.. บันทึกการเดินทาง อังกฤษ-สกอตแลนด์ ..
.. 23 ตุลาคม - 5 พฤศจิกายน 2553 ..
.. ตอนที่ 5 ..



.. โรงแรมคาเวนดิช บลูมส์บรี กรุงลอนดอน
ตอนแรกไม่ปลื้ม แต่อยู่ๆ ไปแล้วเห็นๆ เลยว่าเข้าท่าสุดแล้ว ..

.. วันจันทร์ที่ 25 ตุลาคม 2553 .. เราตื่นแต่เช้ามืดตึ๊ดตื๋อตามเคย (ตีสามครึ่ง-ตีสี่ของที่นู่น ก็ประมาณสิบโมงเช้าบ้านเราแล้วไง) .. แพ็คข้าวของเสร็จแล้ว ซักหกโมงก็หอบเน็ตบุ๊คฯ ลงมานั่งใช้เน็ตที่ล็อบบี้ชั้นล่างของโรงแรม รอเวลาให้ฟ้าสว่างไปพลางๆ แล้วก็รอกินอาหารเช้าด้วย .. แน่นอนว่าเช้าขนาดนี้ยังไม่มีใครตื่นนอนแน่ๆ บรรยากาศรอบด้านเงียบสงบดีมาก ร้างไร้ผู้คนแต่ไม่น่ากลัว โรงแรมนี้ราคาไม่ถูกนัก แถมยังตั้งอยู่ในย่านการศึกษา จึงไม่ค่อยมีคนจรมาพักสักเท่าไหร่ วันก่อนเห็นแขกที่เช็คอินเช็คเอาท์ ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกคอเคเชี่ยน (ชาวยุโรป หรืออเมริกัน) เป็นส่วนมาก พวกผิวสีมีน้อย มีแต่เราผิวเหลืองนี่ละ แล้วก็พนักงานที่เป็นผิวดำแดงคือพวกแขกๆ ทั้งหลาย .. ไม่แน่ใจว่าเป็นปากี เนปาล หรือบังกลาเทศ สำเนียงไปในแนวๆ เดียวกันหมด ..

.. เจ็ดโมงกว่าๆ .. เริ่มมีคุณแขกรีเซ็ปชั่นมาทำงาน .. ทักทายถามไถ่ทุกข์สุขกันตามระเบียบแล้ว เราก็ลงไปเยี่ยมๆ มองๆ ที่ห้องอาหารชั้นใต้ดินของโรงแรม เห็นเปิดไฟสว่างแล้วก็ย่องๆ ไปนั่งโต๊ะประจำ (ที่มานั่งเมื่อวาน) เดินไปหยิบซีรีลกับผลไม้ มีพนักงานสาวเสิร์ฟหน้าตาดูเป็นโพลิชเดินมาพอดี เรารู้ว่าเรามาเร็วไป (เวลาอาหารเช้าของที่นี่คือ 8 โมงครึ่ง) ก็เลยขอโทษขอโพย บอกว่าเราจะต้องรีบไปจับรถไฟที่คิงส์ครอส ก็เลยจะขอกินเร็วหน่อย แม่สาวก็ดีใจหาย รีบไปทำไข่ดาวหมูแฮมมาให้เราทันที อาหารเช้าแบบร้อนๆ นี่เข้าท่ามาก เป็นการเริ่มต้นวันใหม่อย่างมีพลังได้ดีจริงๆ ..




.. ล็อบบี้เล็กๆ ของโรงแรม ภาพซ้ายคือ เคาน์เตอร์คุณแขกรีเซ็ปชั่น
ภาพขวาคือโซฟาที่เรามาอาศัยนั่งใช้เน็ตเช้าๆ ค่ำๆ นี่ละ ..



.. ห้องอาหารชั้นใต้ดินของโรงแรม สว่างไสวและสะอาดสะอ้านดี
อาหารเช้าก็ครบเครื่องและคุ้มค่าใช้ได้เลย ..


