|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
งาน : ดิ่ง'ส ฮวน : โดราเอม่อน . . . . . . ( เอนทรี่เฉพาะกิจครับ )
.
.
.
สวัสดีครับเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวแก๊งค์ หายหน้าหายตาไปหนนี้เกือบจะไม่ได้เอาชีวิตน้อยๆกลับมาเจอกันแล้ว แหะ แหะ ไม่เป็นไร บ่อเซียงกัง บ่อเป็นหยังดอก . . . . . ครูดิ่งยังกระดูกเบอร์ 5 อยู่ครับ
งาน . . . . . . . . . .
ที่เคยบ่นว่า "มากชิผาย" คลายไปจี๊ดนึง
งานหลวง...ที่ทำงานเก่าผมอายุครบ 60 ปี จัดงานใหญ่ เจ้านายเสด็จมา ทรงเปิดงานและทรงบรรยาย ผมได้รับเชิญไปร่วมฐานะอยู่นาน ได้รับงาน บรรยาย 2 sessions เห็นว่าเป็นงานใหญ่จึงใช้เวลาตระเตรียมให้ดีที่สุด เป็นงานเชิงประวัติศาสตร์จึงใช้เวลารวบรวมและหารูปประกอบค่อนข้างมาก ได้ราว 100 สไลด์ ผ่านไปด้วยดีครับ
งานราษฎร์...ที่ทำงานปัจจุบันต้องทำหลักสูตรใหม่ทั้งหมด แบบยกเครื่อง โอเวอร์ฮอล แถมมีรีไควร์เม้นท์จากสภาวิชาชีพอีกพะเรอเกวียน ม่ายรุมาน จะให้เด็กเรียน "หัวโต" ปายถึงหนาย บางอย่างเด็กต้องไปเรียนต่อเอาตอน จบแล้วมั่ง หลายวิชาเป็นเรื่องใหม่ เช่น Sex&Gender, กฎหมายที่เกี่ยวข้อง เศรษฐศาสตร์เฉพาะด้าน . . ฯลฯ . . หาครูสอนยังไม่มีเรยยย เอาเหอะ ผ่าน ไปได้พอสมควรแระครับ ค่อยๆทำต่อไป พอมีเวลาอู้ เหอ เหอ เหอ
งานรูทีน...ไปตามตารางเวลาคือ ยุ่งเป็นปรกติ แต่ละปีผมดูแลเด็กราว 600 คนครับ สำเร็จออกมาให้ครูดิ่งภาคภูมิใจประมาณปีละ 100 คน นึกถึงโคลง กล้วยไม้ของท่าน มล.ปิ่น มาลากุลฯ ที่ทำให้ครูดิ่งทู่ซี้ทำงานอย่างมีความสุข
................กล้วยไม้มีดอกช้า........ฉันใด ..............การศึกษาเป็นไป...........เช่นนั้น ..............แต่ออกดอกคราวไร.......งามเด่น ..............งานสั่งสอนปลูกปั้น........เสร็จแล้วแสนงาม
งานส่วนตัว...ซ่อมบ้านใหญ่ อยู่มาเกือบ 30 ปีแล้วยังไม่เคยซ่อม ฝนตก หลังคารั่วก็เอากาละมังมารอง เสียงหนวกหูโครมครามสลับกับเสียงเลื่อย ไฟฟ้าชวนประสาทรับประทาน ฝุ่นฟุ้งกระจาย ป่านนี้ยังไม่ถึงครึ่งทาง ช่าง และคนงานหยุดบ่อยมากกกก คาราคาซังจนน่าอ๊วก . . แหะ แหะ ยังต้อง คอยเฝ้าสมบัติที่ไม่ค่อยจะมีด้วย ทั้งลาวทั้งพม่าเพ่นพ่านเต็มบ้านช่อง . . . เฮ้ออออออออ
.
.
.
.
.
ดิ่ง'ส ฮวน . . . . . . . . . .
