"ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก 19: ถนนสายความรัก" วิสสุต กับ พรนภัส ...ถ้าคนเราไม่ได้ผ่านความทุกข์มาด้วยกัน มันเข้าได้ไม่ถึงใจของแต่ละคนหรอกนะ... เรื่องราวในรั้วมหาวิทยาลัยระหว่างสาวน้อยเฟรชชี่กับรุ่นพี่หนุ่มว้ากเกอร์มาดโหด แล้วรักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร ในเมื่อทุกครั้งที่เขาได้เห็นเธอ เขาก็ต้องเก็กโหดว่าเธอ และทุกครั้งที่เธอได้เห็นเขา...ก็จำต้องมีน้ำตาไหลออกมาเป็นตัวประกอบเสียทุกคราว ที่มา คิดพล๊อตนี้ออกตอนเขียนเรื่อง "ดอกไม้...ภาษารัก" ในความรู้สึกดีฯ เล่มพิเศษวันวาเลนไทน์ จริงๆ แล้วพล๊อตนี้จะเป็นของคู่ที่สาม (อาชว์กับชัญญา) แต่ว่าคิดไปเขียนไปแล้วเสียดาย อยากเอามาเขียนเป็นเรื่องเดี่ยวๆ เพราะเคยคิดไว้นานแล้วว่าจะเขียนเรื่องรับน้อง ก็เลยได้เรื่องนี้ออกมา และอีกสาเหตุหนึ่งที่อยากเขียนเรื่อง "ถนนสายความรัก" เพราะว่าอยากจะสื่อให้คนไม่ได้ผ่านระบบการรับน้องแบบที่เรียกว่า SOTUS ได้เห็นว่าจริงๆ แล้วมันเป็นอย่างไร และมันไม่ได้ร้ายได้โหดเหี้ยมไร้หัวใจและไร้สาระเหมือนที่หนังสือพิมพ์เขียนประโคมข่าวทุกครั้งที่เปิดเทอมและมีรับน้อง ไม่รู้ว่าสื่อออกมาให้คนไม่เคยผ่านการรับน้องแบบระบบว้ากได้พอเข้าใจมั้ย แต่เราก็พยายามที่สุดแล้ว เอาประสบการณ์สมัยเรียนเกษตรฯ มาเขียน เพราะตอนเป็นเฟรชชี่ก็เข้าประชุมเชียร์ทุกครั้ง ตอนปีสองก็อยู่ฝ่ายเคลียร์พื้นที่ปลอกแขนสีเขียว พอขึ้นปี 3-4 ก็เป็นพวกปลอกแขนแดง พี่ว้ากค่ะ เห็นตัวเล็กๆ แต่ขอบอกว่าว้ากโหดนะ มีน้องเฟรชชี่คนหนึ่งมาเรียนต่อที่นี่ เจอหน้าเราปุ๊ปเกิดอาการกลัว เพราะจำได้ว่าเป็นเป็นพี่ว้ากสุดโหด ก็ได้แต่บอกน้องไปว่าไม่จริ๊งไม่จริง ที่จริงแล้วพี่น่ารักนะจะบอกให้ ฮา เอาตำนาน loving way มาเขียน เด็กเกษตรฯ บางคนก็คงไม่รู้จักหรอกมั้งนะ แต่สำหรับรุ่นเรารู้จัก อาจจะเป็นเพราะว่า loving way มันอยู่หน้าคณะประมงก็เป็นได้ แต่ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้มีแต่มอเตอร์ไซด์รับจ้างผ่าน จัการยานในเกษตรฯ น้อยลงทุกที น่าเสียดายเนอะ เขียนจากความทรงจำจริงๆ เรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นวันแรกที่เจอพี่ๆ ที่สนามจุ๊บ (รุ่นเรานี่รุ่นสุดท้ายหรือเปล่านะ ที่ประกาศผลเอนท์ที่สนามจุ๊บ แต่รุ่นหลังๆ มาประกาศที่เกษตรฯ แทน) มีปรับเปลี่ยนนิดหน่อยจะได้ไม่ตกรุ่นไปมากนัก ไม่อยากแก่ ต่อมาก็เอาความทรงจำตอนประชุมเชียร์, ตอนถูกรับ, ตอนเป็นพี่ว้าก (ตอนวิ่งประกบน้องนี่สุดๆ เหนื่อยเป็นบ้า พี่จะเป็นลมเอา ), ตอนทิ้งน้อง (แต่จริงๆ รุ่นเราเจอโหดกว่าในหนังสือเยอะ...