.. เรากินอย่างเร็ว สิบนาทีก็เรียบร้อย .. 555 .. เรื่องไวปานวอกนี่เราชำนาญอยู่แล้ว ไม่ว่าเรื่องกินหรืออาบน้ำแต่งตัว .. จิ๊กส้มกับแอปเปิลมาอย่างละใบ แล้วก็รีบตะกายขึ้นชั้นสาม (หรือสี่ก็ไม่รู้ .. สูงเหลือเกิน) ไปเอากระเป๋าใบย่อมกับเป้ที่จะพกติดตัวไปในการเดินทางขึ้นสกอตแลนด์ ต่อด้วยเลคดิสทริค เจ็ดวันเต็มๆ .. ส่วนกระเป๋าใบใหญ่ยักษ์ เราเอาไปฝากไว้ที่โรงแรมที่เอิร์ลสคอร์ท ที่เราจะกลับมาพักวันที่ 2 พ.ย. 2553 เรียบร้อยแล้ว (เสียค่าฝากกระเป๋าแพงจับจิต เจ็ดวันสามสิบห้าปอนด์ ..เฮ่ออออ...)

.. เกือบแปดโมงแล้ว .. เราแบกเป้ลากกระเป๋าออกมารอแท็กซี่ริมถนนกาวเวอร์ รอเท่าไหร่ก็ไม่เห็นแท็กซี่ว่างๆ แล่นมาซักคันเลยตัดสินใจเดินข้ามฟากไปตรงทางแยกที่มีรถผ่านไปมาเยอะๆ หน้าร้านหนังสือวอเทอร์สโทนส์นั่นแหละ รอๆ ซักพักก็มีรถแท็กซี่มาจริงๆ หอบสัมภาระกระเป๋ากับเป้ขึ้นไปนั่งเรียบร้อย บอกว่าไปคิงส์ครอสจ้ะพ่อคุณ ตอนนี้แปดโมงกว่าแล้ว รถไฟฉันจะออกเก้าโมง คุณคนขับบอกโอ๊ย สบายมาก สิบนาทีก็ถึง .. อือม์ เราคงติดนิสัยสยองรถติดเช้าวันจันทร์มาจากกรุงเทพฯ ก็เลยปอดแหกเรื่องตกรถไฟ .. เช้าๆ วันแรกของสัปดาห์อย่างนี้ ลอนดอนรถติดน้อยกว่ากรุงเทพฯ เรามาถึงสถานีรถไฟในเวลาสิบนาทีกว่าๆ มาแจมๆ ตรงทางเข้าสถานีหน่อยนึงเพราะคนเดินทางก็คงจะมากันเยอะ ..

.. แท็กซี่จอดส่งเรานอกสถานีไกลพอสมควร เราก็ต้องเดินข้ามถนนลากกระเป๋าเข้าสถานีรถไฟไป มาอย่างนี้ต้องเตรียมฟิตซ้อมเรื่องการเดินเยอะๆ ไว้ให้ชิน ขาและเท้าจึงเป็นอวัยวะที่เราจะต้องดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษนอกเหนือไปจากสุขภาพที่ต้องแข็งแรงบึกบึนเอาไว้ก่อน .. เรามาดูตารางรถไฟที่กระดานดิจิตัลหน้าทางเข้าชานชาลา ดูว่ารถไฟขบวนที่เราจะไปเอดินเบรอะนี่จอดอยู่ที่ชานชาลา (Platform) ไหน มีคนมายืนรอดูหมายเลขชานชาลากันเยอะเป็นปกติ เพราะชุมทางคิงส์ครอสนี่เป็นชุมทางใหญ่ รู้เบอร์แล้วก็ไปขึ้นรถได้ รถไฟของเราก็ดูโอเคนะ เก้าอี้ดูตัวใหญ่ เบาะหนา (น่าจะ) นั่งสบาย เราจองที่นั่งมาจากสำนักงานรถไฟแล้ว เพราะฉะนั้นมั่นใจได้ว่ามีที่นั่งแน่นอน แต่ก็ยังไม่วายแอบเดินชะโงกไปดูที่นั่งอื่นๆ เผื่อจะมีทำเลที่นั่งที่ดีกว่า (แต่ส่วนใหญ่ก็คล้ายๆ กันนั่นแหละ จะมีต่างกันว่าจะเป็นที่นั่งแบบหันหน้าหรือหันหลังให้หัวรถจักรเท่านั้นเอง) ..




