ทริปมัน ๆ ฮา ๆ ที่ซาปา ฮานอย (& ฮาลองเบย์ )

ด้วยเสียงเล่าลือ (โดยเฉพาะใน BP...อิอิ) ว่ากันว่า ซาปา หนาวมาก... เอ๊ย สวยมาก ไม่รอช้า หลังจากจองตั๋วกันข้ามปี ก็ได้เวลาออกเดินทางกันอีกครั้ง
1 เดือนก่อนเดินทางยอมรับว่าวัน ๆ ไม่เป็นอันทำอะไร เอาแต่หาข้อมูล ๆ ๆ อ่าน ๆ ๆ (แต่แล้วก็จำไม่ได้ = =') เลยใช้วิธี print เก็บไว้ เอกสารประหนึ่งกะลังทำวิทยานิพนธ์..555

ออกเดินทาง 17-22 ม.ค. 53 ค่ะ
จุดมุ่งหมาย...




ทริปนี้สำหรับเรามีแต่เรื่องฮา ๆ ฟังเขาเล่ามาเยอะเรื่องของพี่เวียตเค้านี่ ลงเครื่องแล้วก็เจอเลย...เฮงจริง ๆ อิอิ

ขอเป็นสาระก่อน อันนี้ไปกรอกก่อนเข้าเมืองเค้า





อันนี้เป็นเงินเค้าค่ะ เลขศูนย์เยอะมากทำให้สับสน โดยเฉพาะแบงค์ 10,000 กะแบงค์ 100,000 นี่ตาลายได้บ่อย



มีเรื่องเล่าของพี่แท็กซี่ที่นั่นมาเยอะ ไม่นึกว่าจะเจอกะเค้าด้วย (แอบอินเทรนด์) เราไปกัน 7 คนค่ะ ผู้ใหญ่ 6 เด็กน้อย 1

ตอนออกจากสนามบินก็มีคนมาเสนอราคาแท็กซี่ป้ายดำที่ 15 เหรียญ เพื่อนเราก็บอกว่าที่อ่านเจอมาต้องน้อยกว่านี้ ต้องประมาณคนละ 2 เหรียญ ถ้ามิเตอร์ก็ประมาณ 250,000 ด่องเลยปฏิเสธไป... (เราจำไม่ได้เลยงดแสดงความเห็น หุหุ)

แต่หลังจากคิดไปคิดมาคุณเพื่อนคนเดิมก็เสนอว่าเราควรไปรถแท๊กซี่ของสนามบิน จ่ายเพิ่มหน่อยแต่มั่นใจเรื่องบริการ (เอางั้นเหรอ..) ซึ่งเขามาเสนอราคาที่ 16 เหรียญ และแจ้งจนท. ไปว่าไม่เอามิเตอร์ จนท.ก็โอเค ๆๆ

จุดเริ่มต้นของความฮา เรานั่งรถคันใหญ่จุได้ 7 คน สังเกตว่าเขาเขียนราคาไว้ชัดเจน..แต่....



ที่นี่เขานิยมมอเตอร์ไซด์ มีตั้งแต่ขนของ ขนหมู ที่ใส่สูทมาก็มี



ระหว่างทางคนขับไม่พูดจาอะไร แต่เส้นทางเดินรถชักแปลก ๆ เพราะผ่านทุ่งนาด้วย ตอนแรกก็เข้าใจว่าคงเป็นทางลัด สังเกตว่ามิเตอร์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เราก็คุยๆ กันว่าแปลก ๆ แต่ก็สรุปกันเอาเองว่าคงไม่มีอะไรเพราะเป็นแท็กซี่สนามบิน และก่อนขี้นรถก็ตกลงกับจนท.ที่สนามบินไว้แล้วว่า 16 เหรียญ

