ความสุขที่ได้รับเสด็จฯ
SmileySmileyความภูมิใจSmileySmiley
เริ่มจากด้วยความตั้งใจดีที่จะอยากไปรับเสด็จฯ 
ไม่ว่าจะชวนยังไงแฟนก็ไม่ยอมไปด้วย เนื่องด้วยเค้าเป็นคนที่ไม่ชอบที่ ที่มีคนเยอะๆเลยต้องหันไปชวนพี่สาวแทน พอพี่สาวตอบตกลงก็ดีใจมาก แต่พี่เค้าว่าจะไปที่ไหนดี ระหว่าง รพ.ศิริราช กับ ลานพระบรมรูป เราก็บอกว่าเราจะไปที่ราชดำเนินจะรอรับเสด็จฯที่สะพานผ่านฟ้า
พี่สาวบอกเสียงเดียวเลยว่างั้นไม่ไป เพราะถ้าจะไปก็อยากเห็นในหลวงซักครั้ง ถ้าไปแถวนั้นคนคงเยอะจนเข้าไม่ถึง คงไม่มีทางเห็นพระองค์ท่านหรอก เราเลยตอบตกลงไป ศิริราช ก็ได้แต่ต้องไปนอนค้างที่นั่นเลยไม่งั้นคงไปไม่ทันแน่ ตกลงตามนั้น พอถึงวันที่นัดกันไปนอนที่ ศิริราช เลยกล่อมแกอีกรอบว่า ไม่ต้องไปที่ศิริราชก็ได้น่ะ เพราะฟังข่าวเส้นทางเสด็จแล้ว ถ้าไปรอรับเสด็จที่ แถวราชดำเนิน น่าจะดีกว่าแต่เราต้องออกจากบ้านเร็วขึ้นหน่อยหาที่ดีดี อาจมีโอกาสได้เห็นพระองค์ท่าน พี่สาวก็ตกลงเพราะเค้าอยากเห็น ในหลวง ซักครั้ง แต่เราขอแค่ได้เป็นส่วนนึงก็ดีใจมากแล้ว เพราะมีหลายคนที่ตั้งใจมา มาก่อนล่วงหน้าเราและมานอนจองพื้นที่เป็นวัน เราเลยไม่อาจคิดว่าตัวเองจะมีบุญพอจะได้เห็น 
พระพักตร์ของในหลวง 
คืนวันที่ 4 /12/55 นอนไม่หลับทั้งคืนเลย จนถึงเวลาตี 3 กว่าก็ลุกจากที่นอนอาบน้ำเตรียมตัวออกจากบ้าน 2 ศรีพี่น้องเรียกแท็กซี่ไปกันเลย ไปท่าเรือไปนั่งเรือเป็นการนั่งเรือครั้งที่ 3 ของเรา แต่พอไปถึงโห มีแต่คนที่มีจุดมุ่งหมายเดียวกันกับเราเลย เห็นเสื้อและมองตากัน ทั้งที่ไม่รู้จักกันแต่ต่างก็ส่งยิ้มให้กัน มันเป็นความรู้สึกที่ประทับใจ พอสิ้นสุดที่สะพานผ่านฟ้าเราทุกคนบนเรือ ต่างก้อลงจากเรือ ก้าวเเรกที่เราขึ้นมาที่สะพานผ่านฟ้าและได้เห็นผู้คนมากมายที่มีใจเดียวกันกับเรา มันรู้สึกตื้นตันใจดีใจแบบบอกไม่ถูก มันไม่ใช่เราคนเดียวที่รู้สึกกับบรรยากาศนี้แต่พี่สาวเราเค้าก็พูดกับเราแบบนั้นเช่นกัน ว่าแล้วสองสาวก็พากันเดินหาตำแหน่งที่เหมาะ เราก็เอ่ยกับพี่ว่า เจ้อย่าหวังมากนะแค่เราได้มาก็ดีใจแล้ว แค่คิดว่า มาแสดงออกว่าเรา รักในหลวง แค่นี้ก็ดีแล้ว
ก็ออกหาที่นั่งที่เหมาะตั้งแต่เช้าตรู่ ผู้คนเยอะแยะมากมาย แต่ไม่มีอารมณ์เหนื่อย หงุดหงิด ที่เห็นมีแต่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส นั่งรอจนได้เวลา พระเจ้าอยู่หัวเสด็จออกจาก รพ.ศิริราชแล้ว
ต่างก็ใจจดใจจ่อว่าท่านเสด็จถึงไหนแล้วใกล้ถึงถนนราชดำเนินรึยัง เราเตรียมกล้องตั้งใจจะถ่ายเป็น วีดีโอ เอาไว้เป็นที่ระลึก แต่พอท่านเสด็จเข้ามายัง ถนนราชดำเนิน ด้วยเสียงที่ดังมาแต่ไกล "ทรงพระเจริญ"
ทำเอาเราตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้มาอยู่ในสถานะการณ์จริง ปกติจะดูถ่ายทอดสด ด้วยความตื่นเต้นพอเห็นรถนำขบวนผ่านเสียงดังขึ้นมากๆใจก็ผลันดีใจ ทำไรไม่ถูก จะกดอัด วีดีโอก็กลายเป็นทำไม่เป็นมือสั่นหันไปถามพี่สาวว่าทำไงดี เค้าก็ร้อง ด้วยความดีใจ ในหลวง มาแล้วๆๆ เราเลยหันไปพอดีกับช่วงจังหวะ ขบวนเสด็จค่อยๆผ่านอย่างช้าๆให้ประชาชน ได้ชื่นชมพระบารมี ของพระองค์ท่าน เราถึงกับอึ้งเปล่งเสียงไม่ออก เพราะเราได้มีโอกาสได้เห็น
พระพักตร์ของ
"พระเจ้าแผ่นดิน"ผู้ที่ทรงมีพระบารมีล้นฟ้า
พี่สาวเราน้ำตาไหล ด้วยความปลื้มใจ เราดีใจจนทำไรไม่ถูก คนข้างๆต่างน้ำตาไหลและยังตะโกนว่า "ทรงพระเจริญ"แม้รถพระที่นั่งจะผ่านไปแล้ว เราและพี่สาวมองหน้าและพูดพร้อมกัน แบบ ไม่ตั้งใจ ได้เห็น ในหลวง แล้วและยิ้มกันอย่างมีความสุข และเราก็มีกำลังใจและมีความคิดแบบเดียวกันว่า เราจะรอรับ ขบวนของพระองค์เสด็จ กลับ รพ.ศิริราชอีกครั้ง และเราก็สมหวังอีกครั้ง เมื่อเราได้เห็น พระองค์ อีกครั้งความอ่อนเพลียที่อดนอน ไม่ได้ทานอาหาร หายเป็นปริดทิ้ง มีแต่ความสุขและสมหวัง(อาจมากกว่าที่หวัง)
"ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน"



