//--**การเดินทางที่ประทับใจที่สุด แต่รูปนี่....เหอ เหอ เหอ**--//
การเดินทางของดี.แต่ละครั้ง มักเป็นการเดินทางที่จำนวนคนค่อนข้างมาก
เพราะไม่ว่าจะไปไหน ถ้าในกลุ่มเพื่อนรู้ก็จะขอตามไปด้วยเสมอ
แต่เป็นที่รู้กันว่ามากคน ไม่ค่อยจะมากเรื่อง
เพราะคนนำว่าไง คนตามก็มักจะว่างั้น ไม่ค่อยมีคนแย้ง
นิสัยอย่างหนึ่งของพวกพี่ที่ติดมาถึงรุ่นดี.ก็คือการพูดตรงตรง
ถ้าไม่พอใจอะไรก็จะพูดออกมาเลย
คิดอะไรก็พูดออกมาอย่างนั้น ไม่ค่อยรักษาน้ำใจกันในแบบหวาน....หวาน
การหวานนอก แต่ขมใน ไม่รู้ว่าจะทำไปเพื่ออะไร
มันเลี่ยน
และไม่เคยกลัวว่าคนที่ถูกว่าจะโกรธหรือเปล่า
คิดอย่างไรก็บอกให้รู้ เพราะไม่อย่างนั้นถ้าไปไหนแล้วมีอะไรคาอยู่ในใจ
ไม่ว่าใครกับใคร มันจะทำให้ทุกคนที่ไปอึดอัดไปด้วย
คำพูดติดปากของพวกเราเวลาคนมีปัญหากันก็คือ...
จะอะไรกันนักหนา โตโตกันแล้ว
เดี๋ยวก็ตายจากกันหมดแล้ว จะเรื่องมากทำไม
เพราะความไม่เรื่องมากแบบนี้การเดินทางของพวกเราจึงมีขึ้นเสมอๆ
และการเดินทางก็จบลงตรงที่...เมื่อไหร่จะไปอีก
หรือ...คราวหน้าเราจะไปไหนกันดี
. . . นี่ คื อ ค ว า ม สุ ข . . .
ทริปนี้นานแล้วค่ะ เอามาลงซ๊าหน่อย
มีคนอยากเห็นดี.เขียนเรื่องนี้
(สวยก็ไม่สวย จะอยากดูรูปตัวเองทำไม555+)
ทริปนี้เป็นทริปที่ทุกวันนี้ยังคงมีการพูดถึงเสมอๆ
คนที่ไม่ได้ไปด้วยก็มาถามอยู่เรื่อยๆว่าเมื่อไหร่ไปอีก
เพราะมีการบอกต่อกันว่าไปแล้วสนุกมาก มีความสุขมาก
ที่สำคัญ...ทำไมทะเลฝั่งอันดามันสวยยยยยยขนาดนี้
จึงเรียกได้ว่าเป็นการเดินทางที่ประทับใจมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต
ครั้งนี้เราไปจังหวัด ตรัง กันค่ะ
เป้าหมายของเราคือการลงเรือไป 4 สถานที่
ถ้ำมรกต
เกาะเชือก
เกาะกระดาน
และ
..........................