มีกระทืบคัทฯ ฮา ) แล้วก็ตอนไปรับน้อง+ชิงธง (รุ่นเรารับที่มหาวิทยาลัย แต่ชิงธงโหดมากๆ เพราะว่าเป็นบ่อโคลนเลี้ยงปลาอ่ะนะ ไม่ใช่ริมหาด ขอบอกว่าเลอะสุดๆ เลย ) ตามด้วยจับเนียร์ ความทรงจำสมัยปี 1 กับ ปี 4 ตอนปีหนึ่งนี่แบบว่าสุดยอดมาก จับพี่ไปผูกตรงศูนย์เรียนรวม เอาเม็ดแมงลักไปแช่น้ำ เตรียมปาพี่ แบบว่าสุดยอด สนุกมาก ตอนเป็นปี 4 ก็สนุกดี แต่ตอนนั้นอาจารย์ค่อนข้างเข้มงวดมากแล้ว ก็เลยไม่ได้เล่นสนุกเหมือนสมัยปี 1 เสียดายเหมือนกันนะ ถ้าประเพณีแบบนี้มันจะหายไปตามกาลเวลา ฉากสารภาพรัก แอบเอาเพื่อนมาขาย มีหนุ่มในรุ่น มาสารภาพรักเพื่อนสนิทของเด็กทะเล (ไม่ได้สารภาพรักเด็กทะเลหรอกน้า อย่าคิดเลย ฮา) ไปสารภาพกันที่ทุ่งนานี่ล่ะน้า โรแมนติกซ้า แต่ก็นะ...ถูกปฏิเสธไป จนฝ่ายชายหายไปเข้าสู่ทางธรรม(กาย) ซะเลย พระเอก: วิสสุต (พี่สุต) ว้ากเกอร์มาดโหด (ที่แสร้งทำ) ผลการเรียนดีเยี่ยมเลยทำให้ต้องมารับหน้าที่อันยิ่งใหญ่ พร้อมพลังอันยิ่งใหญ่ (ฮา ไม่เกี่ยว ) ตอนเขียนเรื่องนี้คิดถึงเพื่อนคนหนึ่งในรุ่นนะ ผิวขาวๆ (คนเหนือ) ใส่แว่นกรอบหนา (แบบแฟชั่นหน่อยๆ) แต่ตัวจริงไม่ได้เป็นว้ากเกอร์หรอก เพราะว้ากเกอร์คณะประมงน่ะ ติดอันดับเลยในความโหดของหน้าตา ฮา นางเอก: พรนภัส (ลูกปัด) สาวน้อยที่ดูเหมือนอ่อนแอแต่จริงๆ แล้วเธอค่อนข้างใจแข็งมากเลยนะ เขียนออกมาแบบนี้ เพราะอยากให้นางเอกเป็นคนที่ไม่ปล่อยให้สิ่งใดๆ มายั่วยุได้ อืม ไม่รู้สินะ แบบว่าเห็นเด็กมหาลัยสมัยนี้ (ย้ำว่าไม่ใช่ทุกคนนะคะ) แล้วแบบ...อืม อยู่หอกันเป็นคู่ๆ แล้วก็...สมัยนี้มันเป็นอะไรกันไปแล้ว...ประมาณนั้นล่ะ (อพาร์เมนท์ที่อยู่สมัยเรียนโทที่เกษตรฯ ก็เจอ) ฉากหลุดในห้องประชุมเชียร์ของน้องลูกปัด เอาเพื่อนมาขายอีกแล้ว ฮา เพื่อนสนิทอีกคน (คนนี้แต่งงานมีลูกไปเรียบร้อยแล้ว อิจฉาเฟ้ย ) เพื่อนคนนี้เป็นพวกทนอะไรกดดันๆ ไม่ค่อยได้ วันนั้นก็เข้าประชุมเชียร์กันตามปกติในห้องแคบๆ บนสโมสร พี่ๆ ก็ขึ้นมาว้าก สักพักก็เริ่มเลย ตัวสั่นร้องไห้ พี่เฮดนี่วิ่งพรวดเดียวไปหน้าประตูเรียกหาพยาบาลแบบหมดมาดเลย (พี่เขามาเผากันตอนหลังที่รับน้องแล้ว) สรุป...