โลกใบกว้างของคนชอบเขียนหนังสือ อ่านหนังสือ แปลหนังสือ...สอนหนังสือ แถมยังชอบเดินทางไกล เพราะรู้สึกว่าโลกทั้งใบก็เหมือนหนังสือ
|
|||
พูดไม่ได้ อ่านไม่ออก ก็พาแม่ไปจีนได้นะคะ 2.สุวรรณภูมิ และเตรียมเงิน (ตอนนี้ข้ามได้ค่ะ) บอกแล้วว่าฉันเป็นคนเชียงใหม่ ทริปนี้พวกเราทุกคนเริ่มเดินทางจากเชียงใหม่ ไปถึงกรุงเทพฯล่วงหน้า 1 วัน ไม่ใช่ด้วยความเห่อ แต่เป็นด้วยความจำเป็นที่เราอยากจะไปแลกเงิน ไปเจอน้อง และไปเตรียมตัวเดินทาง เพราะทริปของเราเริ่มต้นตอนกลางดึก ฉันกะว่าจะให้พวกเราได้พักผ่อนเสียหน่อยก่อนไป จะได้ไม่เหนื่อยจนเกินควรในวันแรกของการเที่ยว พวกเราแลกเงินกันที่สยามพารากอน ในช่วงบ่ายของวันที่รถติดผิดปกติ (เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นวันรายงานตัวเด็กนักเรียน) ตั้งแต่อยู่สวีเดนจนกลับมาบ้าน ฉันแทบไม่เคยอยู่ในห้องแอร์นานกว่า 10-15 นาที และก็ไปไหนๆด้วยสองเท้าและจักรยานจนเคยติด มาติดอยู่ในถนนเขาวงกตและห้างแสนหรูแบบนี้ ชวนให้ปวดหัวอยู่ไม่น้อย ค่าเงินที่แลกได้ที่ 5.24 บาทต่อ 1 หยวน ถือว่าคุ้มค่า แต่ถ้าเลือกได้ คราวหน้าฉันว่าจะรออยู่ที่สุวรรณภูมินั่นแหละ เราเริ่มการเดินทางกันอย่างขลุกขลักเล็กน้อย เพราะ เพราะติดอยู่ในรถแทบทั้งวันและหลงทางอยู่พักใหญ่ เนื่องจากตั้งใจกันว่าจะไปนอนพัก+อาบน้ำที่บ้านญาติแถวๆสนามบิน แต่ว่าหาไม่เจอ คืนนั้นเราก็เลยไม่ได้อาบน้ำ ฉันพาแม่กับน้าไปหาที่เช็ดเนื้อตัวและแปรงฟันล้างหน้าในห้องน้ำที่อยู่คนละชั้นกับเคาน์เตอร์เช็คอิน เรานักพบกับเพื่อนคุณแม่ที่บริเวณเคาน์เตอร์นั่นเอง หลังจากเช็คอินโดยไม่โหลดกระเป๋าสักใบตามแผนของแม่ที่วางไว้เพื่อความรวดเร็วตอนปลายทาง เราก็พร้อมที่จะเดินทางกันแล้ว อย่างที่บอกแล้วว่าฉันไม่เคยเดินทางกับคนอื่นมาก่อนตั้งแต่เริ่มเที่ยวเองครั้งแรก (ไม่นับการเที่ยวกับทัวร หรือไปทะเลกับพ่อแม่ตอนเด็กๆ) ก็เลยไม่คุ้นกับวีการจัดการเงินแบบที่ทุกคนต้องออกมารวมกันเป็นกองกลาง แม่และฉันจึงมอบหมายให้น้องชายเป็นคนจัดการถือเงิน เราเรียกเก็บเงินกองกลางคนละ 15,000 แต่งบประมาณที่ฉันคิดไว้นั้นอยู่ที่ราวๆ 17,000 บาทไม่รวมชอบปิ้ง สำหรับการเดินทาง 8 วัน รวมค่ารถไฟตู้นอนอย่างดีไปกลับปักกิ่ง-เซี่ยงไฮ้ (เราเลือกรถไฟ แม่ว่าตั๋วโลว์คอสในจีนอาจจะถูกกว่าได้มากมาย แต่ฉันไม่อยากเสียเวลาไปกับการออกไปสนามบิน เช็คอิน และนั่งรถเข้าเมืองอีกรอบ) เพราะฉันปรินท์แผนการเดินทางออกมาแล้ว เราจึงมีการบริฟกันสั้นๆอีกรอบก่อนขึ้นเครื่อง น้องชายของกันนั้นไม่มีข้อมูลใดๆมาก่อน เหมือนคุณป้าเพื่อนแม่ที่รับราชการใหญ่โตอยู่ที่กรุงเทพฯ ไม่ได้ร่วมวางแผนและรับรู้รายละเอียดต่างๆมาก่อนเหมือนเราสามคน ฉันแจ้งเรื่องสำคัญว่าเราคงต้องเดินทางด้วยรถสาธารณะเป็นหลักในช่วงแรกๆ เพราะฉันไม่กล้าพอที่จะปล่อยให้พวกเราแยกกันไปแท็กซี่คนละกัน โดยที่ไม่มีใครพูดภาษาจีนได้ โชคดีที่พวกป้าๆน้าๆของเราค่อนข้างแข็งแรง และเตรีมฟิตร่างกายมาก่อนานพอสมควร ฉันว่า ตอนนี้เราคงพร้อมที่จะลุยเมืองจีนพอสมควรแล้วล่ะ%!!!~ เราอยู่ที่เซียงไฮ้นะ ยังไงถ้ามีปัญหาอะไร เขียนมาถามเราที่ blog ก็ได้นะค่ะ เผื่อช่วยอะไรได้บ้่าง
โดย: Pemy_ja วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:15:32:47 น.
ขอบคุณนะคะ แต่ว่าเรากลับมาแล้วแหละ
แหม รู้งี้เขียนลงบล็อคตั้งแต่ก่อนไปก็ดีเนาะ โดย: dararye วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:15:49:41 น.
|
dararye
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เกิดเชียงใหม่ ไปเรียนกรุงเทพ พอทำงานก็ชีพจรลงเท้า เดินทางได้สักพัก ก็ชักรู้สึกว่าโลกนี้ที่จริงแล้วไม่มีขอบเขต เริ่มทำบล็อคอย่างจริงจัง เพราะรู้ตัวว่าต้องร่อนเร่ไปอีกไกล เผื่อว่าใครคิดถึงจะได้ตามหากันเจอ ชื่อนี้เป็นนามปากกาเดียวกับใน bookcyber ค่ะ ยิ้มก็อันเดิมนะ >>>> @^__^@ Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |