Welcome Melody To The World
หลังจากท้องมาประมาณ 38 week กว่าๆ
และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึงคืนนั้นจำได้ดีเลย 16 ส.ค 58 หลังจากเสร็จกิจกรรม Bike For Mom ที่ทุกคน
ไปปั่นกันมาแต่เราไม่ได้ไป หลังเที่ยงคืนของวันนั้น รู้สึกมีน้ำไหลออกมาก็คิดว่าคงปกติเพราะเป็นอย่างนี้
มา 2-3 วันแล้ว พอเราลุกไปเข้าห้องน้ำตอนตี 1 เท่านั้นแหละรู้สึกโพละ!! เหมือนฉี่รดกางเกงทั้งที่เพิ่ง
เข้ามาเลยรู้สึกไม่ดีละผิดปกติแน่ๆแต่ไม่มีอาการเจ็บเตือนแม่บอกไป รพ.เลยให้หมอดูให้เผื่อใกล้จะ
คลอดว่าแล้วแฟนก็พาไปเลยค่ะ รพ.ที่ฝากท้องไว้พอดีอยู่ใกล้ๆบ้านแป๊บเดียวถึง พอถึงรพ.พยาบาลก็
ถามอาการเราก็เล่าๆแต่ตอนนั้น(ตี2)ก็ยังไม่ปวดอยู่ดี ก็รอเค้ามาตรวจพยาบาลบอกขอดูหน่อยนะคะว่า
ปากมดลูกเปิดหรือยังว่าแล้วนางก็จ้วงเข้าไปแม่เจ้าเจ็บมาก ผลคือเปิดแล้ว 3 cm. สรุปต้องนอน รพ.ค่ะ
พยาบาลมาวัดความดัน เปลี่ยนชุด ให้น้ำเกลือ บลา บลาแฟนก็มานอนเป็นเพื่อนเราก็ตื่นเต้นมากเลยไม่
ได้เตรียมอะไรมาเลยมาทั้งชุดนอนด้วยเหอๆแต่ไม่เป็นไรรอเช้าแฟนค่อยกลับไปเอาที่บ้าน ว่าแล้วนาทีที่
เจ็บก็มาถึง 02.45 เริ่มเจ็บบิดๆมาทีนะนิด ทุกครึ่งชม.เป๊ะความเจ็บปวดจะมาเยือนระหว่างนั้นก็ปวดฉี่
บ่อยเหลือเกินพยาบาลบอกมีอะไรกดเรียกได้แรกๆเราก็เกรงใจไม่กล้ากดบ่อย พอมันปวดถี่ขึ้นประมาณ ตี4 ทุก 5 นาทีเลยปวดแบบบอกไม่ถูกเรานี่กดเรียกพยาบาลทุกครึ่งชั่วโมงเพราะพอเรียกมาแล้วปัสสาวะออกมันจะรู้สึกดีขึ้น 10% แค่นั้นแหละ ง่วงก็ง่วงหิวก็หิวแต่หลับไม่ลงแถมโดนงดน้ำ งดอาหาร แฟนก็หลับปุ๋ยไม่ได้รับรู้ถึงความเจ็บปวกเลยในใจอยากจะกรีดร้องดังๆแต่คิดในใจร้องไปก็เท่านั้นนอนอดทนไปดีกว่าในใจสวดมนต์อยู่ตลอดเลยกลัวๆกล้าๆไงไม่รู้ พยาบาลบอกหมอมา 8 โมงแถมหมอที่ฝากครรภ์ไว้ก็ไม่มาทำคลอดให้แต่ไม่เป็นไรนาทีนั้นใครก็ได้มาช่วยที รู้สึกเป็นช่วงตี4-7 โมงที่ยาวนานที่สุดในชีวิตเพราะมันเจ็บปวดมากก
พอเช้าปุ๊บเราเริ่มทนไม่ไหวแล้วพยาบาลมาเช็ดๆล้างให้เตรียมตัว รู้สึกมาสวนให้มั้งไม่รู้อะไรเปียกไปหมดและแล้วหมอก็มา 07.45 เราเริ่มเบ่ง หายใจเข้าลึกๆอยากกรี๊ดเค้าก็ไม่ให้อ้าปากต้องอุ๊บส์ไว้พยายามอยู่ 3 ที ออกเลยเย้ๆได้เจอลูกแล้วร้องเสียงดีมากเลยลูกเป็นเช้าที่มีความสุขมาก 17 AUG 15 เมโลดี้ได้ออกมาดูโลกแล้ว ความเจ็บปวดทรมานได้หายไปแล้วเหลือแต่เจ็บแผลเย็บ จากนั้นก็โดนเอาลูกไปทำความสะอาดแต่งตัวเราก็โดนแยกไปพัก รพ.นี้สนับสนุนนมแม่ดีค่ะแต่ต้องเดินลงไปให้นมลูกเองทุก 3 ชม. แรกๆก็ยังเจ็บปวดตัวอยู่น่วมมากแต่เพื่อลูกยังไงก็ต้องไปหาให้ได้ดีที่เราคลอดเองบางคนผ่าเจ็บกว่าเราเยอะยังต้องลงมาให้นมแต่ทางรพ.ก็ไม่ใจร้ายมีรถเข็นคอยบริการตลอด
Create Date : 12 กันยายน 2558 |
|
0 comments |
Last Update : 12 กันยายน 2558 16:44:26 น. |
Counter : 1010 Pageviews. |
|
|
|