รีวิวหนังสือ "Auggie & me Three wonder stories อ๊อกกี้กับฉันและชีวิตมหัศจรรย์ของเรา - อาร์.เจ.ปาลาซิ

หนังสือเล่าเรื่องราวจากสามตัวละครที่เคยพูดถึงในเล่มแรก แต่ไม่ได้ลงรายละเอียดว่าทำไมเขาถึงแสดงออกอย่างที่เราได้อ่านมา เล่มนี้ก็จะเล่าว่าอะไรคือเรื่องราวเบื้องหลังพฤติกรรมเหล่านั้นผ่านสามตัวละครคือ จูเลียน เพื่อนร่วมชั้นเรียนเดียวกับอ๊อกกี้ที่แสดงท่าทีไม่เป็นมิตรอย่างชัดเจน แถมแม่ของเขายังใช้โฟโต้ชอปตัดหน้าของอ๊อกกี้ออกจากภาพหมู่ของนักเรียนในชั้นด้วย รวมถึงการที่เขาเล่นเกมโรคระบาดที่หากใครถูกตัวอ๊อกกี้จะถือว่าติดโรค และการที่เขาทิ้งโน้ตที่เป็นข้อความร้ายๆใส่ในล็อคเกอร์ของอ๊อกกี้แล้ววันหนึ่งเรื่องนี้ก็ไปถึงหูมิสเตอร์ทุชแมน จนเขาโดนเรียกผู้ปกครองแล้ววันหนึ่งเขาก็ออกจากบีเชอร์เพรปไปเข้าโรงเรียนใหม่ ซึ่งเล่มนี้จะเล่าว่าในระหว่างรอไปเรียนที่ใหม่เขาได้ไปเที่ยวฝรั่งเศสเพื่อเยี่ยมย่า และการได้อยู่กับย่าช่วงสั้นๆทำให้เขาเปลี่ยนไป , พลูโต(คริสโตเฟอร์) เพื่อนอ๊อกกี้ตั้งแต่เขาอายุเพียงสองวัน พ่อแม่พวกเขาเป็นเพื่อนกัน นั่นทำให้เขาเป็นเพื่อนกันไปด้วยเพราะแม่แต่ละฝ่ายจะหาเวลาให้พวกเขาใช้ร่วมกันเสมอ แล้ววันหนึ่งเขาก็เริ่มห่างเหินจากอ๊อกกี้ จนห่างกันจริงๆก็ตอนที่เขาต้องย้ายบ้านและไม่ได้ติดต่อไปอีก เพราะเขาเองก็มีเหตุผลส่วนตัวที่ครอบครัวไม่เข้าใจ, ชิงกาลิง (ชาร์ลอตต์) เล่าถึงเรื่องราวในช่วงเวลาที่เธอเรียนในชั้นเดียวกับอ๊อกกี้ว่าเธอแสดงความเป็นกลางต่อสถานการณ์ต่างๆได้อย่างไร ทั้งต่อสงครามเด็กผู้ชายที่เธอรู้จักอย่างแจ๊ก อ๊อกกี้และจูเลียน การที่เพื่อนสนิทเธอคนหนึ่งในกลุ่มย้ายไปอยู่กลุ่มเด่นดังที่หนึ่งในนั้นดูท่าว่าจะไม่ชอบเธอเอามากๆโดยที่เธอไม่รู้เหตุผล 

อ่านแล้วชอบมาก ตอนแรกๆที่อ่านยังไม่ได้รู้สึกอะไรมากเนื้อเรื่องมีการเล่าเรื่องเหมือนสถานการณ์จากเล่มเก่า แต่เล่าผ่านมุมมองของตัวละครใหม่ ทำให้เราได้เห็นเรื่องราวในมุมที่ต่างไป ที่ชอบคือเราได้เห็นว่าจริงๆแล้วตัวละครแต่ละตัวมีความน่ารัก อ่อนโยนในตัวเอง แค่สิ่งที่เขาแสดงออกมามันอาจเกิดจากปมอะไรบางอย่างในใจของเขา และที่ประทับใจสุดๆคือคุณย่าชาวฝรั่งเศสของจูเลียนกับเรื่องราวที่เล่าออกมาเพื่อเตือนสติหลานชาย อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วเราก็อยากเป็นคนที่มีเมตตากว่าเดิมจริงๆเพราะแต่ละคนก็มีเรื่องราวเบื้องหลังที่แตกต่างกัน แต่บทที่อินมากก็คือคริส เพื่อนอ๊อกกี้ตั้งแต่เด็ก เพราะแม่เราเป็นคล้ายๆแม่คริส คือชอบให้ช่วยเหลือเพื่อนนั่นนี่ คือเราก็เหนื่อย อ่านแล้วอยากจับมือคริสเขย่าแรงๆมาก เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่สวยสดงดงามมากสำหรับเรา

และนี่คือข้อความที่เราอ่านแล้วชอบมาก

สิ่งหนึ่งที่พวกเธอจะเรียนรู้ตอนพวกเธอโตเท่าครูคือ บางครั้งสถานการณ์ใหม่ๆจะบังเกิดขึ้น แล้วพวกเธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป ไม่มีคู่มือบอกวิธีปฏิบัติตัวในทุกสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นหรอกนะ ดังนั้นสิ่งที่ครูพูดเสมอก็คือ เป็นการดีกว่าเสมอที่จะถือความเมตตาเป็นหลัก นั่นคือเคล็ดลับ ถ้าพวกเธอไม่รู้ว่าต้องทำอะไรแล้วละก็ แค่มีเมตตาก็พอพวกเธอไม่มีทางทำผิดพลาด
 

"แต่สิ่งดีๆเกี่ยวกับชีวิตนะ จูเลียน" ย่าพูดต่อ "คือบางครั้งเราแก้ไขความผิดของเราได้ เราเรียนรู้จากมัน เราดีขึ้นได้ ย่าไม่เคยทำผิดอย่างที่ย่าทำกับตูร์โตอีก ไม่ว่าจะกับใครก็ตามในชีวิตย่า และย่ามีชีวิตที่ยืนยาวมากๆ หลานจะเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของหลานด้วย หลานต้องสัญญากับตัวเองว่า หลานจะไม่ทำอย่างนั้นกับคนอื่นอีก ความผิดครั้งเดียวไม่ได้กำหนดตัวตนของหลานหรอกนะ จูเลียน หลานเข้าใจที่ย่าพูดไหม หลานแค่ต้องทำตัวให้ดีกว่าเดิมในครั้งต่อไป"
 

แม่ไม่ชอบจมอยู่กับอดีต ชีวิตอยู่ข้างหน้า ถ้าเรามัวแต่ใช้เวลาไปกับการเหลียวมองข้างหลังมากเกินไป เราก็มองไม่เห็นที่ที่เราจะไปน่ะสิ!

Create Date : 14 ธันวาคม 2563		0 comments
Last Update : 14 ธันวาคม 2563 8:06:55 น.
Counter : 711 Pageviews.
Share Tweet