เป็นเรื่องที่เขียนไปแล้วชอบมากๆ อาจจะเป็นเพราะเรื่องระลึกความหลัง (ยังไม่แก่นะ ยืนยันอีกที ) เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าอีกครั้งน่ะ แถมเรื่องนี้ยังค่อนข้างเปิดเผยว่าฉากมหาวิทยาลัยของเราเป็นเกษตรฯ บางเขนค่อนข้างมาก (เรื่องอื่นๆ อาจจะมีประมาณกลิ่นอาย แต่ไม่เคยเปิดเผยแบบนี้อ่ะน้า) ทั้ง ต้นนนทรี, เพลงมหาวิทยาลัย และ loving way (ดอกนนทรี) ขอคุยถึงเรื่องสั้นเรื่องนี้หน่อย...ค่อนข้างสปอยนะจ๊ะ :p ไม่รู้ว่าใครจะจับได้มั้ย ตอนใกล้ๆ จบ ที่พระเอกขี่จักรยานไปส่งนางเอกที่หอ แล้วถามว่าจะขี่จักรยานผ่าน loving way ได้มั้ย นางเอกบอกว่าประตูปิดแล้ว พระเอกก็บอกว่ามันมีช่องเล็กๆ ให้ผ่านได้ไง น้องลูกปัดก็ตอบว่า "ต้องจูง...ไม่ได้ซ้อนท้ายผ่านเข้าไป" แล้วก็ปฏิเสธ คือตรงนี้คนเขียนต้องการสื่อว่า...ในเส้นทางของความรัก ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนผ่านไปเข้าไปให้เร็วนัก ถ้ายังไม่พร้อม แม้มีทางอื่นให้เล็ดลอดผ่านเข้าไป แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกที่ควรก็ไม่ควรจะทำ (เป็นหลักเป็นฐานมาก) ไม่รู้ว่าเด็กๆ ที่ได้อ่านจะพอจับสิ่งที่เราอยากสื่อและสอนไปได้หรือเปล่านะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน...บุญธรรมกรรมแต่งล่ะนะ (โห ใช้คำได้แก่มาก สรุปว่าเราแก่แล้วใช่มั้ย ) ใครได้อ่านแล้วเข้ามาคุยกันหน่อยก็ดีน้า เด็กทะเล 05.12.06 ล.ป. ลืมไป ใกล้จะ 9999 แล้วนะจ๊ะ ใครเข้ามาได้เลขสวยอย่าลืมเก็บหลักฐานมาบอกกันน้า อ้อ สำหรับคนที่หนึ่งหมื่น (10000) เก็บหลักฐานมาด้วยก็ดีน้า มีอะไรเล็กๆ น้อยๆ ให้ค่า แต่ห้ามเป็นคนเดียวกับคนที่ 9999 นะจ๊ะ   Create Date : 06 ธันวาคม 2548 36 comments Last Update : 6 ธันวาคม 2548 16:21:29 น. Counter : 1028 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วค่ะ จับได้ว่าเป็นม.เกษตร เลยไปถามน้องสาว พอดีน้องจอยเป็นเด็กม.เกษตร เลยไปถามว่ามีจริงหรือเปล่า อยากรู่อ่ะนะ เผื่อจะได้หาใครไปปั่นจักรยานด้วยสักคน ฮา... เรื่องนี้อ่านแล้วโดนจึ๊กเลยค่ะ แต่ว่านะคะ เอาเข้าจริงๆ ไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนจีบผู้หญิงทนเลยอ่ะ ไม่กี่เดือนก็ไปแล้ว หายากนะคะผู้ชายแบบนี้ มีที่ไหนบ้างจะไปหา... ฮา...   โดย: เนตรนภัส 6 ธันวาคม 2548 17:00:32 น.

