ขึ้นเหนือหาลมหนาว (2) แม่โถ-อมก๋อย-ห้วยจิโน
ออกจากแม่เมย ขึ้นไปแม่สะเรียง จะไปพักกันที่อุทยานแห่งชาติแม่โถกัน (3 แม่เลย) วันนี้ขับรถไม่ไกลครับ
ระหว่างทางบางช่วงมีแม่น้ำเมยไหลขนานไปด้วยกัน ฝั่งโน้นเป็นพม่า
ผ่านอุทยานแห่งชาติแม่เงาไปโดยไม่ได้แวะ เสียดายเหมือนกันครับ ที่นี่กางเต็นท์ริมน้ำสวยมาก โดดน้ำแม่เงาเล่นได้ทั้งวัน แต่คราวนี้ต้องตัดออกไป เพราะตั้งใจจะเข้าอมก๋อยเพื่อจะไปห้วยจิโนให้เช้าที่สุด เพราะยังไม่เคยไป ไม่รู้สภาพเส้นทาง
แล้วทำไมไม่ไปพักที่อมก๋อยเลยล่ะ ก็ไม่เคยไปนี่ครับ เลยไม่รู้จะหาที่กางเต็นท์ (ถูก ๆ ) ได้ที่ไหน แม่โถนี่แหละ ฟรีไม่เสียตังค์ แถมแถวนั้นมีโครงการหลวง มีผักทางเหนือสด ๆ ขายไม่แพงด้วย
ถึงแล้วครับ อุทยานแห่งชาติแม่โถ ดูเหมือนจะเป็นหน่วยต้นน้ำเก่ามาก่อนจะเป็นอุทยาน
บ้านพักว่างโล่งเลย ไม่มีใครมา ไปเที่ยววันธรรมดามันก็ดีตรงที่ไม่ต้องแย่งกับใคร
เจ้าหน้าที่บอกว่าพักบ้านได้เลย แต่ไอ่พวกนี้ไม่เอา จะนอนเต็นท์ หุหุ
มองจากหน้าอาคารห้องพักครับ เย็นนั้นก็ไปโครงการหลวง ได้ผักมาทำกับข้าวอีกหอบใหญ่ ๆ กินให้คุ้ม อยู่ใต้ผักแพง
เช้าวันใหม่ เมื่อคืนปรอทลง 9 องศา ลมแรงพอสมควร หนาวดีเหมือนกัน
ออกจากแม่โถตอนสาย ๆ แล้วเข้าอมก๋อยกัน เส้นทางราบเรียบบนเขาสูง มีสนสามใบตลอดทาง สวยมากครับ
ถึงอมก๋อยตั้งแต่ยังไม่ 11 โมง นึกในใจว่าเออดีแฮะ มีเวลาเหลือตั้งครึ้งวัน ซื้อของเพิ่มเติมแล้วก็กินข้าวในตัวอำเภอเลย เสร็จแล้วก็ออกไปหน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน มีหลงนิดหน่อย แทนที่จะเลี้ยวขวาไปห้วยจิโน ผ่าเลี้ยวซ้ายจะไปดอยม่อนจองซะงั้น ดีที่ไปไม่ไกลก็จอดถามตำรวจซะก่อน
ไปตามถนนดำสักสิบกิโลได้มั้ง แล้วเลี้ยวซ้ายไปตามถนนดินแดง เข้าไปราว ๆ สิบกว่ากิโลก็จอดยิงกระต่าย ผมถามเชอโรกีว่าซื้อน้ำแข็งมาหรือเปล่า "เปล่า นึกว่ารถพี่มี" "มีครึ่งกระติกเอง กลับออกไปซื้อที่อมก๋อยมั้ย" หุหุ ไป-กลับ สี่สิบกว่ากิโล ไปซื้อน้ำแข็งนี่นะ
จากจุดยิงกระต่ายออกมาได้พักใหญ่เป็นทางชันยาว รถผมเครื่องดับกลางอากาศซะงั้น สตาร์ทก็ไม่ติด (คุณหนูหล่อหัวเราะก๊ากใหญ่เลย ผมเห็นนะ)
ปรากฏว่าน้ำมันไม่มา ปั๊มติ๊กร้อนจี๋เชียว ต้องเอาผ้าเย็นชุบน้ำแข็งมาโปะ พอสตาร์ทได้ก็กลับรถเข้าอมก๋อยไปหาปั๊มติ๊กตัวใหม่เปลี่ยน เชอโรกีตามมาด้วย บอกว่าน้ำมันเดินไม่ค่อยดี เครื่องสะดุดบ่อย ไปหาอู่เช็คก่อน กลับเข้าอมก๋อยด้วยกันทั้งคู่ ไม่น่าพูดเป็นลางเล้ยตรู
กว่าจะเสร็จเรื่องก็เกือบบ่ายสาม เผ่นกลับเข้าไปใหม่ คราวนี้ไม่ลืมน้ำแข็งแล้ว
หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน
สูง 1663 เมตร จากระดับน้ำทะเล
เสียเวลาไปซ่อมรถเลยมาถึงนี่เอาซะเย็น นั่งจิบน้ำชากันได้ไม่เท่าไหร่ก็เริ่มมืด
ไปเที่ยวแล้วซื้ออาหารมาทำกินกันเองเนี่ย ผมว่าอร่อยทุกมื้อเลย ทำอะไรมาก็เกลี้ยง
ผ่านคืนอันหนาวเหน็บไปอีกหนึ่งคืน
Breakfast กันตอนเช้าตรู่ อุณหภูมิสิบองศานิด ๆ ยังจำได้ถึงบรรยากาศเช้านั้น กาแฟต้องรีบซดหน่อย ไม่งั้นเย็นชืด ถ้าไม่ติดที่ว่าต้องขับรถกลับออกไป จะรินแอลกอฮอล์ใส่ให้เป็น Irish Coffee สักหน่อย
และแน่นอน แก้วเดียวคงไม่พอ
เช้าที่สบาย ๆ ห่างไกลความวุ่นวายในเมืองใหญ่
Good Morning Mister Sunshine....
เก็บข้าวของเสร็จก็อ้อยอิ่งอยู่นานจนสายโด่ง แล้วค่อยออกรถไปแม่ฮ่องสอนต่อ
ลาก่อน... ห้วยจิโน คงอีกนานกว่าจะได้กลับมาอีก
Create Date : 14 พฤศจิกายน 2551 |
|
24 comments |
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2551 17:12:30 น. |
Counter : 5603 Pageviews. |
|
|
|
อยากไปสัมผัสด้วยคน