บางสังคมเหมือนสังคังผื่นคันผิว ๒๓. เข้าสังคม บางสังคมเหมือนสังคังผื่นคันผิว คนป่วยหิวบ้านินทามารวมหัว บริโภคเรื่องคนอื่นรื่นระรัว ล้วนพันพัวมั่วกับชั่วยั่วลิ้นลาม บางสังคมเน้นสังคะพะพวกพ้อง สุมเสพซ่องพวกมาดดีผีหาบหาม แบกแต่พวกอุ้มแต่พ้องจ้องตะกราม สร้างนิยามหยามคุณค่าคนเดียวดาย บางสังคมคล้ายสังคีตดีดตีเป่า เคลือบขัดเงาแต่งประโคมดูโฉมฉาย มารยาทมารยามายาอาย หลบชิดซ้ายกลุ่มก้นเปรี้ยวเลี้ยวลดวน บางสังคมดุจสังเวียนเบียนเบียดบัง โลภเรื้อรังยังชีพด้วยส่วยฉ้อฉล กลุ่มขี้งกฉกฉวยรวยเล่ห์กล ล้วนแยบยลยักยอกปอกลอกเพลิน บางสังคมขาดสังวรไม่ร้อนหนาว มุ่งเกรียวกราวสนุกสุขทุกข์ห่างเหิน ปิดหูตาห่างหดหู่หลบหมางเมิน เพ่งเพลิดเพลินเพริศเพ้อบำเรอเริง เข้าสังคมร่วมสังวาสขาดสังหรณ์ อาจสังกรอ่อนองค์จนหลงเหลิง เปื้อนปะปนคนเปลือกปลอมพร้อมชั้นเชิง รื่นระเริงเพลิงสังโยชน์โทษสิบทาง ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์   Create Date : 15 เมษายน 2553 3 comments Last Update : 15 เมษายน 2553 12:26:51 น. Counter : 954 Pageviews. Share Tweet

สุขสันต์วันสงกรานต์ เมาไม่ขับนะจ้า^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 15 เมษายน 2553 14:49:25 น.

กลอนใช้คำแบบ สะใจดีค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 18 เมษายน 2553 15:16:20 น.

น่ารังเกียจจริงๆค่ะ คนที่นินทาได้แม้กระทั่งคนที่นั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน...แต่เพิ่งจะลุกไป   โดย: ณ นอกระเบียง 19 พฤษภาคม 2553 9:25:08 น.