.. ภาพซ้าย .. สถานีรถไฟคิงส์ครอสส์อันจอแจยามเช้าวันจันทร์
.. ภาพขวา .. รถไฟสายเหนือของบริษัทอีสต์โคสต์ ไม่สวยเท่เท่าไหร่แต่มีประสิทธิภาพ ..


.. พอขึ้นรถไฟปุ๊บ ก็เห็นผู้โดยสารรอบๆ ตัวเปิดกระเป๋าเอกสารงัดโน้ตบุ๊คขึ้นมาวางบนโต๊ะกันเป็นแถว .. เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าในรถไฟมีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ด้วย .. ฟรีอ๊ะเปล่าเนี่ย .. (อันนี้สำมะคัญมาก..) เราเหลียวซ้ายแลขวามองหาป้ายในรถไฟ .. อ้อ .. มีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ฟรีเฉพาะผู้โดยสารชั้นหนึ่ง มีปลั๊กไฟให้ชาร์จอยู่ใต้โต๊ะด้วย .. เข้าท่าๆ .. เราก็เลยเอามั่งดิ หยิบเน็ตบุ๊คตัวจิ๋วของเรามาเปิดมั่ง ล็อกอินเข้าไปที่เว็บไซต์ของบริษัทรถไฟอีสต์โคสต์ เขาจะถามอะไรนิดหน่อย แป๊บเดียวก็ใช้เน็ตได้ละ ..

.. รถไฟออกจากสถานีรถไฟคิงส์ครอสช้ากว่ากำหนดคือ 09.00 am นิดหน่อย เส้นทางจากเมืองหลวงขึ้นเหนือ มีสถานีที่รถไฟแล่นผ่านเยอะมาก แต่เนื่องจากเป็นรถไฟด่วนก็เลยจอดเฉพาะสถานีใหญ่ๆ เช่น ยอร์ค นิวคาสเซิล .. ระยะทางจากลอนดอนไปเอดินเบรอะ โดยรถไฟจากสถานีคิงส์ครอสส์ ไปถึงสถานีเอดินเบรอะ เวฟเวอร์ลีย์ คือ 393 ไมล์ ใช้เวลาเดินทางโดยรถไฟประมาณสี่ชั่วโมงครึ่งกว่าๆ ถ้าไปทางรถยนตร์ก็ต้องใช้เวลาขับประมาณ 7 ชั่วโมงแน่ะ บางคนที่เวลาน้อยก็ขึ้นเครื่องบิน แต่เราว่าการนั่งรถไฟดีอยู่อย่างคือได้ชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงามไปตลอดทาง ระยะทางแสนไกลแต่ใช้เวลาไม่เท่าไหร่ ครึ่งวันก็ถึงแล้ว เราว่าออกจะคุ้มค่านะ แล้วก็คงมีคนคิดอย่างเราเยอะเอาการแหละ เพราะรถไฟก็ค่อนข้างแน่นเชียวละ ..

.. เราเลือกเวลาออกเดินทางจากคิงส์ครอสเก้าโมงเช้า รถไฟก็จะไปถึงเอดินเบรอะบ่ายโมงกว่าๆ คือถึงไปเที่ยวเช้าๆ กว่านี้ ถึงปลายทางเร็วกว่านี้ ก็เข้าพักในโรงแรมยังไม่ได้อยู่ดี โรงแรมในประเทศนี้ส่วนใหญ่เช็คอินช่วงบ่ายสองบ่ายสามกันทั้งนั้นเลย แต่เช็คเอาท์เร็วนะสิบโมงก็เชิญออกไปแล้ว .. ก็ไม่เป็นไรหรอก เราก็มีกำหนดการที่จะต้องออกแต่เช้าอยู่แล้วละ แต่เช็คอินช้าขนาดนี้ ไม่สะดวกเอาเสียเลย ..




