แม่อิ่ม..เราก้ออิ่ม (กว่า)
วันนี้วันแม่ ก้อต้องมีอะไรพิเศษๆ ให้แม่อะจิ แม้ว่าอีกสิบวันก้อต้องมีไรพิเศษให้เนื่องในวันเกิดอีก (โห ได้เบิ้ลเรยน้าคุณนาย..)
แม้ปากจาบอกว่า ไม่ต้องหรอกลูก ไม่ต้องลำบาก เสียดายตังค์ แม่ไม่ยึดติด แม่ยังไงก้อได้ บลา บลา บลา.. แต่เราก้อรู้ว่าแม่ดีใจทุกครั้งแหละ ที่ลูกพาไปนั่นนี่ หรือทำอะไรๆ พิเศษให้
น้องสาวไม่ว่างติดงาน พี่สาวคนโตอย่างเราก้อต้องรับหน้าที่ดูแลมื้อพิเศษของแม่ในวันนี้ไป (จริงๆ ก้อดูแลมื้อพิเศษทุกมื้อแหละ ก้อเป็นพี่นิ แหง่ว)
นอกจากแม่แล้วก้อมีน้องสาวของแม่อีกหนึ่ง เลยเหมือนพาคุณนายสองคนออกนอกสถานที่เลยวันนี้ ทำใจเรยว่าต้องกินไปบ่นไปยกกำลังสองแหง็มๆ ตามประสาคนไม่ค่อยออกไปกินข้างนอก เจออาหารแพงนิดนึง ก้อจาบ่นแระ บอกว่าทำเองกินดีกว่า ถูกกว่า อร่อยกว่า
ร้านที่ตกเป็นเหยื่อการบ่นของคุณนายทั้งสองในวันนี้ คือ ชาบูชิ
ไปนั่งกันแต่หัววัน สิบโมงครึ่งได้ นั่งได้ยังไม่ถึงห้านาทีดี คุณนายทั้งสองเริ่มโวยวายว่ามะเห็นกุ้งซักจานเรย จาเปลี่ยนที่นั่ง ไปนั่งหัวแถว แบบว่า สายพานโผล่จากครัวตรงไหนก้อจานั่งตรงนั้นแหละ เหอ เหอ เอ่อ..คุณนายคะ ไม่ต้องลงทุนย้ายที่หรอกคะ อายเค้าอ่า เด่วขอพนักงานให้ ก้อขอกุ้งไป โดยมีเสียงคุณนายสอดแทรกว่า เนี่ย นั่งตั้งนานละ ยังไม่เห็นกุ้งเรย แย่มากๆ....
พนักงานก้อดีนะ เอามาให้สองจาน จานละเกือบสิบตัว โต๊ะข้างๆ แอบมองด้วยสายตาอิจฉา หรือจาคิดว่า ป้าเอ้ย รออีกหน่อยก้อได้กินแล้ว ก้อไม่ทราบได้
อะไรก้อตามที่เลื่อนผ่านหน้าคุณนายไป ชีทั้งสองจาไม่เอา ชีจาเอาอันที่มันไม่เสด็จผ่านพระพักตร์อะ ฮ่วย.. แล้ววันนี้ ชาบูชิ มันเป็นอาหยัง อาหารดูขาดๆ เกินๆ หรือจาเก็บไว้ให้พวกรอบบ่ายกะเย็นก้อมะรู้
สรุป ก้อต้องพึ่งพนักงานให้เอานั่นเอานี่มาให้ตลอด เค้าก้อดีนะ ตอนไม่ได้เรียกก้อเดินมาถามตลอด ว่าเอาไรเพิ่มอีกไหม คงรู้น่ะ ว่าวันแม่ ยอมบรรดาป้าๆ กันสักวันหนึ่ง
สุดท้าย กินกันจนจุก พุงกาง คุณนายกินกุ้งมะหมดด้วย โห หลายตัวเชียว ด้วยความหน้าบางของเรา เกรงจาโดนพนักงานและโต๊ะข้างๆ ตื้บ เราเลยรับหน้าที่เก็บศพกุ้งเหล่านั้น ทั้งๆ ที่ตัวเองก้ออิ่มจนจุกถึงคอหอยแย้ว....จุกนี้ เพื่อแม่ (แง)
กินเสร็จจ่ายตังค์เรียบร้อย คุณนายทั้งสองยังแอบบ่นว่าแพง แพง แพง อะนะ แต่พุงงี้ล้ำหน้ากันเชียว
เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ ที่ได้พาแม่มากินข้าวนอกบ้าน ถึงจากินไปบ่นไป แต่ก้อรู้ว่าเค้ามีความสุข และเราก้อมีความสุขมากด้วย เพราะทุกครั้งที่ไปกินที่ดีดีแพงๆ กับเพื่อนๆ ก้อจานึกถึงพ่อกับแม่ตลอด อยากพาเค้ามากินแบบนี้บ้าง แต่เค้าจาเกรงใจลูก กลัวลูกเสียตังค์เยอะ แต่เราน่ะ เต็มใจ ทีกับคนอื่น ยังเลี้ยงได้ แต่กับพ่อแม่ตัวเอง เงินแค่นี้ เทียบไม่ได้กับที่เค้าเลี้ยงดูเรามาหรอก
เราจาบอกพ่อกับแม่ตลอดว่า อยากกินอะไรให้บอก และถ้าลูกจะพาไปกินที่ไหนก้ออย่าบ่น ไม่ต้องคิดมาก ขอให้ลูกได้ตอบแทนบุญคุณบ้าง แต่ท้ายที่สุด สิ่งที่ลูกควรทำให้ ไม่ต้องเป็นสถานที่หรูๆ ร้านดีดี ข้าวของแพงๆ แค่เวลาที่มีให้และการกระทำที่แสดงออกว่ารักเค้า แค่นี้เราว่าพ่อกับแม่ก้อดีใจที่สุดแล้วล่ะ..ว่ามั้ย
Create Date : 12 สิงหาคม 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 12 สิงหาคม 2551 16:13:23 น. |
Counter : 375 Pageviews. |
|
|
|
บางทีแม่ผมก็เป็นแบบนี้ ปากก็บ่นน่ะนะ แต่หน้าเต็มไปด้วยความสุข
ความรู้สึกดี ๆ ย่อมดีเสมอจริง ๆ เนาะ