วันหยุดตอนนี้ค่อนข้างว่างงาน เลยต้องหาอะไรทำให้เพลินๆ ไปวันๆ ทุกวันอาทิตย์เวลา 15.00 น ช่อง 3 จะมีซีรีย์เกาหลีเรื่อง Golden Bride วุ่นนัก รักที่ปรารถนา ที่ติดตามมานานมากแล้ว รู้สึกว่าจะฉายก่อนมี af เสียอีก จน af จบแล้วซีรีย์เรื่องนี้ก็ยังไม่ยอมจบซะที ตอนนี้ก็เลยหันมาทุ่มเทดูล่วงหน้าทาง you tube โดยการเสริชหา และแล้วก็เจอจนได้ตอนนี้ดูมาไกลเกินทีวีไปนิดหนึ่ง...นั่งดูไปก็ได้ความคิดจากการดูหนังเกาหลีเรื่องนี้ และในทุกครั้งที่ดูซีรีย์เกาหลีโดยเฉพาะหนังซีรีย์ที่เป็นเรื่องราวของครอบครัวของคนเกาหลี จะได้แง่คิดดีๆ จากการดู อาจเป็นเพราะเหตุนี้กระมังนะที่คนชอบดูหนังเกาหลีเพราะหนังเกาหลีมีสาระบนพื้นฐานความบันเทิงที่สอนคนสอนตนสอนวิธีคิดให้คนที่ดู...

เรื่องราวหนังซีรีย์เกาหลีเป็นเรื่องราวของความรัก ความสมหวัง และผิดหวัง ที่มีตัวละครดำเนินเรื่่องอยู่ไม่กี่คนและมีอยู่ไม่กี่ครอบครัวที่ต้องมามีชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องกันตั้งแต่ต้นจนจบ ที่สำคัญจะมีตัวพระเอก นางเอก ตัวพระรองที่เป็นตัวร้ายและตัวร้ายฝ่ายหญิง ซึ่งตัวร้ายทั้งชายและหญิงจะมีความสวยและหล่อ บางคนก็มากกว่าตัวเอกด้วยซ้ำไป ถ้าสังเกตดูให้ดีจะเป็นแบบนี้แทบทุกเรื่อง และแต่ละครอบครัวก็จะมีญาติ เช่น พ่อ แม่ ปู่ ย่า หรือ ตา ยาย พี่ น้อง เข้ามาเกี่ยวข้อง บางเรื่องอาจจะแถมเพื่อนแต่ละฝ่ายอย่างละคนสองคน สรุปเกี่ยวกับตัวละครของซีรีย์เกาหลีที่เป็นเรื่องราวของสังคมเกาหลีจะมีตัวละครอยู่ไม่กี่คนและดำเนินสลับไปสลับมาแต่ละครอบครัวโดยดึงตัวละครให้มีเรื่องราวต่างๆ มากมาย ทั้งทุกข์ เศร้า สุข อิจฉา ราวีกันแบบมีเหตุผลแบบมีที่มาที่ไป ชอบหนังเกาหลีอยู่อย่างตรงที่เมื่อตอนไหนที่เครียดมากๆ กระชากอารมณ์คนดูเมื่อไร ฉากต่อไปจะเป็นฉากที่ตัวรอง หรือคนรอบตัวของนางเอก พระเอก มาออกมุขให้คนดูขำๆ น่าจอเรียกเสียงหัวเราะจากคนดูได้ทุกเรื่องสิน่า....

