เขียนชีวิตเกษตรกรมาถึงบัดนี้ก็ย่างเข้า blog ที่ 32 แล้ว
ส่วนมากเป็นเรื่องบ่น ด่า และเรื่องราวทั่วไปของเกษตรกรคนหนึ่ง
ไม่มีสาระ ไม่เน้นความรู้
แต่เน้นเอามันส์ เน้นความสุขที่ได้เขียน
แต่ชั้นไม่กล้าสอนใครให้เลี้ยงไส้เดือนหรอกคะ
ความรู้ยังน้อย ปัญญายังด้อยอยู่ เจียมตัว เจียมสมอง
ขนาดเลี้ยงไส้เดือนมาจะครบปีอยู่ร่อมร่อแล้ว
อ่านกันสนุกสนุก อ่านกันเพลินเพลินแก้เซ็งแล้วกันนะคะ



+ + + + + + + +



ช่วงนี้หายหน้าหายตาไป
เพราะเมามันกับการผลิตมูลไส้เดือนดิน
แถมท้ายด้วยการส่งไส้เดือนในกับลูกค้า
สุขภาพก็ไม่ดี ปวดหลังแต่ก็ขัดไม่ได้
เจอรายการคุณขอมาจำต้องฝืนสังขารเพื่อพี่พี่
จับไส้เดือนไปได้ครึ่งทางต้องขอยกธงขาว
โทรให้พี่มารับไปแค่นี้ก่อน เพราะทำไม่ไหวแล้ว
ตอนแรกพี่ก็โวย แต่พอเห็นสภาพน้องที่เดินกระย่องกระแย่ง
เลยเข้าใจว่า ทำไมทำให้ได้แค่นี้
ยอมให้หยุดพักแต่โดยดี แต่ไม่วายกำชับ
"รีบรีบหายนะมึง วันที่ 19 จะมาอีกที"
ขนาดเห็นใจตูนะเนี่ย ให้เวลาพักแค่ 7 วัน
แล้วหลังตูจะหายปวดทันไหมเนี่ย .. แม่เจ้า ..



หัวแบนสุดที่รักคงทนเห็นสภาพไม่ไหว
เอ่ยปากให้ห้อมูลเครื่องตีป่นปุ๋ย
เครื่องหนึ่งก็ไม่ใช่ถูกถูก ราคาตั้งหลายหมื่น
แต่พี่แกบอกว่า "หาหมอทีนึงก็เป็นหมื่นเหมือนกัน"
เพราะฉะนั้นถ้าซื้อเครื่องแล้วทำงานได้เร็วขึ้นแล้วยังไม่ต้องปวดหลัง
มันก็เป็นทางเลือกที่น่าสนใจ ... เออ งั้นเอ็งซื้อนะไอ้หัวแบน ...
เกษตรกรยังบ่จี๊ กะตังค์ยังน้อยอยู่ ให้หนุ่มออฟฟิศเป็นคนซื้อแล้วกัน
เดี๋ยวซื้อเครื่องได้แล้วจะมาเล่าให้ฟังว่า สะดวกสบายจั๋งได๋



ตอนนี้ต้องทำงานแบบสร้างสรรค์ สร้างสรรค์กันหน่อย
ต้องค้าขายแบบสร้างสรรค์ ทำอะไรต้องสร้างสรรค์
สร้างสรรค์กันเข้าไว้ ขออย่างเดียวนะคะว่า
ต้องสร้างสรรค์ไปในทางที่ดี
อย่าไปสร้างสรรค์ในทางค้าขายขี้โกง
ไม่งั้นจะต้องเหนื่อยสร้างภาพเพื่อแก้ตัวอย่างสร้างสรรค์
เห็นแล้วสมเพชเจ้าค่ะ ทุเรศลูกกะตาจริ๊ง จริง
ฮิ้ววววววว ...



+ + + + + + + +



ปล.1 ถึงไอ้หมาหางด้วน


เมื่อกี้แว๊บไป blog น้องสาวมา พึ่งเห็นว่า ไอ้พวกหมาหางด้วนเพศผู้มันเข้าไประราน blog น้องสาวชั้น เหนื่อยใจจริงจริงกับคนหน้าตัวเมียอย่างนี้ ถ้าคนพูดความจริงกลับถูกกล่าวหาว่า ตอแหล แล้วคนเลวอย่างมึงจะเรียกว่าอะไรดี ช่วยบัญญัติศัพท์ให้ด้วยสิ ขอศัพท์แบบสร้างสรรค์เพราะคนอย่างมึงเก่งนักไม่ใช่หรือ


เก่งจนต้องไปเล่นจากร้าน net เพราะกลัวเช็ค IP เจอ โธ่ ... โธ่ น่าสงสาร เอากระโปรงหรือผ้าถุงดีหล่ะ กูจะซื้อให้มึงใส่สักชิ้น เอาบุญ



ปล.2 ถึงพวกพ้องไอ้หมาหางด้วนทั้งหลาย


สำหรับพวกคุณคุณแล้ว หากพวกคุณเจอแต่แง่มุมที่โคตรดีของไอ้หมาหางด้วน มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกคุณจะคิดว่า มันเป็นคนดี แล้วมันก็ไม่แปลกอีกที่พวกคุณจะรุมกระทืบและจงเกลียดจงชังอิชั้น เพราะอิชั้นเป็นคนด่าไอ้หมาหางด้วนคนดีของพวกคุณ แต่ชั้นกับเพื่อนของชั้นกลับเจอด้านมืด ด้านเลวร้ายของมัน ถ้าจะให้ชั้นมานั่งสรรเสิญเยินยออวยมันเหมือนกับพวกคุณ อิชั้นทำไม่ได้และไม่มีวันทำ


แล้วที่สำคัญถึงชั้นจะด่ามัน ชั้นก็ด่ามันใน blog ส่วนตัวของอิชั้น ไม่เหมือนกับมันที่ไประรานด่าชั้นใน blog น้องสาวชั้น แถมท้ายด้วยการกระทบกระเทียบจิกกัดชั้นในเวบสาธารณะอื่นอื่น คนที่เป็นผู้ชายเขาไม่ทำกันหรอกคะ มันเป็นการกระทำของคนหน้าตัวเมียชัดชัด


ชั้นไม่เคยโกรธพวกคุณคุณทั้งหลายที่กระเหี้ยนกระหืออยากกระทืบชั้น เพราะการฟังความข้างเดียวจากไอ้หมาหางด้วน พวกคุณย่อมได้รับฟังแต่คำว่า "ผมไม่ได้ทำ" "ผมไม่ได้เลว" จะมีใครประกาศหรือคะว่า "ผมทำจริง" "ผมเลวจริง"


มันเป็นเรื่องของชั้นกับไอ้หมาหางด้วน ปล่อยให้เป็นเรื่องระหว่างชั้นกับมันจะดีกว่าไหม พวกคุณอย่ามาเกี่ยวข้องด้วยเลย เพราะถ้าพวกคุณเกิดเห็นผิดเป็นชอบเดินเข้ามาร่วมวงด้วย มันกลายเป็นการกระทำของพวก "หมาหมู่" ไปเสียเปล่าเปล่า หรือว่าอยากเป็นหมาด้วยอีกคนเจ้าคะ


ถ้ามันไม่ทำเลวเลว ชั้นก็คงไม่ด่ามันหรอกคะ ถ้าพวกคุณใช้สมองลองคิดแบบไม่หน้ามืดตามัว คุณคงจะเข้าใจและเกิดดวงตาเห็นธรรม แต่ถ้าคุณใช้ปัญญามืดบอดคิด ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร คงไม่ต้องให้ชั้นบอก