|
ถนนโลกีย์ 35
ถนนโลกีย์ 35
Nov 20 02:26 Am
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมอยากจะฆ่าเด็ก ผมอยากฆ่าไอ้เด็กผู้หญิงเวรคนนี้จริงๆ หรือไม่ผมก็ฆ่าตัวเองซะ บีบคอตัวเองให้มันตายอยู่ตรงนี้แหล่ะ นกพยายามเอื้อมมือมาแตะแขนผม พร้อมกับที่เธอกำลังพยายามที่จะไม่หัวเราะ ผมขยับแขนออก ผมงอนว่ะ ผมงอนชิ๊บหาย........ เธอดึงแขนผมไปกอดแนบอกด้วยสองแขนของเธอจนได้ แล้วหลับตาแนบแก้มที่หัวไหล่ผมนิ่งๆ......... หัวใจผมที่เหมือนมีเปลวไฟพวยพุ่งร้อนร่าอยู่ตลอดเวลา ก็พลอยมอดดับลงอย่างช้าๆ ตามไปด้วย.... .................................. .................................. นกเล่าให้ผมฟังว่า.. จริงๆแล้วเธอเปลี่ยนใจตั้งแต่ตอนจะเข้าโรงแรมแล้ว แต่เธอกลัวผม.. เธอแยกไม่ได้ว่าไม่ได้ว่าผมรู้สึกกับเธออย่างไร เธอพยายามที่จะบอกและขอความช่วยเหลือจากผมตั้งแต่ตอนที่ผมโยนกุญแจห้องให้แล้ว ผิดที่ผม.. ผมแสดงท่าทีว่าไม่ใยดีเธอ แล้วเธอก็ยังเห็นผมอาละวาดที่ประตูทางเข้าบ่อนด้วย ก็เลยไม่กล้าที่จะทำอะไรเข้าไปอีก ความหวังสุดท้ายก็คือ พยายามที่จะขอโทษเฮียตงดีๆ และขอกลับออกมาโดยยกเลิกข้อตกลงนั้น
แต่อาจด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยน่ารักของเธอ ทำให้เฮียตงไม่สนใจคำขอนั้น นกถูกปล้ำถอดเสื้อผ้าออก และเฮียตงก็พยายามตักตวงทุกอย่างจากร่างกายของเธอ ในตอนนั้น เธอก็ไม่สามารถที่จะต้านทานอะไรได้อีก...... แต่แล้ว..... เทวดาที่กำลังหลับอยู่ก็อาจจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากคำวิงวอนขอของเธอ เฮียตงทำได้แค่นั้น ไม่ว่าเฮียตงพยายามที่จะปลุกเร้าตัวเองแค่ไหนก็ตาม................
และมันก็จบลงแค่นั้น...... เฮียตงกำชับไม่ให้เธอพูดเรื่องนี้กับใคร และจะเพิ่มเงินพิเศษให้ในครั้งนี้ และนัดเธอให้กลับมาหาอีกครั้ง เพื่อค่าตัวที่สูงกว่าเดิมอีกเท่านึง...
มันตลกดี ผมถึงคำพูดคุยโวและเสียงหัวเราะของเฮียตง มันคงน่าอายและเป็นเรื่องโง่ๆของศักดิ์ศรีผู้ชาย ที่เฮียตงพยายามที่จะปกป้อง ยิ่งทำไม่ได้ กลับยิ่งแสดงท่าทีโอ้อวดเพื่อกลบเกลื่อน มิน่าล่ะ เด็กผู้หญิงเหล่านั้นจึงดูรู้สึกสบายใจที่มาหาเฮียตง มันก็ไม่มีอะไรนี่นะ ก็แค่เข้ามาแก้ผ้าให้เฮียตงแกลูบๆคลำๆดูดๆเลียๆ ก็ได้เงินกลับไปละ สองสามพัน ไม่เลวเลยทีเดียว... สรุปว่าเรื่องนี้.. เราควรจะเห็นใจใคร??