อันนี้ดิเรื่องยุ่ง แล้วมานอารายกานฮ้า . . . จายเย็นๆ
เพื่อนๆชอบกินตือฮวนกันมั้ยครับ เอาลำไส้ใหญ่ของหมูมาต้มพะโล้ใส่ผัก กาดดองกินกับข้าวเหนียวยัดใส้หมูที่นึ่งจนสุกแล้วมาฝานเป็นแว่นๆ ของกิน โบราณแบบนี้คงหากินไม่ค่อยได้ง่ายๆแระ
ที่จะบอกคือไอ้เซลลำไส้ใหญ่ของผมมันเกิดทรยศ อยู่ดีๆไม่ชอบ ดันแปลง ร่างเป็นเซลประหลาดแล้วอาละวาดแตกตัวเกาะกันเป็นติ่งเป็นก้อน ผลเรอะ. . . ทำให้ผม "ลงแดง" ต้องแจ้นไปหาหมอ สืบค้นกันอยู่ 2 วัน ท่าน ก็จับผม "ขึ้นเขียง" . . . ก๊อเตียงผ่าตัดนั่นแหระครับพี่น้อง แหวกพุงพองาม ของผม "เจี๋ยน" เอาครู ดิ่ง'ส ฮวน ออกไปราว 1 คืบใหญ่ๆ
การนอนโรง'บาลครั้งนี้ เป็นการผ่าตัดใหญ่หนแรกในชีวิต . . . . ได้ทดสอบ อะรัยๆหลายอย่าง ที่สำคัญมากคือการ "ดูจิตใจ" ของเราเองว่าเมื่อเผชิญ กับ "โรคร้าย" จะมีอาการอย่างไร ? ? ?
ขอบอกกับเพื่อนๆเลยครับว่า การทำจิตใจให้พร้อมที่จะให้ร่างกาย(ที่ทึกทัก) ว่าเป็นของเราว่า "สักวัน" จะต้องเจอสภาวะ "เจ็บ" อันไม่มีผู้ใดหลีกเลี่ยงได้ มีความสำคัญยิ่ง ความเข้าใจในสิ่งนี้จะทำให้ทุกข์เบาบางไปมากมายเลยที เดียวครับ ก่อนผ่าตัด 2 วัน ที่ทำงานผมจัดงานเลี้ยงประจำปีให้อาสาสมัคร และข้าราชการเกษียณ ผมได้รับเชิญโดยให้เปลี่ยนชุดคนไข้เป็นสูทลำลอง ไปบรรยายราว 2 ชั่วโมง ได้รับเชิญให้ร้องเพลงอีก 2 เพลง ผมก็เรยโซโล่ เพลง "เย้ยฟ้าท้าดิน" . . . 5555 มิใช่ลำพองรัยหรอกครับ ชอบท่อนจบที่ว่า "หากทำดี ฟ้าดินต้อง คุ้มครองเอย" . . . ตามด้วยลูกอ้อน เพลง "กำลังใจ" ของวงโฮป เสร็จแล้วก็กลับขึ้นไปนอนแอ๊ดมิทในห้องรอรับการเจี๋ยนต่อไป
.
.
.
ระหว่างนอนรอ ก้มีดอกไม้ส่งมาให้กำลังใจกันพอประมาณ ถ่ายรูปเอาไว้มาประกอบการเล่าในหน้านี้แหละครับ ขอบคุณสำหรับความสดชื่นและกำลังใจ
.
.
.
.
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป . . . . . เกิดใหม่
ต้นคูนใหญ่ข้างบ้านออกดอกเหลืองสะพรั่ง
งดงามยามต้องแสงแดดอ่อนหลังฝนพรำ
กลีบปลิดปลิว ละลิ่ว ร่วงโรย
ง ด ง า ม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
โดราเอม่อน . . . . . . . . . .
ตัวละครการ์ตูนที่แสนรัก ระหว่างไม่สบายก็มีคนคุ้นเคยมาเยี่ยมเยียนเป็น ธรรมดา ก่อนผ่าตัด 90 % ถือดอกไม้มาเยี่ยม ห้องพักผมสดชื่นอบอวล ไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ หลังผ่าตัด 90 % ถือแบรนด์รังนกมาเยี่ยม หมอ ติดป้ายหน้าห้องว่า "งดเยี่ยม" เพราะต้องการให้ผมพักผ่อน เอาสมุดเยี่ยม ให้เขียนไว้แทน ผมมารู้ทีหลังเลยเลยตามเลยทั้งๆที่อยากให้คนเยี่ยมได้ ทักทายด้วยตนเอง
แล้วโดราเอม่อนอ่ะ . . . เกี่ยวตรงไหน?