อ่านะ ตำนาน loving way ได้ยินตอนเมื่ออยู่ปีหนึ่ง อ่านแล้วทำให้นึกถึงระบบ SOTUS ที่ผ่านกันมา จะเรียนจบก็เงี้ย รำลึกความหลัง เหมือนกันคะ เป็นว้าก แต่ว้ากกันในภาควิชา ว้ากได้อาทิตย์เดียวอ่ะ ก็เลิก อ่านะ จากข่าวแหละ ไอ่เราก็เป็นซีเนียร์ ทำหน้าเซ็งสุด ไม่สามารถถ่ายทอด ความเป็นพี่น้องของเด็กเกษตร ให้รุ่นน้องได้เลย...เฮ้อ!!!   โดย: YUI - MUNMOO (YUI_MUNMOO ) 6 ธันวาคม 2548 17:34:13 น.

ในเส้นทางของความรัก ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนผ่านไปเข้าไปให้เร็วนัก ถ้ายังไม่พร้อม แม้มีทางอื่นให้เล็ดลอดผ่านเข้าไป แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกที่ควรก็ไม่ควรจะทำ ^ ^ ชอบค่ะ   โดย: p_tham 6 ธันวาคม 2548 17:52:20 น.

อย่างที่เคยบอกเมื่อกี่สัปดาห์ก่อนก็ไม่รู้ล่ะค่ะ เพิ่งไปอ่านมาที่ร้านนายอิรทร์ กำลังเก็บตังค์ซื้อค่ะ เรื่องนี้น่ารักมากๆ ค่ะ น้องสาวอ่านแล้วก็บอกว่าให้ลองอ่านดู อ่านแล้วชอบมากๆ เลยค่ะ โรแมนติกดีค่ะ คิดแล้วก็คิดว่าพระเอกเท่ห์ด้วยค่ะ ตอนนี้ก็เข้ามาดูทุกวันค่ะ อยากได้คนที่ 9999 หรือ 10000 ก็ดัค่ะ แต่มันเพิ่มขึ้นเร็วมากในแต่ละวันนะคะ มีความสุขมากๆ นะคะพี่อ้อม   โดย: lovekalo 6 ธันวาคม 2548 18:21:23 น.

อ่านแล้วค่ะ น่ารักมากๆ   โดย: เบน IP: 61.19.231.4 6 ธันวาคม 2548 19:04:19 น.

****เดี่ยวต้องไปหาอ่านซะแล้ว แต่ว่าตอนนี้กระเป่าแห้ง เพราะแฮรืรี่ไปแว้ววว ก่ะ ต้อรอซักพักถึงได้อ่านนะก่ะ   โดย: TopFee (TopFee ) 6 ธันวาคม 2548 20:56:22 น.

$~* LuCkY In LovE *~$ อยากจะร้องดังๆ พูดให้คัยต่อคัยได้รุ้ทั่วกาน * อยากจะร้องดังๆพูดให้คัยได้ฟังว่าเทอรักช๊านนนน * ลัฟยู๋ววว * จุฟๆฟอดๆ   โดย: idexying 6 ธันวาคม 2548 20:58:31 น.

อ๊ายยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดด มาแล้วๆๆๆๆๆ ชอบมากๆๆๆ เรื่องนี้ชอบๆๆๆๆ (ที่จริงก็ชอบทุกเรื่องของพี่อ้อม) ขนาดแค่เรื่องสั้น อานแล้วยังกรี๊ดดด จนเจ๊ดาว (nuna'dao ) บ่นว่าเว่อร์ ว่าปลากัดเป็นพี่อ้อมลิมซื่ม ฮะๆ มันชอบจริงๆนี่นา ชอบงานเขียนก่อนแล้วจึงชอบนักเขียน อิอิ แต่อย่างพี่อ้อมว่า เรื่องนี้นางเอกเหมือนจะอ่อนแอ แต่เธอไม่ได้ยอมรับรักพี่สุดง่ายๆ เธอรู้ว่าเธอต้องมั่นใจกว่านี้ และอีกแล้วค่ะพี่อ้อม อีกแล้วค่ะ พระเอกโดนใจอีกแล้ว โดนๆๆ โดนใจเต็มๆๆๆ เลย (บอกแล้วชอบคนอายุเยอะกว่า เกี่ยซไหม) เอาเป็นว่าพี่อ้อมทำปลากัดบ้าไปหลายวันอีกแล้วล่ะค่ะ ฮะๆ   โดย: ปลากัด (LonelySeason ) 6 ธันวาคม 2548 22:32:43 น.

