Happy Vacation

หลังจากที่เหตุการณ์อึมครึมกับฮิโระอยู่เกือบอาทิตย์ ในที่สุดเราก็ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน... ฮิโระได้งานใหม่และได้วันหยุดยาวอีกหนึ่งอาทิตย์สำหรับจัดการเรื่องการย้าย ฮิโระจึงตัดสินใจมาเที่ยวเมืองไทยในวันที่ 29 มี.ค. - 6 เม.ย. เราดีใจมากที่สถานการณ์ของเราทั้งสองคนไม่แย่ลงอย่างที่คิด วันหยุดยาวแบบนี้จึงต้องฉลองด้วยกันสักหน่อยด้วยการพาเที่ยวอย่างเดียวเลย

ศุกร์ที่ 30 มี.ค. พาไปรำลึกความหลังครั้งได้เต้นซัลซ่า ที่สุขุมวิท งานนี้ครอบครัวอาร์โนลด์เป็นโต้โผใหญ่ เชิญเราสองคนไปดินเนอร์อาหารแมกซิกันสุดอร่อยก่อน แล้วค่อยไปซัลซ่า... ดีใจมากที่ได้กินอาหารแมกซิกันร่วมกันอีกครั้ง เพราะตอนที่รู้จักกันใหม่ๆ เรา 4 คน ก็ได้กินอาหารร่วมกันแบบนี้เป็นประจำ กินไปก็รำลึกความหลังกันไป หัวเราะกันร่วนเลย ชอบบรรยากาศแบบนี้จัง

วันเสาร์ พาไปอยู่บ้านนั่งๆ นอนๆ แล้วก็พาไปเที่ยวเล่นที่ท้ายหมู่บ้าน เป็นนาที่เขาปลูกข้าวกัน เดินเล่นตอนกลางวันร้อนโครต แต่ก็สนุกดี เดินกันไปคุยกันไปทั้งเรื่องราวตอนเด็ก เรื่องสรรพเพเหระ แล้วก็ผักตบชวา.. ฮิโระชอบผักตบชวามาก อยากได้ไปปลูกที่ญี่ปุ่นซะงั้น

วันอาทิตย์ พาไปที่ตรอกข้าวสารเพราะฮิโระอยากไปร้านญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง ซึ่งเจ้าของร้านเป็นคนญี่ปุ่นที่เข้าไปอ่านบลอกของฮิโระบ่อยๆ วันนี้มีเอมมี่ไปด้วย เดินที่ตรอกข้าวสารได้เจอของขายให้ชาวต่างชาติเยอะเลย ฮิโระก็ซื้อกางเกงแพร ไปใส่คู่กับเสื้อผ้าฝ้ายที่เราซื้อให้ และก็ซื้อปลอกหมอน ซองใส่จดหมาย ที่เป็นรูปช้างไทยไปตกแต่งอพาร์ตเมนต์ใหม่ พอเดินตรอกข้าวสารเรียบร้อยก็พาเดินไปที่วัดพระแก้ว ระหว่างทางก็ซื้อว่าวเล่นกันเพราะเอมมี่ชวนเล่น (กลางแดดร้อนๆ เลยเนี่ยนะ) แต่ก็ดีเพราะลมแรงมากแค่เอาว่าวต้านลมไว้ก็ขึ้นแล้ว สูงมากด้วย หลังจากเล่นว่าวกันเหนื่อย (เพราะร้อนแดด) ก็พาไปชมวัดพระแก้ว ฮิโระอยากดูวัดพระแก้วมานานแล้ว เพราะชอบพวกเมืองเก่า แต่เขาไม่ให้ใส่กางเกงขาสั้นเข้าไปเพราะไม่สุภาพ ฮิโระเลยต้องเปลี่ยนใส่กางเกงแพรที่ตัวเองเพิ่งซื้อมาเมื่อกี้ แต่งออกมาแล้วดูออกเลยว่าต่างชาติ แถมพี่ยามเกือบทุกคนยังทักว่าเป็นคนเกาหลีรึเปล่า แหม... เกาหลีฟีเว่อร์ซะ หน้าตาออกจะญี่ปุ่น พอตอนเย็นก็ไปกินสุกี้ที่บ้านพจนา ต้องขอขอบคุณที่ทำสุกี้อร่อยๆ ให้กินนะจ้ะ จากนั้นก็ต่อกันด้วยหนังรอบดึก "แฝด" สยองเลย

วันจันทร์ วันนี้เตรียมตัวไปสิมิรันจ้า... ก็ช็อปปิ้งกันเล็กน้อยเตรียมอาหารและอุปกรณ์ที่จำเป็น แล้วก็ไปรอพินิจกับพจนาที่หอ นอนหลับ แล้วค่อยออกไป แต่แล้วเหตุการณ์ระทึกก็เกิดขึ้น เราคาดการ์ณเวลาไปที่สายใต้ผิด รถติดอย่างแรงเลยต้องรีบกันหูตาเหลือก นั่งรถไฟใต้ดิน แล้วก็ต่อด้วยมอไซต์ โอ้โห... พี่มอไซต์ซิ่งมาก เรานั่งไปกับพจนาหวาดเสียวสุดๆ พี่แกเข้าใจว่าเรารีบ แกก็แทรกซ้าย-ขวา ปาดหน้า ปาดหลังชาวบ้านไปทั่ว แต่ที่ทำเอาหัวใจวายสุดๆ ก็ตอนที่พี่แกพยายามจะเอารถแทรกเข้าไประหว่างรถบัสสองคัน แต่พี่แกถอนตัวออกมาซะก่อน... เราล่ะโครตสยอง สวดมนต์ให้ทั้งชีวิตของตัวเอง แล้วก็ขอให้ฮิโระปลอดภัย เพราะรายนั้นกลัวการซ้อนมอไซต์อยู่แล้ว... ทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากภาวนาให้เขาปลอดภัย
แต่ท้ายที่สุดทุกคนก็รอดมาอย่างปลอดภัย แต่เราพลาดรถซะแล้วแหละ พวกเราก็เลยต้องจองรถบัสคันใหม่

