Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
28 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 61 .....๐๐



บทที่ 61




“จุ๋งจิ๋ง จ๋อก จิ๊กจ๋อกๆๆ...”

“จิ๊บๆ กวี๊ดๆ วี้ วิด ตว่อ ว๊อต ตว่อ ว๊อต”

“ตรื๊ดๆ..ตรื๊ดๆ...”



เสียงน้ำไหล นกป่า กระรอกและสัตว์น้อยใหญ่ปลุกผมตื่นจากฝันร้าย...ธรรมชาติรอบกายเหมือนคุ้นเคย ลำน้ำปิงอยู่ตรงหน้าแต่กว้างกว่าเก่า ชายหาดที่ผมนอนอยู่ก็แคบกว่าหาดเชิงผาดิน เหลียวมองด้านหลัง ไม่มีบ้านน้อยสีเหลืองอ่อนของผม..เอ๊ะ! ผมนอนอยู่ที่ไหนกันแน่?

“พรึบบบ..” ฝูงนกโฉบบินขึ้นบนท้องฟ้า ผมมองตามไป..ด้านบน ผาดินยังอยู่ ทางขึ้นลงผาดินก็ยังอยู่เช่นกัน..เกิดอะไรขึ้น!..ผมเริ่มทบทวนความจำ

เมื่อวานนี้มีบางอย่างเกิดขึ้นบนผาดิน..มีสิ่งดีๆ เกิดกับผม แต่ไม่แน่ใจว่าคืออะไร รู้สึกแต่ว่าปลอดโปร่งโล่งใจ สบายใจ มีความสุขกับทุกๆ สิ่งรอบตัว

พี่ตุ๊กตา..โซบ๊อป..ผมเริ่มจำได้..ทุกอย่างล่มสลายไปหมดแล้ว..รวมทั้งคุณเด่น แม่ บ๊วย..หรือ?



ที่ริมตลิ่งติดกับทางขึ้นลงผาดิน รถถีบเฒ่าของลุงโก๊ะนอนตะแคงบิดเบี้ยวอยู่ปริ่มน้ำ ผมเอื้อมมือคว้าขึ้นบนฝั่ง ขยับไปมาที่บิดเบี้ยวก็กลับคืนเข้าที่เดิม..ผมขึ้นคร่อมโก่งตัวปั่นขึ้นบนผาดิน

ลานดินด้านบนเรียบสงบ ต้นไม้ใหญ่น้อยยืนต้นชูช่อกิ่งใบเหมือนไม่เคยผ่านพายุร้าย ไม่มีอะไรแตกหัก แม้แต่ดอกหญ้าสีฟ้าดอกเล็กๆ ที่บานเคียงใบเขียวก็ยังพราวด้วยน้ำค้างรับอรุณ

ผมลังเลนิดหน่อยกับธรรมชาติที่ยังคงสดชื่นเช่นเดิม..ขับรถไปเรื่อยๆ ในสายหมอกเอื่อยต่ำเรี่ยพื้นดิน จนถึงด้านหน้าที่ติดกับถนน..แปลกใจมากกับป้ายเอียงกระเท่เร่อันเดิมที่เคยปักอยู่ มันเป็นป้ายประกาศขายที่ บอกราคาพร้อมเบอร์โทรฯ ติดต่อสี่ห้าเบอร์..เบอร์ที่ผมเคยติดต่อซื้อที่ผืนนี้!

ผมเริ่มเข้าใจ...นี้คงเป็นเพราะผมได้อิสรภาพ ได้ตัวตนที่แท้จริงกลับคืนมาอย่างสมบูรณ์นั่นเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดจากอำนาจของโซบ๊อปและพี่ตุ๊กตาจึงหายไป ไม่ว่าบ้านหลังน้อยริมหาด ปิกอัพมือเจ็ดหรือกรรมสิทธิ์ที่ดินผืนนี้ที่ใช้เงินจากมนต์ดำซื้อหามา...แต่ทำไมรถถีบของลุงโก๊ะยังอยู่ ?



บ้านดูเงียบเหงากว่าเดิม ซอมซ่อกว่าเมื่อผมมาถึงใหม่ๆ มาก หลังคาบางแห่งหายไปทั้งแถบ..แน่นอน! แม่บ๊วยหยีคงแยกย้ายกันไปหมดแล้ว...สองข้างทางถนนยังเหมือนเดิม เงียบสงัดไร้ผู้คน มีแต่ธรรมชาติและสัตว์น้อยใหญ่เป็นเพื่อนร่วมทาง

หญ้ากอนั้นยังอยู่ ผมจำได้ดี...ผมจอดรถ มุดเข้าไปตรงรอยราบที่เคยนอน..หวนรำพึงถึงสิ่งต่างๆ ที่ผ่านมา..ความรู้สึกว้าเหว่โดดเดี่ยวเข้าจู่โจม เริ่มแน่ใจว่าคงต้องอยู่ตามลำพังในโลกกว้างใหญ่เงียบเหงานี้..ผมตัวคนเดียวจริงๆ แล้วหรือนี่!

