Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
22 สิงหาคม 2555
 
All Blogs
 
เหรียญทองโอลิมปิก

“เหรียญทองโอลิมปิก”

 

โดย เดชา เวชชพิพัฒน์

 

“มันติดอะไรกันนักกันหนา”

 

ผู้โดยสารชายวัยสามสิบปลายๆบ่นออกมาอย่างเหลืออด ขณะอยู่ในรถรับจ้างผ่านหน้าห้างสรรพสินค้าชื่อดัง คนขับได้ยินเช่นนั้นจึงตอบเบาๆ “เขามาต้อนรับนักกีฬาโอลิมปิกครับ”

 

ผู้โดยสารขมวดคิ้ว “ต้อนรับอะไร ปีนี้ไม่เห็นได้เหรียญทองสักเหรียญ”

 

คนขับผู้มีวัยห้าสิบปลายๆฟังแล้วเม้มปาก นึกถึงเมื่อแปดปีที่แล้ว ลูกชายเขาเป็นตัวแทนนักกีฬาทีมชาติไทยไปแข่งขันกีฬาโอลิมปิก เขายังจำบทสนทนาทางโทรศัพท์กับลูกชายก่อนการแข่งขันครั้งแรกได้เป็นอย่างดี

 

“เอาเหรียญทองกลับมาให้ได้นะลูก มีเงินรออยู่หลายสิบล้าน”

 

จำได้ว่าเขากล่าวไปตามค่านิยม ใครที่รู้ว่าลูกชายเขากำลังไปทำสงครามชิงเหรียญโอลิมปิกอยู่ก็พูดแบบนี้ ขอให้ได้เหรียญทองกลับมา รับรองสบายไปตลอดชีวิต มีเงินใช้ระดับเศรษฐีย่อมๆ

 

“ทำไมพ่อพูดแบบนี้ล่ะครับ”

 

“พูดแบบไหนวะ”

 

ลูกชายเขาเงียบไปอึดใจก่อนกล่าว “ผมเป็นตัวแทนคนไทยไปสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ และไปแข่งกีฬาเพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เยาวชนนะครับพ่อ”

 

“ก็ใช่แล้วไง ไม่ดีตรงไหนล่ะวะ”

 

“ดีของพ่อคืออะไรล่ะ”

 

“ทำเงินได้หลายสิบล้านไงไอ้ลูกชาย เด็กๆมันเห็นจะได้เอาเป็นตัวอย่าง ไม่ไปเสพยาบ้า ไม่ไปเป็นเด็กแว้น ไม่ไปมั่วสุม แต่มุ่งเล่นกีฬาเพื่อเป็นเศรษฐี”

 

“ใครบอกล่ะพ่อ เด็กๆจะพากันเห็นว่ากีฬาเป็นอาชีพที่ทำเงิน แห่กันไปเรียนไปฝึก ครูสอนก็เพิ่มค่าสอน สนามฝึกก็เพิ่มค่าสถานที่ กีฬาก็กลายเป็นของแพง ไปๆมาๆก็มีแต่ลูกคนรวยเท่านั้นที่เป็นนักกีฬาได้”

 

“ทำไมคิดมากแบบนี้ล่ะวะ ทีเอ็งเป็นลูกคนขับรถแท็กซี่ เอ็งยังไปแข่งโอลิมปิกได้เลย”

 

“ผมเห็นว่ามันกำลังจะเปลี่ยนไปในทางไม่ดีไง ผมจึงไม่อยากให้พ่อคิดว่าจะเอาเหรียญทองเพื่อให้ได้เงินจากรัฐบาล มีไม่กี่ประเทศหรอกที่เขาทำแบบนี้ ส่วนใหญ่เขาทุ่มเงินตอนฝึกซ้อม ได้เหรียญมาก็ถือว่าประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่ในการสร้างชื่อเสียงให้แก่ประเทศชาติ มันเป็นเรื่องของหน้าที่ครับพ่อ”

 

“เอ็งไม่อยากเอาเงินรัฐบาลก็ไม่เป็นไร มีบริษัทเอกชนรอให้เงินเยอะแยะ ขอให้ได้เหรียญทองกลับมาก็แล้วกัน”

 

“ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เลยพ่อ”

 

“อะไรของเอ็งอีกวะ”

 

“บริษัทพวกนี้แหละตัวดี ฉวยโอกาสสร้างภาพลักษณ์กับนักกีฬา”

 

“เอ็งพูดอะไรข้าไม่เข้าใจ”

 

“เขาขายของไม่ดีไงพ่อ ส่วนใหญ่เป็นพวกลงทุนน้อย กำไรมาก แต่เน้นโฆษณาชวนเชื่อ หลอกว่ากินแล้วสุขภาพดี ใช้แล้วสวยหล่อ บางรายก็ตักตวงทรัพยากรธรรมชาติเป็นผลประโยชน์ตน บางรายก็เป็นขี้ข้าให้ต่างชาติเข้ามาโกยเงินคนไทย พวกนี้เขารู้ตัวว่าว่าทำเรื่องไม่ดีไว้เยอะ เมื่อมีโอกาสทำให้ตัวเองดูดีก็รีบทำ”

 

“เอ็งคิดมากอย่างนี้ข้าว่าไม่เป็นผลดีกับการแข่งว่ะ”

 

“ฮ่าๆ ไม่ต้องห่วงพ่อ ผมเป็นนักกีฬาอาชีพ ผมไม่ยอมให้เรื่องอื่นมาทำลายสมาธิหรอกครับ แค่นี้ก่อนนะพ่อ หลายนาทีแล้ว เปลืองเงิน”

 

“ไม่เป็นไรหรอก ค่ายสัญญาณมือถือเขาให้พ่อโทรฟรี”

 

“อะไรนะพ่อ”

 

“ประชาสัมพันธ์ค่ายมือถือเขาให้พ่อโทรหาเอ็งกี่นาทีก็ได้ เขาไม่คิดเงิน ขอเพียงให้รับปากว่า เอ็งได้เหรียญอะไรกลับมาก็ได้ เขาขอมอบเงินให้เอ็งแล้วถ่ายรูปลงโฆษณา”

 

คนขับรถรับจ้างจำได้ว่าน้ำเสียงลูกชายเปลี่ยนไปทันที แถมกล่าวตัดบทแล้วกดปุ่มตัดสัญญาณไปอย่างรวดเร็ว“แค่นี้น่ะพ่อ”

 

ผลการแข่งขันโอลิมปิกครั้งนั้น ลูกชายเขาไม่ได้แม้แต่เหรียญทองแดง ทำให้ฝันเขาสลาย หมดโอกาสมีรถรับจ้างเป็นของตนเอง ในขณะที่ลูกชายไปเป็นครูสอนกีฬาโรงเรียนต่างจังหวัด แล้วไม่พูดถึงการแข่งโอลิมปิกอีกเลย

 

- จบ -




Create Date : 22 สิงหาคม 2555
Last Update : 22 สิงหาคม 2555 15:53:44 น. 0 comments
Counter : 1538 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

dejaboo44
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add dejaboo44's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.