Heaven on Earth - ภูทับเบิก

สืบเนื่องมาจากความเครียดที่ถับถมชีวิตจากการงาน จนรู้สึกว่า ไม่ไหวอีกแล้ว ต้องออกไปหาธรรมชาติเพื่อเยี่ยวยารักษาจิตใจก่อนที่จะกลายเป็นคนหงุดหงิดมากไปกว่านี้

ไปไหนดีล่ะ มีเวลาแค่เสาร์อาทิตย์ เพราะคนข้างๆ เค้าไม่ว่างไปตะลอนกับเราได้นานๆๆ ซะด้วย อืมมม....สองวันหนึ่งคืน ก้อค้นๆๆ หาที่ ที่จะไปปล่อยจิตใจให้ดื่มด่ำกับธรรมชาติภายในเวลาจำกัดให้ได้ ทีแรกเลือกที่จะไปบ้านภูมิรินทร์ที่เขาใหญ่ แต่บ้านพักเต็มแล้ว เขาค้อทะเลหมอก ก้อเต็มอีก เอาไงดี ค้นๆๆๆ จาก blue plannet เอาล่ะ ลองไปที่ใกล้เคียงกับเขาค้อทะเลหมอกละกัน ก้อเลยเลือก ภูอาบหมอก เป็นที่พักใจพักกายสำหรับ weekend นี้

เช้าสายๆ วันเสาร์ที่ 23 พฤศจิกายน เราสองคน พร้อมคุณหลานสาว ก้ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปแวะทำธุระนิดหน่อย กว่าจะได้ออกเดินทางจริงๆ ก้อเกือบเที่ยงเข้าไปแล้ว ขับรถไปเรื่อย ๆ ผ่านทุ่งทานตะวัน เห็นดอกชูช่อไหว แทบอดใจไม่ไหวที่จะจอดแวะเชยชมซะหน่อย แต่ด้วยเวลาที่จำกัด เราต้องรีบเดินทางขึ้นเขาค้อให้กันก่อน 5 โมงเย็น เพื่อที่จะได้เชยชม วิวพระอาทิตย์ตก ก้อเลยตัดสินใจว่า จะแวะมาทักทานตะวันใหม่คราวหน้าแล้วกันนะ

แวะไปทานส้มตำ ไก่ย่าง ข้าวหลาม ที่วิเชียรบุรีตอนบ่ายสองโมงกว่า ๆ แล้วมุ่งหน้าขึ้นเขาค้อต่อไป เจอแล้วเขาค้อทะเลหมอก รถทัวร์คันใหญ่ๆ สองคันจอดอยู่ แล้วยังมีรถจอดอีกมากมาย ไม่น่าล่ะ ที่พักถึงเต็มขนาดนี้ ขับเลยไปอีกประมาณ 2 กิโลกว่า ๆ จะมีทางบอกเข้าที่พัก ภูอาบหมอก เกือบสี่โมงเย็นแล้ว วิวระหว่างทางสวยขึ้นเรื่อยๆๆๆ ทางเข้าที่พัก สะดวกสะบายดีนะคะ ไม่ได้ลำบากอะไรมากมายค่ะ ผ่านหมู่บ้านม้ง เห็นเด็กๆ วิ่งไล่ตามรถ โบกไม้โบกมือทักทาย น่ารักจริงๆ ค่ะ



ถึงที่พักแล้ว ว้าวว....วิวสวยสมคำร่ำลือพอควร ที่พัก จะสามารถมองเห็นวิวของเขาค้อได้เกือบๆ 360 องศา (ฝั่งตะวันตก) บ้านพักดูสวยดี ข้างในก้อดูกว้างขวาง มีเตียงขนาด 6 ฟุต ทีวิ แล้วก้อห้องอาบน้ำ ที่พักที่นี่ก้อเต็มเหมือนกัน แม้กระทั่งเต้นท์หน้าบ้านพัก ก้อมีคนจับจองไปหมด



