Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
12 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
ลมหายใจ กับความอยากเล่า และเก็บเอาไว้


รับโค้ดเพลง ลมหายใจ (แสดงสด) - รัดเกล้า & บอยด์ คลิกที่นี่



====================================
สำหรับผู้ที่ไม่ต้องการทราบเนื้อหาของเรื่อง กรุณางดอ่านด้วยนะคะ...ขอบคุณค่ะ
====================================



ลมหายใจ เดอะมิวสิคัล........
ณ.รัชดาลัยเธียร์เตอร์ ของ บอย ถกลเกียรติ
เป็นละครเพลงที่สะกิดใจ ให้อยากเล่าและเก็บไว้เป็นบันทึกอีกหน้าหนึ่ง



เมื่อความรักความผูกพันบังเกิด เธอคนนั้นย่อมเป็น ลมหายใจ เป็นทุกสิ่ง
แม้อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ก็ยังเหงา คิดถึงได้เสมออย่างชีวิตไม่เต็ม



เราและเพื่อนกลัวรถติด ไปถึงโรงละครตั้งแต่ไก่โห่ ได้บะหมี่รองพุงกางๆก่อนเข้าชม

ตื่นเต้นหัวใจระรัวทุกครั้งกับการจะได้ชมการแสดงสด หรือ คอนเสริท
ให้ความรู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนหนึ่งของแต่ละฉาก แต่ละเพลง
ของนักแสดงตัวเป็นๆ
โดยเฉพาะคนที่เราชื่นชอบเป็นพิเศษ
อันที่จริงตื่นเต้นมาตั้งแต่ก่อนวันที่จะถึงการแสดงแล้ว


โชคดีขณะเดินเข้าโรงละครได้สัมผ้สสายตาและยิ้มให้กับ คุณเอกชัย เอื้อครองธรรม ผู้กำกับคนเก่งที่ร่วมสร้างผลงานละครบรอดเวย์มาแล้ว


การสร้างเรื่องผูกโยงให้เข้ากับบทเพลงของ บอย โกศิยะพงษ์
เป็นเพลงที่ชื่นชอบและใจซึ้งอยู่แล้ว
ดารานำแสดงทั้งห้า เปี่ยมด้วยความสามารถ
นิโคล มอส โป้งเหน่ง(รัดเกล้า)คนนี้สุดยอด น้องแก้ม ออฟปองศักดิ์
ได้รับความชื่นชมจากเราไปเต็มๆ
รางวัลที่นักแสดงภูมิใจที่สุดคือเสียงปรบมือ พวกเธอได้รับไปจากเรายาวนานเลย


เรื่องเพลงและนักแสดง พรีเซ้นท์ ความรัก ได้แสนละเอียดอ่อน กระทั่งต้องเรียบเรียงแต่ละฉากแต่ละเพลงจากความทรงจำ เก็บเอาไว้

ความรักเกิดกับใครเมื่อไหร่ก็ได้
สร้างได้ทั้งความสุขและความทุกข์
ทุกครั้งที่เกิดมันสร้างสรรค์ให้โลกสวยงาม
แม้ในยามที่ต้องห่างกันจะต้องมีคนคนนั้นอยู่ในความรู้สึกนึกคิดเสมอ



พัด(มอส) เพื่อน น้อง พี่ คนรัก ที่ใครต่อใครมอบความรักให้ ต่อรองกับยมทูต เป็นฉากแรกของการแสดง พร้อมนาฬิกาทรายที่หมายบอกกำหนดเวลาที่เหลือของพัดกับการกลับมาบนโลกได้อีกครั้ง
เป็นการต่อรองที่ใช้ประวัติความดีเป็นตัวประกัน
ทำให้รู้ว่าจะต้องได้เศร้ากับความพลัดพรากเป็นแน่


ในกลุ่มคนที่เป็นสังคมเล็กๆในผับแห่งนั้น สีหน้าแววตาแสดงออกถึงความรักความจริงใจที่มีให้กันอย่างไม่แสร้งทำ
ผู้โยงใยความรักให้เพริดพราวดุจสายรุ้งที่ทอดทออยู่กลางฟ้าตลอดเรื่อง เสียงร้องเธอไพเราะมาก.......เจ๊ฉันทนา เจ้าของผับ
แสดงโดยคุณโป้งเหน่งรัดเกล้า
เป็นนักร้องที่ได้ฟังเสียงเธอแทบทุกครั้งกับคอนเสริทกาชาด และละครเวที เสียงเธอมีพลังอย่างเหลือเชื่อเมื่อเทียบกับรูปร่างอันเพลียวลมของเธอ อิอิ
ในเรื่องนี้เธอเป็นผู้ดำเนินเรื่องได้ทั้งอารมณ์ตลก และ เศร้ากินใจเหลือเกิน


