จดหมายถึงคุณพ่อ...จากลูกสาวคนโตค่ะ คุณพ่อขา... พรุ่งนี้ ลูกต้องออกบ้านแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน และครั้งนี้ก็จะไม่ได้อยู่บ้านอีกหลายวัน อารมณ์เวลาจะต้องไปอยู่ห่างบ้าน มันเป็นอารมณ์ที่ลูกทรมานที่สุด ต้องดูแลตัวเอง...ต้องอยู่คนเดียว ท่ามกลางสังคมวุ่นวาย เหนื่อยล้าอ่อนใจ แต่ที่ต้องทำคือยิ้มรับ--เสมอ เส้นทางนี้มันเป็นเส้นทางที่ลูกเลือกเอง... น้องสาวคนเล็กของบ้าน กำลังจะกลับมาพร้อมปริญญาเอก สมดังใจหวังของคุณพ่อแล้วค่ะ คุณพ่อคงดีใจมากที่น้องทำได้สำเร็จ นึกถึงภาพรอยยิ้ม อ้อมกอดอบอุ่นของคุณพ่อ ที่เตรียมอ้าแขนรอรับน้อง วันนี้คุณพ่อไม่อยู่ที่นี่กับพวกเราแล้ว แต่คุณพ่อคงภูมิใจกับน้องใช่มั้ยคะ ในเวลาที่ทุกคนกำลังจะได้พบเจอกัน ลูกกลับต้องเป็นคนเดินออกไป ถึงแม้ว่าอีกไม่นาน ลูกก็ได้กลับมา แต่ลูกแค่อยากอยู่ในวันที่น้องกลับบ้าน เพราะ-- นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า ลูกคิดถึงวันเวลาเหล่านั้นค่ะ ลูกชายคนเล็ก--ลูกชายคนโปรดของคุณพ่อ คนที่คุณพ่อเคยกระเตงไปไหนต่อไหนเสมอ ในที่สุด ปีนี้ ก็เรียนจบแล้วค่ะ เป็นลูกชายของบ้านที่ได้ปริญญาสมใจคุณพ่ออีกหนึ่งคน น้องเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะ คุณพ่ออบรมเลี้ยงดูน้องมาได้แกร่งเหมือนคุณพ่อ น้องเพิ่งเริ่มทำธุรกิจด้วยการเปิดร้านอาหารเล็กๆ หุ้นกับเพื่อนสองคน ช่วงสองเดือนแรก ลูกค้าเยอะจนหน้าบาน พอมาเดือนหลัง อาจเป็นเพราะช่วงปิดเทอม รายรับต่อวันแทบไม่พอค่าใช้จ่าย แต่น้องได้เลือดนักสู้ของคุณพ่อค่ะ น้องไม่ยอมแพ้ น้องไม่เคยบ่นท้อ น้องคงเครียดและกังวลใจมาก น้องรู้ดีว่าน้องเป็นลูกชายคนเดียวของบ้านที่เหลืออยู่ สิ่งที่คุณพ่อปลูกฝังเรามาเสมอ คือ เป็นพี่ต้องดูแลน้อง เป็นผู้ชายต้องดูแลบ้านแทนพ่อและแม่ ดังนั้น ภาพที่ลูกเห็นวันนี้ คือการที่น้องทุ่มเทกายใจ คิดทำเมนูใหม่เกือบสามสิบรายการ ในเวลาแบบนี้ ลูกผิดมากมั้ยคะ... ที่ลูกอ่อนแอ อยากอยู่กับที่บ้าน ไม่อยากไปทำงาน ลูกแย่มากมั้ยคะ... ที่อยากอยู่ฉลองความสำเร็จกับน้องสาว อยากอยู่ให้กำลังใจน้องชายคนเล็ก ลูกคิดถึงคุณพ่อมากค่ะ ลูกคิดถึงโตมากไม่แพ้กัน ทำไมทั้งสองคนต้องทิ้งลูกไปเร็วขนาดนี้ ทำไมไม่อยู่รอดูความสำเร็จพร้อมกัน ทำไมบ้านเราต้องมีการพลัดพรากจากกัน --ครั้งแล้วครั้งเล่า-- ลูกอยาก... เป็นลูกสาวคนโตคนเก่งของคุณพ่อเหมือนเดิม เป็นพี่สาวคนเก่งของโตเหมือนเดิม ทุกคนที่ยังมีชีวิตอยู่ มีความสำคัญกับลูกทุกคน ลูกแค่อยากหยุดเวลา อยากให้เราทุกคนอยู่ฉลองพร้อมๆกัน พร้อมรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะ แต่ลูกหยุดเวลาไม่ได้ใช่มั้ยคะ..คุณพ่อขา เวลามันมีหน้าที่เดินไปข้างหน้า ชีวิตลูกก็ต้องก้าวต่อไปเรื่อยๆเช่นกัน วันนี้...คุณพ่อดีใจกับน้องสองคนแล้ว คุณพ่อส่งความรักและกำลังใจเผื่อมาถึงลูกด้วยนะคะ ลูกคิดถึงคุณพ่อนะคะ รักคุณพ่อค่ะ   Create Date : 22 มีนาคม 2552 3 comments Last Update : 23 มีนาคม 2552 16:21:02 น. Counter : 1287 Pageviews. Share Tweet

โดย: spanner 27 เมษายน 2552 14:48:37 น.

แวะมาเที่ยวหาเป็นกะลังใจน้า วันนั้นก็ว่าจะแวะไปที่ร้านแต่พี่สาวเจ้าของไม่รับอ่ะ   โดย: mm IP: 222.123.69.15 7 พฤษภาคม 2552 18:47:08 น.

คนเราเกิดมาคนเดียว ไปคนเดียว แต่เวลามีชีวิตอยู่ อยูท่ามกลางคนมากมาย คนในครอบครัวคือคนที่เราอบอุ่นใจที่สุด แต่ก็มีความพลัดพรากสูญเสียให้ต้องเสียใจเกิดขึ้นเสมอไม่วันใดก็วันหนึ่ง เราสูญเสียไปแค่กายห่างแต่เวลาที่นึกถึงเค้าทีไร เราเศร้าแต่ก็มีความสูข คิดถึงเค้าเมื่ออยู่คนเดียวกลับรู้สึกเหมือนมีเค้าอยู่ด้วย แต่มีคนอื่นมากมายรอบตัวเราแม้เราจะยิ้มจะหัวเราะจะร้องไห้เราก็ยังรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว คิดถึงคนในครอบครัวที่จากเหมือนกันค่ะ   โดย: คนใจว่าง IP: 10.9.10.70, 61.19.227.2 29 พฤษภาคม 2552 17:17:49 น.