|
|
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 29 .....๐๐
บทที่ 29
ร้านเรายังดูดีเช่นเคย แต่บรรยากาศแปลกไป..เคร่งขรึมไม่น่ารักเหมือนเดิม..ผมอาจรู้สึกไปเอง
พรุ่งนี้เรื่องวุ่นๆ ของแกคงจบเสียที ดี้ปลอบใจเมื่อเห็นท่าทางหงอยๆ ของผม
ทำบุญให้แม่ด้วยนะเด่น บอกท่านด้วยว่าพี่น้องได้พบกันแล้ววิญญาณจะได้สบายใจ แก้วแนะทางบุญ
ฮื่อ! ผมฟุบกับโต๊ะทำงานอย่างหมดแรง
กรุ้งกริ้ง!
รับจดหมายลงทะเบียนหน่อยครับ บุรุษไปรษณีย์โผล่เข้ามา จดหมายนี้มาหลายวันแล้วครับ ผมมาไม่พบใครที่จะเซ็นรับเลยค้างอยู่ที่ทำการ
ขอบคุณค่ะ..สองฉบับ บิ๊กบอสพึมพำ
ทวงค่าไฟหรือโทรศัพท์? แก้วรู้สถานการณ์
จากคุณเด่น จากโรงพยาบาล ถึงคุณเด่นหล้า อำเปงญา ดี้ยื่นทั้งสองฉบับให้
อ่านให้หน่อยสิ รู้ว่ายังไงดี้ก็ต้องเปิดอ่านจนได้
จากคุณเด่น..แอ่นแอ้น.. ทำตลกเผื่อจะเจอเช็คอีกใบละซี
ไงล่ะ! ลีลา แก้วหมั่นไส้
จายเยน จายเย็น คงอย่างที่ผมคิด เปิดไปยิ้มไป
ไม่ค่อยเลย ไม่ค่อยจะเลย (งก)
เฮ้ย!.. รีบส่งจดหมายคุณเด่นให้ผม เล่นแผลงๆ อีกแล้ว
อาราย.. ผมรับมาเปิดดู..เหมือนฉบับที่แล้ว..ไม่มีอะไรอยู่ในนั้น คุณเด่นไม่ได้เขียนอะไร จะทำให้พวกเรางงไปถึงไหน!
อีกฉบับล่ะ? แก้วเริ่มเข้ามาในโลกพิศวงของผม
คงไม่ใช่จดหมายล่องหนอีกนะ ดี้เปิดจดหมายจากโรงพยาบาลด้วยใจระทึก
อย่าบอกนะว่ายังไม่ได้ชำระค่ารักษา เงินคุณเด่นกลายเป็นใบไม้แห้ง แก้วทำเสียงประชดเรื่องเหลวไหล
อะไร? ผมชักอยากรู้
โรงพยาบาลบอกให้เด่นติดต่อด่วน มีเรื่องสำคัญที่ต้องรับผิดชอบ..เอ๊ะ! อะไร ทรุดตัวลงนั่ง เกาหัวแกรกๆ
อะไร! ผมงง
แกไปลวนลามนางพยาบาลคนไหนรึเปล่า ฮึ! เขาถึงให้แกไปรับผิดชอบ..หา! พูดเล่นหรือพูดจริงอะดี้..จ้องผมซะอย่างนั้น
บ้าหรอ! ฮะ ฮะ" ขำเพื่อนหึงเพื่อน
อะไรมากมายกับแกนะเด่น เรื่องนั้นเรื่องนี้ นึกว่าจะจบลงด้วยดีซะที..ก็เปล่า แม่แก้วแก่หันไปทำงาน
ตกลงจะเอายังไง?