อ๊าก อ่านเรือ่งนี้แล้วโดนมากเลยค่ะพี่อ้อม แบบว่าแอบชอบสตาร์ฟเหมือนกัน ปลื้มรุ่นพี่เป้นเรื่องปกติของน้องใหม่นี่นา   โดย: ตอง (Kazalong ) 7 ธันวาคม 2548 0:03:06 น.

ยังไม่เคยได้อ่านเลย...หนังสือไทยที่นี่ ถ้าอยากได้ต้องสั่งซื้อ ราคาจะแพงมากเลยยยยยยย.... กลับไปหาอ่านเมืองไทยดีกว่า   โดย: มิมิจัง (samita ) 7 ธันวาคม 2548 5:33:48 น.

เรื่องนี้พระเอกน่ารัก อิอิ o^^o พรุ่งนี้ไม่อยู่ทั้งวัน สงสัยอดลุ้น 9999 กับ 10000 แน่ๆ เลย ไม่เป็นไร วันนี้ก็ได้เลขสวยไม่แพ้กัน 9876 อิอิ คิดถึงเจ้าของบล็อกจ้า   โดย: tintin (nyx ) 7 ธันวาคม 2548 8:11:30 น.

เวบสวยจัง ชอบมากๆเลย สดใสจัง   โดย: xyz IP: 203.154.145.10 7 ธันวาคม 2548 12:14:54 น.

จำได้ว่าอ่านเรื่องนี้ไปเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน เพราะโดนปลากัด (คห.ที่ 8) แนะนำ(แกมบังคับ) ให้อ่าน อวดสรรพคุณเสมือนแต่งเองเลยค่ะ แต่ก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่ได้อ่านเรื่องนี้ อ่านไปคิดไป ฝันไป ว่าเมื่อไหร่จะมีผู้ชายดีๆ อย่างพี่สุตกะเค้าบ้าง   โดย: ดาวค่ะ (nuna'dao ) 7 ธันวาคม 2548 13:13:56 น.

ดีค๊า เรื่องนี้ชอบมาก ๆ อย่างที่เคยบอกพี่อ้อมไปอะค่ะ แล้วก็อยากไปที่ "ถนนสายความรัก" บ้างจัง คิดถึงเหมือนเดิมค่ะ   โดย: bee_beam (bee_beam ) 7 ธันวาคม 2548 14:44:16 น.

ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ... อ่านแล้วก็คิดถึงบรรยากาศดีๆ ในมหาลัยทุกที... แม้ว่าจะคนละที่ก็เหอะ ...ว่าแต่...อยากมีคนขี่จักรยานให้เราซ้อนท้ายบ้างจัง...   โดย: แพงเมือง IP: 125.25.2.67 7 ธันวาคม 2548 17:27:51 น.

สวัสดีค่ะ แอบเจ้านายเข้ามา แล้วไม่น่าเชื่อ ได้ 9999 ว่าแต่ว่าเขาโพสรูปกันยังไงคะ ไม่รู้ว่าโพสถูกป่าวนะคะ ลองก่อน ไปก่อนนะคะ วันนี้แอบเล่นได้แค่แวบๆ   โดย: เนตรนภัส 8 ธันวาคม 2548 11:54:18 น.

แง่ว ยังไงดีอะพี่อ้อมเข้าที่ 9999 กันได้หลายคนเหรอคะพอดีเราก็ได้อะหลักฐานก็มีด้วยยังไงกันหละเนี่ยงงจัง   โดย: ปะการัง (pandanaka ) 8 ธันวาคม 2548 12:31:09 น.

แง้ๆๆๆๆ มาไม่ทัน ไม่ยอมๆๆ อุตส่าห์เฝ้าตั้งนานพลาดได้ไงอ่ะ แง้ๆๆๆ เอ่อ แบบว่า เอา 10011 ได้มั้ยค่ะ พอมีรางวัลปลอบใจบ้างมั้ยค่ะ   โดย: ปลากัด (LonelySeason ) 8 ธันวาคม 2548 14:40:56 น.