ตรงนี้ครับ ลูกศิษย์ผมกลุ่มนึงถือตุ๊กตาโดราเอม่อนมาเยี่ยมผม แล้วบอกว่า "ครูครับ ล้วงกระเป๋าตรงหน้าท้องโดราเอม่อนดูสิครับ . . มีจดหมายน้อยครับ"
.
.
.
"รันทด" ระหว่างทาง . . . . . . . . . .
หลังผ่าตัดไม่กี่วัน นอกจากต้องทรมานกับความเจ็บปวดทรมานที่ถึงกับต้อง ข่มด้วย "อธิวาสนขันติ" แล้ว ยังต้องเจอกับภาวะท้องอืด ลำไส้ไม่ทำงานซึ่ง ทรมานกว่าการเจ็บซะอีก . . . เข้าใจแล้วว่าไอ้อาการผะอืดผะอมกลืนไม่เข้า คายไม่ออกเนี่ย มัน โค ตะ ระ ซัฟเฟอริ่งครับท่าน
นั่นยังพอทน . . . หลังจากนั้น 3 วัน ผมก็ได้ยินทีวีออกข่าวแผ่นดินไหว ตาม มาด้วยสึนามิที่ญี่ปุ่น เป็น "อภิมหาโศกนาฏกรรม" ครั้งใหญ่ของมนุษยชาติ จริงๆ ที่เคยเห็นบ้านเราว่าเสียหายมากแล้ว คราวนี้มากมายกว่านัก . . ดูทีวีไป . . น้ำตาไหลไป . . . . . ขอแสดงความเสียใจและเห็นใจชาวญี่ปุ่นและผู้ประสบเคราะห์ร้ายทุกท่าน ขอภาวนาให้กำลังใจจงเข้มแข็งและคืนสู่สภาพปรกติโดยเร็ววันที่สุด ที่ทำงานผมเคยส่งทีมไปช่วยเมื่อคราวแผ่นดินไหวที่โกเบ ตอนนี้ก็ส่งทีมไป ญี่ปุ่นกับทีมกระทรวงต่างประเทศแล้ว
สุดท้ายขอไว้อาลัยผู้เสียชีวิตทุกๆคน
สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ
( สิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น )
.
.
.
ดูเอาเถิดครับ เจอเหตุการณ์ต่างๆมากมายเหลือเกิน แต่ละเรื่องสาหัส สากรรจ์ทั้งนั้น . . . แต่ว่าตอนนี้ ครูดิ่งยังพอลุกไหวเดินได้บ้างแล้วหละ ต้องขอโทษเพื่อนๆที่ไม่ได้ส่งข่าวเลยนะครับ ทั้งไม่สะดวกและอยากให้ เดาว่า . . . ค รู ดิ่ ง ห า ย ไ ป . . . . ใครว่า ทำไม ไปไหนเหรอ?
.
.
. ดนตรีครั้งนี้
ผมว่า "เหมาะที่สุด" คือ ซิมโฟนี่ หมายเลข 5 ของเบโธเฟ่น
ขอให้เคราะห์กรรมที่กำลังมาหา ถูกเอาชัยชนะด้วยความรัก ความดีงาม
และความกล้าหาญของมนุษยชาติ ดังที่ท่านมหาคีตกวีได้บอกเราผ่านเพลงนี้ครับ
ที่นำมาเป็นฝีมือการคอนดัคโดย Myung-Whun Chung
กำกับวง Seoul Philharmonic Orchestra
กระบวนที่ 1 โชคเคราะห์กำลังเคาะประตู
กระบวนที่ 2 ตั้งสติเตรียมสู้อย่างมั่นใจ
กระบวนที่ 3 รวมพลังกันไว้อย่าขลาดกลัว
กระบวนที่ 4 ชัยชนะจะปกแผ่ทั่วปัฐพี
ขอขอบคุณ You Tube ที่นำเพลงสุดวิเศษมาสู่โสตรของเราเสมอมา
สวัสดีครับ
Create Date : 19 มีนาคม 2554 |
Last Update : 19 มีนาคม 2554 0:15:50 น. |
|
33 comments
|
Counter : 2627 Pageviews. |
|
|
|
โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:0:38:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:13:25:04 น. |
|
|
|
โดย: A IP: 119.46.151.21 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:14:33:34 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:16:11:26 น. |
|
|
|
โดย: ป้าโซ วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:16:51:23 น. |
|
|
|
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:17:35:17 น. |
|
|
|
โดย: น้องหมี IP: 124.122.110.97 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:23:58:51 น. |
|
|
|
โดย: Suessapple วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:1:55:35 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:6:20:23 น. |
|
|
|
โดย: โหระพา IP: 70.153.98.140 วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:12:48:07 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:6:38:20 น. |
|
|
|
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:8:46:25 น. |
|
|
|
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:22:17:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:6:42:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:18:35:35 น. |
|
|
|
โดย: Polarbee วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:20:23:04 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:21:27:24 น. |
|
|
|
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:22:01:51 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:7:01:47 น. |
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:14:41:49 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:6:56:25 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:16:32:57 น. |
|
|
|
โดย: namfaseefoon IP: 223.204.176.234 วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:20:11:41 น. |
|
|
|
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:8:01:23 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:13:59:13 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:23:23:05 น. |
|
|
|
โดย: buraneemeo วันที่: 27 มีนาคม 2554 เวลา:0:49:52 น. |
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:19:24:16 น. |
|
|
|
โดย: bigeye (tewtor ) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:17:47:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?]
