คนเมืองหลวงยุคนี้
ชอบมีบ้านพักผ่อน
บ้างก็ไว้นั่งนอน
บ้างไว้จรหลบผู้คน

บ้างก็ทำสวนดอกไม้
บ้างก็ใช้ปลูกพืชผล
พักกายและกมล
ไร้กังวลชวนเพลินใจ

มุ่งหน้าสู่ปากช่อง
เมืองพี่น้องของเขาใหญ่
ทุ่งหญ้าช่างกว้างไกล
ในพงไพรเขียวขจี



วันนี้ผู้ใหญ่ได้หยุดงาน เด็กๆ ก็หยุดเรียน
บ้านเราเลยพากันเดินทางไป "ดูที่" แถวๆ ปากช่องและเขาใหญ่
ส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นผลจากการตามกระแสของคนกรุงเทพฯ
แต่อีกส่วนหนึ่ง เราและคนข้างตัวก็สนใจที่ดินละแวกนี้อยู่เหมือนกัน
เพราะเดินทางไม่ไกลจากเมืองหลวง และอากาศดีตลอดปี
แม้เป็นหน้าร้อนก็ยังมีลมเย็นพัดโบกโบยทั้งวัน
หน้าหนาวก็เย็นยะเยียบไม่แพ้บางเมืองในยุโรปเลยเชียว



ที่ดินละแวกนี้ ถ้าไม่เป็นป่าสงวนก็เป็นที่ดินจัดสรรบ้าง มีบ้านชาวบ้านบ้างประปราย
ทัศนียภาพสวยสงบแบบเรียบง่าย คือทุ่งหญ้าสีเขียวสดกับเนินเขาน้อยใหญ่
ดูสวยสบายตา...น่ารื่นรมย์ใจ สำหรับคนที่อยากไปให้พ้นๆ ความจอแจแออัดของเมืองใหญ่
เนื่องจากไปเช้ากลับบ่าย... แม้จะเตรียมพกกล้องกับเลนส์มาโครไปอย่างโก้
แต่ก็ได้เก็บภาพดอกไม้ดอกหญ้ามาเพียงนิดๆ หน่อยๆ เอง...



...แมลงตัวน้อย สีดำแต้มจุดแดง เกาะบนใบหญ้าเขียวสด...



...ดอกหางนกยูงฝรั่งสีแดงส้มเหลืองสดใส ที่ ไร่องุ่น พี.บี.วัลเลย์...



...ดอกหญ้าข้างทาง...
(ไม่รู้จะถ่ายอย่างไรให้ออกมาเก๋ไก๋ เลยคร็อปเอามาแค่ครึ่งดอกพอ...)



...นี่ก็ดอกหญ้าแห้ง ข้างๆ ทาง...
(ดูรูปเต็มดอกแล้วธรรมด๊า ธรรมดา เลยคร็อปมาสักเสี้ยวนึงละกัน...
แต่เราชอบที่กลีบเป็นสีน้ำตาลแก่และอ่อน...สวยอย่างมีมิติดี)



...ช่อดอกหญ้าสีแดง...
(ดูด้วยตาเปล่าก็สวยดี แต่ถ่ายรูปยากจังเพราะลมพัดปลิวไสวตลอดเวลา)

...บันทึกวันพุธ...
..๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๒..




ขอออกตัวว่า จขบ. เป็นมือสมัครเล่นในวงการถ่ายรูป
อีกทั้งยังไม่ได้มีความสามารถในการถ่ายรูปเลยแม้แต่น้อย
และไม่เคยคิดจะลอกเลียนแบบเทคนิควิธีการถ่ายรูปด้วยเลนส์มาโครจากเพื่อนบล็อกท่านใด

การนึกสนุกลุกขึ้นมาถ่ายรูปดอกไม้ด้วยเลนส์มาโคร
เป็นผลจากความสนใจในธรรมชาติและสิ่งต่างๆ รอบตัว
และความต้องการจะเก็บภาพจากความทรงจำที่ได้เดินทางไปเยือนสถานที่ต่างๆ เท่านั้น

อีกอย่างที่ลอกเลียนกันไม่ได้ คือสไตล์การเขียนถ้อยคำ
เราเขียนคำแบบกลอนเปล่า ข้อความพรรณนา บทรำพึง หรือกลอนเพราะๆ ไม่เป็น ฝึกยังไงก็ขุนไม่ขึ้น
ได้แต่เขียนอะไรแบบเรื่องเล่า เรื่องตรงประเด็นแบบฟันธงโชะๆ หรือเขียนแบบอ้างอิงข้อเท็จจริง
อย่างเก่ง...เราก็นึกสนุกแต่งกลอนแบบขำขำ...ซึ่งบางทีก็ไม่ยากเท่าไหร่เพราะเขียนสั้นๆ จบแบบห้วนๆ อย่างนี้ละ

ไปปากช่องคราวนี้ ได้เฉียดไปใกล้ๆ ทางขึ้นเขาใหญ่นิดหนึ่ง
ชักคิดถึงน้องกวางบนนู้นที่มักจะมาเยี่ยมตามหน้าบ้านพัก
กับบรรยากาศการส่องสัตว์ยามค่ำคืน ครั้งล่าสุดได้เห็นเม่นตัวหนึ่งและกวางอีกหลายสิบตัว
ไว้ปลายฝนต้นหนาว คงจะได้ขึ้นไปนอนชมดาวบนเขาใหญ่อีกสักครั้ง

...สุขสันต์วันสีเขียวขจีค่ะ...

Create Date : 12 สิงหาคม 2552
Last Update : 14 สิงหาคม 2552 8:40:02 น.		23 comments
Counter : 1923 Pageviews.
Share Tweet