I Miss You, The Legend. ช่วงหลังมานี้มักคิดถึง เฟรดดี้ เมอคิวรี่ อยู่บ่อยๆ คิดถึงบทเพลง เสียงร้อง ลีลา เรื่องราว และปรากฏการณ์มากมายที่เกิดขึ้นจากคนๆ นี้ สำหรับผมแล้ว ชีวิตของเฟรดดี้นั้นช่างโรมานซ์บรรเจิด แต่อาจเป็นโรมานซ์ที่เจือท่วงทำนองอันขื่นขม เป็นโรมานซ์แสนเศร้าประมาณหนังของหว่องคาไว ไม่รู้ว่าความขมขื่นที่แอบซ่อนอยู่หลังฉากนี้หรือเปล่า ที่เป็นที่มาของพลังสร้างสรรค์มากมายของเฟรดดี้ ในความรู้สึกของผม Queen ของเฟรดดี้คือวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกเทียบเท่า The Beatles และเฟรดดี้ก็คือนักร้องที่มีพลังเสียงที่น่าทึ่งและตราตรึงใจที่สุด เกินใครจะเทียบเคียง ไม่ว่าในอดีตหรือปัจจุบัน ผมยังรู้สึกต่อไปอีกว่า เฟรดดี้คงมาเกิดพร้อมกับ "ภารกิจ" ที่ไม่ธรรมดา .... มาเพื่อปลุกบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในตัวมนุษย์ เพื่อสั่นไหวอารมณ์และโลกทรรศน์ของผู้คนอย่างรุนแรง เพื่อทิ้งตำนานและมอบแรงบันดาลใจ ให้โลกเห็นความเป็นไปได้ใหม่ๆ ที่ไกลเกินยุคสมัยจะจินตนาการ ไกลเกินโลกของเสียงเพลง ที่สุดแล้ว เฟรดดี้คงมาเพื่อกระตุ้นความรักในหัวใจของคนทั้งหลาย (ส่วนจะเป็นความรักในแง่มุมไหนก็ขึ้นกับแต่ละคนจะซึมซับรับเอาไป) .....แล้วก็จากใปอย่างรวดเร็วหลังภารกิจเสร็จสิ้น อดคิดไม่ได้ว่า น้ำ เดอะสตาร์ ก็คงมาทำภารกิจทำนองเดียวกันนี้ มาปลุกผู้คนให้ตื่น มาใช้ชีวิตให้ผู้คนสะเทือนใจ มาให้ผู้คนเห็นขอบฟ้าใหม่ มาให้แรงบันดาลใจ ...แล้วก็จากไป RIP   Create Date : 14 เมษายน 2551 8 comments Last Update : 14 เมษายน 2551 13:49:54 น. Counter : 430 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 14 เมษายน 2551 16:40:51 น.

แม้จะเอาจริงเอาจังกับการเรียนอย่างบ้าคลั่งเพียงใด แต่ก็จำได้ดีว่าสมัยยังเยาว์วัยนั้นเวลาว่างก็ชอบแอบเข้าไปฟังเพลงในห้องพี่ชายเวลาเค้าไม่อยู่ เทปเพลงสากลเรียงรายมากมายตั้งแต่ Pink Floyd, Queen, The Eagles, Mike Oldfield ยังไม่นับอัลบั้มของศิลปินไทยจำนวนมาก แต่จำได้แม่นว่าตอนที่พ่อซื้อเครื่องเล่น CD เครื่องแรกซึ่งในสมัยนั้นราคาสูงมาก พี่ชายก็ซื้อแผ่นซีดีอัลบั้มของ Queen นี่ล่ะ แผ่นเดียวเลยมาประเดิม (ต้องเก็บเงินจากค่าขนม) ได้ฟัง Bohemian Rhapsody จากแผ่น CD แล้วอารมณ์กระเจิดกระเจิงไปไหนต่อไหนเลย น่าแปลกที่ตั้งแต่เรียนจบ มีเครื่องเล่น CD เป็นของตัวเองมีเพลงใหม่ๆ มากมายหลากหลายให้เสพให้ฟังง่ายกว่าแต่ก่อน แต่เราก็ไม่เคยฟังเพลงแล้วรู้สึกมีความสุขมากเหมือนในวัยเยาว์ที่ได้ฟังเพลงในยุค 70's กะ 80's อีกเลยล่ะ   โดย: เด็กห้องคิง IP: 125.25.141.84 15 เมษายน 2551 11:23:21 น.

