@ @ เรื่องเล็ก . . เล็ก แต่สุขใจมาก (ตอน 2) @ @

ณ ที่บ้านของพี่คนสนิทซึ่งอยู่ติดกับถนนใหญ่ ตอนเวลาเกือบสิบโมงเช้า

ฉันยืนอยู่หน้าบ้านเห็นสุนัขสองตัว ตัวที่เดินนำตัวเล็กลักษณะหน้าตาคล้ายปั๊ก

แต่คงเป็นพันธ์ผสมเพราะขนยาว อีกตัวเป็นพันธ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์

เดินตามกันมาลิ้นห้อยเชียว

ฉันเลยทักว่า “จะไปไหนกัน” เท่านั้นแหละ แวะเข้ามาหาเฉยเลย

มานั่งพัก  พี่กับแม่มาเห็นก็ถามว่ามาได้ยังไง ฉันบอกไม่รู้ คิดว่าหลงทางมา

แล้วก็บอกให้พี่ไปเอาโซ่มาคล้องไว้ก่อน หากปล่อยไปกลัวถูกรถชน

เดี๋ยวค่อยไปตามหาเจ้าของ    จากนั้นก็เอาน้ำมาให้กิน ทั้งสองตัวกิน

อย่างกระหายมาก ฉันคิดว่าคงหลงมาไกลแน่

หลังจากเล่นกับมันซักพัก ฉันกับพี่ก็ไปถามตามบ้านต่างๆว่าสุนัขใครหายบ้าง

ขี่มอเตอร์ไซค์ตระเวนไปจนทั่ว บ้านแล้วบ้านเล่าก็ไม่ใช่ กลับมานั่งพักแป๊บนึง

เห็นมันลุกขึ้นเหมือนอยากกลับแล้ว ก็ลองใหม่ ลองให้มันเดินนำพาไปหาบ้าน

โดยเราก็ถือโซ่คล้องมันอยู่ เข้าซอยโน้น ออกซอยนี้ ไปยืนหน้าบ้านนั้น

บ้านนี้ ก็ไม่ใช่ซักที จนเราเหนื่อย เลยพากลับมาตั้งหลักที่บ้านอีกที

นั่งปรึกษากันทำอย่างไรดี แล้วก็ตกลงได้ว่า ตอนเย็นจะเอาไปมัดไว้ที่

หน้าตลาด    เผื่อเจ้าของมาจ่ายตลาดจะได้เจอมัน พอเกือบสี่โมงเย็น

ก็พามันไป บอกแม่ค้าแถวนั้นว่าฝากไว้ก่อน หากไม่มีใครมารับ

หกโมงเย็นจะพากลับ

มาถึงบ้าน เราก็ร้อนใจ ห่วงมันเหมือนกัน ห้าโมงกว่าๆ รีบไปดู

ปรากฏว่าไม่อยู่แล้ว แม่ค้าบอกว่า เจ้าของมารับกลับไปแล้ว

เขาเปิดประตูบ้านทิ้งไว้   เจ้าตัวเล็กมันชอบหนีออกมาเที่ยวนอกบ้าน

เจ้าตัวโตมันก็ห่วง เลยตามน้องมา   แบบว่าไปไหนไปด้วย

หนีออกมาหลายครั้งแล้ว เขาออกตามหาตั้งแต่ตอนเช้า

ตามหาทั้งวัน ไม่นึกว่าสุนัขจะมาไกลถึงที่นี่ ได้ฟังแล้วทั้งโล่งใจ

ทั้งสุขใจ เฮ้อ! เสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งภารกิจ

= = > > Don’t wait for the perfect moment

Take the moment and make it perfect.

อย่ามัวแต่เฝ้ารอช่วงเวลาดีๆ ในชีวิต

แต่จงสร้างช่วงเวลาดีๆ

ให้เกิดขึ้นในวันนี้ด้วยตัวคุณเอง < < = =

ขอบคุณคำคมจาก //highlight.kapook.com

Create Date : 26 เมษายน 2556
Last Update : 26 เมษายน 2556 20:11:36 น.		1 comments
Counter : 956 Pageviews.
Share Tweet