สำหรับเรื่องวุ่นนักรักที่ปราถนาเป็นเรื่องราวของสาวลูกครึ่งเวียตนามเกาหลี ที่ต้องจากบ้านมาอยู่ไกลถึงประเทศเกาหลีเพื่อตามหาพ่อโดยยอมแต่งงานกับหนุ่มเกาหลี (พระเอก) ซึ่งตอนนั้นพระเอกไม่ได้เป็นคนปกติเหมือนคนทั่วไปเพราะเพิ่งผ่านวิกฤติที่เลวร้ายในชีวิต เนื่องจากโดนนางร้ายหักรักหักหลังความรักที่พระเอกมีต่อเธอโดยให้พระเอกถูกจับเข้าคุกเพื่อไม่ให้พระเอกกีดขวางทางรักใหม่ของเธอ...จึงเป็นที่มาของซีรีย์หนังเรื่องนี้ ใครอยากรู้ว่าเนื้อเรื่องเป็นอย่างไรก็คงต้องติดตามหาดูหาอ่านกันเองและค่ะ จขบ. ไม่ได้เขียนเพื่อจะเล่าเนื้อเรื่อง แต่ต้องการสื่อให้คนที่สร้างละครไทยน่าจะดูละครเกาหลีเป็นแนวทางบ้างว่าทำไมนะคนถึงได้ติดละครเกาหลีกันเกือบทั้งประเทศ (คงไม่เวอร์นะคะ)

การทิ้งทวนแต่ละตอนของหนังเกาหลีก็ชวนให้น่าติดตาม อยากรู้ว่าตอนต่อไปจะเป็นเช่นไร บางเรื่องเดาทางแทบจะไม่ถูก ผิดกับละครไทยส่วนมากพอเริ่มต้นได้ไม่นานคนดูก็รู้จุดจบของละครซะแล้วว่าจะลงเอยแบบไหน ไม่ใช่เป็นคนที่รักและชื่นชมละครต่างชาติมากกว่าของไทยเรา แต่ที่เขียนมาทั้งหมดเรียกว่าเล่าสู่กันฟังและติเพื่อก่อ อยากเห็นละครไทยพัฒนาและให้เนื้อหาสาระมากกว่าที่เป็นอยู่นี้....จริงๆ แล้วเนื้อหาของซีรีย์เกาหลีบางเรื่องก็เน่าๆ พอละครไทย คือ ชิงรักหักสวาทฟาดฟันเพื่อให้ได้นางเอกและพระเอกแบบละครไทยเช่นกัน แต่สิ่งที่โดดเด่นของเค้าคือ คำพูดที่กินใจ เป็นคำสอนที่เราฟัง(จากการแปล) แล้วซาบซึ้งพยักหน้าเห็นจริงกะคำพูดนั้นเลยล่ะ อย่างเช่น

....การมีชีวิตอยู่โดยปราศจากความเสียใจ คุณต้องซื่อสัตย์กับปัจจุบัน ทำให้เต็มที่ในชีวิตที่มีอยู่ตอนนี้และปล่อยทุกอย่างให้พระเจ้าเป็นผู้ตัดสิน....ทำให้เต็มที่ไม่ต้องคำนึงถึงผลลัพธ์....ตอนนี้จำไม่ได้ว่าเป็นตอนไหนใครเป็นคนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาแต่เป็นประโยคที่ประทับใจ ตรงที่ทำให้เต็มที่โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตรงกับสำนวนไทยเหมือนกัน

.....ผมไม่ได้รักเธอแต่ผมมีความสุขที่ได้จากความรัก.....ความรักคือ ความรู้สึกได้รักและถูกรัก.....สองประโยคนี้เป็นตอนที่นางเอกถามพระเอกว่ายังรักนางร้ายอยู่หรือไม่ และพระเอกให้นิยามความรัก คืออะไร

....แม้เวลาผ่าน แต่ส่วนหนึ่งที่ไม่สามารถลบเลือนไปได้ คือ ความทรงจำ และตอนนี้เป็นแค่ความทรงจำที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์.....เป็นเรื่องราวที่พระเอกบอกนางเอกให้รับรู้และพูดถึงเรื่องราวความรักครั้งแรก ที่ใครๆ ก็ว่ากันว่าเป็นรักที่ใครไม่สามารถจะลืมได้พระเอกจึงให้คำตอบกับนางเอก ว่าความรักในอดีตยากที่จะลืม แต่ไม่มีความหมายอะไรเป็นแค่บทเรียนและประสบการณ์เท่านั้นเอง

