อ่านตรงปลาเผาเกลือก กับน้ำจิ้มซีฟู้ดแซ่บๆ
แล้วน้ำลายสออ่ะค่ะ

จ้องมือมาก เอานิ้วทิ่มลูกกะตาเลยซิคะ (โหดไปปล่าวนี่ นางฟ้าล้อเล่นน๊า)

เสามีไว้ให้จับ ไม่ได้ให้พิงสักหน่อย...

ขอบคุณที่แวะไปที่บล้อกนะคะ...

เหอๆ อะนะ

คนบางคนนี่ ตกลงเข้าใจว่าเสาเอาไว้พิงคนเดียว?

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

ขอบคุณค่ะ จะลองทำดูค่ะ ถ้าคิดว่าน่าสงสาร มันก็สงสารที่ใจเค้า ความคิดเค้า ทำให้เค้าเป็นแบบนั้น ซ้ำร้าย เจอสังคมแบบนั้นอีก

อ่านแล้วอยากกินปลาเผาจังเลย แต่คนที่บ้านไม่ชอบกินปลา ชวนทีไรไม่เป็นผลใดๆ ทั้งสิ้น เศร้าเลย


สาวคนนั้น คิดซะว่าชาตินี้เจอกันหนเดียวดีกว่าค่ะ คนอะไรไม่น่าพบเจอเลย

อืม ปลาเผา...น้ำจิ้ม แซ่บๆ อู้วส์ๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากกิน แวะมาทักทายและให้กำลังใจค่ะ

5555 เธอคงสะกดจิตมือให้ออกไปจากราวมั้งค่ะ

เคยเจอคนบนรถไฟฟ้าเอนพิงเสาจนนิ้วเราแทบไม่มีที่เกาะ หรือว่าเขาเอาเสามาจากบ้าน เขาถึงได้ทำตัวเป็นเจ้าของขนาดนี้ ^ ^

เป้...อีกสถานีเดียวก้อถึงร้านพี่แล้วค่ะ

สวัสดีวันฟ้าครึ้มมม