เพลงของ คุณบอย ฟังรื่นหูเซาะใจ เนื้อหาความหมายของเพลงทำให้หัวใจสะท้าน


กับการรอคอยการมาของ ฝน(นิโคล) ทั้งเจ้ฉันเจ้าของร้าน พัด พาย(แก้ม) และเพื่อนๆที่กุลีกุจอสร้างบรรยากาศเซอร์ไพรส รอรับเธอด้วยความตื่นเต้นทำให้สัมผัสได้กับสิ่งที่แสดงออกต่อเพื่อน ในผับเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ด้วยหัวใจแห่งความจริงใจ


ฉากเซอร์ไพสนี้ พัดขอฝนแต่งงาน หลังจากคบรักกันมานานถึง 7 ปี กับเพลงลมหายใจที่พัดร้อง

เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือทุกสิ่ง
จะให้ทิ้งอะไรก็ยอมทุกอย่าง
จากนี้ ใจฉันจะมีแต่เธอ


ซาบซึ้งเหลือเกิน ดนตรีเนื้อเพลงเสียงร้องกินใจอย่างบอกไม่ถูก



โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นเมื่อ ฝน และ เพื่อนๆได้รับทราบว่าเครื่องบินที่พัดเดินทางแบ็คแพ็คเพื่อท่องเที่ยวระเบิด
พัดเสียชีวิต

ความรักดูเหมือนปิดฉากลง
แต่แท้ที่จริงมันยังคงนอนนิ่งเงียบอยู่ในหัวใจของฝนไม่จากไปไหน


เพลงที่ฝนร้อง น้ำเสียง ลีลาการแสดงกับการจากไปของพัดอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ทำเอาเราน้ำตาคลอเบ้าจุกในลำคอ
ความพลัดพรากจากคนรัก ทำให้โลกดำมืดอย่างไม่น่าเชื่อ



จากอารมณ์เศร้าถูกดึงกลับขึ้นมาเป็นความขบขันผ่อนคลายให้กับผู้ชม เป็นเสน่ห์ของผู้สร้างเรื่องและผู้กำกับอย่างไม่ชมไม่ได้เลยทีเดียว
เป็นฉากที่เจ้ฉัน ขนเอาข้าวของที่เจ้ฉันซื้อให้พัด มาให้ฝน และ พายผู้เป็นน้องรักของพัด ดู
บนความเศร้าโศก ยังมีกำลังใจจากเพื่อนแท้ ทำให้ชีวิตผ่านพ้นช่วงเวลาอันโหดร้ายไปได้



แล้วความรักที่นอนนิ่งเงียบอยู่ในหัวใจที่ฝนมีต่อพัดก็โชนขึ้น ด้วยประโยค
.....แล้วพี่ฝนเอาพี่พัดไปไว้ไหน.....

เมื่อฝนกลับมาหาเพื่อนๆพี่ๆที่ผับแห่งนี้
มาพร้อมกับ ต่อ(ออฟปองศักดิ์)ผู้ซึ่งมีหัวใจรักพี่ฝน รวมทั้งเป็นที่รักของทุกคนในร้านแห่งนั้น
ทั้งคู่บอกข่าวดีเรื่องการแต่งงานของเธอ เพลงลมหายใจ
เพลงแห่งความรักดังขึ้นจากปาก ต่อ ขี้นอีกครั้ง



การแต่งงาน ได้รับความเซอร์ไพรสยินดีจากทุกคน
เว้นแต่
น้องพายที่ยังคงมีความรักให้กับพี่พัดตลอดมา เธอถาม...
แล้วพี่ฝนเอาพี่พัดไปไว้ไหน
สิ่งที่นอนนิ่งเงียบอยู่ในหัวใจฝนมาโดยตลอดกลับโชนขึ้นมาอีกครั้ง
โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อเธอปฏิเสธการแต่งงานกับต่อ


ทำเราสงบนิ่งกับความเป็นไปของชีวิตของคนทั้งสอง
เรามองหน้าเพื่อน สายตาเธอดูเงียบขรึม บอกให้รู้ว่าความรู้สึกของเราไม่ต่างกันเลย

โกรธตำหนิ น้องพาย ไม๊...
ไม่ เพราะต่างคนต่างก็มีความรู้สึกนึกคิดความผูกพัน ที่อยากแสดงออกในสิ่งที่อยู่ในหัวใจ
น้องพายจำได้เสมอกับการผูกเชือกรองเท้าให้เธอเมื่อครั้งยังเด็กของพี่พัดพี่ชายที่แสนดีของเธอ กับวันเวลาเก่าๆที่ผ่านมา
เธอร้องเพลง

เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน
หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไร
ฉันไม่เคยลืมจากใจ
วันที่เรายิ้ม วันที่ทะเลาะ
ภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ
แตกต่างกันแค่เพียงในตอนนี้...