นกเสียใจกับการตัดสินใจโง่ๆของตัวเอง เสียใจที่ไม่มีใครเข้าใจและอยู่ข้างเธอ เสียใจกับผม ที่เธอหวังว่าจะช่วยเหลือกับการเปลี่ยนใจของเธอ แต่แล้วผมก็เป็นแค่ฟางเส้นเล็กๆที่ลอยเข้ามาให้เธอคว้าเพื่อที่จะให้ตัวเองจมลงไปอยู่ดี เหตุมันเกิดจากเรื่องโง่ๆ ที่แม่ของเธอเข้ามาเล่นการพนันในบ่อน แล้วสูญเสียไปหมดทุกอย่าง เธอแค่จะพยายามช่วย โดยการติดต่อผ่านเพื่อนแสนเลวของแม่เธอที่หวังเพียงค่านายหน้าเล็กน้อยโดยที่แม่ของเธอไม่รู้เรื่อง มันก็เป็นแค่ความคิดชั่วแล่นของเด็กคนนึง.............. ถ้าคุณคิดจะด่าเธอละก็นะ...
ตอบผมมาก่อน.. ว่าตอนคุณอายุสิบเจ็ด คุณทำอะไรอยู่? ................................. .................................
ไอ้แก่โจนทะยานออกจากร้านอย่างรื่นเริงและเต็มไปด้วยพละกำลังราวกับมันเป็นรถใหม่เอี่ยมอ่อง ผมแวะร้ายขายเสื้อผ้า แล้วซื้อชุดใหม่ให้เธอ นกขออาบน้ำในร้าน เจ้าของร้านอิดเอื้อนนิดนึงก่อนที่จะรับแบ็งค์ห้าร้อยอีกใบจากมือผม แล้วนกก็กลับมาเป็นนางฟ้าตัวเล็กๆอีกครั้งหนึ่ง ปีกที่ถูกฉีกขาดก็ถูกต่อให้จากเทวดาใจดี เหมือนเธอจะลืมความเจ็บปวดทั้งหมดไปแล้ว นกตัดสินใจที่จะยังไม่กลับบ้านที่ชลบุรี เธอขอผมอยู่ต่อ.. แน่นอน ผมอนุญาต คุณมีอะไที่จะคัดค้านหรอ? ผมยัดเงินเกือบทั้งหมดให้เธอ นกไม่รับ แต่ผมก็ยัดให้เธอจนได้ และหวังว่ามันจะทดแทนความรู้สึกผิดของผมได้.. เราเดินเล่น หัวเราะกับการแสดงตลกเปิดหมวกริมถนนแถวนั้น และพยายามที่จะยัดอาหารทุกอย่างจากรถเข็นทุกคันที่ผ่านมาลงในท้องให้ได้ เธอสนุก และผมก็มีความสุข... ..................................... .....................................
นกเขย่งตัวขึ้นมาจูบผมที่แก้มทั้งที่ผมยังคร่อมไอ้แก่อยู่ ผมแกล้งจูบตอบเธอที่แก้มแบบมันเขี้ยว เธอหัวเราะคิก อืม.. พอเรื่องร้ายๆผ่านไปได้ เรื่องปกติในชีวิตประจำวันก็ดูมีค่าขึ้นมาทันที ผมมองตามร่างเล็กๆที่หันมาโบกมือให้ก่อนหันหลังเดินเข้าโรงแรม ที่นี่ปลอดภัยแน่นอน อย่างน้อยก็คืนนี้ แค่นี้พอแล้วล่ะ... วันนี้เราเหนื่อยกันมามากพอแล้ว ผมไม่ไว้ใจตัวเองเหมือนกัน ถ้าจะต้องเข้าไปส่งเธอถึงในห้อง และมันอาจจะจบได้เลวร้ายกว่านี้ด้วยซ้ำ
ผมมองขึ้นไปบนฟ้ามืดมิด... หลิ่วตาให้เหล่าผีร้าย.. พวกมันส่งเสียงคำรามฮึดฮัดขัดใจ.......ผมยิ้มเย้ยหยันให้มันอีกที เสียใจด้วยนะเพื่อน.... ยกนี้กูชนะ.....
-มีต่อ-
Create Date : 22 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 21 มิถุนายน 2553 15:40:56 น. |
|
0 comments
|
Counter : 657 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
ผู้ผ่านทาง
เพื่อนร่วมเวลา
|
|
|
|
|
|
|