วันนี้อยู่ดีๆนึกไปเปิดลังที่เก็บของไม่ใช้แล้ว...เจอร่มสภาพดีๆสองคัน ลองกางดูก็ระลึกได้ว่าเป็นร่มของผมเอง เหตุที่มันไปกองอยู่ในลังก็เพราะเมื่อหน้าฝนครั้งที่แล้วผมทะเลาะกับมันแรง ไปหน่อย จนก้านอะลูมิเนียมที่เป็นโครงด้านในมันเกิดหักขึ้นมา ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงกับมันต่อดี ทนใช้ไปหนึ่งวันแล้วก็มาหาซื้อเอาใหม่เพราะหาไม่ยาก ราคาไม่แพง

พอดีว่าที่ห้องมีของที่น่าจะใช้ประโยชน์ในการซ่อม “ร่มโครงหัก” นี่ได้พอดี เป็นลวดเหล็กที่ซื้อมาทำอะไรสักอย่างจำไม่ได้แล้ว จำได้แค่ว่าราคาถูกแสนถูก มัดละหกสิบบาท ได้ลวดยาวหลายสิบเมตร



หน้าตาบาดแผลที่หักเป็นแบบนี้ครับ และส่วนใหญ่ร่ม (ถูกๆ) ที่เจ๊งก็จะเข้าอาการนี้ทั้งนั้น ส่วนที่บอบบางที่สุดคือข้อต่อระหว่างซี่ๆที่ต่อออกมาจากยอดร่ม (เดี๋ยวผมจะเรียกว่า “ซี่โครง” ของร่ม) และซี่ๆที่ต่อออกมาจากส่วนที่เอาไว้ใช้ดันตอนกางร่ม ส่วนข้อต่อจะบางมากและมักจะบิดเอาได้ง่ายๆ ถ้าบิดแรงๆหรือบิดไปบิดมาซ้ำๆก็จะหักเลยอย่างที่เห็นครับ

ก่อนอื่นเราต้องทำการ “ปฐมพยาบาล” มันซะก่อน ซี่โครงที่ขาด (อู้ยยย..น่ากลัว) เราก็จะ “เข้าเฝือก” โดยเฝือกมีหน้าตาเป็นแบบนี้ วิธีทำก็คือตัดลวดมาให้ยาวสัก 15 ซม. ใช้คีมพับทบเป็นสี่ส่วน ทบตรงกลางไม่ต้องบีบมากนัก ปล่อยให้มนๆไว้ แล้วดัดปลายโค้งขึ้นมาสักหน่อย ให้รับกับโครงร่ม



วิธีเข้าเฝือกก็คือ...เอากระดาษกาวพัน อ๊ะ...ง่ายปานนั้น พันให้ลวดครึ่งนึงอยู่กับปลายข้างหนึ่งที่หัก และอีกครึ่งอยู่กับปลายอีกข้าง ก็จะพบว่าซี่โครงที่หักพอจะต่อกันได้แต่ยังโยกๆคลอนๆอยู่ เพราะอันนี้เป็นแค่เฝือกอ่อน แต่ยังมีเฝือกแข็งข้างนอกอีกชั้นหนึ่ง



เฝือกแข็งหน้าตาคล้ายๆกัน แต่มีปีกด้วย ดูแล้วคล้ายๆนกเพ็นกวิน!! หน้าที่ของปีกคือทำให้ไม่ห่อตัว...เอ๊ย...เป็นตัวพันมัดตัวมันเองให้แน่น



เวลาใส่เฝือกนอก ให้ส่วนโค้งตรงหัวเพ็นกวินคร่อมซี่โครงเหมือนที่ใส่กับเฝือกอ่อนข้างในเลย ครับ ให้ตัวนกขนานไปกับซี่โครง แล้วเอากระดาษกาวพันไว้รอบนึงก่อน ช่วยให้ไม่ต้องจับไว้ตลอดเวลา จากนั้นใช้ปีกที่สองข้างพันๆๆลวดให้ทับลงไปบนกระดาษกาวเลย ตอนพันนี่ใช้คีมช่วยจับ ดึง ประคอง และบีบให้แน่นครับ




อาจจะต้องมีทักษะการใช้คีมพอสมควร ที่ควรระวังมากคือปลายลวดจะไปเกี่ยวผ้าร่มขาด ควรม้วนให้โค้งสักนิดก่อนครับ จะได้ไม่มีส่วนที่คมๆไปเกี่ยวอะไร



พันเสร็จแน่นดีจะมีหน้าตาประมาณนี้ สังเกตว่าส่วนที่เคยเป็น “ข้อต่อ” กับอีกชิ้นนึงนั้นใช้การไม่ได้แล้ว เราเลยต้องทำข้อต่อขึ้นมาใหม่ หน้าตาเป็นบ่วงเล็กๆ ร้อยเข้าไปในอีกชิ้นนึงแทนครับ


และแล้วร่มที่ถูกลืมของผมก็กลับมากางได้อีกครั้ง...สำเร็จแล้ว...เย้...



ปล.. เกือบลืมบอกไปว่า ร่มที่ดามซี่โครงไว้แบบนี้ อาจจะหุบเก็บลำบากหน่อยนะครับ ถ้าลวดอยู่ไม่ถูกที่หรือมัดใหญ่เกินไปมันจะหุบลงจนสุดเหมือนเดิมไม่ได้ อย่าไปฝืนมันนะครับ อาจต้องลองขยับๆดู หรือไม่ก็...ใช้เป็นร่มที่ไม่ต้องพับเก็บใส่ซองก็ได้ครับ คิดในแง่ดีว่า..หยิบใช้สะดวกขึ้นอีกต่างหาก