|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
**เรื่องเครียดๆ&ขายอะไรกันหนอ**
สวัสดีทุกๆคน สบายกันดีนะคะ มาอัพร็วหน่อยวันนี้ เพราะอยากระบาย ช่วงนี้มีเรื่องวุ่นวายกับชีวิตหลายๆอย่าง ค่อนข้างเครียดด้วย ทั้งอุ้มและสามี
อย่างที่รู้กันว่าทำร้านมาได้ปีกว่าแล้ว ปีที่แล้วไม่มีปัญหาอะไร ค้าขายสะดวก มีแต่เรื่องโดนตรวจความสะอาด ซ่อมร้าน หรือโดนลูกค้าร้ายๆกวนใจ เท่านั้นเอง
ปีนี้เงียบมากกกกก สองสามเดือนที่ผ่านมา นี่ก็ใกล้พักร้อนแล้วด้วย อยากจะบ้าตาย แต่ละเดือนชักหน้าไม่ค่อยจะถึงหลังอยู่แล้ว เดือนนี้แล้วใหญ่ เจอภาษีเข้าไปอีก (ปีก่อนไม่ได้จ่ายเพราะเพิ่งเปิดร้าน ปีนี้ต้องจ่าย) ไอ้ที่เป็นหนี้มากอยู่แล้ว ยิ่งมากเข้าไปอีกเท่าตัว อารมณ์ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า เครียดโว้ยยยย
ทำใจไว้แล้วล่ะว่าเป็นเจ้าของกิจการความรับผิดชอบสูง ต้องเครียด มีหนี้ และมีความเสี่ยงในหลายๆเรื่อง ปีที่แล้วยังไม่เห็นภาพ ปีนี้ได้เห็นเต็มๆ แทบจะไม่ไหว
อุ้มพยายามอดทนสู้น่ะ หาทางออก หาทางแก้ไขปัญหา เซดริกเองก็แทบไม่ไหวแล้วเหมือนกัน วันก่อนเห็นบ่นๆ อยากจะไปหาจิตแพทย์ อยากกลับไปทำงานโรงแรมเหมือนเดิม เมื่อคืนแล้วใหญ่ บอกอยากฆ่าตัวตาย (กรี๊ดดด พูดได้แต่อย่าทำจริงนะยะ)
ช่วงนี้ก็คุยกับสามีบ่อยๆน่ะ ให้กำลังใจเค้ามากๆ แต่รู้กันอยู่ผู้ชายเวลากลุ้มใจมันเป็นไง คือเค้าจะไม่พูดน่ะ จะเก็บๆครุ่นคิดอยู่คนเดียว ไม่เหมือนผู้หญิงเราต้องบ่นแล้วสบายใจขึ้น มีวิธีระบายความเครียดกันคนละแบบ
ต่อไปคงต้องทำงานเพิ่มขึ้นเข้าไปอีก หากมีหายศีรษะไปบ้างอย่าว่ากันนะคะ อุ้มอยากทำงานเพิ่มเองน่ะ เผื่อจะผ่อนหนี้ไวขึ้น แต่เซดริกยังไม่อยาก เพราะแค่นี้ก็เหนื่อยแย่แล้ว เวลาพักผ่อน เวลาจะคุยกัน จู๋จี๋กันแทบจะไม่มี (เหลือเชื่อใช่มะ ปั๋วเมียทำงานด้วยกันแท้ๆ)
ปกติเราสองคนทำงานกันขั้นต่ำคนละสิบสองชั่วโมง สัปดาห์ละห้าวัน ได้หยุดสองวันไปเที่ยวพักผ่อนบ้าง อีกไม่นานเราจะได้หยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว เรื่องไปเที่ยวไหนๆคงต้องงดชั่วคราว (เศร้าเนอะ) แต่ทำไงได้ สำหรับอุ้มแล้ว อะไรที่ทำได้ก็จะทำ ถ้าเพื่อช่วยผ่อนคลายหนี้สินของร้าน อุ้มทำได้ทุกอย่าง
รอดูกันต่อไปอีกซักพัก ค่อยว่ากัน เลิกพูดเรื่องเครียดกันดีกว่าเนอะ วันนี้ตั้งใจจะมาพรีเซนต์ว่าขายอะไรที่ร้านบ้าง หลายๆคนสงสัยว่าขายอะไรกันหนอ ขายอาหารคาว หรือขนม หรืออย่างอื่น? (อย่าคิดไปไกลเกินละกัน ก๊ากๆๆ)
มีรูปมาให้ดูกันแบบเป็นเรื่องเป็นราว อิๆๆ รูปไม่ค่อยอัพเดทเท่าไหร่ ถ่ายสมัยเจ้าของร้านเดิม แต่ของที่ขายก็ราวๆนี้แล่ะค่ะ เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนมากนัก จะเปลี่ยนก็แต่เถ้าแก่เนี้ยคนใหม่อย่างอิชั้น จัดร้านเรียบร้อยกว่า อย่างที่เคยบอก เป็นพวกต้องเข้าล็อค จัดของเหมือนต่อจิกซอว์ เหอๆๆ
หน้าร้านค่ะ อันนี้ถ่ายเมื่อนานมาแล้วเหมือนกัน
เริ่มกันที่ตู้กระจกที่เป็นอาหารจานแรก เบอร์หนึ่ง เป็นของเย็นนะคะ จำพวก สัปปะรด อโวคาโด้ ส้มโอ คอกเทล เบอร์สอง พวกของเย็นเช่นกัน แต่เป็นในรูปเยลลี่ (ของคาวนะคะไม่หวาน) เบอร์สาม จานร้อนจำพวก เครปแฮม หอยเชลส์ราดซอส และพวกบุชเช่ (ไอ้ที่กลมๆทำจากแป้งพายแล้วมีซอสขาวๆยัดไส้นั่นแล่ะค่ะ อิๆๆ) เบอร์สี่ คือ ซุฟเฟ่ต์ชีส พายเค็มชิ้นเล็กๆโป๊ะชีสและซอสมะเขือเทศหรือซอสผัก เบอร์ห้า แซลมอนรมควัน เบอร์หก พายผลไม้ (ของหวานนะคะอันนี้)