(เดี๋ยวมาเติม จำไม่ได้อ่ะน๊า)
(กำลังเรียนรู้เรื่องการใช้สนอกเกอร์ ซึ่งไม่ยากเลยค่ะ)
คนที่เดินทางไปด้วยครั้งนี้เกือบๆ 40 ชีวิต
เป็นการเดินทางที่ประชากรเยอะที่สุด
ถ้าไม่นับการไปเที่ยวกับเพื่อนๆตอนเรียนหนังสือ
มีทั้งหญิง ชาย เด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ คนชรา
ดี.กับเพื่อนสาวอีก 3 คน จะเป็นตัวหลักในการดูแลเด็กๆ
(คืออยู่ในกลุ่มที่มีประสบการณ์จากการเที่ยวแบบนี้อยู่แล้ว)
พี่สาวดี.บอกตั้งแต่ก่อนไปว่า
อย่าแยกไปเที่ยวเล่นกันประสาสาวๆ(ที่รำคาญเด็ก555+)
แต่ขอให้ถือว่าเป็นหน้าที่ในการดูแลเด็ก...ให้รับเป็นภาระไปเลย
เพราะเด็กบางคนที่มาเนี่ยพ่อแม่เค้าไม่ได้มาด้วย
เค้าฝากชีวิตลูกเขาไว้ในมือเรา...ก็ต้องช่วยๆกันดูแล
ไอ้ที่ฝันว่าจะไปเจอถ่านตามสเป็คเลิกฝันไปได้เลย
มีลูกเกาะเป็นฝูง หนุ่มที่ไหนก็เผ่นหมด อิอิ
พี่เค้าไม่ได้เกรงใจ ให้คิดกันเองว่าใครจะมีน้ำใจหรือเปล่า
แต่จะขอน้ำใจอย่างจริงจังไปเลย
เพราะไม่อยากให้ต้องมานั่งเสียใจกับอะไรทีหลัง
สิ่งที่เราเรียนรู้มาก็คือ
มักมีอุบัติเหตุที่เรานึกไม่ถึงอยู่บ่อยๆ
อย่างเช่นเด็กคนหนึ่งจมน้ำตายจากการไปเล่นน้ำทะเล
แล้วผู้ใหญ่ก็มานั่งโทษกันทีหลังว่า...อ้าว ฉันนึกว่าลูกอยู่กับเธอ
อีกคนก็บอกว่า...ฉันก็คิดว่าอยู่กับเธอ
ต่างฝ่ายต่างคิด แต่ไม่มีใครดูแลเด็ก
คำตอบสุดท้าย ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร สิ่งที่เห็นคือ...เด็กตาย
ก็ในเมื่อพี่เค้าขอมาอย่างนี้ ด้วยเหตุผลแบบนี้...ก็ทำได้ค่ะ
ไม่ได้หนักหนาอะไร แค่ไม่ได้เหล่หนุ่มๆ ชิ
ภายในถ้ำมรกต กว่าจะรอดเข้าไปได้ ฮุยเลฮุยซ๊าเหนื่อย
แต่ภายในประชาชนเยอะจัง
ความสนุกจากการไปเที่ยวครั้งนี้...
ประทับอยู่ในใจของทุกคน
แต่ไม่ใช่จากรูปที่ถ่ายมา เพราะว่ามันอย่างแย่
เป็นทริปที่อวดรูปไม่ได้ ทั้งๆที่สถานที่สวยงามมั่กมาก
ชมบรรยากาศใต้น้ำกันค่ะ
จากรูป...สีทะเลจะเน่าหน่อย
แต่สีทะเลจริงๆจะเขียว สวยยยยย
นอกจากปลาเหล่านี้ ก็ยังมีปลาที่ไม่พึงประสงค์
โ ผ ล่ ม า ทำ ไ ม เ นี่ ย
ชีวิตที่ถูกผูกไว้กับเด็กในวันนั้น...
เป็นความทรงจำซ๊ายิ่งกว่าจำ
โอ๊ยยยย เหมือนจับปูใส่กระด้ง
ด้วยความที่เด็กๆไม่รู้จักกลัว
แล้วที่สำคัญว่ายน้ำกันเป็นทุกคน
ทำให้ว่ายน้ำห่างออกจากผู้คนไปเรื่อย
แล้วอ้ายคนที่จะต้องดูแล
ก็ต้องอยู่ในตำแหน่งที่ไกลกว่า
เพื่อใล่ต้อนให้กลับเข้าไปรวมกลุ่ม
ตอนที่ไล่ตามเด็กออกไป ก็ไม่เท่าไหร่
แต่ตอนที่ต้อนกลับมาที่เรือนี่โหยยยยเหนื่อย
เสื้อชูชีพที่ใส่มันทำให้ตัวเราลอยขึ้นด้วย
ยิ่งทำให้รู้สึกไม่สะดวกไปอีก
อย่างช่วงที่ไปเกาะเชือก ที่ถ่ายรูปใต้น้ำมาให้ดูกัน
จริงๆแล้วบริเวณนั้นเป็นช่องน้ำไหล จึงผูกเชือกไว้กับทุ่น
ถ้าจะดูปะการัง ก็ควรจะเกาะไปตามเชือกแล้วดู
(น่าจะเป็นที่มาของชื่อเกาะเชือกด้วยนะคะ...