พี่อ้อม สงกะสัย แฟนคลับพี่อ้อมที่ชื่อ "ปลากัด" เนี่ย ถ้าจะอยากได้จิง เมื่อครู่ก็โทรมาโวยวายให้ดาวฟังใหญ๋เลย ว่าพลาดไปนิดเดียว มัวแต่ไปพักเที่ยง (จริงๆ อยากบอกว่าสมน้ำหน้า แปร่ว!!! มะช่าย ไว้คราวหน้าก็ได้ตะหาก) แต่สงกะสัยจังว่าพี่อ้อม จะตัดสินยังไงอ่ะกะตำแหน่งที่ 9999 เนี่ย แล้วคนที่ 10000 ก็ไม่ยอมเปิดเผยตัวเองซะง้านอ่ะ   โดย: ดาวค่ะ (nuna'dao ) 8 ธันวาคม 2548 16:17:38 น.

อะจึ๋ย ทำไมมี 9999 ได้หลายคนด้วยเหรอนี่ งงแล้วอ่ะ... มันเป็นยังไงกันเนี่ย   โดย: เนตรนภัส IP: 203.144.212.195 8 ธันวาคม 2548 17:05:09 น.

ช่าย เพื่อนนัทที่อยู่เกษตรบอกว่าสงสัยตอนนี้ loving way กลายเปงมอเตอรไซด์รับจ้างไปเรียบร้อยแล้วอะ ถ้ามันเข้าใจไม่ผิดงะ ^^" มันบอกว่าพออ่านเรื่องนี้เลยไม่กล้านั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างผ่านเลย แบบว่าแอบกลัวอ่านะ อิๆๆ   โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 8 ธันวาคม 2548 19:47:43 น.

แวะมาพบว่าเลยมาแยะเลยค่ะพี่อ้อม ไม่เป็นไรๆ ฝันดีนะค๊าพี่อ้อม   โดย: ตอง (Kazalong ) 8 ธันวาคม 2548 23:25:01 น.

งิ มี 9999 2 คน (เข้ามางงแล้วเผ่น )   โดย: สายลมโชยเอื่อย 9 ธันวาคม 2548 0:37:08 น.

งงอยู่ 5 นาที กลับมาเสนอสมมติฐานอ่ะคับ คาดว่าน่าน้องทั้งสองคนน่าจะเข้ามาพร้อมๆ กัน โดยที่อีกคนเข้ามาคนที่ 9998 แล้วอีกคน 9999 (จริงๆ) แล้วพอคนที่ 9998 ตอบเมนต์เสร็จเนี่ย มันก็จะกลายเป็น 9999 ไงคะ อิอิ เป็นไปได้เปล่าเนี่ย ถ้าน้องปลากัดหรือน้องปะการังแค็ปหน้าจอหลังจากที่ตัวเองเมนต์เสร็จเรียบร้อยแล้ว สันนิษฐานหนูก็โป๊ะเชะอ่ะคับ แต่ถ้าแค็ปหน้าจอตอนเพิ่งเข้ามาทั้งคู่ก็... ผีหลอกกกกก   โดย: สายลมโชยเอื่อย 9 ธันวาคม 2548 0:41:01 น.

เราเข้ามามันก็เป็น 9999 แล้วอะแต่พอเม้นท์เสร็จมันก็กลายเป็น 10000 พอดีแต่ไม่ได้เก็บหน้าจอไว้อะเพราะไม่ได้เข้ามาอ่านหน้านี้ว่าพี่อ้อมเก็บไว้ด้วยอะ (พอดีเข้ามาจากหน้าที่เซฟ favorites ) งงเหมือนกันเลยงี้ก็แล้วแต่พี่อ้อมตัดสินจ้า   โดย: ปะการัง IP: 202.57.156.129 9 ธันวาคม 2548 8:47:57 น.

ตุ้ม   โดย: 21 ธันวาคม 2548 IP: 13:52:28 210.1.12.100 น.

เคยบอกอ้อมว่าจะหัดเขียนมั่ง ป่านนี้ยังไม่ได้เริ่มบทเรียนแรกเลยอ่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วไปถามเด็กเกษตรว่าถนนนี้มันอยู่ตรงไหน ไม่ได้จะไปหรอก เลยวัยแล้วอ่ะ แค่สงสัยน่ะ เดี๋ยวนี้ในเกษตรมีแต่รถ หาจักรยานกับผัดดิเรกอร่อยๆ ยาก   โดย: ตุ้ม IP: 210.1.12.100 21 ธันวาคม 2548 13:55:59 น.