.. ตู้โดยสารรถไฟชั้นหนึ่งจะอยู่ติดๆ กันสองสามตู้
ของเจ้านี้ (อีสต์โคสต์) มีของกินมาบริการด้วย ประเภทขนมปัง กาแฟ น้ำชา ..



.. เส้นทางรถไฟจากสถานีคิงส์ครอสในลอนดอน ผ่านฝั่งตะวันออกของอังกฤษ ไปเอดินเบรอะ ใช้เวลา 4 ชั่วโมง 37 นาที
ดูเหมือนนาน แต่มีเน็ตไวไฟให้เล่น .. ชมวิวไป เล่น FB ไป แป๊บเดียวก็ถึงปลายทางละ ..

.
.
.



.. สำหรับบันทึกการเดินทางในรถไฟ .. ขอเอาข้อความจาก FB ที่เราโพสต์ไว้ระหว่างการเดินทางจากลอนดอน ไปเอดินเบรอะมาลงไว้ตรงนี้ละกัน (บางช่วงมีเพื่อนๆ เข้ามาแจมด้วย..) เพราะถึงเขียนใหม่ก็คงหนีไม่พ้นประมาณนี้เลยละ แต่ที่เราบันทึกไว้ใน FB ดูจะสดใหม่ได้อารมณ์และบรรยากาศของการเดินทางยามนั้น มานั่งเขียนแบบแห้งๆ ในบางกอกออกจะดูฝืดๆ ไงพิกล .. หุ หุ ..

October 25 at 7:50 am : ทริปนี้โหด แฮ่ก ถึกสุดๆ .. น่าจะเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต ..

October 25 at 8:45 am : กำลังอยู่ในรถไฟไปเอดินเบรอะ .. เห้อ .. รถวิ่งเร็วมาก ลืมรถไฟตราเต่าสารขัณฑ์ไปเลย .. แถมมีอินเตอร์เน็ตไวไฟให้ด้วยแฮะ .. มองไปรอบๆ มีแต่นักธุรกิจสวมสูทวางโน้ตบุ๊คข้างหน้าคนละตัว เราเลยเอามั่ง คนอื่นเขาดูหน้ากระดานหุ้นกัน เราเปิด FB ... 555 ...




.. ภายในห้องโดยสารรถไฟชั้นหนึ่ง เข้าใจว่าค่าโดยสารคงไม่ถูกนัก
ผู้โดยสารจึงมักจะเดินทางมาพร้อมเครื่องเคียง คือโน้ตบุ๊ค และ/หรือ ไอผอด เป็นส่วนมาก ..



.. ที่นั่งของเรามีเวิ้งที่ว่างสำหรับรถเข็นคนป่วยหรือรถเข็นเด็ก
ก็เลยมีแม่เอาลูกมาวางไว้ใกล้ๆ เรา ตัวแม่ก็นั่งอยู่ใกล้ๆ กัน ..


October 25 at 9:41 am : รถไฟเลย Doncaster มาหน่อยแล้ว ใกล้จะถึงทางแยกไป Selby แล้วก็จะถึง York .. เริ่มเห็นวัวตัวอ้วนๆ ลายขาวดำในทุ่งนา แต่ยังไม่เห็นแกะเลย ..

October 25 at 9:46 am : ฮ่า .. เริ่มเห็นน้องแกะอ้วนๆ เริงร่าในทุ่งแล้ว แต่ที่แย่คือ เห็นโรงไฟฟ้านิวเคลียร์พ่นควันโขมงแบบที่เห็นในรูปในทีวี ตั้งสองโรงแน่ะ เดี๋ยวคืนนี้โพสต์รูปให้ดูกัน ..