ไม่ไงหรอก ก็ไปตามที่เขาแจ้งมา..ดูว่าสวยหรือเปล่า ถ้าสวยก็โอเค หน้าตาเฉย
ปึ้กๆ พลัก! ไม่เฉยแล้ว..สมน้ำหน้าไอ้เด่น
ว่าไง! ง้างแขนเตรียมยกสอง
โอ๊ย! ร้องล่วงหน้า
ยัง! เต้นฟุตเวิร์คเตรียมปล่อยหมัด (อย่าเชื่อไอ้เด่นนัก)
เออๆ ไป แต่วันนี้เหนื่อยว่ะ พรุ่งนี้งานที่วัด มะรืนค่อยไปละกัน เผื่อจะได้ลาภสองเท้า ไม่วายนะเด่น
ตุ้บๆๆๆ เอาสองกำปั้นไปก่อน ปึ้กๆ ไอ้เด่นเพิ่งรู้ตัวว่าซาดิสต์
หลังจากรบกับดี้ทั้งวันเรื่องนั้นเรื่องนี้ ค่ำคืนก็มาเยือน ไอ้ที่คิดว่าลืมได้แล้วกลับหวนมา..จะอะไรเสียอีกถ้าไม่ใช่เรื่องคุณเด่น
ผมเปิดลิ้นชักหยิบจดหมายสองฉบับขึ้นเทียบดู มันเหมือนกันทั้งขนาด สี ลายมือ..แต่ เอ๊ะ! ซองหนึ่งติดสแตมป์ต่างประเทศ อีกซองหนึ่งสแตมป์ไทย ไหนๆ ก็ไหนๆ..อีกครั้งสิน่า..ผมตัดซองออกคลี่เป็นผืนเดียว..มีตัวหนังสือเล็กๆ ซ่อนอยู่ตรงที่เคยถูกพับเป็นมุมซอง.. เด่นน้องรัก คือฉบับแรก พี่รักเด่น ฉบับที่ส่งในประเทศไทย
พี่เด่น.. ผมยิ้มกับเพดานห้อง คุณเด่นคงไม่กล้าบอกว่าผมคือน้องชาย อายที่จะบอกความรู้สึก แต่ไม่อายที่กอดและหอมแก้มผม..เฮ้ย! ร้อนที่แก้มละซี
เฮ้ย! ผมร้อง..ที่แก้มผม คุณเด่นซุกหน้าอยู่!
เป็นอะไร? ยังจะถาม
มาแบบนี้อีกแล้ว ผมกลัวนะ ไอ้เด่นก็ไอ้เด่นวันยังค่ำ..กลัวผี
ผมไม่ใช่ผี..เด่นกำลังฝัน ผมไม่ได้มาจริงๆ หรอก กอดเหมือนผมเป็นตุ๊กตาหมีพูซะงั้น
กอดซะงี้ จูบซะงี้ ยังว่าผมฝันอีก ก็มันโดนเนื้อตัวจริงๆ นี่นา
อื้อออ..เด่นฝันไปจริงๆ ผมมาไม่ได้หรอกเค้าไม่ให้มา ทีแรกว่าจะได้พร้อมหน้ากันวันเผาแม่ ก็ไม่ได้ แต่อีกไม่นานเราต้องได้พบกัน อยู่ด้วยกันตลอดไป
ถามหน่อย เขินนะถ้าจะนอนให้กอดเฉยๆ งั้น
เอาสิ ว่ามา รายนี้สะกดคำว่าเขินไม่เป็น
อยากเป็นพี่ ทำไมไม่แทนตัวเองว่าพี่ซักคำ
แล้วเด่นกล้าแทนตัวเองว่าน้องมั้ยล่ะ..จั๊กจี้แฮะ
ที่รู้ๆ ผมกำลังจั๊กจี้อยู่นะคุณ จริงๆ
อยู่เฉยๆ ก็ได้ ขอนอนข้างๆ จนถึงเช้าค่อยกลับนะ
ฮื่อ.....ผมไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น...