.....ฉันไม่ได้เกลียดเธอคนนั้น ฉันรู้สึกขอบคุณเธอที่ทำให้ฉันได้พบคุณและอดีตของคุณทำให้คุณรักฉัน......เป็นตอนที่นางเอกบอกพระเอก ถึงความรู้สึกที่มีต่อแฟนเก่าของพระเอกหรือนางร้ายของเรื่องล่ะ ซึ่งตอนนี้ถ้าแปลความหมายให้ดีแล้วจะเห็นว่านางเอกเรื่องนี้เป็นนางเอกจริงๆ มองโลกในแง่ดี มีแง่มุมที่ดีในการมอง ซึ่งเท่าที่ดูผ่านมาหลายๆ ตอนได้เห็นแง่มุมของโลกมนุษย์เราที่อยู่ที่คนจะมองในแง่ไหน เพราะในโลกใบนี้มักมีทางเลือกสองทางให้คนได้เลือกคิด เลือกเดิน เลือกทำและตัดสินใจเสมอ แต่นางเอกเรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นมุมมองของมนุษย์ที่มีจิตใจที่ดีงาม

.....ถ้าโลกนี้มีน้ำตาและเสียงหัวเราะอย่างละครึ่ง แม่จะร้องไห้เพื่อให้ลูกได้หัวเราะ แม้ว่าน้ำตาจะยิ่งทำให้แม่เจ็บปวด นั่นคือหัวใจของความเป็นแม่.....ตอนนี้ซึ้งมากดูแล้วน้ำตาไหล นึกถึงหัวอกคนเป็นแม่ เพราะผู้หญิงเราทุกคนล้วนมีหัวใจความเป็นแม่ด้วยกันทั้งนั้น เป็นตอนที่แม่นางร้ายพยายามเกลี้ยกล่อมลูกให้ยอมหย่าจากพระรองซึ่งเรื่องนี้ไม่หล่อและไม่ได้เป็นตัวร้าย เพียงแค่โดนนางร้ายหลอกลวงให้แต่งงานด้วยเพราะหลงรักนางร้ายซะเต็มประตูแต่เมื่อจับได้ทีหลังว่าสิ่งที่ผ่านมาเหมือนเป็นการหลอกลวงและเข้าใจว่าไม่รักกันด้วยความเป็นเศรษฐีเป็นคนรวยและเป็นหนุ่มเกาหลีหัวเก่าที่ยึดประเพณีว่าตัวเองต้องแต่งงานกับหญิงที่ดีเลิศและบริสุทธิ์ผุดผ่อง เลยรับไม่ได้เมื่อรู้ว่านางร้ายมีอดีตผ่านผู้ชายมา และดำเนินเรื่องราวเลวร้ายต่างๆ เพื่อปิดบังทุกอย่างไม่ให้ครอบครัวพระรองรู้ว่ามีอดีตอย่างไร ยอมแม้กระทั่งกีดกันน้องชายพระรองที่มีความรักกับน้องสาวพระเอก ทำให้คนสองคนต้องหนีออกจากบ้านไปตกระกำลำบาก ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งที่ครอบครัวพระรองรับนางร้ายไม่ได้ แต่นางร้ายก็รักพระรองจริงๆ ซะแล้วก็เลยเกิดเรื่องราวต่างๆ ตามมาให้พวกเราได้ดูสนุกๆ...555555....และคำพูดนี้เป็นคำพูดที่แม่นางร้ายเตือนนางร้ายให้กลับใจและกลับตัวเลิกล้มความตั้งใจที่จะไม่หย่า ให้เอาสิ่งที่ได้ในปัจจุบันดีกว่าไม่ได้อะไรเลยในอนาคตเพราะสุดท้ายก็จบด้วยการหย่าเหมือนกัน...แต่นางร้ายกลับตอกหน้าแม่ตัวเองได้เจ็บปวดเช่นกัน ดูแล้วเศร้าจริงๆ...555555....ตรงที่นางร้ายพูดว่า...จะไม่มีวันยอมมีชีวิตแบบแม่ ที่ไม่มีใครรักใครชอบและอยู่เคียงข้างแบบคนอย่างแม่ เพราะแม่ของนางร้ายเป็นแม่ที่เห็นแก่เงิน แต่เมื่อดูให้ดีแล้วที่เธอต้องเป็นแบบนี้เพราะเธอได้เคยผ่านอดีตที่เลวร้าย ที่เธอโดนผู้ชายคนที่สองต่อจากพ่อของนางร้ายหลอกเอาเงินเธอจนหมดตัวและทำให้เธอต้องมีชีวิตอยู่ในคุกตารางและผ่านความยากลำบากมากมาย เธอจึงเห็นแก่เงินและเธอต้องการให้ลูกหย่าเพราะลูกจะมีเงินมีทองใช้สบายไม่เดือดร้อนและสิ่งสำคัญ คือ เธอไม่อยากให้นางร้ายต้องเจ็บปวดเพราะความรักอีก...เหตุผลนี้เหนือเหตผลเรื่องเงิน แต่นางร้ายก็เข้าใจแม่เธอผิดคิดว่าแม่เธอเห็นแก่เงินอย่างเดียวเท่านั้น...โห...ดูแล้วเจ็บแทนถึงจะเป็นแม่ตัวร้ายก็ตามทีเถอะนะ

