สวัสดีจร้า


แวะมาทักทายยย ในวันหยุดน๊า

เพิ่งโดนเต็มเรยคร่ะ มะคืนนี้

สวัสดีตอนค่ำค่ะ

ชอบบทความหลายๆหน้าเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับสาระดีๆค่ะ

ขอเข้ามาอ่านบ่อยๆน๊า

เห้นด้วยกับคำนี้ที่สุดค่ะ

เพราะคนสองคนที่ไม่เข้าใจกัน
ทะเลาะกัน ส่วนมากก็ต้องมีอารมณ์
อยากให้ใครต่อใคร เข้าข้างตัวเอง
ว่าตัวเองถูกต้อง......หรือ
บางคนมีความคิดที่โลเล ตัดสินใจไม่ได้แน่นอน
จึงต้องหาคนอื่นมายึดเหนี่ยว
และปกป้องตัวเองด้วยกันทั้งสิ้น

มันจริงที่สุด เมื่อเราเข้ากันไม่ได้เราก็หาทุกเหตุผลและคนเข้าข้างเรามากที่สุดแต่ไม่รู้เพื่ออะไรเพื่อให้เรารู้สึกดีขึ้นมั้ง เจนเองก็เศร้าและผิดหวังกับรักเหมือนกัน เรา่ทะเลาะกันค่อนข้างแรงค่ะ มันก็จูนไม่ติดแล้วหล่ะ มันจบแล้ว

สวัสดีค่ะ สบายดีไหมเอ่ย เขียนเรื่องได้ดีจริงๆ อ่านแล้วเข้าใจเลยว่าใช่ แวะมาทักทายหลังจากหายไปนานค่ะ

เรื่องนี้เ็ป็นเรื่องราวที่อ่านวนไปวนมาหลายรอบแล้วค่ะ ได้รับมาจากเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเค้าคนนร้น่ารักมากๆเลย ไม่ว่าจุสุข จะทุกข์ก็ยังอยู่ข้างเราเสมอ ตัวไกลแต่ใจเราไกล้กัน เป้ฯมิตรภาพที่ไม่มีวันเปลียนแปลง เธอคนนี้เข้าไปเสริต์หาเรื่องราวมาปลอบใจเพื่อนที่อกหักและมันก็ได้ผลค่ะ ลองอ่านดูนะคะ ขอบคุณหนิงนะคะ ที่ส่ง FW: อันี้มาให้เพราะสาวน้อยนามว่าหนิงก็วนเวียนอยู่ในบล๊อกบ้านเราตลอดเลย เค้่คงจะดีใจที่เรื่องราวนี้ได้ออกสู่เพื่อนๆคนอื่นด้วย


ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา)
by ว.วชิรเมธี (W.Vajiramedhi) on Friday, September 17, 2010 at 3:09pm

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย

ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า

จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ"

หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ
ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"

หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"

หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า"ทำไมล่ะเจ้าคะ"

พระธุดงส์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า

"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"

พระธุดงส์ตอบ"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด

แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม

ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"

หญิงคนนั้น แต่ตอนนี้คิดได้แล้วว่า ลูกสำคัญที่สุด


ไว้ให้เป็นกำลังใจค่ะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เร็วๆ T_T ความเสียใจที่มีอยู่นี้ อย่าอยู่กับเรานานๆเลยนะคะ
ที่ลืมเค้าไม่ได้มันก็คงเพราะคำ คำเดียว เพราคำนี้แหล่ะค่ะ





เจนเองค่ะ

ขอบคุณที่มาทักทายกัน

เป็นคนกลางที่ดี ยากที่จะเป็น
บางทีก็ทำให้เรื่องดีขึ้น
บางทีก็ทำให้เรื่องแย่ลง

อย่ามีดีที่สุด เรื่องอะไรก็แล้วแต่
ที่เกิดขึ้นกับคนสองคน
ก็ควรแก้ที่คนสองคน
น่าจะเพียงพอแล้ว

ใครจะมาเข้าใจเราได้เท่าใจเราเอง