วันแรก.....ที่มีการคุยกันเรื่องแผนการมีตัวเล็กกัน
วันที่ 7 พฤษจิกายน 2550
วันนี้ตัดสินใจทวงสัญญากับสามี เรื่องการมีตัวเล็ก ตั้งหลักอยู่ตั้งนาน ว่าจะพูดยังไงดี เพราะว่าเราเคยคุยกันหลายรอบแล้ว มันไม่สำเร็จ แล้วก็ร้องไห้ทุกทีเลย เขาก็ให้สัญญาว่า ตุลาคม คุยกันนะ ตั้งแต่ล่าสุดที่คุยเรืองนี้ก็ไม่ได้เซ้าซี้ให้รำคาญใจอีกเลย แล้วเราก็เฝ้านับวันเวลา กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวัน เมื่อไหร่จะถึงเดือนตุลา บางครั้งก็เศร้ามาก ๆ อยู่คนเดียว ระแวงต่าง ๆ นา ๆ ว่าเขาอาจจะไม่อยากมีลูกกับเรา
วันนี้ก็เลยเดือนตุลามาหลายวันแล้ว ก็เลยตัดสินใจทวงสัญญาอีกครั้ง น้ำตาก็ไหลออกมาแบบอัตโนมัติ ในใจก็คิดว่า คงจะได้รับการตอบรับแบบเดิม คือจบที่การโกรธ และไม่มองหน้ากัน แล้วก็เงียบ และคิดว่าถ้าได้รับคำตอบเหมือนเดิม ครอบครัวก็คงจะไม่เป็นครอบครัวอีกต่อไปแล้ว คงจะออกไปมีชีวิตของเราคนเดียว หรือไม่ก็คงหลบไปสงบสติอารมณ์สักพัก เพราะว่าเรื่องลูกนี่ เราตั้งความหวังไว้มาก ถ้าเกิดได้รับการปฏิเสธคงจะทนไม่ได้
แต่ว่าคราวนี้ สามีบอกว่า ไปตรวจร่างกายกันเลยอาทิตย์นี้ ไปที่ใหนดี เราอึ้งมาก ๆ เลย ดีใจมากเลย นี่เราจะได้มีลูกแล้วเหรอเนี่ย ลูกที่เรารอคอยมาแสนนาน รอแล้วรออีก ถ้ามีจริง ๆ คงจะรักสุดชีวิตเลย
แล้วกำลังใจในการทำงาน อะไรต่าง ๆ ก็เริ่มกลับมา เราก็จะวางแผนเพื่อลูกต่อไป
.....รอเจ้าตัวเล็กอยู่นะ
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ปล. เปคอยากมีบ้างแต่คงไม่ได้แล้วชาตินี้ เหอะ ๆ