BlogGang.com : : ดาวอักษร : ผู้ทรนง

ผู้ทรนง

อีกย่างก้าวของชายเร่ร่อน ผู้รอนแรมไปด้วยความฝัน ฝันอันบรรเจิด ถึงโลกอันบริสุทธิ์และสวยงาม พร้อมกับเป้ใบเดิม เกือกคู่เก่า กระป๋องเหล้าคู่ใจและกล่องบุหรี่ดีบุกที่อัดแน่นด้วยใบยารสฉุน พ่วงด้วยความหยิ่งยโสต่อเงินตรา ก้าวผ่านลำธาร ท้องทุ่ง กรวดหินและเม็ดทราย ซึมซาบเอารอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ท่วงทำนองแห่งความเจ็บปวดและรอยแห่งคราบน้ำตาของผู้คน ที่ผ่านวันเวลาอันคดเคี้ยว สาดด้วยแสงอันแรงกล้าของดวงตะวัน จวบจนกระทั่งสายลมอันแผ่วพลิ้วและแสงระวีลำสุดท้ายที่ทอดตัวลับขอบฟ้า โรยด้วยความมืดของรัตติกาลที่กำลังจะเริ่ม

ณ.ร้านเล็กๆ เรียบง่าย ตามแบบยุคสมัยที่ประชาธิปไตยกำลังเริ่มเบ่งบาน เสียงขับขานของคนหนุ่มสาวผู้ชูสองมืออันว่างเปล่าท้าทายกระบอกปืนของเหล่าเผด็จการในอดีตเพื่อเรียกร้องเสียงเพลงแห่งเสรีภาพ ได้โรยลาไปตามกาลเวลา เหลือทิ้งไว้แต่เพียงร้านเล็กๆ ที่อบอวนไปด้วยควันของใบยาหนากราด และรสชาติของแอลกอฮอล์ที่บาดลิ้น
เสียงเพลงบีบโบยบาดอารมณ์ลึกของชีวิตชายพเนจรผู้ท่องไปทอดตาทั่วแผ่นดินมองชีวิตของผู้คนผ่านเส้นทางอันยาวไกลสะท้อนก้องขึ้นอีกครั้ง พร้อมด้วยดีกรีอันร้อนแรงของเหล้าราคาถูก ไหลวาบผ่านกระพุ้งแก้ม ซอกลิ้นและไรฟัน ซึมซาบเอารสชาติอันสุนทรีย์ของแอลกอฮอล์ จากชายผู้พิศมัยเมรัยพอๆ กับการสนทนาถึงชีวิตของผู้คน

ผมเคยเจ็บปวดมามาก คุณเคยรู้จักความหิวมั๊ย ความหิวน่ะ

บทสนทนาบทแรกดังสอดแทรกเสียงเพลงของเหล่าผู้นิยมความอิสระ กลางโต๊ะหินอ่อนแบบเก่าจากเขาคนนั้น พร้อมด้วยการอัดควันลึกของใบยาที่ลอยตัวม้วนขึ้นสู่เบื้องสูงของชายเร่ร่อนผู้ร่วมโต๊ะ

เขาคนนั้นคือชายสูงวัย ผู้มีรอยยิ้มประดับมุมแก้มตลอดเวลา แม้ว่ากำลังพูดถึงอดีตอันขมขื่น รอยเหี่ยวย่นบนใบหน้าและมือที่หยาบกร้านเพราะกรำงานดั่งสมุดเล่มใหญ่ซึ่งบันทึกเรื่องราวแห่งการต่อสู้ของชีวิต ผ่านความเจ็บปวดสุขและเศร้าของกาลเวลา แผ่นดินห้วงน้ำและวิถีชีวิตของผู้คน
เขาผู้ซึ่งบุกเบิกและสร้างสรรค์ร้านเล็กๆ ที่รวบรวมไว้ด้วยบทเพลงเรียกร้องหาความยุติธรรมในสังคม ผสมผสานด้วยความคิดอันหลากหลายท่ามกลางสิ่งปลูกสร้างอันทันสมัย โอ่อ่าและตระการตาที่ห้อมล้อม

มันถูกสร้างขึ้นด้วยความหยิ่งยโสและทรนง อิสระในความนึกคิดของตัวมันเอง ไม่เคยก้มหัวให้แม้กระทั่งนายทุน ยืนหยัดอวดทรวดทรงด้วยสถาปัตยกรรมอันเก่าแก่ ท้าทายกระแสแห่งเงินตราที่โบยกระหน่ำอย่างรุนแรง จนสถานที่รอบข้างย่อยยับกลับกลายเป็นศูนย์กลางของการค้าและสิ่งปลูกสร้างสูงเสียดฟ้ารายล้อมตัวมันอย่างประสงค์ร้าย
เรื่องราวของมันยังคงพรางพรูออกมาจากเขาผู้นั้น ซึ่งชื่นชอบในรสชาติของดีกรีและหัวใจที่ใฝ่อิสระเฉกเช่นชายรอนแรมคู่สนทนาต่างวัย

ครั้งหนึ่งมันเคยถูกทาบทาให้เป็นสีแดงเพียงเพื่อที่จะทำลายมัน โดยน้ำมือของผู้ที่รักเงินตรามากกว่าเกียรติและศักศรีของคำว่าข้าราชการ

มันนับถือเงิน แต่มันไม่เคยบูชาเงิน มันนับถือสิทธิ เสรีภาพ ความนึกคิดและจินตนาการอันยิ่งใหญ่ของคนหนุ่มสาว ซึ่งเงินตราไม่สามารถที่จะหาซื้อได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมา

ดีกรีอันร้อนแรงของเมรัย รอยยิ้มและมิตรภาพที่ปราศจากชนชั้น พร้อมด้วยเสียงเพลงขับขานถึงเรื่องราวที่ผ่านมา อวดตัวของมัน ยืนหยัดท้าทายอย่างทรนงเพื่อเป็นดินแดนเสรีแห่งการสนทนาและความนึกคิดสร้างสรรค์ถ่ายทอดให้คนรุ่นแล้วรุ่นเล่าได้มีกำลังใจที่จะลุกขึ้นต่อสู้และยืนหยัดท้าทายดุจดังเช่นตัวมัน

พร้อมด้วยควันละเอียดของใบยา ฤทธิ์ของเมรัยรสร้อนผสานด้วยบทเพลงกบฎแห่งสังคมและเสียงหัวเราะร่วนอย่างเบิกบานตลอดรัตติกาลอันยาวนาน

จนแสงสีทองระยับของตะวันลำแรกจากขอบฟ้าเป็นสัญญาณแห่งการต่อสู้ที่กำลังจะเริ่มขึ้นของวันใหม่พร้อมด้วยคราบน้ำตาที่ถูกปาดทิ้งจากใบหน้าระคนด้วยเสียงหัวเราะอันดังก้องของชายรอนแรมผู้ก้าวไปแสวงหาสิ่งที่สูญหายจากสังคมอันกว้างไกลและจุดมุ่งหมายในจิตใจของผู้คนต่อไป………………………….

Create Date : 24 ธันวาคม 2548

Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2549 19:02:14 น.

0 comments

Counter : 458 Pageviews.