ดูหนังดูละครแล้วต้องย้อนดูตัว...เรื่องนี้จริงๆ เลยล่ะ สาระที่ได้จากการดูละครเรื่องนี้และทุกเรื่องที่ผ่านมาของซีรีย์เกาหลีมักให้ข้อคิดและแง่คิดดีๆ แบบนี้เสมอ ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้คิดชักชวนให้ทุกคนมาปันใจดูหนังเกาหลีกัน แต่ถ้าหากดูแล้วได้แง่คิดที่ดีก็น่าจะดูไม่ใช่เหรอคะ ดีกว่ามาดูหนังชิงรักหักสวาท ตบกันจนจะออกนอกจอ ด่าทอ กริ๊ดๆๆ ใส่กันจนต้องหรี่เสียงให้เบาลงเพราะกลัวชาวบ้านข้างๆ บ้านจะแตกตื่นคิดว่าคนเปิดดูทะเลาะกันเองกะคนในบ้าน...55555...หรืออะไรก็ชก ก็ต่อยใช้กำลังก้าวร้าวกันจนเด็กๆ เอาเป็นตัวอย่างหมดยุคหมดสมัยละครแบบนี้ได้หรือยังคะ จขบ.ขอถาม..เราอยากดูละครที่มีเนื้อหาสาระถึงจะชิงรักหักสวาทก็ไม่ว่าเพราะเป็นความมันส์และบันเทิงแต่ขออย่างมีเหตุและผลมีที่มาที่ไป จะตลกหรืออะไรก็ขอให้ตลกเพราะคำพูดน่ารักๆ แบบหนังเกาหลีที่ดูแล้วอมยิ้มหรือ หัวเราะแบบไม่ตะขิดตะขวงเลยสักนิด...เออ..น่ารักดีแฮะตลกแบบนี้...ไม่ใช่ให้แต่งตัว ทาแป้ง ผัดหน้า ตอนแรกดูแล้วเหมือนคนบ้ามากกว่าเป็นคนใช้ในบ้าน ตอนแรกดูคิดว่าบ้านเศรษฐีบ้านนี้ไม่มีปัญญาหาคนใช้ต้องไปจ้างคนปัญญาอ่อน หรือ คนบ้ามาทำงานบ้านอะไรแบบนี้เลิกซะทีเหอะค่ะ...ขอสาระบ้าง...เพื่อดูไปถ้าบ้านไหนมีเด็กๆ จะได้สอนเด็กได้บ้างว่ามีเหตุและผลอย่างไรกับละครแต่ละตอนเป็นการสอนเด็กๆ ไปในตัวด้วยไงคะ...ใครเห็นด้วยบ้างยกมือขึ้นค่ะ...