ความจำสั้นทำฉัน...'ร้องไห้'
เมื่อยๆๆ ปวดๆๆ คอจ๋า...จะปวดไปไหนเนี่ยย??? คิดว่าวันนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรก็มีอันต้องปวดคอจนได้ สงสัยว่าจะเพราะไปนั่งดูหนังมา แล้วก็นั่งแถว D เพราะว่าเป็นแถวราคา 120 ที่ไกลหน้าจอที่สุด (150 หรอ? อย่าหวังจะได้ตังค์เจ๊!) แหม...แอบเสียใจที่ไม่ได้เอาบัตรนักศึกษามา จะได้ได้ลดอีก เล่าย้อนกลับเรื่อยๆ แล้วกัน - - - วันนี้ไปดูหนังเรื่องรักฉันสั้นแต่ความจำยาว?!? (อยากเปลี่ยนให้เป็นชื่อเรื่องของตัวเองแบบนี้มานานแว้ววว) ที่เพื่อนบอกว่านั่งร้องไห้กันเยอะมากๆ ไอ้เราก็ไปลองมั่ง เพราะไอ้คนที่บอกว่าร้องไห้มันเป็นพวก 'ร้องทุกอย่าง' = sensiถีบ อย่างรุนแรง กว่าจะได้ดูหนังก็ดูโฆษณาไปจนเกือบหลับ แต่น่าแปลกคราวนี้ไม่ยักกะอยากดูเรื่องอื่นเพิ่มเลย แสดงว่าหนังไม่ดึงดูด...หรือไม่มีตังค์กันแน่หว่า วันนี้ไปดูกันสามคน มีปริ๊นซ์ หม่าม้า ญี่ปุ่น(น้องสาว) หม่าม้าชิงร้องไห้ล่วงหน้า ร้องไปหัวเราะไป ส่วนปริ๊นซ์ก็ดูเรื่อยๆ หัวเราะบ้าง น้ำตาคลอบ้าง จนกระทั่งประโยคหนึ่งขึ้นมา "ฉันคงอยู่กินชมพู่มะเหมี่ยวกับเธอไม่ได้แล้วล่ะ แต่ถ้าเธอบอกแค่คำเดียว ฉันจะอยู่" แบบว่าเผาะๆ น้ำตาข้างซ้าย 2 หยด (ข้างขวาไม่ไหล...ผิดปกติป่าวเนี่ย??) ถ้าใครคิดไม่ออก มันเป็นประโยคก่อนที่ลุงแกจะพูดว่า "ไม่มีหรอกไม่ลืม มีแต่ลืมช้าหรือลืมเร็วเท่านั้น" ประมาณเนี้ย งานนี้ไม่รู้ว่าหนังเขาดึงอารมณ์ดี หรือว่าเกิดอินขึ้นมากะทันหัน เพราะอย่างเดอะเลตเตอร์ก็ไม่ร้องเลยอ่ะ รักสามเศร้าก็ไม่ร้อง หรือว่ามันไม่ใช่รุ่นเดียวกับเรา ซะงั้น... - - - ย้อนไปก่อน ตอนเช้าวันนี้ รีบตื่นแต่เช้า เพราะต้องไปงาน "ฉลองพระใหม่" ของหลวงเพื่อน (ที่ sensiถีบ คนนั้นแหละ 55) ให้เราไปตั้งแต่เก้าโมง กว่าจะมาสิบโมงกว่า นั่งรอเหงือกแห้ง แถมไม่มีของกิน ถึงกับมีคนพูดว่า "สึกแล้วเจอกัน!!" เลยไม่มั่นใจว่าเราจะมางานบุญหรือทำบาปกันดีเนี่ย แต่เพราะว่าหลวงเพื่อนเป็นที่รักของทุกคนนะ รักห(ล)อกจึงหยอกเล่น อิอิ - - - ย้อนกลับไปอีก เมื่อวานนัดเจอป๋อมที่สยาม เหอๆ บังเอิญว่าไปก่อนป๋อม 5 นาที (ปกติสายตลอดอ่ะ) เลยยืนแกร่วๆ รอหน้าสยามดิสฯ อยู่ดีๆ มีผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาแบบว่าเหมือนคนไทย-จีน เดินเข้ามา "Where is มาบุญครอง" โอ้วจอร์จ...เจ๊อึ้ง ตั้งแต่ทักษะเรื่องการพูดถดถอยก็เป็นคนกลัวฝรั่งมาโดยตลอด ครั้งนี้เลยทำการตวัดมือเหมือนปลาโลมา 2 ที (ประมาณว่า ข้ามไปฝั่งตรงข้ามนะ แล้วก็ข้ามไปอีกที เออๆ นั่นแหละ) ก็มันนึกคำว่า cross ไม่ออกนี่หว่า แล้วเขาก็ดูจะอึ้งๆ ไป คงจะคิดว่าคนใบ้ต้องหูหนวกด้วยสินะ ยัยนี่มายืนชี้โบ้ชี้เบ้อยู่ได้ แต่โชคดีที่เขาเข้าใจ เลยไม่ถามอะไรอีก บ่นๆ นิดหน่อยว่าเขาต้องเดินย้อนกลับไปไกลล่ะสิเนี่ย แหมเราก็แบบว่าลองข้ามสะพานดูสิ มันทะลุกันได้ (เป็นการพูดในใจเท่านั้น 555) ความจริงก็คือนึกคำพูดไม่ออก สะพานลอยใช้คำว่าไรวะ? โอ๊ย!! รู้สึกอย่ อยากทรุดลงไปนั่งขอบบันได (ก็เว่อร์ไป) ความจริงแอบเครียดนิดๆ เสาร์นี้เพื่อนหม่าม้าจะมาจากต่างประเทศ แล้วจะคุยกับเขาได้มั้ยเนี่ย ก็เข้าใจนะว่าพอไม่ได้ใช้ ทักษะมันก็ต้องหายไป แต่ว่า จาก 80 เหลือ 0 แอบจำได้ว่าตอนประถมชั้น self มาก ชวนฝรั่งบนรถเมล์คุยเฉยเลย แฮปปี้ ลัลล้า มีความสุข แล้วตอนนี้...เออ อย่าได้เจอได้เจอกันอีกเล้ยยย กลัวแล้วจ้าาา - - - ไปนอนดีกว่า เซ็งมาก มือถือเครื่องใหม่ต่อเข้าคอมยังไงหว่า เห็นคนอื่นมีรูป ไอ้เราก็อยากมีมั่ง 55 ฮือ...อย่าว่าแต่สายเสียบยูเอสบีเลย ตอนนี้เครื่องยังเอาไปซ่อมอยู่เลย เอ๋อไปเอ๋อมาซะงั้น แง...เครื่องเก่าไม่น่าหายเล้ย เซ็งเด็ก เอ๊ย! เซ็งเป็ด
Free TextEditor
Create Date : 26 มีนาคม 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 26 มีนาคม 2552 23:16:49 น. |
Counter : 548 Pageviews. |
|
|
|
บราวนี่ทำไม่ยากจ้า แต่ไม่รู้ว่าใช้ไมโครเวฟได้มั้ย ไว้ศึกษาก่อนแล้วจะมาบอกอีกทีนะคะ