October 25 at 9:58 am : 9.58 น. ถึงยอร์คแล้ว อะไรจะตรงเวลาเป๊ะขนาดนี้หนอ ..

October 25 at 10:20 am : 10.20 น. วิวสองข้างทางจากยอร์คไปดาร์ลิงตัน .. หรี่ๆ ตาดูละม้ายทางไปอมก๋อยเลยค้าบ ไม่เหมือนก็อีตรงมีก้อนขาวๆ ตามทุ่งหญ้าทุ่งนา ..

October 25 at 10:41 am : Em : เอิ่มมม มันคือก้อนอะไรอ่าคะพี่แดง o_O

October 25 at 10:42 am : Devonshire : มันคือน้องแกะอ้วนๆ นั่นเองจ้าน้องเอ็ม :D

October 25 at 10:55 am :Em : หนูก็นึกว่าก้อนอะไร XD

October 25 at 10:31 am :ใกล้ถึง Darlington (เมืองแห่งที่รัก?) เริ่มเห็นม้าขนยาวแบบ Shetland pony บ้างแล้ว .. แดดแจ่มมากแต่อากาศก็เย็นดี ประมาณสิบองศา ..




.. วิวนอกหน้าต่างรถไฟ หลากหลายอารมณ์มาก ..
.. ตั้งแต่โรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ จนถึงเป็ดเดินเล่นในทุ่งหญ้า ..



.. รถไฟแวะเมืองยอร์ค ..


October 25 at 10:445 am : 10.45 น. จากดาร์ลิงตันไปดาเริ่ม เห็นน้องวัวอ้วนๆ นอนเป็นก้อนๆ สีน้ำตาล สีดำ และลายขาวดำ เกลื่อนทุ่งนาเลย .. เริ่มเห็นลำธาร แต่ยังไม่เห็นหงส์แฮะ ..

October 25 at 11:10 am : 11.10 น. รถไฟออกจาก "ดาเริ่ม" (Durham) แล้ว เห็นใบไม้เปลี่ยนสีหนาตาขึ้นเยอะเลย .. ชักจะฟังภาษาอังกฤษแบบทางเหนือไม่ค่อยออกแล้วง่ะ .. สถานีต่อไป นิวคาสเซิล ..

October 25 at 11:15 am : Chompoo C : อยากไปเยือนมั่งจังค่ะ บรรยายมาซะอยากตีตั๋วนั่งรถตามไปด้วยแล้วค่ะพี่แดง

October 25 at 11:15 am : Devonshire : มาเลยๆ คุณพู่ พี่ยังอยู่แถวนี้ตั้งเจ็ดวัน ..

October 25 at 11:15 am : Chompoo C : ‎555+ ถ้ามันระยะไม่ไกลจากลำปางไปเชียงใหม่ พู่จะวิ่งไปตีตั๋วไปทันด่วนเลยค่ะพี่แดง ... ว่าแล้วพี่แดงไม่มีอาการ jet lag ใช่ไม๊ค่ะ แล้วเก็บภาพได้เยอะหรือยังเอ่ย พู่เห็นพี่แดงเอามาแปะในเฟซบ้างแล้วแต่แอบรอเต็มเวอร์ชั่นในบล็อกนะค่ะ

October 25 at 11:23 am : Devonshire : ไม่ค่อยเจ็ทแหลกค่ะ ทั้งๆ ที่ในเครื่องได้งีบไปซักชั่วโมงเดียวเองมั้ง อาจเป็นเพราะเตรียมตัวมาพอสมควร นอนให้พอก่อนมา แล้วก็โยคะช่วยได้มากค่ะคุณพู่ ..




.. รถไฟผ่านนิวคาสเซิล เห็นแม่น้ำไทน์อยู่เบื้องล่าง
เข้าเขตที่ราบสูง ก็เริ่มเห็นป่าเปลี่ยนสีมากขึ้น ..


