ อย่างเร็วพลัน เอ็กซ์คิดว่าถ้าเพลงต่อมาเป็นแบบนี้เขาคงเหนื่อยที่จะฟัง โชคดีโมเดิร์นด็อกใจดีใส่เพลงซาวด์อิเลคโทรนิคส์สดใส อย่างเพลง "Good Boy" เพลงนี้ได้ดีโน่ ลูกชายของสุกี้มาร้อง (แบบตั้งใจหรือเปล่าไม่รู้) แถมตอนสุดท้ายมีการเรอออกมา ทำเอาเอ็กซ์ตกใจไม่น้อยว่า เฮ้ย!!! มันมีแบบนี้ได้ด้วยหรือว่ะ เขาบทสัมภาษณ์ในเวลาต่อมาว่า ดีโน่เกลียดเพลงนี้มาก ใครไปเปิดให้ฟังจะโกรธแบบสุด ๆ เอ็กซ์คิด เป็นกูกูก็โกรธ เล่นเอาเสียงเรอมาใ่ส่ อายขายขี้หน้า โตมาจะเอาหน้าไปไว้ไหน เพลงที่แปดเป็นสัญลักษณ์ ;) ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเรียกว่าอะไร เสียงกีตาร์และกลองโยกอย่างเมามันส์ อารมณ์ค่อย ๆ พุ่งขึ้นเรื่อย ๆ จนมาพีคในช่วงท้าย การร้องของพี่ป๊อดที่ซ้ำ ๆ กระหน่ำพร้อมกับเสียงกีตาร์และกลองซัดสาดกันไม่ลืมหูลืมตา เอ็กซ์รู้ตัวอีกทีก็ลงไปกลิ้งอย่างเมามันส์ที่พื้นเสียแล้ว นักวิจารณ์หลายคนบอกว่าโมเดิร์นด็อกชุดนี้ลอกอัลบั้ม Kid A ของ Radiohead มา เขาเถียงในใจว่าเหมือนกันตรงไหน ถ้าแนวดนตรีแบบโพสต์ร๊อคก็คงใช่ เพราะในอัลบั้มนี้่มีการทดลองผสมเสียงอิเลคโทรนิคส์ สังเคราะห์เข้ากับดนตรีร๊อค รวมไปถึงโครงสร้างของเพลงที่มีรายละเอียดต่างไปจากเพลงร๊อคที่เราคุ้นหู เอ็กซ์มั่นใจว่า Kid A ฟังยากกว่าเยอะ อย่างน้อยโมเดิร์นด็อกก็มีเพลงป๊อบ ๆ ให้ฟังอย่าง สิ่งที่ไม่เคยบอก แล้ว Kid A มีเพลงไหนป๊อบบ้าง How to Disappear Completely หรือว่า Optimistic ดี ฟัง ๆ เพลงไหนก็ชวนหลอนไปเสียหมด เอ็กซ์จุดบุหรี่ตัวที่สี่พร้อมกับ Bedroom เพลงรองสุดท้าย เริ่มต้นอย่างหลอน ๆ พอถึงกลางเพลงเสียงกีตาร์กับกลองก็กลับมากระำหน่ำอีกครั้ง แต่แล้วอยู่ดี ๆ เพลงนี้ก็หยุดไปดื้อ ๆ เอ็กซ์รีบกด stop เ็ช็คดูด้วยว่ากลัวเครื่องเล่นกินเทป แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาลองย้อนกลับไปฟังใหม่ ก็ได้ผลลัพธ์เช่นเดิมคือ อยู่ดี ๆ เพลงนี้ก็ตัดไปดื้อ ๆ เลย เอ็กซ์อารมณ์ค้างไม่น้อยพรางคิดในใจว่าไหน ๆ แล้วพี่ ๆ ก็ต่อให้จบ ๆ เถอะครับ เอ็กซ์ฟังผ่านมาเก้าเพลง คิดในใจว่าโมเดิร์นด็อก ช่างกล้าเหลือเกินที่ทำเพลงแบบนี้ ว่ากันตรง ๆ เลยคือเพลงของพวกเขามาก่อนเวลา ถ้ามาในยุคนี้อาจจะมีคนเข้าใจมากขึ้นไม่น้อย แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสักเท่าไร มาเพลงสุดท้าย "ในที่สุด" เป็นอีกเพลงที่ชวนเหงาเหลือเกิน เสียงกีตาร์โปร่งบอกกับเสียงพี่ป็อดช่างเข้ากับบรรยากาศหลังฝนตกใหม่ ๆ กับความเดียวดาย เอ็กซ์ัตั้งใจฟังเนื้อเพลง เขาอินเข้าแล้ว ทุกอย่างมันจบลงแล้ว แต่ในใจเขารู้ดีเสมอว่ายังรักเธอไม่ลืมเลือน เขารู้ว่าทางตันมาถึงแต่ก็ยังหลอกตัวเองว่ายังรักเสมอ เรายังเป็นของกันและกัน ทุกสิ่งที่เธอนั้นมีให้มา เอ็กซ์ยังคงเก็บไว้ในจิตใจเสมอไป แม้ว่าแท้ที่จริงแล้วเราสองคนจะเป็นอย่างไรก็ตาม เพลงเล่นไปเรื่อย ๆ น้ำตาเริ่มไหลจากดวงตา เอ็กซ์นอนลงร่ำไห้ซบหมอนอยู่ตามลำพัง ใช่แล้วไม่ว่าจะเป็นอย่างไรฉันก็ยังรักเธอเสมอ   Create Date : 02 พฤษภาคม 2550 20 comments Last Update : 2 พฤษภาคม 2550 12:21:26 น. Counter : 4598 Pageviews. Share Tweet