วันอังคาร วันนี้มาถึงสิมิรันแล้วจ้า สวยมาก อธิบายไม่ถูกเลย น้ำใส สีเขียวฟ้าทุกเฉดเลย ฮิโระยังเอ่ยปากชมว่าสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา เพราะทะเลญี่ปุ่นไม่สวยแบบนี้ เคยเห็นแต่ในโปสเตอร์ พวกเรามาถึงตอนเที่ยงก็เลยยังไม่ดำน้ำเพราะอยากประหยัดตังค์ รอไว้พรุ่งนี้ค่อยดำน้ำทั้งวันดีกว่า ก็เลยพากันไปสำรวจรอบเกาะ อ้อ... พวกเราไปพักกันที่เกาะแปดค่ะ ฮิโระชอบมาก เพราะไม่มีใครเลย อย่างกะเกาะส่วนตัว พวกเราตื่นเต้นกันมาก เพราะแค่เดินลงไปแล้วก็เอาแว่นตาว่ายน้ำส่องก็เห็นประการัง แล้วก็ปลาเพื่อนๆ นีโม่แล้วอ่ะ สวยสุดๆ อย่างกะอะควาเรียมเลย เหนื่อยกันทั้งวันกับการสำรวจเกาะ พอตกกลางคืนก็ขอสวีทที่ชายหาด แต่ไม่กล้าไปไหนไกลจากเจ้าหน้าที่ กลัวอ่ะเพราะมืดทั้งเกาะ นั่งดูดวงจันทร์กันไป คุยกันไป มีความสุขที่สุด

วันพุธ ไปตะลุยหมู่เกาะสิมิรัน ช่วงเช้าดำน้ำ ช่วงบ่ายนอนอาบแดด ฮ่าๆๆๆ สวยมาก ฮิโระเคยดำน้ำแบบใส่ถังออกซิเจนมาแล้วตอนที่ไปออสเตรเลีย เขาบอกว่าอยากลองดำน้ำแบบนั้นที่สิมิรันบ้าง เพราะมันได้สัมผัสกับปลาตัวใหญ่ได้ แต่ขอโทษนะจ้ะช่วงนี้จนก็อดดำน้ำแบบไฮโซไป แล้วฮิโระก็อยากรู้อยากเห็นมาก ชอบเข้าไปดำแถวหลืบหิน มันมืด แล้วเราก็กลัวจะมีอะไรโผล่ออกมา เราต้องคอยดึงมือไว้ไม่ให้ว่ายเข้าไป เป็นช่วงเวลาที่สนุกมากจริงๆ ได้ดำน้ำด้วยกัน พอเย็นกลับมาที่เกาะ คืนนี้เราไม่ได้ไปนั่งชายหาดเพราะฟ้าแรงฝนจะตก ก็เลยนั่งที่นั่งเล่นใกล้ๆ ชายหาด เจอปูเสฉวนเยอะแยะเลย เราชอบปูเสฉวน ฮิโระก็ไปหามาเต็มโตะเลย พวกเราก็เล่นกับปูเสฉวนสนุกดี แล้วก็ปล่อยมันไป ปูเสฉวนคงเกลียดพวกเราน่าดู

วันพฤหัสบดี วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เกาะสวรรค์ของพวกเราแล้ว พินิจกับพจนา ยังบ้าพลังดำน้ำรอบเช้าอยู่เลย ส่วนเราหมดแรงไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฮิโระก็อยากดำน้ำแต่เราไม่ไปก็เลยปล่อยให้ฮิโระไปคนเดียว เราก็รอฮิโระอยู่ พอกลับมาก็มาโม้ให้ฟังใหญ่เลยว่าไปเจออะไรมาบ้าง เขาบอกว่าน่ากลัวเหมือนกันเวลาดำน้ำคนเดียว เพราะเขาชอบไปแถวหลืบหินเหมือนเดิม ตรงนั้นมันจะมืด น้ำลึก แต่จะได้เห็นปลาตัวใหญ่ แล้วก็ปลาแปลกๆ แต่เขาไม่กล้าเข้าไปถ้าไม่มีเราดูต้นทาง ก็เลยรีบขึ้นมา ฮ่าๆๆๆๆ

มาถึงกรุงเทพวันศุกร์เช้า ก็เตรียมตัวพาฮิโระไปส่งสนามบินเตรียมตัวกลับญี่ปุ่น มาคราวนี้เรารู้สึกว่าได้เข้าใจกันมากขึ้น ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของแต่ละคน ได้รู้มุมมองเกี่ยวกับชีวิตและอนาคต เราก็คุยกันมากขึ้นเกี่ยวกับอนาคตของเรา แม้ว่าจะยังไม่ได้ข้อสรุปที่แน่ชัด แต่อย่างน้อยเราก็สัญญากันว่าจะดูแลรักษาความรักและความผูกพันเอาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ สิ่งที่น่าห่วงก็คือความเหงาจากความห่างไกล แต่เราก็จะใช้ประโยชน์จากมันเพื่อพิสูจน์เราทั้งสองคน

Create Date : 08 เมษายน 2550		7 comments
Last Update : 8 เมษายน 2550 9:46:23 น.
Counter : 478 Pageviews.
Share Tweet