ท้องฟ้าขมุกขมัวเพราะเมฆหมอก..ชีวิตของผมกำลังสดใสขึ้นหรือจะหมองมัวลงกว่าเดิมนะ..คุณเด่นอยู่ไหน?..คุณเด่นหายไปไหน?..ผมอดคิดถึงคุณเด่นไม่ได้อยู่ดี


เมื่อไม่มีคุณเด่น ไม่มีใครให้ผูกพันกับที่นี่ ผมคงต้องกลับกรุงเทพฯ กลับไปหาเพื่อนซี้คู่เดิมของผม บัญชีธนาคารของคุณเด่นที่ดี้ถือไว้คงพอมีเงินที่หาได้จากน้ำพักน้ำแรงของคุณเด่นเหลืออยู่บ้าง ผมตั้งใจจะใช้เพื่อจัดการฌาปนกิจร่างของคุณเด่น และคงพอเหลือให้ผมทำทุนเลี้ยงชีวิตต่อไปได้ ไม่มากก็น้อย..คุณเด่นคงไม่ว่าอะไร..พี่ชายที่แสนดีของผม

ผมคิดสรตะชีวิตล่วงหน้าเป็นฉากๆ เหมือนปลงแล้วกับชีวิตและความสัมพันธ์กับคุณเด่น แต่ความจริงในใจลึกๆ แอบคิดว่าคุณเด่นจะมาหาผมในวินาทีใดวินาทีหนึ่งที่นอนคอยอยู่.....แต่ผมคิดผิด..รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีวี่แวว

“เด่น..” หูผมแว่วเสียงคุณเด่นไกลๆ

“เหลวไหล!” ผมนึกตำหนิตัวเอง ลุกขึ้นจากกอหญ้าขับจักรยานวกกลับทางเดิม ตั้งใจจะไปประทับภาพชายหาดริมน้ำปิงอีกสักครั้ง เพื่อความทรงจำและเพื่อเป็นกำลังใจในการดำเนินชีวิตข้างหน้า

“เด่นหล้า..” ผมได้ยินเสียงอีก แต่คราวนี้เป็นเสียงแม่เรียก..ผมจอดรถหน้าบ้าน ลุยพงหญ้าเข้าไปยังตัวบ้านปรักหักพังนั้น..ไม่มีใครอยู่แน่นอน หยากไย่ใยแมงมุมเต็มไปหมด

“โครม!” ผมกระโดดผลุงจากตัวบ้านที่ทรุดเอียงกระเท่เร่..แม่คงเรียกผมมาบอกลา

ผมนั่งลงข้างตอขนุนของบ๊วย มันกลายเป็นเพียงตอไม้ผุๆ ไร้กระแสวิญญาณอย่างที่ผมเคยรู้สึก...ความพยายามของแม่ที่จะช่วยชีวิตพวกเรา สายใยชีวิตที่แม่ยื้อไว้คงสิ้นสุดลง...เหมือนสวยที่พยายามสื่อสารกับผมเพื่อให้ช่วยชีวิตลูกๆ ของมัน แต่สุดท้ายทั้งแบล็ค ฮาร์ท และพี่น้องตัวอื่นๆ ก็หนีไม่พ้นความตาย...ความพยายามของแม่ยังเหลือผมที่หลุดรอดจากสถานะว่าที่โซบ๊อปเป็นผลตอบแทน...แน่ละหรือ?


“สถานะ!” คำๆ นี้ยังวนเวียนอยู่ในความข้องใจของผม..สถานะของผม..สถานะของเด่นหล้า!..สถานะที่พี่ตุ๊กตาอ้างถึงบ่อยๆ..สถานะที่คุณเด่นเคยหลบสายตาเมื่อผมสงสัย..สถานะของผม..สถานะ!..สถานะ!..



ผมผลุนผันลุยพงหญ้าออกจากบ้านขับรถตรงไปริมผาดิน.....






Create Date : 28 ธันวาคม 2551
Last Update : 30 ธันวาคม 2551 6:35:04 น. 7 comments
Counter : 595 Pageviews.

 
คุณน้ำค้างครับ...

รีบมาต่อให้แล้วนะครับ

สบายใจขึ้นหรือยังครับ

บทที่ 62 จบแน่ๆ ครับ...

ดีน ครับ.....



โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:48:07 น.  

 
พี่แซนด์ครับ...

หายบีบคั้นแล้วน้า...

ผมไม่ใจร้ายสักหน่อย...

ดีน ครับ.....





โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:49:44 น.  

 
คุณ 2in1 ครับ...

ใช่อย่างที่คิดไว้หรือเปล่านะ?

สงสัย สงสัย สงสัยจริงๆ ครับ...

ดีน ครับ.....



โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:51:56 น.  

 
โล่งใจจังเล้ยยย .....

ในที่สุด เด่นคนเดิมก็กลับมาแล้ว

หวังใจว่าเด่น คนที่ทำแต่ความดี คงจะได้พบแต่สิ่งดีๆในชีวิต นับต่อจากนี้ไปนะคะ


ขอบคุณ คุณดีน คนหล่อ+ใจดี ค่ะ


โดย: sandhurst IP: 202.57.173.194 วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:22:31:45 น.  

 
จบแบบง่ายๆ..ก้อ..ไม่ใช่คุณดีนแน่เรย.. 2in1 ขอคุณเด่นให้อยู่เป็นเพื่อนเด่นซ๊ากกกกกกกคนน้า..คุณดีนน้า


โดย: 2in1 IP: 124.121.153.116 วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:10:05:27 น.  

 
คิดถึงคุณเด่นจังเลย


โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.43.236 วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:17:38:04 น.  

 

เนื่องในวาระดิถีขึ้นปีใหม่
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย
จงปกปักรักษา
คุ้มครองให้ท่านและครอบครัว
มีความสุขความเจริญ
ด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ
ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ
ปรารถนาสิ่งใด
ที่เป็นไปด้วยความชอบธรรม
ขอให้สำเร็จสมความปรารถนา
ทุกประการ เทอญ


จากใจ...โสดในซอย



โดย: โสดในซอย วันที่: 3 มกราคม 2552 เวลา:13:22:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาเรน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาเรน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.