ใครมีความรู้มาแจมกันได้ค่ะ ดี.เขียนเล่าไปเรื่อยๆ
ตามความทรงจำ ไม่ได้หาข้อมูล)
ถ้าไม่เกาะเชือก กระแสน้ำจะพัดเราไกลออกไปโดยไม่รู้ตัว
แต่จังหวะที่พวกดี.ไปกัน เป็นช่วงน้ำลง
ก็เลยอันตรายน้อยหน่อย แต่ก็ต้องดูกันล่ะ
เพราะไม่ว่าทะเลจะสวยงามเพียงใด
ทะเลก็ไม่เคยเป็นที่ที่เราจะไว้วางใจได้เลย
สาวน้อยคนนี้ "น้องพลอย" หวานใจของดีดี
เราเป็นเพื่อนกัน เหอ เหอ เหอ
กระซิบ๑ : ฮะแฮ่ม ไม่ต้องหาดีดีหรอกน๊า
เพราะดี.เป็นคนถ่าย มีชีวิตอยู่หลังกล้อง
กด แชะ แชะ แชะ
ให้รู้ว่าทำอะไรกันมั่งพอแร้ววว แบบว่านู๋ยุ่งๆๆๆๆ
หัวฟูอยู่กับเด็กๆ จะอะไรกับนู๋นักหนา
พอรูปออกมาไม่สวย หนอย บ่นกันเป็นแถว
ส่วนรูปใต้น้ำ มาจากหลายๆฝีมือ
กล้องอยู่ในมือใครคนนั้นก็ถ่าย
ส่วนใหญ่น้องๆจะถ่ายเล่นกัน
จับมือใครดมไม่ได้ว่ารูปไหนใครถ่าย
โดยเฉพาะรูปที่ไม่สวย ไม่มีใครรับซักคนว่าเป็นคนถ่าย
ก็เลยได้รูปเน่าๆมาแค่นี้ ด้วยประการฉะนี้ค่ะ
กระซิบ๒:วันเสาร์ลอยกระทง ดูแลเด็กๆด้วยนะคะ
ดี.ไม่ลอยกระทงค่ะ แต่ว่าไปร่วมงานได้
วันนี้...ไม่คิดลอยกระทง
แต่ถ้ามีคู่ก็อาจจะเปลี่ยนความคิดก็ได้ค่ะ
นู๋ไม่ได้กดดันอะไรตัวเองนักหรอก555+
อ้อ!นู๋มะช่ายคนดังอ่ะพี่ก๋า...
นู๋เลยไม่กลัวเสียงพลุจะทำให้ทำให้ความดังของนู๋หล่น อิอิ
กระซิบ๓:ฝากถึงแม่มด(ทิพย์)
พาน้องมีน ไปลอยกระทง
ดูแลลูกสาวดี. ดีดีนะ
มะงั้นจะปลดจากการเป็นแม่บ้านซ๊า
กระซิบ๔: มีความสุข ในวันลอยกระทงทุกๆท่านนะคะ
กระซิบ๕: พี่น้องคร๊าบบบบ
รูปมีอยู่แค่นี้ หามาเพิ่มไม่ได้แล้ว ที่เหลือเน่าหมด
ลูกใครหลานใครไม่มีลง
ดีดีขอพระอภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยละกัน
ปีหน้าเลิกให้นู๋ดูเด็กดิ จะถ่ายให้งามเลย
ที่สำคัญ...นู๋จะไปดูหนุ่มๆมั่งแว๊ววว
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 23 พฤศจิกายน 2550 21:01:21 น. |
|
65 comments
|
| Counter : 1080 Pageviews. |
 |
|
อยากไปอีกอ่ะค่ะแต่เพื่อนๆ ขี้เกียจซะแว้ว
บอกตามตรงบ้านอยู่ใกล้ๆตรังแต่ยังไม่เคยไปทริปแบบบนี้เลย 
แม่โสมเลยต้องมาบ้าเองไง 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [
รูปเยอะดีจังครับ
น้ำใสแจ๋วเลยครับ