แหะๆ วันนี้ตามมาถึงนี่เลย ปกติก็อยู่ในแจ่มใสแหละค่ะ มีข่าวดีมาบอกนิดนึงว่า ตอนนี้ loving way เค้ากำลังปรับปรุงใหม่อยู่ค่ะ คราวนี้คงไม่มีรถมอเตอร์ไซค์แล้วล่ะ คงมีคนอยากขี่จักรยานผ่านอีกเพียบเลยน่ะเนี่ย   โดย: พู่ไหม IP: 203.209.106.251 21 ธันวาคม 2548 21:08:49 น.

สุดยอดดดด ชอบbackgroud มั่กมากกกกเลยค่ะ สวยมั่กมากกก ก็เราชอบสีฟ้านิ (อ้า ผิดประเด็นป่าวหว่า) อ๊ะ พูดถึงเนื้อเรื่องดีก่า น่ารักมากเลย ว่าแต่ อ่านแล้ว คิดถึงงงงงงเกษตรอ่ะ (ทั้งตัวมหาวิทยาลัย และก็คณะเกษตรเลย)ไอ้ loving way มันก็อยู่ข้างคณะเราอะนะ ก็สวยดี แต่ หุหุ ไม่มีวาสนาได้ซ้อนจักรยานใครเล้ย ) เรื่องมันเศร้า แต่ไง ก็รักเกษตรคร๊าบบบบบบ   โดย: solar IP: 221.128.97.239 14 มกราคม 2549 15:30:16 น.

อยากอ่านมั๊กมาก   โดย: เมษา IP: 203.113.41.132 21 กุมภาพันธ์ 2549 21:55:11 น.

อ่านแล้วค่ะ คิดแล้วเชียวว่าต้องเอาเรื่องใกล้ตัวมาเขียนแน่ๆ รออ่านเรื่องสั้นเรื่องต่อๆ ไปอยู่นะคะ   โดย: อันติกา 12 เมษายน 2549 20:56:33 น.

น่าอ่านมากๆค้า รีบไปหามาอ่านดีก่า เราก็เด็กม.เกษตรเหมือนกัน   โดย: แ IP: 202.44.8.100 30 เมษายน 2549 13:34:04 น.

สวัสดีค่ะ เป็นลูกนนทรีเหมือนกัน แถมเป็นรุ่นที่ประกาศผลสอบที่สนามจุ๊บเหมือนกันซะด้วยสิคะ (ไม่แน่นา...เราอาจเคยคุยกันก็ได้นะ ) อ่านพล็อตเรื่องแล้ว ดูน่าสนใจมากค่ะ เคยคิดอยากเขียนเรื่องสั้นทำนองนี้อยู่เหมือนกัน แต่ไม่สำเร็จน่ะค่ะ คงต้องหาโอกาสหาซื้อมาอ่านให้ได้เลยค่ะ   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 26 กรกฎาคม 2549 12:22:03 น.

เรื่องนี้อ่านตอนอยู่ม.6ค่ะ เตรียมเอนท์ รู้ตั้งแต่รั้วนนทรีแล้วค่ะว่าเป็น ม.เกษตร เพราะว่าเป็นมหาวิทยาลัยในฝัน และแล้วก็แค่ฝันจริงๆ สอบติดแต่ไม่ได้เรียน เลยอดเจอว้ากเกอร์สุดหล่อ เอ้ย สุดโหดเลย แต่ชอบค่ะ เพราะสิ่งที่พี่อ้อมสื่อ สะท้อนวัยรุ่นปัจจุบันได้ดีค่ะ เห็นด้วยมากๆเพราะนางเอกทำถูกแล้ว   โดย: แสนรัก IP: 61.7.128.134 27 เมษายน 2550 10:59:47 น.

