หลังจากที่เกริ่นนำเรื่องก่อนที่เราจะตกหลุมรักผู้ชายคนนึงไปแล้ว
ตอนนี้ขอนึกย้อนไปในวันแรกที่เราเจอกัน

เราจำได้เลยค่ะว่าวันแรกที่เราได้เจอคนนี้ เป็นวันพฤหัสบดีที่ 22 ธันวาคม เมื่อปีที่แล้ว
แม้ว่าจะไม่บอกว่าไม่ตื่นเต้น แต่วันนั้นเราก็แต่งตัวจัดเต็มค่ะ
ทั้งที่เพื่อนเราต้องไปพบลูกค้าค่ะแต่เราแค่ได้อานิสงติดไปกะเพื่อน

เพราะเพื่อนมีเหตุต้องไปต่างประเทศ
แล้วกลัวว่าหากว่า เค้า ต้องการข้อมูลเพิ่มเติม

เลยจะวานให้เราช่วยส่งให้เค้า
ในระหว่างที่นางไม่อยู่
จำได้ว่าตอนนั่งรถไปใกล้จะถึงที่นัดหมาย ตอนนั้นเริ่มตื่นเต้นล่ะ
เพราะเพื่อนไซโคตลอดว่า
แกจะต้องชอบเค้าแน่แน่ ฉันว่า มันโคตรสเปคแกเลย
เราได้แต่ อะไรของแก จะบ้าเหรอ(ยังปากแข็งอยู่ตอนนั้น)

ในที่สุดเราสองคนก็ไปถึงที่นัดหมายค่ะ
เพื่อนเราโทรหาเค้าเพื่อเตือนความจำ
เค้าก็เหมือนถามว่า ตกลงต้องเจอกันที่ไหน
(ดูเหมือนไม่ใส่ใจ -*-)

เราสองคนไปถึงก่อนเวลามาก
เพราะที่จริงแล้วเค้าขับรถหลง ฮ่าฮ่า
แล้ววินาทีที่เจอกันก็มาถึง
เห็นครั้งแรกยอมรับว่า น่ารักค่ะ
(ลองจินตนาการถึงหนุ่มนายแบงค์ เนี้ยบๆ)
ไปไม่เป็นเลยค่ะเรา
ส่วนเค้าก็นิ่งๆ นั่งดูข้อมูลที่เพื่อนเรายื่นให้
แล้วก็ถามคำถามเกี่ยวกับเนื้อหาในเอกสารทั้งนั้น
ส่วนเราเขินค่ะ
แอบมองเค้าเป็นระยะๆ (ดูโรคจิตจริงจริง)

หลายครั้งที่แอบมองแล้วเค้ามองกลับมาพอดี
ใจเต้น ตูมตาม โครมครามกันเลยทีเดียว
แต่ก็แก้เก้อด้วยการดูนก ดูไม้มันไปเรื่อย
(ปอดสุดสุด)

สุดท้ายก่อนจากกัน
เพื่อนเราก็เกริ่นบอกเค้าว่า
ที่วันนี้พาเรามาด้วยเพราะเราจะช่วยซับพอร์ตตอนเพื่อนเราไม่อยู่
ถ้ามีอะไรอยากได้เพิ่มเติมบอกเราได้
เราเลยได้แลกนามบัตรไป

แต่เราไม่ได้นามบัตรเค้าค่ะ
เพราะเค้าคงงๆอาจจะลืมหยิบ

ใจยังเต้นไม่หาย
ตุบ....ตับ
ตุบ....ตับ
อยู่นานเลยค่ะ กว่าจะหาย
(เป็นเอามากจริงจริงเรา)