... “มือถือฉันต้องมีกล้อง ถ่ายวิดีโอได้ เสียงเรียกเข้าแบบ Mp... เสื้อผ้ากระเป๋า รองเท้า ก็ต้องเป็นแบรนเนมยี่ห้อดัง...ผิวฉันต้องขาวกระจ่าง โปะด้วยเครื่องประทินโฉมทั้งหลายแหล่...”และอื่นๆ อีกมากมาย ที่เหล่าวัยรุ่นวัยใส ต่างพากันสรรหาวัตถุนอกกายเพียงเพื่อนำมาอวดอ้าง และตีราคาว่าตนมีค่าสูงกว่าคนอื่น

ปัจจุบันกระแสนิยมต่างทะลักทะล้นเข้ามาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เนื่องด้วยสื่อที่มีการเปิดกว้างมากขึ้นจึงรับเอาวัฒนธรรมและแฟชั่นจากต่างชาติเข้ามาโดยไม่ตั้งใจขณะที่พวกทุนนิยมหัวใสทั้งหลายก็พยายามยัดเยียดสินค้า และบริการต่างๆ ให้กับวัยรุ่นเพราะกลุ่มเป้าหมายนี้ ถือได้ว่าเป็นบ่อเงินบ่อทองของพวกทุนนิยมเลยก็ว่าได้

ลองถามตัวเองดูว่าในปีหนึ่งๆ ต้องเสียเงินไปกับสิ่งใดบ้าง ถ้าเป็นวัยรุ่นผู้หญิงก็คงหนีไม่พ้นกระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้าแบรนเนมต่างๆ เครื่องสำอางและเครื่องประดับตกแต่งเพื่อให้ดูดีดูเด่นอีกนานาชนิด ส่วนวัยรุ่นผู้ชายทั้งหลายที่เดี๋ยวนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไป หันมาสนใจตัวเองมากขึ้น การแต่งกายและสิ่งของเครื่องประดับที่ใช้ ก็จะมีความใกล้เคียงกับผู้หญิงใกล้เคียงในที่นี้ไม่ได้หมายถึงผู้ชายจะหันมาใช้ของๆ ผู้หญิง เป็นเกย์ หรือสาวประเภทสองอะไรทำนองนี้แต่ความใกล้เคียงนั้นคือ การตามกระแส แต่งกายให้ดูดีมีรสนิยม เพื่อให้เป็นที่หลงใหลหมายปองของบรรดาเหล่าสาวสวยทั้งหลาย

แต่อีกประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจก็คือการที่วัยรุ่นหันไปทำศัลยกรรมความงาม และการเข้ารับบริการตามคลินิกเสริมความงามทั้งหลายกันมากขึ้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลก หากปัจจุบันเราจะเห็นแต่คนสวยคนหล่อเดินกันเต็มถนนไปหมด

การหมดเปลืองไปกับสิ่งเหล่านี้ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีแต่ก็ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ดีเสียทีเดียว ถ้าเรามองว่ามันเป็นของที่ฟุ่มเฟือยมากเกินความจำเป็น การสูญเงินไปกับเรื่องพวกนี้ ก็ดูเหมือนจะไม่เหมาะไม่ควร แต่ถ้าเรามองว่าเป็นของที่ทำให้เรามีความสุขมากขึ้นการสูญเงินไปก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียหายอะไร

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความเพียงพอและความพอเพียงอยู่ตรงไหน?....

เราขอยกพระราชดำรัสเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2541 ตอนหนึ่งที่ว่า‘พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้แต่ว่าต้องไม่ไปเบียดเบียนคนอื่น ต้องให้พอประมาณตามอัตภาพ’

ตามพระราชดำรัสแสดงให้เห็นได้ว่า คนเรานั้นหากจะใช้ของหรูหรา หรือใช้ของที่มีราคาก็ควรให้เหมาะกับอัตภาพของตนเอง เราต้องรู้จักประมาณตน ว่ามีความอยากได้แค่ไหนและควรหยุดความอยากเมื่อใด

ตามหน้าข่าวทางอินเตอร์เน็ตหลายต่อหลายข่าวที่เกี่ยวกับการที่วัยรุ่นเอาตัวเข้าแลกเงิน การลักลอบค้ายาเสพติด การฉกชิงวิ่งราวทำให้พ่อแม่ และวงศ์ตระกูลต้องเสื่อมเสีย เพียงเพื่อต้องการนำเงินมาใช้สิ้นเปลืองไปกับสิ่งของนอกกายก็แสดงให้เห็นว่าเด็กวัยรุ่นส่วนหนึ่ง ยังไม่รู้จักการประมาณตน ยังหลงใหลได้ปลื้มและมีความอยากได้อยากมีตามคนอื่น ทั้งทีแท้จริงแล้วอัตภาพของตนเองยังไม่สมควรที่จะมีมาก

หากวัยรุ่นหันมาใส่ใจและทำตามพระราชดำรัสดั่งตอนที่เรายกขึ้นมานี้ได้ คงจะเป็นเรื่องที่ดีไม่น้อยและถ้าคุณยังไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนเราขอแนะนำให้คุณรู้จักการเก็บออม...การเก็บออมเพื่ออนาคต...การเก็บออมเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น...และการเก็บออมเพื่อความสุขที่คุณพึงมีพึงได้โดยที่ไม่เบียดเบียนใคร และไม่ทำให้ใครเดือนร้อน

...เพราะคนเรานั้นควรรู้จักเพียงพอเพื่ออยู่อย่างพอเพียง...