สนุกมากค่ะ

เข้ามาอ่าน แล้วได้ข้อคิด ตามความประสงค์ของผู้เขียน

ผมเรียนถามด้วยความเคารพ.... การทำบุญโดยใส่บาตร
พระ หรือถวายเงินใส่ตู้ของวัด บุญนั้นจะตกไปอยู่กับใคร
ครับ เพราะส่วนใหญ่ผมจะใส่แล้วยกมือไหว แล้วคิดใน
ใจแต่เพียงว่า ยกกุศลบุญ ให้แก่........

ไม่ได้เปล่งวาจาหรือ นำน้ำที่รินตอบสัพพี รดโคนต้นไม้
แต่อย่างใดครับ.

อีกอย่าง ผมไม่ค่อยได้ไปวัดตามเทศกาล คือไม่ค่อย
ใส่บาตรในวันดังกล่าว แต่ใส่วันธรรมดาเสียมากกว่า
เพื่อน ๆ บอกว่า ใส่วันเทศกาลดีกว่า ผมก็คิดนอกกรอบ
ว่า ควรใส่วันธรรมดา เหมือนกับ มอบสิ่งของให้กับคน
ที่ยังไม่มีสิ่งของหรืออาหาร น่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้นั้น
มากกว่า.

มีความคิดเห็นหรือ สิ่งใดถูกกรุณา เล่าให้ฟังบ้างนะครับ

ขอโทษที่หายไปเสียหลายวัน งานมากมายที่ต้องสะสางรออยู่เพียบ ไม่มีเวลาแม้จะเปิดเน็ตเล่นเลยค่ะ คิดถึงเพื่อนชาวbloggangมากๆ คุณอังคาร สบายดีนะ มีความสุขมากมายคร่าาาาาา

คุณไวน์กับสายน้ำ ....

กระติ๊บน้อยใส่บาตรทุกวันเลยค่ะ(ใส่ให้พ่อกับแม่ค่ะ แล้วก็ไม่ได้กรวดน้ำ แต่ตั้งจิตให้)

คือหลวงพ่อท่านสอนว่าบุญนั้นเหมือนข้าวที่เรากิน คือถ้าเรากินข้าวกันทุกวัน ก็ควรใส่บาตรหรือทำบุญทุกวันค่ะ

ตามความเชื่อ ในวันพระใหญ่นั้นญาติที่เสียชีวิตไปแล้วจะมารอรับส่วนบุญ และเหล่าผีที่ไม่มีญาติก็จะมารอบุญในวันนั้นด้วยเผื่อมีใครแผ่ให้ผีไม่มีญาติเขาก็จะได้บุญนั้นด้วย

(เหมือนที่เวลามีงานใหญ่อะไรใหญ่ๆคนไปเยอะๆ ขอทานก็เข้าไปด้วยเผื่อใครใจดีให้ก็ได้ตังค์ไป)

ไม่กรวดน้ำก็ไม่เป็นไรค่ะ หลวงพ่อท่านบอกว่าจิตเราตั้งใจว่าให้ผู้รับก็ได้รับแล้ว ของทุกอย่างอยู่ที่เจตนา

โดยส่วนตัวนะคะ ใส่บาตรทำบุญวันไหนก็ดีทั้งนั้น หลวงพ่อท่านบอกว่าใครทำบุญก็โมทนาบุญกับเขาให้หมด คนเขาใจเป็นกุศลเวลาทำบุญ เราโมทนาด้วยก็ได้บุญด้วย แต่แน่นอนไม่มากเท่าผู้ที่ทำ

ดังนั้นคุณทำบุญวันไหนกระติ๊บน้อยก็โมทนาบุญด้วยเลยค่า
สาธุๆ (^ - ^)

บุญ ย่อมตกอยู่กับ "ผู้ทำ" เท่านั้นครับ
แม้เราทำบุญมากมายเท่าไรแล้วอุทิศให้เขา แต่เขา "ไม่ทำ" เขาย่อมไม่ได้บุญ