October 25 at 11:28 am : 11.26 น. รถไฟออกจากนิวคาสเซิลแล้ว .. เห็นจากหน้าต่างรถไฟเป็นเมืองใหญ่เหมือนกัน เห็นสะพานข้ามแม่น้ำไทน์ (Tyne) ด้วย ต้นไม้สีเหลืองสีส้มเต็มไปหมดเลย ..

‎October 25 at 11:53 am : 11.52 น. ผ่านชนบทในที่ราบสูง .. ตะกี้วิวข้างทาง เห็นคนกำลังฝึกหมาเลี้ยงแกะ ให้แกะมายืนรวมกลุ่มกันแล้วสั่งหมาให้ไล่ แบบในหนังเรื่องเบ๊บเลย.. แต่เป็นหมาจริงๆ มิใช่ หะ-มู ..

October 25 at 12:07 am : ‎12.07 น. ถึงเมือง Berwick แล้ว จากนั้นก็เป็น Dunbar แล้วก็ เอดินเบรอะ .. คงต้องเก็บคอมฯ แล้วละ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนระหว่างการนั่งรถไฟ 4 ชั่วโมงกว่าๆ นะคะ ไม่เหงาเลย :D

.
.
.

.. เห้อ .. กว่าจะจบ (ตอนนี้) เล่นเอาเหนื่อย ..
ตั้งใจว่าจะเขียนบันทึกการเดินทางที่ระลึกการแบกเป้ลุยเดี่ยวไปสกอตแลนด์คราวนี้ให้ครบทุกวัน
กลับมาหลายวันแล้วเพิ่งจะเขียนไปได้กระจึ๋งนึง .. โชคดีว่าตอนอยู่นู่นเขียนบันทึกใส่สมุดไว้แล้ว
รูปถ่ายที่ติดเมมโมรี่การ์ดกลับมาก็เป็นเครื่องบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี รวมทั้งบันทึกใน FB ที่เราได้เขียนใส่ไว้ทุกวันที่เดินทาง
ต้องขอบคุณเทคโนโลยียุคใหม่นี้ที่ช่วยให้เราได้สื่อสารกับผู้คนในอีกทวีปนึงได้ตลอดเวลา
ทำให้สิบห้าวันที่ลุยเดี่ยวไม่เดียวดายเลยแม้แต่น้อย
สิ่งหนึ่งที่ช่วยเตือนใจไม่ให้ลืม คือการถ่ายรูปป้าย คำอธิบายต่างๆ รวมทั้งเก็บแผ่นพับสถานที่ต่างๆ กลับมาด้วย

วันก่อนมีเพื่อนคนนึงในพันทิปบอกว่า เมื่อใดก็ตามที่ได้ออกจากบ้าน เค้าถือว่านั่นคือการเดินทางแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นทริปใกล้ ไกล ระยะสั้นหรือยาวแค่ไหน ..​ประสบการณ์รอคอยเราอยู่ข้างหน้าแล้ว
เราว่าจริงอย่างยิ่งเลย .. ทุกทริปมันอยู่อยู่ที่ใจเราโดยแท้
ถ้าในความคิดของเรา มีความกระตือรือร้นที่จะเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความรู้สึกดีๆ
ยินดีที่จะได้เจอสิ่งใหม่ๆ คนใหม่ๆ พิศวงสงสัยจะมีอะไรที่เราไม่เคยพบเจอผ่านเข้ามาในชีวิตของเราหรือไม่หนอ
ทุกวันก็คงจะเป็นการเรียนรู้ การสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตได้เป็นอย่างดี
.
.
.
.. แล้วเจอกันตอนต่อไป .. "เอดินเบรอะ..นครหลวงของสกอตแลนด์" .. นะคะ

.. สุขสันต์วันใกล้ปีใหม่เข้าไปทุกทีแล้วด้วยค่ะ ..

Create Date : 12 ธันวาคม 2553
Last Update : 12 ธันวาคม 2553 8:31:10 น.		9 comments
Counter : 7493 Pageviews.
Share Tweet