บนภาพวาดของฉัน
หากไม่ใส่จินตนาการภาพนั้นจะไม่มีชีวิตจิตใจ

คนอื่นที่มอง
ไม่ทราบได้ว่า กระทบความรู้สึกของจินตนาการนั้นหรือไม่
แต่
สำหรับคนวาดแล้ว
จินตนาการบนแต่ละฝีแปรงที่สัมผัสผ้าใบมันยังคงอยู่เสมอทุกครั้งที่มอง


หากไม่มีจินตนาการ
เพียงแค่มองก้อนหินไม่สามารถบันดาลใจให้วาดรูปก้อนหินได้
จินตนาการผลักดันให้ ก้อนหินที่วาดเป็นพลอยที่สวยงาม


ภาพวาดก็เหมือนบทกวี วาดเวิ้งให้สวยงามไพเราะห์ได้ตามใจนึก
เชื่อว่าบทกวี
ถ้าปราศจากจินตนาการ แรงบันดาลใจ ไฉนเลยจะงดงาม