สวัสดีค่ะ บังเอิญผ่านมาแล้วมาเจอะเจอเรื่องนี้ อ่านคอมเม้นของหลายๆคนก็อยากจะตอบมั้ง(แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็เถอะ) จำได้ว่าตอนเข้าอยู่ใรรั้วนนทรีใหม่ๆเพื่อนบอกว่ามีนิยายเกี่ยวกับมอเราด้วย ตอนนั้นก็แบบว่าไม่เคยอ่านนิยายมาก่อนนะคะ อ่านแต่การ์ตูน พออ่านเรื่องนี้จบ บังเอิญว่าช่วงนั้นอยู่ในช่วงประชุมเชียร์ด้วย เลยแบบว่าอินไปกับมันสุดๆ ทำให้เลิกอ่านการ์ตูนและมาติดนิยายในทันที 555++ เคยเรียนวิชาหนึ่ง พอดีอาจารย์อยู่คณะวิทย์ ท่านเล่าว่าลูกศิษย์จบไปไม่ได้เอาเรื่องที่เรียนไปทำงานแต่เริ่มทำงานในคาบอาจารย์โดยการนั่งเขียนนิยาย ตอนนั้นแอบคิดว่าเป็นคนเดยวกับคนที่แต่งเรื่องนี้หรือเปล่านะเพราในเรื่องถ้าจำไม่ผิดอาจจะเป็นฉากในคณะวิทย์(ไม่แน่ใจนะคะ แบบว่าอ่านนานแล้วอะ) แต่พี่ลิปิการ์อยู่คณะประมงใช่ไหมคะ เพราะฉะนั้นอาจเป็นคนละคน (ถ้าเป็นคนเดียวกันแสดงว่าตอนนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจเรียนแน่เลย อิอิ...) ตอนนี้ loving way ไม่มีมอไซด์รับจ้างวิ่งแล้วนะคะตามกฏของมหา'ลัย แต่จะเสียอารมณ์หรือเปล่านะที่จะบอกว่า.... เดี๋ยวนี้รถขยะชอบไปจอดแถวนั้น ตอนนี้ก็กำลังเตรียมงานประชุมเชียร์อยู่เหมือนกันค่ะ แต่เนื่องจากมีข่าวออกมาหลายปีติดกันทำให้ความขลังของกิจกรมนี้ลดน้อยลง และน้องๆที่เข้ามาใหม่สมัยนี้รู้มากขึ้น เราเป็นพี่ก็ต้องหาวิธีรับมือแบบใหม่ๆแต่คงจุดประสงค์เดิมไว้เพื่อให้น้องๆได้รับสิ่งที่ดีที่สุดและเก็บเป็นความทรงจำของชีวิตในรั้วมหา'ลัย พอมาอ่านที่นี้แล้วก็เลยอยากหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านอีก (แต่ตอนนี้มันไม่ได้อยู่ที่นี้อะ) คณะของพี่มีประเพณีจับเนียร์อยากเห็นจัง ไม่รู้ว่าตอนนี้มันมีอยู่หรือเปล่า กาลเวลาเปลี่ยนสิ่งต่างๆก็เปลี่ยน เหลือไว้แต่ความทรงจำที่น่าประทับ (คิดแล้วแอบเศร้า T T) เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่าน(เริ่มอ่านนิยายตอนเข้ามหา'ลัย) และประทับใจมากๆ ขอบคุณนะคะที่ถ่ายทอดประสบการณ์ที่น่าจดจำและข้อคิดดีๆให้รุ่นน้องคนหนึ่งได้เก็บเป็นความทรงจำ   โดย: น้อง ku 66 ค่ะ IP: 124.120.87.153 7 พฤษภาคม 2551 23:25:44 น.

เพิ่งอ่านจบไปเมื่อกี้นี้เองคะ พอดีวันนี้ไปคืนหนังสือที่หอสมุด แล้วเกิดสติหลุดเข้าไปในโซนนิยายไม่รู้ตัว แล้วก็ได้นิยายเล่มนี้มา อ่านแล้วอินมากๆเลยคะ ถึงตอนนี้จะไม่เจอพี่ว๊ากแล้วแต่หนูก็ยังไม่ได้รุ่นซักที TT ปล. ช่วงนี้มก. กำลังสอบมิดเทอม(ช่วงนี้จึงควรอ่านหนังสือสอบมากกว่านิยาย 555) เหลือสอบวิชาสุดท้ายคือ เคมี2 (ที่พี่ปีสองเขาติดแล็บกันอ่ะคะ^^)   โดย: Siraniiok_KU71 IP: 103.1.166.35 8 กุมภาพันธ์ 2555 21:47:17 น.