|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
๐ กมโลภิกขุ..ชายหนุ่มผู้บวชเป็นพระ ๐ (บทที่ 29)
บทที่ 29
ชีวิตไม่ใช่นิยาย..ไม่จบง่ายๆ ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า มีบทที่ไม่ได้เขียนตามมาอีกมายมาย
ในที่สุด หลวงพี่อาจและนึงก็เลือนไปจากชีวิตผม หนุ่มใหญ่ที่ว้าเหว่เดียวดาย..ก็พูดไป..น้องรองมีลูกชายหญิงอย่างละคน น้องสาวคนโตมีลูกชายโทน ที่บ้านจึงเจี้ยวจ้าวด้วยเสียงเด็กที่พ่อแม่นำมาทิ้งให้ช่วยเลี้ยง
ลูกชายน้องรองเหมือนทางแม่เขา ลูกชายน้องสาวก็เหมือนแม่เช่นกัน ละม้ายมาทางผมซึ่งเป็นลุง ผมเอ็นดูเจ้าคนนี้มากเพราะอีกสาเหตุ..เหมือนนึง
ความคิดเดิมๆ หวนกลับมาอีก..หรือนึงจะเป็นลูกของผมจริงๆ ..จะอย่างไรก็แล้วแต่ ป่านนี้คงเป็นหนุ่มแล้ว แน่ใจว่าหลวงพี่อาจเลี้ยงดูอย่างดี หนุ่มนึงคงหล่อเหมือนพ่อของเขา..กล้าคิดนะนายนิดแก่
เดี๋ยวนี้ ผมมีรถญี่ปุ่นเล็กๆ คันหนึ่งพาหลานและยายของเขาตระเวนไปทั่วทุกสวนสนุก สวนสัตว์ และจังหวัดใกล้เคียง..วัดหลวงพ่อนิลบ่อยครั้ง
ไม่เคยพบ ไม่มีข่าวคราวของหลวงพี่อาจและนึงเลย ทั้งสองอาจมาที่วัด หวังว่าวันหนึ่งจะได้พบผมเช่นเดียวกัน..หลวงพี่แหว่งที่เคยส่งข่าวสึกไปแล้ว พระคงเจ้าของกรุสมบัติก็มรณภาพ วัดจึงดูเหมือนสถานที่สำหรับคนแปลกหน้าอย่างผมและครอบครัว แต่ลึกๆ แล้วในทุกอณูของมวลอากาศยังมีวัด มีหลวงพ่อนิลองค์เดิม โบสถ์หลังเก่า พระทุกรูป หลวงพี่อาจ พระนิด เด็กนึงในอ้อมแขน และน้ำตาที่เอ่ออยู่สองเบ้าตา
ตราบที่โลกยังไม่แตก ผมยังมีชีวิตอยู่..วัดหลวงพ่อนิลคือสถานที่ๆ ผมต้องแวะเวียนมาเสมอ..วันหนึ่งคงได้พบหลวงพี่อาจและนึง ไม่ว่าเมื่อใดความรู้สึกและสายสัมพันธ์ของเราทั้งสามย่อมไม่เปลี่ยนแปลง
เวลา ความหวัง และการรอคอยกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม มั่นใจว่าสักวันสองพ่อหนึ่งลูกต้องพบความสุขที่เคยสมมติอยู่ในใจของแต่ละคน แม้ไม่มีใครเคยพูดออกมา แต่ทุกเหตุการณ์ ทุกการกระทำแสดงออกยิ่งกว่าคำพูดใดๆ
ไม่มีวันสายสำหรับความรู้สึกดีๆ ความรัก ที่จะมอบให้ใครสักคน ผมขอมอบให้สองพ่อลูกที่ห่างหาย ไม่ว่าจะอยู่แห่งใด มีชีวิตอยู่หรือไม่ อยากให้เขารับรู้ไว้
กมโลภิกขุ..ชายหนุ่มผู้บวชเป็นพระ ไม่ใช่เรื่องที่เขียนขึ้นมาเล่นๆ หากมันคืออนุสรณ์และความทรงจำของชายคนหนึ่งที่โลดแล่นอยู่บนโลกนี้อย่างคนทั่วไป สถานที่และตัวบุคคลอาจเพี้ยนไปบ้างตามสมควร แต่ความรู้สึกที่กรุ่นอยู่ตั้งแต่หน้าแรกจนสุดท้ายคือความจริง
นึง คงดำรงชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่ง เป็นคนดีตามพ่อผู้เลี้ยงดู และมีสายเลือดของความดีจากใครคนหนึ่งผสมอยู่..ผมมั่นใจ
กาเหว่าเอยไข่ให้แม่กาฟัก..แม่กาก็หลงรักนึกว่าลูกในอุทร คาบข้าวมาเผื่อ คาบเหยื่อสิมาป้อน ปีกขายังอ่อนแม่เจ้าจะสอนบิน.. เสียงแม่ร้องเพลงกล่อมหลานคนเล็กที่เกิดจากน้องสาวสุดท้อง
เวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ
เริ่มเรื่องจาก กมโลภิกขุ..ชายหนุ่มผู้บวชเป็นพระ ผมขอจบด้วย กมโลภิกขุ..ชายแก่ที่เคยเป็นพระ ...
~~~~~~~~~
| Create Date : 18 กรกฎาคม 2554 |
| Last Update : 18 กรกฎาคม 2554 6:53:24 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1649 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เซโก้ IP: 61.90.82.204 วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:07:48 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.173.14 วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:33:11 น. |
|
|
|
โดย: ดาเรน (ดาเรน  ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:22:48 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:26:12 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 4 สิงหาคม 2554 เวลา:17:32:58 น. |
|
|
|
| โดย: จินตนาการ IP: 221.128.100.58 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:58:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
กับเด็กนึงอีกเลยเหรอครับ
ปล.อ่านตอนจบ รู้สึกว่าแก่ยังไงไม่รู้แฮะ