เขียนขำ ๆ นะครับ แล้วตัวละครในเรื่องก็ไม่ใช่ผมเน้อ เพลงมีให้ฟังทุกเพลง ลองไล่กด fwd เอาละกันครับ โดย: I will see U in the next life. วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:08:07 น. You are the Incredibly Strange People No.2 เขียนสนุกดีขอรับ....กะลังจะถามว่า X คือใครเลย 555 ตอน MD ออกชุดนี้ ชอบหลายๆเพลง แต่ไม่ชอบเพลง เวตาลเลยครับ.. แต่ภายหลังค่อยๆฟังตอน หงุดหงิด พลันพบว่า ชอบหลายๆ ยังรอ ชุดใหม่ๆ หลังจาก ตาสว่างกับ งานชุดที่แล้วอยู่ โดย: แร้ไฟ วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:40:18 น. You are the Incredibly Strange People No.3 ใช่ กำลังงงว่าเอ็กคือใคร โมเดิร์นด็อกตอนที่ออกอัลบัมแรก ยอมรับเลยว่าแหวกแนวมาก ไม่เหมือนใครจริงๆ แล้วก็โดนมากด้วย ชอบมาก โดย: printcess of the moon วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:04:32 น. You are the Incredibly Strange People No.4 ผมเห็นด้วยนะคุณสาหร่ายว่าเพลงมันเหมาะเอาไว้ฟังระบายตอนกำลังหงุดหงิดอยากทำลายข้าวของ โดย: I will see U in the next life. วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:05:34 น.   โดย: I will see U in the next life. 2 พฤษภาคม 2550 12:23:38 น.

โมเดิร์นด็อก ชุดนี้ ล้ำจริงๆ ฟังครั้งแรกๆ ไม่ชอบแฮะ แต่พอฟังไป ๆ หลงรักไม่รู้ตัว ป.ล. Kate ส่งเมลอะไรมาอีก เล่าให้ฟังด้วยเน้อ   โดย: grappa 2 พฤษภาคม 2550 12:34:52 น.

พี่รอคอยการกลับมาในปีนี้ของพวกเค้าอยู่   โดย: getterTu 2 พฤษภาคม 2550 13:02:27 น.

ฟังแล้วชอบค่ะ！   โดย: 桜 (godblessvalentine ) 2 พฤษภาคม 2550 13:03:08 น.

เฮ่ พี่อ่านแล้ว น้ำตาไหลตอนจบอะดอง   โดย: แพนด้ามหาภัย 2 พฤษภาคม 2550 13:18:30 น.

ไม่ได้ฟังเพลงของพวกเขานานแล้ว กลับมาน่าจะเจ๋งนะครับ   โดย: Johann sebastian Bach 2 พฤษภาคม 2550 14:40:59 น.

เจ้าบทเจ้ากลอนเหลือหลาย สงสัยจะจีบสาวเก่งแฮะ   โดย: SummerDegree 2 พฤษภาคม 2550 22:09:42 น.

ู^ ^ ^ ไม่จริงหรอกครับ   โดย: I will see U in the next life. 2 พฤษภาคม 2550 22:18:46 น.

ชอบเพลง "ก่อน" ค่ะ ปล. ไม่ได้หยุดในวันแรงงานอะ เพราะมันหยุดวันเสาร์ไปแล้ว ฮือๆ   โดย: ความเหงาของตัวหนอน (nonnoiGiwGiw ) 2 พฤษภาคม 2550 23:17:51 น.