แต่พอถึงที่พักจริง ๆ คุณแท็กซี่ก็บอกว่าต้องจ่ายตามมิเตอร์ 360,000 ด่อง เราก็เฮ้ย ..ก็ตกลงกันแล้วก่อนมา เขาก็ไม่ฟังพูดเสียงดังโวยวาย... ประมาณว่าจนท.บอกเขาว่าพวกเราตกลงจะจ่ายตามมิเตอร์...เอาแล้วงัย...รถคันหลังก็บีบแตรเพราะเป็นเขตห้ามจอด...คนเริ่มมุงดู เถียงกันไปมาพวกเราเลยไม่อยากอะไรมากเลยจ่าย ๆ ไป ทั้งที่คาใจว่ามิเตอร์ทำไมขึ้นเยอะจังเลย

เรื่องนี้ตอนไปซาปา เจอคนไทยด้วยกันเล่าว่าโดนไป 280,000 ด่อง พอเราบอกว่าของเรา 360,000 เลยฮากันใหญ่ ...น้อง ๆ กลุ่มนี้เขาบอกว่าจะไม่มาที่เวียดนามอีกแล้ว เพราะโดนไปหลายเรื่อง..(.พอเข้าใจ )

นี้เป็นรูปจำนวนมิเตอร์ตอนขากลับที่ถ่ายไว้ค่ะ ไม่ผ่านทุ่งนาแต่อย่างใด ตัวเลขโชว์ที่ 247,000 ด่อง
แต่ไม่ได้จ่ายเองนะคะโรงแรมเขาเรียกรถมาบริการให้




สรุป พวกเราโดนไป 1 แระ 555 หลังจากเก็บของ จองตั๋ว & ทริปซาปา ฮาลองไว้ ก็ออกมาหารอะไรกินกันหน่อย..ร้านนี้ตามคำแนะนำ... พนักงานน่ารักมากทักทายเป็นภาษไทยกันเลยที่เดียว และก็สอนวิธีกินให้ด้วย ^^




อิ่มแล้วก็กะว่าจะเดินเล่นรอบๆ เมือง พอดีเจอพี่คนไทย 2คน ก็ทักทายกันพี่ ๆ เขาบอกว่ามาบ่อยเพราะทำงาน เลยช่วยแนะนำข้อมูลต่าง ๆ ให้พวกเรา ทั้งเสนอว่าจะพาไปหาขนมอร่อยๆ กิน...พวกเราก็เลย....ไม่เกรงใจละน๊า...อิอิ

อันนี้เจอระหว่างทางเป็นผลไม้รวม ราดด้วยนม เวลากินใส่น้ำแขงด้วย แก้วละ 15,000 ด่อง ดูเหมือนทำง่าย ๆ แต่อร่อยดี




ส่วนอันนี้เป็นคล้ายๆ ถั่วเหลืงบด แล้วใส่เม็ดบัว..อร่อยมากๆ อีกอันเป็นบัวลอยงาดำ แต่มีถั่วโรยด้วย ร้านนี้คนเยอะมาก ส่วนที่นั่งแบบเก้าอี้พลาสติกเป็นที่นิยมของที่นี่




อันนี้เป็นร้านเบเกอรี่ พี่เขาบอกว่าครัวซองอร่อยมาก เสียดายตอนพวกเราไปครัวซองหมดแล้ว ขนมราคาถูกได้อีก ส่วนเราชอบโยเกิร์ต...ยอมรับว่าอร่อยจริงๆ




ระหว่างรอขึ้นรถไฟเราเลยไปเดินรอบ ๆ เมืองกัน ตอนแรกจะไปดูโชว์หุ่นกระบอก แต่เสียงส่วนใหญ่บอกว่าเดินเล่นดีกว่า
เริ่มที่ทะเลสาปคืนดาบ (สุดฮิต)





บริเวณข้างหน้า

Create Date : 26 มกราคม 2553		0 comments
Last Update : 26 มกราคม 2553 22:24:00 น.
Counter : 1865 Pageviews.
Share Tweet