เสียงร้องของน้องแก้มที่เราชื่นชอบ กับเนื้อร้องของเพลง
ทำเราน้ำตารื้นริน ใบหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันที เราจะยื่นมือไปจับมือเพื่อน เธอก็กำลังส่งมือมาบีบมือเราเบาๆ



ฉากและเพลงที่ ฝน เจ้ฉัน น้องพาย
ร้องโต้ตอบกันในท่อนเดียวกันแต่คนละเนื้อหา
กับความผูกพันที่ต่างคนต่างมีให้กับ พัด
ด้วยพลังเสียงที่ตรึงตาตรึงใจของเธอทั้งสาม ทำเรารู้สึกขนที่หน้าลุกชัน
เป็นช่วงที่โดนใจประทับใจเรามากมาย



จริงนะ ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงตลอดเวลา
ความรักทำให้เกิดทุกข์เสมอไปหรือไม่
เปล่าเลย ความรักทำให้โลกอ่อนโยน
ทำให้ชีวิตเป็นชีวิตที่สดใสมีคุณค่า
หากไม่รัก ประสบการณ์ความทรงจำดีๆย่อมไม่มีวันเกิดขึ้น
ระหว่างทางของความรัก
ย่อมเกิดเหตุการณ์ที่คาดคิดและไม่คาดคิดได้ตลอดเวลา
ชีวิตมันสั้นนัก
เราปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยลืมที่จะรักคนดีดีที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหรือไม่
เมื่อกาลเวลาผ่านไปเรากลับเสียดายที่ยังไม่ได้มอบความรักหรือเปล่า



คงไม่ต้องถามว่า ต่อ เสียใจมากเพียงไหน เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ตอบคำถามอย่างกระจ่าง กับฉากการพบกันของ ต่อ และ พัด ในอีกภพหนึ่ง หลังจากการเสียชีวิตด้วยโรคหอบของ ต่อ ทันทีที่ฝนปฏิเสธการแต่งงานในวันงาน

พัดบอกกับต่อว่า ยังไม่ถึงเวลาตายของต่อ กลับไปหาฝนที่รักต่อ และ เข้าใจกับการจากมาอย่างไม่มีวันหวนกลับของพัด


เวลาที่พัดได้มาจากการต่อรองกับยมทูต ถูกใช้เพื่อพบอธิบายสิ่งที่ยังค้างอยู่ กับ เจ้ฉันพี่สาวที่แสนดี น้องแพงน้องรักที่โตด้วยกันมา น้องฝนคนที่เธอรักสุดหัวใจ


พัดถามเจ้ฉัน ผู้ที่พูดเสมอว่าไม่เคย เหงา
พี่เคยเหงาบ้างไหน
เธอตอบ ไม่เคยหย่ะ
อ้าว แล้วทำไมไปดูหนังคนเดียว ทำไมทุกการเค้าท์ดาวน์วันปีใหม่นับไม่ถึงสามพี่ก็หายตัวไปทุกครั้ง

เราเองก็ไม่เชื่อว่าจะมีผู้ใดบนโลกใบนี้ไม่เคย เหงา



พัดได้กลับมาผูกเชือกรองเท้าที่หลุดให้กับ พาย อีกครั้ง
ไม่ต้องหลอกตัวเองอีกต่อไปว่ายังมีพี่พัดอยู่บนโลกใบนี้ ทั้งสองต้องยังคงรักกันเช่นนี้ตลอดไปอย่างแน่นอน


ฝน ได้โอบกอดพี่พัดอีกครั้ง เพื่อเป็นการอำลา


เราเชื่อว่าในความทรงจำที่งดงามของคนทั้งสี่ ยังมีพัด และ สิ่งดีดีที่มีต่อกันอยู่เสมอไปในหัวใจ

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เรา
ได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ

หากเปรียบกับชีวิตของคน
เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
ก็คงเปรียบได้กับฤดู
คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บจนทุกข์
ดั่งพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู



แฮปปี้เอนดิ้งกับ ลมหายใจเดอะมิวสิคัล
เอาห้าดาวไปจากเราและเพื่อน
คุณแม่และพี่ กำลังจะตามไปดูในอีกไม่กี่วัน จากคำบอกเล่าของเรา ผู้ตกหลุมรักละครเพลงเรื่องนี้



ความรักทำให้โลกหมุนแรงขึ้น เห็นตะวัน พระจันทร์สวยขึ้นจริงๆ



เล่าให้คนดีฟังนะคะ









Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2552 23:31:19 น. 0 comments
Counter : 538 Pageviews.

diamon
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จ๊ะเอ๋
สวัสดีจ้า
Friends' blogs
[Add diamon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.