คำว่า "ทำ" มีมากมายหลายวิธี แจกแจงได้เป็นบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ คือมีหนทางอยู่ ๑๐ อย่าง
เมื่อคุณไวน์หยอดเงินทำบุญใส่ตู้ ผลบุญย่อมเกิดกับคุณไวน์ เพราะคุณไวน์ทำบุญด้วยกิริยาที่เป็นบุญหลายอย่าง
๑. บุญจากการสละทรัพย์ให้ทานในพุทธศาสนา
๒. บุญในการสละทรัพย์เพื่อให้สงฆ์นำไปใช้ในกิจการที่ควร
๓. บุญจากการตั้งใจแบ่งบุญให้ผู้อื่น
๔. บุญจากความเห็นถูกตรงว่าบุญนั้นมีผล
และบุญนั้นยังเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก เมื่อแรกตั้งใจแต่ยังไม่ทันทำบุญก็ได้บุญ เมื่อกำลังหยอดเงินใส่ตู้ก็ได้บุญ ผ่านไปนับเดือนนับปีพอนึกถึงก็ชื่นใจก็ยังได้บุญอีก เขาถึงบอกว่าทำบุญแล้วให้นึกถึงบุญนั้นบ่อยๆ

ส่วนผู้ที่เราอุทิศให้เขาจะได้รับบุญหรือไม่
ได้รับครับ แต่เขา "ต้องทำ"
วิธีทำบุญของเขาคือการอนุโมทนา เมื่อใดที่ยังไม่ได้อนุโมทนาเขาย่อมไม่ได้ผลของบุญนั้น อย่างเช่นสัตว์นรก เราทำบุญไปให้เขาจะไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาบุญเลย เขาจึงยังไม่ได้บุญ แต่ผลบุญนี้ประหลาด แม้เขาจะไม่ได้อนุโมทนาผลบุญนั้นก็ยังไม่หายไปไหน เมื่อใดก็ตามที่เขาได้อนุโมทนา ผลบุญนั้นก็จะปรากฏแก่เขาในทันที

มีข้อประหลาดอีกอย่าง คือ แม้การอนุโมทนาก็ได้ผลบุญไม่เท่ากัน ระหว่างสัตว์นรกอนุโมทนา กับเทวดาอนุโมทนา เขาทั้งสองก็ได้รับผลของบุญไม่เท่ากัน
กรณีเทวดาอนุโมทนานั้น เขาอนุโมทนาเพราะศรัทธา และอนุโมทนาด้วยสัมมาทิฏฐิ อนุโมทนาแล้วจะได้รับบุญมาก แต่สัตว์นรกบางทีโดนนายนิรยบาลเอาหอกทิ่มเอวให้อนุโมทนา เขาจึงอนุโมทนาเพราะถูกบังคับ ไม่ได้ศรัทธาอะไรกับเขา เขาจึงได้ผลบุญน้อย บางคนอนุโมทนาบุญแล้วได้เลื่อนภพภูมิไปเกิดเป็นเทวดา แต่ไม่กี่วันกลับลงนรกอีกแล้ว เพราะบุญมันน้อย

เรื่องการไปทำบุญตามเทศกาลนั้น อานิสงส์ไม่ได้มากมายกว่าไปวันอื่นหรอกครับ แต่ผมก็แนะนำว่าควรหาโอกาสไปทำบุญตามเทศกาลบ้าง เพราะคนเยอะ เห็นแล้วชื่นตาชื่นใจ ได้เห็นญาติพี่น้องในอดีตชาติที่กลับมาเกิดแล้วจำกันไม่ได้อีกเยอะแยะ คนที่ไปทำบุญแล้วเจอกันชั่วแว๊บเดียวนี่ไม่ใช่เหตุบังเอิญนะครับ เป็นกรรมจัดสรรทั้งนั้น เคยเป็นญาติเราทั้งนั้น แค่เราจำกันไม่ได้เท่านั้นเอง
อีกอย่างคือการทำบุญในเทศกาลนั้น ถ้าเรามีหูตาดี จะได้เห็นผู้ที่อยู่ในภพภูมิอื่นเขามาร่วมอนุโมทนากันด้วย พวกนี้เขาได้เห็นเรา จะเกิดความเมตตากับเรา วันหน้าตกทุกข์ได้ยาก ก็จะได้ท่านเหล่านี้สงเคราะห์ให้เป็นครั้งคราวครับ