คนคุณภาพนะยะเนี่ยหล่อนเด็กห้องคิง ครบเครื่องทั้งบู๊ทั้งบุ๋น ทั้งศาสตร์และศิลป์ ทั้งทางโลกและทางธรรม มาเจอเด็กหลังห้องที่หาความเป็นเลิศทางวิชาการไม่ได้แบบชั้นหน่อยเป็นไง จะได้รู้เสียทีว่าสวรรค์มีจริง อย่าหาว่าหัวโบราณเลยนะ ไม่ว่าใครจะว่ายังไง แต่เพลงยุค 70's - 80's ยังมีความเป็น "บทเพลง" อยู่มาก ออกมาจากแรงบันดาลใจของผู้ประพันธ์และนักดนตรีค่อนข้างสูง จะมากจะน้อยก็ไม่ถูกปนเปื้อนด้วยสารประกอบอื่นๆ มากเหมือนยุคนี้ อาเมน...เอวัง   โดย: havana 15 เมษายน 2551 16:21:34 น.

* เกิดพร้อมกับ "ภารกิจ" ที่ไม่ธรรมดา * นั่นสินะ ชีวิตหลายคนก็เป็นเช่นนี้ แต่ก็ได้ฝากความสุขไว้ให้คนที่อยู่เบื้องหลัง   โดย: Flowery 15 เมษายน 2551 21:26:16 น.

หวัดดีค่ะคุณอาร์ต   โดย: Goddess 16 เมษายน 2551 10:37:49 น.

สวัสดีครับ คุณ havana "ความทุกข์แห่งสรวงสวรรค์" เป็นหนังสือที่บอกเล่ามุมมองชีวิตในอีกแง่มุมหนึ่ง โดยใช้ "วัย" ต่างๆ เป็นเครื่องมือ แบ่งเป็นห้าวัยด้วยกันครับ วัยแรกเกิด, วัยแรกรุ่น, วัยมีครอบครัว, วัยชรา, แล้วก็มองภาพรวมของชีวิต เป็นหนังสือที่ดีในความคิดของผม แล้วก็ "ขาย" ยากชะมัด ต้องขอบคุณสยามอินเตอร์ที่อุตส่าห์รับไปพิมพ์ บ.ก. บอกผมว่า อยากให้สนพ. มีหนังสือที่ "จรรโลงสังคม" บ้าง แบบไม่เน้นหากำไร (ก่อนหน้านี้คือ "มังกรสอนลูกสาว") ได้ใจผมไปเลยจริงๆ หุหุ ส่วน "หัวใจกบฏ" เท่าที่ผมสืบหาดู มันจะมีชื่อคล้ายกันอีกเล่มหนึ่ง ชื่อ "ปลุกหัวใจกบฏ" ไม่ทราบว่าคุณ Havana หมายถึงเล่มนั้นหรือเปล่า แต่เล่มนี้เป็นเรื่องความเครียดในการศึกษาของเด็กม.สามครับ (ไต้หวันมีการสอบโอเน็ตสำหรับเด็กม.สาม มานานแล้ว ของเราเพิ่งมีปีนี้) ทั้งสองเล่มเป็นหนังสือที่ผม "คัด" มาแล้ว รับประกันได้ครับ แต่ชอบไม่ชอบนี่ก็คอใครคอมันเนอะ ติชมด้วยนะครับ   โดย: beer87 16 เมษายน 2551 23:32:53 น.

เข้ามาทักทายนะครับ   โดย: LampOfGod IP: 202.91.18.204 17 เมษายน 2551 23:06:04 น.

คุณอนุรักษ์ ผมไปซื้อ "ความทุกข์แห่งสรวงสวรรค์" มาแล้วคร้าบบบ อ่านไปได้ราว 70 หน้าแล้ว เรียบง่าย งดงาม ลุ่มลึก สะท้อนประสบการณืและความละเอียดอ่อนของผู้ประพันธ์ได้เป็นอย่างดี   โดย: havana 17 เมษายน 2551 23:44:45 น.