พลอยชอบอัลบัม นี้ที่สุดเเล้ว ของ โมเดินด็อกอ่า เเบบที่พี่เขาบอกฟังครั้งเเรกอาจไม่ค่อย ฟังไปนานๆเเล้วมันก็เพราะดี   โดย: พลอย IP: 58.147.92.165 3 พฤษภาคม 2550 0:29:49 น.

ยุคนั้นถือว่าไม่มีใครจะเดิ้นเท่าโมเดิร์นด็อกแล้ว   โดย: =SILVER EYE= 3 พฤษภาคม 2550 8:49:54 น.

ตอนออกมาใหม่ๆ ผมเปิดฟังน้อยครั้ง ไม่ค่อยชอบ ยิ่งถ้าเปรียบเทียบกับอัลบั้มก่อนๆ มาได้ฟังจริงจังและรู้สึกโอเคกับมันเมื่อปีสองปีนี้เอง   โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ 3 พฤษภาคม 2550 13:53:33 น.

เปลี่ยนแนวเขียนแล้วใช่มั้ยเนี่ย...ตกลงว่า? แหะๆ ไม่เยอะเท่าไหร่หรอกค่ะ มีตามๆ มาจากบล็อกอื่นก็เยอะจ้า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 3 พฤษภาคม 2550 15:42:16 น.

สวัสดีอีกรอบจ้า ชอบเมอรีลเหมือนกันรึ? พี่เองน่ะติดใจเค้ามาตั้งแต่ The Bridge of Madison County, River Wild ฯลฯ น่ะแหละ นี่ยังไม่ได้ดูนางมารฯ แต่เห็นว่ามีแต่คนชมน่ะ (แต่ป้าของเราซะอย่างจะพลาดได้ไงเนาะ)   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 พฤษภาคม 2550 10:51:24 น.

แวะเข้ามาทักทายค่า แหะๆ บล็อคยาวจัง มาเม้นต์ก่อน เดี๋ยวกลับขึ้นไปตั้งใจอ่านอีกรอบ เรื่อง myspace โยชิกิ ก็เข้าไปดูอยู่ประจำค่า เคยมีแอบแปลให้กระทู้ในห้องเฉลิมกรุงอยู่สองรอบ เมืองไทยฝนตกเหรอคะ อังกฤษหยุดตกแล้วน้า สลับกันๆ take care ค่า   โดย: jelly_b 4 พฤษภาคม 2550 11:18:57 น.

เพิ่งกลับมาจากจ.ประจวบคีรีขันธ์และเพชรบุรี ไปทำงานที่นั่นมาเจอฝนตลอดทั้ง 4 วัน ก็ลุยฝนตั้งกะเช้ามืดถึงแสงไม่มี สุดยอดในชีวิตการทำงานเลยค่ะ วันนี้เลยพักรบนอนอยู่บ้านสักวัน สบายดีนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยือนบ้านอุ้ม   โดย: อุ้มสี 4 พฤษภาคม 2550 13:27:19 น.

i love this album too,, very creative music. i wanna read your article,, please make english version too!   โดย: koichi IP: 58.8.34.43 14 พฤษภาคม 2550 19:17:05 น.

ู^ ^ ^ Koichi, I will try.   โดย: I will see U in the next life. 19 พฤษภาคม 2550 8:33:50 น.

อืม อัลบั้มนี้แหล่ะที่เราว่าขลังสุดของโมเดิร์นด็อก   โดย: fakeplasticgirl 22 พฤษภาคม 2550 11:49:25 น.

เพิ่งได้มาอ่าน ใช่ๆ ชอบมีคนโยง MD เข้าหา Radiohead ซึ่งฉันก็ว่าไม่ได้เหมือนกันแบบลอกนี่นา มันก็แค่เป็นยุคของดนตรีที่ใกล้เคียงกันนิ เผอิญชอบทั้งสองวง อัลบั้มนี้ชอบนะ ฟังแล้ววัดใจกันไปเลยว่ายังเป็นแฟน MD กันต่อไปหรือเปล่า ซึ่งแน่นอนไม่มีปัญหาสำหรับฉัน Happiness is เนี่ยฟังแล้วจะร้องไห้ ส่วนสิ่งที่ไม่เคยบอก มันโดนที่เนื้อหามากๆ ส่วนตัวสุดๆ   โดย: cottonbook 10 สิงหาคม 2550 23:02:30 น.