|
◉ ภุมราท้าโลกกว้าง . . เกินฝัน
หวังวาดสู่สวรรค์ . . . . . เวิกโพ้น
แท้คืนสู่สามัญ . . . . . . มละตื่น
ยังฉงนงวยโงกโง้น . . . .โง่ตื้นลืมตาย ฯ
Dingtech :
ผมเป็นคนธรรมดา ธรรมดา มาจากบ้านนอก รักศิลปะทุกชนิด ทุกรูปแบบ ทุกสัญชาติ
รักชาติไทย รักประเทศไทย รักคนไทยทุกคน จงรักภักดี และ เคารพสักการะพระมหากษัตริย์ไทย
ยินดีแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆทุกคนครับ
since 16 December 2009
|
|
|
|
|
|
|
|
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
ก่อนอื่นขอเป็นกำลังใจให้คุณ Dingtech หายป่วยจากโรคภัยไข้เจ็บโดยเร็วนะครับ เค้าว่ากันว่า ... กำลังใจจากคนที่อยู่รอบข้าง เป็นสิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งที่จะช่วยรักษาโรคร้ายได้ครับ ยิ่งผมดูจากบรรดาดอกไม้ต่าง ๆ ที่มีคนเอามาเยี่ยมคุณ Dingtech แล้ว ผมยืนยันว่าคุณ Dingtech ต้องหายป่วยโดยเร็วไวแน่ๆ ครับ
ได้อ่านเรื่องราวในบล็อกนี้แล้ว ก็พอจะนึกภาพตามได้ออกครับ น่าชื่นชมคุณ Dingtech นะครับ ถึงแม้ว่าจะป่วย แต่ก็ไม่ยอมละทิ้งหน้าที่ แถมยังปฏิบัติมันให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีอีกด้วย อย่างนี้ต้องลุกขึ้นยืนแล้วปรบมือให้โดยพร้อมเพียงกันเลยครับ
ที่สำคัญที่สุดผมจะบอกว่า .... คลิปวีดีโอที่คุณ Dingtech นำมาให้ชมกันนั้น ที่วงดนตรี "ออกันอยู่ข้างหน้า" เล่นเพลง "ลิงชิมแฟนซีตัวที่ 5" (ใช่เออฟ่ะ?) ผมขอยืนยันว่าหูผมไม่ถึงจริง ๆ ครับ หูอย่างผมฟังได้แต่เพลงพื้น ๆ แบบบ้าน ๆ แถวใกล้ ๆ งานวัดเท่านั้นเองครับ
แล้วที่ผมเม้นท์มาทั้งหมดนี้ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมแค่อยากจะอวยพรให้คุณ Dingtech มีความสุขมาก ๆ ก็เท่านั้นเองครับ (อ้าว ... แล้วไอ้ 3 ย่อหน้าข้างบนไม่เอาแล้วเหรอฟ่ะ?)
ขอให้คุณ Dingtech แฮบปี้ ๆ ให้โชคดีมีสุข ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง ยิ้มแย้มเบิกบานสดใสและสดชื่นตลอดไปนะครับ
ก๊าก ๆ ๆ ๆ
อิอิ