Create Date : 06 ธันวาคม 2555
Last Update : 6 ธันวาคม 2555 19:37:14 น.
Counter : 2035 Pageviews.

4 comments
  
แวะมาทักทายคะ

แถมกด like ให้ด้วยคะ
โดย: ตาโตสุดสวย วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:19:38:17 น.
  
ตามมาจากบ้านยายก๋าค่ะ

มาอ่านความรู้สึกที่น่ารัก และภาคภูมิใจกับในหลวงที่เป็นที่รักยิ่งของพวกเราทุกคน

เป็นแม่ซองฯ ก็คงเป็นเช่นเดียวกับหนูค่ะ
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:21:30:51 น.
  
ใช่ค่ะ อ่านแล้วขนลุกปลื้มไปกับคุณ และทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่งในบรรยากาศของการรับเสด็จ
แค่ยายเก๋าติดตามทางทีวียังปลื้มน้ำตาไหลไม่รู้กื่ครั้ง

คุณและพื่สาวมาอยู่เหตุการณ์จริง ท่ามกลางปวงชนชาวไทยที่มีหัวใจดวงเดียวกันที่รักและเทิดทูลนายหลวงของเรา ก็คงปิติจนน้ำตาไหลเหมือนกันทุกคน ความรู้สึกตื้นตันสุดบรรยายเช่นกัน

ขอบใจนะที่นำเหตุการณ์วันมหาประชาปิติมาเล่าให้ทราบ
ขอบค่ะ
โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) วันที่: 7 ธันวาคม 2555 เวลา:10:04:19 น.
  
โดย: ตาโตสุดสวย วันที่: 25 ธันวาคม 2555 เวลา:8:55:10 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ปุยเมฆที่แสนอบอุ่น
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นคนอ้วนที่คอยคิดแต่จะลดน้ำหนัก แต่ไม่เคยทำซักที.. หึหึหึ

เป็นคนอ้วนที่คอยบอกตัวเองเสมอว่า พรุ่งนี้ชั้นจะเริ่มตั้งใจ..หุหุหุ

เป็นคนอ้วนที่คอย ผัดวันประกันพรุ่งเสมอกะเรื่อง นน....อิอิอิ


...แล้วเมื่อไหร่จะผอมว่ะเนี๊ยยย ....(อันนี้เป็นเสียงสะมี)

...เอาน่าเดี๋ยวมันกะผอมเองแหละ.. 555555
ธันวาคม 2555

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31