กลับมาจากหนีเที่ยวประจำปี 51 ได้หลายวันแล้ว
น้องทักว่า "เดี๋ยวนี้ไม่เห็น on m , ไม่เห็น up blog ผมชอบอ่าน สะใจดี"
บอกมันไปสั้น-สั้นสองคำ "ขี้เกียจ"



ขี้เกียจจริงจริงนะ เหนื่อย หมดแรง
นอกจากขี้เกียจ เหนื่อย หมดแรงแล้วยัง "เบื่อ" อีกด้วย
แปลกนักหรือไงที่ชั้นมีมุมมองไม่เหมือนคนอื่น
แปลกนักหรือไงที่ชั้นเจอ Dark Side ของคนบางคน
แปลกนักหรือไงที่ชั้นเขียนในสิ่งที่ชั้นเจอ
แปลกนักหรือไงที่ชั้นเขียนในแบบที่เป็นชั้น
จะให้ดัดจริตต่อหน้าพูดดี ลับหลังพูดอย่าง
ทำไม่ได้ว่ะ และก็ไม่ทำด้วย (สงสัยความรู้น้อยเลยทำไม่เป็น)



จะอ่าน blog ชั้นก็ไม่ว่าหรอก
แต่ไอ้ประเภทอ่านแล้วเอาไปตีความ
อ่านแล้วเอาขยายความ อ่านแล้วเอาไปใส่ความ มันก็น่านะ
ครั้นจะห้ามว่าอย่าอ่านก็คงทำไม่ได้เพราะเป็นบลอคเปิด
ครั้นจะด่าว่าอย่าทำก็คงด่าไม่ได้เพราะข้อนี้ขึ้นอยู่กับสามัญสำนึก
ไม่สามารถห้ามได้จริ๊ง จริง ความคิดใคร ความคิดคนนั้น



นั่งดูวงการไส้เดือนแล้วก็ให้ซึ้งถึงสัจจะธรรมและคำโบราณหลายคำ

"ปากปราศัย น้ำใจเชือดคอ" ก็มีตัวอย่างให้เห็น
"ปากหวาน ก้นเปรี้ยว" ก็มีตัวอย่างให้เห็น
"ทำนาบนหลังคน" ก็มีตัวอย่างให้เห็น
"ย้อมแมวขาย" ก็มีตัวอย่างให้เห็น
"หน้าซื่อ ใจคด" ก็มีตัวอย่างให้เห็น

เห็นแล้วก็ละเหี่ยใจ ไม่ใช่ว่าคนดีดีไม่ดี
คนดีที่ชั้นรู้จักก็มี มีหลายคนด้วย

"คนที่เลี้ยงแถวพุทธมณฑลที่บ้านเพาะต้นไม้"
"คนที่เลี้ยงแถวพุทธมณฑลที่ทำคอนโดชั้นปูน"
"คนที่เลี้ยงแถวบางพลีที่เลี้ยงแบบง๊าย-ง่าย"
"คนที่เลี้ยงแถวคลอง 11 ที่โดนสกัดดาวรุ่ง"

ที่กล่าวมาล้วนเป็นคนดี เป็นคนนิสัยดี



ชั้นสมัครใจที่จะคุยกับคนเลี้ยงไส้เดือนกลุ่มเล็กเล็กไม่กี่คน
สบายใจกว่า จริงใจกว่าคนบางกลุ่มเสียอีก
เพื่อนนะมีน้อย แต่ที่มีอยู่มีคุณภาพทั้งนั้น
ช่วงนี้มีเวลาน้อยต้องรีบทำงานผลิตปุ๋ยส่งลูกค้าก่อน
ไว้เสร็จงานแล้วจะ up blog นะจ๊ะ ง่วงแล้ว