##....... สโตน เฮนจ์ บทที่ 38.......## บทที่ 38 “โครม!” คานซุงลุกโชนหล่นมาอีกท่อน พื้นหน้าห้องยุบตัวลง ควันดำพุ่งโขมง “แอ๊ค..แอ๊ค..โขลก..โขลก..” เสียงไอประสานขึ้นท่ามกลางกลุ่มควัน... หญ้าที่สนามเริ่มเกรียมหงิกงอ..ลายยืนกระวนกระวายมองบ้านที่ถูกคลุมด้วยเปลวเพลิง ช็อกโกแลตกำลังหลอมละลาย “หิน...” ลายร้องครางอย่างไม่รู้จะทำอะไรได้ เขาวิตกกับการตัดสินใจของหิน ชีวิตหินเอง ลายลักษณ์และศักดิ์...ชีวิตของหินนั้นแทบไม่มีทางเลือก แต่อีกสองชีวิตที่ยึดมั่นกับหินจะพลอยศูนย์สลายไปพร้อมกันหรือ มันไม่ยุติธรรมเลย...โดยเฉพาะศักดิ์ซึ่งแทบไม่เคยได้รับอะไรตอบแทนจากความรักนี้แม้จนกระทั่งวาระสุดท้าย..นอกจากความสุขที่ได้รักภักดีนายหิน ลูกหินของเขาตลอดมาทั้งชีวิต “ปี้นๆๆ...” เบนซ์คันงามเลี้ยวเข้ามาในเขตรั้วบ้านอย่างรวดเร็ว ชายคนหนึ่งเปิดประตูลงจากรถวิ่งไปที่กองเพลิง “เกิดอะไรขึ้น!..เกิดอะไรขึ้น!..” ลายครามถามตัวเองด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น...เขารีบมาที่นี่ทันทีหลังจากได้รับโทรศัพท์ เพื่อรับลายลักษณ์กลับบ้าน “หิน!..หิน!..ลาย!..ลาย!..” ลายครามตะโกนเข้าไปในเปลวไฟ “แอ๊ค..แอ๊ค.. โขลก..โขลก.. แค๊ก..แค็ก..” เสียงไอดังลอดผ่านออกมา “หิน!..ลายลูกพ่อ!.. โฮ..โฮ..โฮ..” ลายครามนึกเดาเหตุการณ์ได้ แต่เพราะไฟลุกท่วมไปหมดทุกแห่ง เหลือเพียงหน้าต่างบานที่มีเสียงลอดมาเท่านั้น หมดหนทางที่จะเข้าไปช่วยลายลักษณ์และหิน...ลายครามทิ้งตัวคุกเข่าหมอบลงร่ำไห้กับพื้น “โฮ..โฮ..โฮ..” เสียงร่ำไห้แข่งกับเสียงแตกปะทุของถ่านไฟ “หินตัดสินใจให้ถูกต้องนะครับ...” ลายยืนไม่ติดพื้นชะเง้อมองไปที่หน้าต่างบานที่ยังเหลืออยู่ เขาพร้อมเสมอที่จะพาหินไปอยู่กับเขาที่บ้านอุ้มผางคี แต่ก็ไม่อาจเห็นแก่ตัวจนไม่คิดถึงชีวิตของศักดิ์และลายลักษณ์...ลายได้แต่คอยการตัดสินใจของหินอย่างกระวนกระวาย “ถึงอย่างไรผมก็รอคุณได้.. อยู่ในใจคุณ..ผมไม่ใช่ใครที่ไหน.. คุณรู้ดีว่าลายคนนี้อยู่ในจินตนาการของคุณตลอดมา.. ผมคือภาพคนรักน่าสงสารที่คุณไม่อาจลืมจากใจ.. ผมคือความรักอันมั่นคงของคุณที่มีต่อลาย.. ผมจะเป็นลายของหินคนเดียว.. และคงอยู่ในใจของหินตลอดไปชั่วนิรันดร์” “เปรี๊ยะ!..เปรี๊ยะ!..” เปลวไฟลุกฮือขึ้นมาอีกครั้ง ท่ามกลางชายป่าที่มืดมิดเงียบสงบ...บ้านน้อยสีขาวหลังคาสีช็อกโกแล็ตกำลังมอดไหม้.. หลายชีวิตที่เกี่ยวข้องกำลังจะจากไปพร้อมกับบ้านที่ไร้เจ้าของ.. วิญญาณหลายดวงที่ไร้การยึดมั่น.. ความรักที่ไม่มีใครยอมรับนอกจากใจของตัวเองเพียงลำพัง... ใจที่ปรับใจได้... คนที่ปรับใจได้เท่านั้นจึงมีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่...   Create Date : 25 มิถุนายน 2552 7 comments Last Update : 25 มิถุนายน 2552 11:04:21 น. Counter : 1920 Pageviews. Share Tweet

อ่านจบแล้วไชโย   โดย: จิตนาการ IP: 221.128.100.58 1 กรกฎาคม 2554 5:51:51 น.

ตามมาดูครับ ... โอโห! .. คุณแน่มากครับ ... ดาเรน ...   โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 1 กรกฎาคม 2554 9:03:09 น.

คุณดาเรนแน่ยิ่งกว่า   โดย: จินตนาการ IP: 221.128.100.58 5 กรกฎาคม 2554 20:57:40 น.

ผมหมายถึงว่า อ่านเก่งครับ ...   โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 7 กรกฎาคม 2554 8:07:02 น.

ผมชอบเขียน แต่ไม่ชอบอ่านเลยครับ ... แปลกไหม? ...   โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 7 กรกฎาคม 2554 8:11:43 น.

"ปริศนามาตา" อ่านหรือยังครับ ... ผมลงให้ครบทุกบทแล้ว ...   โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 7 กรกฎาคม 2554 8:13:10 น.

ไม่ได้เข้ามานานแล้วตั้งแต่น้ำท่วม คิดว่าคุณดาเรนจะไม่เขียนต่ออีก   โดย: จินตนาการ IP: 221.128.100.58 27 กุมภาพันธ์ 2555 23:47:14 น.