Bloggang.com : benzmkt :

Price : Odd-Even Pricing

Odd-Even Pricing กับจริยธรรม

เวลาบ่ายๆ ที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง ถนนสะพานควาย มีชายหนุ่มวัยคะนองกำลังมองหากางเกงขาสั้นซักตัวสำหรับควงสาว เขามีนัดไปดูสัตว์ที่เขาดินในวันสุดสัปดาห์ที่จะถึง ตัวเขาคิดว่า เขาน่าจะซื้อกางเกงแบรนด์ที่มีชื่อเสียง มันอาจจะทำให้เขาดูดีขึ้นได้ อย่างน้อยที่สุดก็ให้ดูดีในสายตาของหล่อน

เขาเดินสำรวจและมองหากางเกงไปทั่วๆห้าง ที่ชั้นสามเป็นซุปเปอร์มาร์เก็ตของห้างสรรพสินค้า บริเวณส่วนหนึ่งมีเสื้อผ้าแฟชั่นจำหน่าย มองเข้าไปที่ช่องทางเดินมีกางเกงแขวนอยู่ทั้งสองฝั่ง มีทั้งแบรนด์ที่ชื่อเสียง และไม่มีชื่อเสียง เขาพาตัวเองสัมผัสกับกางเกงที่แขวนอยู่บนชั้นวางสินค้าที่ละตัว

เขามองหาแบรนด์ที่คุ้นเคยก่อนเป็นลำดับแรก กางเกงตัวแรกที่เขาหยิบออกมาจากไม้แขวน เป็นแบรนด์ที่เขาเคยซื้อแล้วและประทับใจกับแบรนด์นั้น มันเป็นกางเกงสีเขียวขาสั้นลายทหาร เขาจำได้ว่าลวดลายทหารนี้เป็นที่นิยมตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ปฎิวัติการเมืองเมื่อปีที่แล้ว มือและสายตาสำรวจถึงจำนวนกระเป๋าที่กางเกงตัวนี้พึงจะมีได้ มันมีกระเป๋าข้างทั้งซ้ายและขวา กระเป๋าหลังทั้งซ้ายและขวาเช่นกัน แถมยังมีกระเป๋าขนาดเล็กที่ปลายกางเกงอีกด้วย

แต่จำนวนกระเป๋าบนกางเกงไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เขามองหากางเกงที่ใส่แล้วดูดีต่างหาก เมื่อลองมองราคาที่แปะตรงชั้นวาง มันเป็นป้ายกระดาษขนาดเอสี่ ที่มุมซ้ายบนของกระดาษ พิมพ์ด้วยหมึกสีน้ำเงิน เป็นตัวเลขขนาดเล็กสื่อว่าราคา 250 บาท และถูกกากบาททับด้วยหมึกสีดำทึบ ที่กลางกระดาษ เป็นตัวเลขขนาดใหญ่ที่พิมพ์ด้วยหมึกสีแดง สื่อว่าราคา 199 บาท ถึงจะรับรู้ว่าลดราคา แต่เขาก็รู้ว่ากางเกงตัวนี้แพงเกินไปสำหรับสิ่งที่เขาได้รับ เขาอยากได้กางเกงที่ราคาสมเหตุสมผลกว่านี้ ว่าแล้วก็แขวนกางเกงไว้ที่ชั้นวางเหมือนเดิม

ผู้คนเริ่มเดินบริเวณนี้มากขึ้น เขาส้งเกตเห็นจากชุดฟอร์มของคนเดินชอบปิ้ง ดูเหมือนพนักงานออฟฟิศที่ตึกใกล้ๆห้างสรรพสินค้านี้เลิกงานแล้ว ชายหนุ่มมองหากางเกงที่ถูกใจไม่เจอเสียที เขาจึงเปลี่ยนไปเดินที่ตลาดนัดบริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าบ้าง มันเป็นพื้นที่ว่าง ทางห้างปล่อยพื้นที่นี้ให้เช่ากับพ่อค้าแม่ค้าทั่วไป เย็นมากแล้วน่าจะมีตลาดมาตั้งแล้ว เขาคิดเช่นนั้น

ที่ตลาด คนพลุกพล่านเต็มไปหมด เสียงพ่อค้าแม่ค้าต่างเรียกหาลูกค้า บางส่วนของตลาดขายอาหาร บางส่วนของตลาดของเสื้อผ้าและของประดับ เขาตั้งใจเดินไปที่ส่วนหลัง ความตั้งใจเขายังอยู่ที่กางเกง ระหว่างที่กำลังมองหาอยู่ สายตาก็ไปพบกับกางเกงแบรนด์ดัง มันเป็นแบรนด์ที่มีราคาสูง กางเกงแบรนด์นี้มีลวดลายสกอต์ มองแล้วรู้สึกชอบเป็นพิเศษ แต่สิ่งที่เขาแปลกใจยิ่งกว่ากางเกงก็คือราคาของกางเกงตัวนั้นต่างหาก

เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง กางเกงแบรนด์ดังลดราคา บางทีอาจจะลดเพราะใกล้จะปีใหม่แล้วก็เป็นได้ ช่วงท้ายปีจะเป็นช่วงที่คนใช้จ่ายเงิน แต่ที่ไม่เชื่อและงงมากกว่าคือการตั้งราคาของร้านจำหน่ายเสื้อผ้าต่างหาก ที่ป้ายแขวนเหนือศีรษะเขา เป็นป้ายแจ้งราคาว่า 3,900 เยน มันถูกขีดทับด้วยเส้นดำทแยงมุม ตัวอักษรถัดไปเป็นราคา 490 บาท อย่างหลังเป็นราคาขายจริง

เป็นเพราะเขาทำงานธนาคาร ทำให้เขาพอรู้เรื่องเกี่ยวกับค่าเงินบ้าง จำนวนเงิน 100 เยน เป็นเงินไทยประมาณ 35 บาท ราคาที่ป้ายแขวน 3,900 เยน เป็นเงินไทยพันกว่าบาทโดยประมาณ

แล้วทำไมต้องใช้สกุลเงินต่างกันในการแสดงราคา ? เขาคิด

-----------------------------------------------------------------------------

เรื่องราวและรูปภาพข้างต้น เป็นตัวอย่างการตั้งราคาที่มีความเหมือนกันและต่างกัน ความเหมือนกันตรงนี้คือ กางเกงที่เขาพบเจอเป็นกางเกงที่ลดราคาทั้งคู่ และเป็นการตั้งราคาที่มีเลข 9 เป็นส่วนประกอบ กางเกงลายทหาร จำหน่ายที่ห้างสรรพสินค้า ถูกตั้งราคาไว้ที่ 250 บาท ลดราคาเหลือ 199 บาท ในภาษาทางการตลาดเรียกว่า Odd-Even Pricing หรือการตั้งราคาที่ลงท้ายด้วยเลข 9 หรือเลข 7 หรือเลข 5 เป็นเลขคี่ ตัวอย่างเช่น ชุดอาหารเช้าเพียง 89 บาท หรือ บัตรชมละครเพียง 295 บาท เป็นต้น

การตั้งราคา Odd-Even Pricing เป็นการตั้งราคาโดยอาศัยความคิดทางจิตวิทยา ตัวอย่างเช่น มีผู้หญิงคนหนึ่งสายตาสั้น หล่อนตัดแว่นตามาในราคา 4,700 บาท เมื่อเพื่อนหล่อนถามถึงราคาของแว่นตาที่หล่อนเพิ่งตัดมานั้น หล่อนจะตอบว่า “ฉันตัดแว่นมาประมาณ 4,000 บาท” ทั้งๆที่ราคาจริงสูงกว่าที่หล่อนบอกไว้ถึง 700 บาท

ส่วนกางเกงที่ชายหนุ่มไปเจอที่ตลาดนัดก็มีเลข 9 เป็นส่วนประกอบของราคาเหมือนกัน แต่ที่ต่างออกไปคือ ราคาเดิม เป็นราคาที่ใช้สกุลเงินของประเทศญี่ปุ่น ไม่ทราบว่าเจ้าของร้านต้องการจะจำหน่ายให้กับคนญี่ปุ่นหรือเปล่า ถึงใช้สกุลเงินเยน แต่ที่แยกสะพานควายไม่มีแม้แต่เงาของคนต่างชาติด้วยซ้ำ

การตั้งราคาสูงด้วยหมึกสีน้ำเงินและขีดฆ่า เขียนด้วยหมึกสีแดงตัวใหญ่ เป็นการตั้งราคา Odd-Even Pricing ซึ่งเป็นที่ใช้ทั่วๆไปสำหรับร้านค้า แต่สำหรับการใช้สกุลเงินต่างกัน โดยมีเจตนา “บางอย่าง” ผมคิดว่าการตั้งราคาแบบนี้ ถือว่าผิดจรรยาบรรณอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าคนทุกคนที่เห็นป้ายราคานี้คงจะรู้อยู่แก่ใจว่า เจตนาป้ายราคาของร้านจำหน่ายเสื้อผ้านี้ ต้องการสื่ออะไร ถึงต้องใช้สกุลเงินต่างกัน

การตั้งราคาโดยคิดราคาตามคุณค่าของสินค้าเองเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั่วไป แต่การตั้งราคาโดยใช้เงินสกุลต่างกันเป็นเรื่องที่แปลกพิลึกสิ้นดี

-----------------------------------------------------------------------------

ในขณะที่เขายืนงงกับป้ายราคา และกางเกงที่เขาถืออยู่ เสียงแม่ค้าตะโกนบอกเข้าหูเขา “สามพันเก้าร้อยบาท ลดเหลือสี่ร้อยเก้าสิบเท่านั้น หมดแล้วหมดเลยนะ” แม่ค้าเขาว่าอย่างนั้น ขณะที่ผมวางกางเกงลายสกอตไว้ที่เดิม

Create Date : 08 ธันวาคม 2551

1 comments

Last Update : 18 ธันวาคม 2551 2:31:49 น.

Counter : 1669 Pageviews.

อันนี้กะจะหลอกลวงลูกค้าเลยหรอเนี่ย
ไม่ไหวมั้ง
เพื่อการขายของให้ได้คนเราใช้ทุกวิธีทางอ่ะเนอะ

โดย: fordear IP: 203.188.42.156 9 ธันวาคม 2551 15:18:59 น.