รูปที่สอง มุมของรองท้องหรือกินเป็นอาหารหลักก็ได้ เบอร์หนึ่ง เป็นพายเค็มหลากหลายชนิด จำพวก กิชแฮม แซลมอน ผัก พิซซ่า เบอร์สอง เค้กช็อคโกแลต (อร่อยมากนะขอบอก เหอๆๆ) เบอร์สาม ขนมปังฝรั่งเศส (บาร์แกต) อันนี้นานๆทีเอามาขายค่ะ
รูปที่สาม มุมแฮม ออร์เดิฟเย็น และขนมหวาน เบอร์หนึ่ง เค้กผลไม้ เค้กข้าวคาราเมล และเซอมูล (รำข้าวแขก) เบอร์สอง สลัดเย็นหลากหลายชนิด ฝรั่งชอบกินเหมือนคนไทยกินยำนั่นแล่ะ เบอร์สาม แฮมติดกระดูก ใช้มีดหั่นเองกับมือทุกวัน อิๆๆ เบอร์สี่ ปาเต๊ะ (เนื้อหรือตับผสมมันของ หมู เป็ด ไก่ ห่าน ฯลฯ) ไว้ทากินกับขนมปัง เบอร์ห้า ปาเต๊ะเคลือบแป้งพาย เคลือบเยลลี่ ไว้กินเปล่าๆหรือกินกับสลัด เบอร์หก แฮมดิบ (เค็มมากกก) และไส้กรอกแห้ง (เค็มๆเช่นกัน) เบอร์เจ็ด ผักกระป๋อง (ในขวดแก้ว) ถนอมไว้ได้นาน
รูปที่สี่ จานหลัก เบอร์หนึ่ง อาหารจีน พวกไก่ผัดและก๋วยเตี๋ยวผัด เบอร์สอง อาหารฝรั่ง พวกเนื้อลูกวัวราดซอส มะเขือเทศยัดไส้ ไก่อบ หมูราดซอสเห็ด กระต่ายราดซอส เป็ดซอสส้ม ลาซานญ่า ฯลฯ เบอร์สาม ผักเครื่องเคียงหลายชนิด มันฝรั่งทอด มันบด ข้าวสวย ฯลฯ เบอร์สี่ เครื่องดื่ม แชมเปญ วาย น้ำเปล่า น้ำอัดลม น้ำผลไม้
รูปที่ห้า อาหารประจำวัน และอาหารจานเดียว เบอร์หนึ่ง เนื้อวัวอบราดซอสเกรวี่ และ ต้มเครื่องในหมู เบอร์สอง มันฝรั่งอบราดซอสครีมและชีส เบอร์สาม ข้าวราดเนื้อ ผักหรือมันฝรั่งราดเนื้อสัตว์ หรือปลา กูสกูส (อาหารอาหรับ) ปาแอลล่า (ข้าวผัดสเปน) ขาหมูเยอรมัน ฯลฯ
ตบท้ายด้วย อาหารดังประจำร้าน สัปปะรดคอกเทล น่ากินมั้ย อิๆๆ
วันนี้ขอตัวพักผ่อนก่อนดีกว่า เพราะเวลาพักผ่อนของเดี๊ยน นับวันมันจะเหลือน้อยลงทุกที ทุกที ไม่เป็นไร สู้เค้า (ทาเคชิ อิๆๆ)
Create Date : 16 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 3:17:28 น. |
|
10 comments
|
Counter : 820 Pageviews. |
|
|
|
โดย: aumdeeda วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:19:07 น. |
|
|
|
โดย: the Vicky วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:50:30 น. |
|
|
|
โดย: lin (BeamerFamily ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:09:29 น. |
|
|
|
โดย: mintny_n วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:55:12 น. |
|
|
|
โดย: 4ever2gether IP: 203.146.150.130 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:30:49 น. |
|
|
|
โดย: clip IP: 58.64.109.1 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:00:58 น. |
|
|
|
โดย: YGHarding วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:09:38 น. |
|
|
|
โดย: ostojska วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:36:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Ouagadougou Burkina Faso
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
อดีตคนโรงแรม ที่ได้พบรักกับหนุ่มชาวฝรั่งเศส ไกลถึงกรุงบรัสเซลส์เบลเยี่ยม จากนั้นได้ผันตัวมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย ร้านขายอาหาร ณ เมืองอาเมียง ทางเหนือของประเทศฝรั่งเศส ปัจจุบันย้ายมาทำธุรกิจที่ประเทศ "บูร์กินาฟาโซ" ในทวีปอัฟริกาตะวันตก
|
|
|
|
|
|
|