มีคนสองสามคนนั่งอยู่ในปะรำหน้าเมรุ ผมเข้าไปนั่งเก้าอี้แถวหลังสังเกตคนที่มางาน แก้วและดี้สำรวจความเรียบร้อยของดอกไม้ประดับเมรุ เพราะมีแต่โลงเปล่าสองคนจึงทำงานอย่างสนิทใจ
เด่นใช่มั้ย? ชายกลางคนท่าทางหน้าตาดีเข้ามาทักผม
ใช่ครับ สงสัยว่าใคร
ผมคือพ่อของเด่นเก้า.. หันหน้าไปมองเมรุ
ไม่ใช่.. แย้งทันที
ใช่ ไม่ใช่.. เอ๊ะยังไง พูดเอง งงเอง ยิ้มรุ้มกริ่ม
พ่อผมไม่ใช่หน้าตาอย่างนี้นี่ครับ หรือว่าคือพ่อคนที่สองที่คุณเด่นเคยพูดถึง..คนนี้น่ะหรืออันตราย
พ่อของเด่นเก้าเสียนานแล้ว นั่งลงเก้าอี้ข้างผม
อ้าว! พ่อยังเขียนจดหมายถึงผมเมื่อไม่กี่วันนี้เอง โอ๊ย..งง...
เป็นไปไม่ได้ พ่อเด่นเสียชีวิตตั้งแต่เด่นยังวัยรุ่น..ผมเลี้ยงเขามากับมือ จ้องโลงบนเมรุเหมือนมีคุณเด่นนอนอยู่ในนั้น
แล้ว แล้ว.. ผมอยากจะถามเรื่องคนที่พ่อตัดสินใจไปอยู่ด้วยเพื่อความอยู่รอดของครอบครัว และเพื่อตัณหาของตัวพ่อเอง
อะไรหรือ? ตบมือเบาๆ บนต้นขาผม เราเหมือนเด่นมากนะ
เมียใหม่พ่อล่ะครับ! อดใจไม่ไหวโพล่งออกไป
เมียใหม่ที่ไหน หันกลับมองผมทันที พ่อเด่นมีเมียคนเดียวคือแม่ของเด่น ไม่เห็นมีใครที่ไหน
ก็คนที่พ่อขออนุญาตแม่ไปอยู่ด้วย และพาคุณเด่นเก้าไปให้ช่วยเลี้ยง ผู้หญิงคนนั้นน่ะครับ ขยายความ เมียใหม่ ให้พ่ออีกคนของคุณเด่น (งง!) ฟัง
อ๋อ! หึหึ.. ที่แท้รู้..แต่ทำเป็น!
อยากรู้จริงๆ หรือเรา? ก้มมองมือตัวเอง
หายไปไหนครับ? เมื่อถามแล้วก็ถามให้หมดไส้หมดพุง คงไม่เป็นความลับน่าอายอะไร แค่เมียคนหนึ่งของพ่อ อีกอย่างเขาก็ช่วยแบ่งเบาภาระแม่และช่วยเลี้ยงคุณเด่นเก้าเหมือนแม่คนหนึ่ง..ใช่ไหมครับ
ใช่..เมื่อเด่นคิดได้อย่างนี้ก็ดี ถูมือไปมาเหมือนชั่งใจตัวเอง
สิครับ..ผมอยากรู้ ทำใจกล้าเอื้อมจับมือทั้งสองนั้นให้กำลังใจ
เฮ้อ!..เมื่ออยากรู้จริงๆ ก็จะบอก มือผมกลับถูกมือคู่นั้นประกบ
ครับ! อยากรู้มากจนเฉยกับความรู้สึกจั๊กเดียมที่เกิดขึ้น
ไม่มีเมียใหม่ ไม่มีผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น..ผมคือคนที่พ่อของเด่นไปอยู่ด้วย..จนตายจากกัน
โอ๊ะ!! มือผมเด้งออกมาอย่างไม่รู้ตัว...
| Create Date : 16 กันยายน 2551 |
| Last Update : 16 กันยายน 2551 11:29:15 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 584 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: my_oom  วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:12:22:44 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าลี IP: 58.147.44.174 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:12:31:17 น. |
|
|
|
| โดย: sandhurst IP: 58.136.48.125 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:15:33:53 น. |
|
|
|
| โดย: 2in1 IP: 124.121.157.66 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:18:44:30 น. |
|
|
|
| โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.35.79 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:19:44:01 น. |
|
|
|
| โดย: รัลดา IP: 203.144.187.19 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:20:21:08 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:15:35 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:19:14 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:24:41 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:32:38 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:37:08 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:41:05 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.31 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:23:43:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
แต่บอกตรงๆ ยิ่งอ่านยิ่งงงนะ แต่ก็ยังอ่าน 5555