ชีวิตคนเราคงจะสับสนวุ่นวายถึงมีนักท่องเที่ยวแสวงหาธรรมชาติเยอะขนาดนี้ นี่ขนาดไม่ใช่วันหยุดยาว หรือช่วงเทศกาลอะไร คนก้อยังเยอะขนาดนี้

ชมวิวภายนอกห้องพักค่ะ มองจากในบ้านพัก ก้อจะเห็นมุมประมาณนี้ค่ะ



ดอกไม้สวยๆ ที่มีประปรายในรีสอร์ท อย่าหวังเห็นดอกไม้งามค่ะ แทบจะไม่มี ที่นี่คงจะเน้นวิวตามธรรมชาติที่เป็นขุนเขามากกว่ามั้งคะ



หลังจากเข้าที่พักแล้ว เราก้อขับรถออกไปเสาะหาอะไรทานสำหรับมื้อเย็นนี้ข้างนอกรีสอร์ท ออกจากรีสอร์ท จะเป็นจุดชมวิวของเขาค้อ ที่นี่มีบริการนวดด้วยค่ะ ชั่วโมงละ 60 บาท แต่เต็ม ก้อเลยไม่ได้ใช้บริการ

ขับรถวนไปมา ก้อไม่มีอะไรที่น่าสนใจมากนัก ก้อเลยตัดสินใจไปชมพระอาทิตย์ตกในรีสอร์ทดีกว่า อาหารในรีสอร์ท ถือว่ารับประทานได้ค่ะ กระเพาหมูไข่ดาวราดข้าว จานละ 45 บาท ได้เยอะพอทานถึงสองคนเลยค่ะ(สาวๆ นะคะ) อร่อยใช้ได้

วันนี้มีคนมาพักเยอะมาก เราก้อเลยไปเดินเล่นชมชาวบ้านม้ง ในหมู่บ้าน อากาศเย็นสบาย ไม่ถึงกับหนาวค่ะ แค่เย็นๆ สบายๆๆๆ ลมเอื่อยๆ สบายใจสบายกายดีแท้ค่ะ

วันนี้เป็นวันเดือนมืด ดาวออกมาทักทายบ้างแล้ว ระยิบระยับเต็มท้องฟ้า นั่งมองดาว เดินเล่นกับหลานสาวไปเรื่อยๆ ตามทางที่เขาทำไว้ ลมเย็นจนต้องสวมเสิ้อหนาวกันลมไว้ อากาศเย็นสดชื่นมากๆๆ ค่ะ เดินชมดาวจนคิดว่า ถ้าขืนเดินไปเรื่อยๆ อีก อาจจะถูกฉุดเป็นแน่แท้ เพราะทางเริ่มมืดแล้ว ก้อเลยตัดสินใจเดินกลับเข้าที่พัก นอนฝันหวานดีกว่าค่ะ ลืมบอกไปว่าที่พักไม่มีพัดลมนะคะ ทุกอย่างธรรมชาติจริงๆ ค่ะ คิดว่าถ้ามาหน้าร้อน อาจจะร้อนได้ เพราะขนาดช่วงเดือนนี้ อากาศแค่เย็นๆๆ สบายๆ ไม่ถึงกับหนาวค่ะ

ตื่นมาแต่เช้า หวังจะได้สัมผัสไอหมอก ไม่มีแม้แต่วิญญาณหมอกมาให้เชยชม มีแต่คนถามเจ้าของรีสอร์ท ว่าหมอกหายไปไหน หรือว่ากลัวฝูงชน จนต้องเป็นนางอาย หลบหน้าหนีไป ได้ความว่า ขึ้นอยู่กับวันค่ะ เฮ้อ แล้วจะวันไหนเนี่ย จะได้เตรียมตัวมาถูก ........

อาหารเช้าง่ายๆ ที่รีสอร์ทเตรียมไว้คือ ข้าวต้มหมูร้อนๆ เราไม่ได้ทาน เพราะยังไม่หิว ได้ข่าวว่าข้าวแข็งมากๆ หมูก้อแทบจะไม่เหลือให้คนหลังๆ เพราะมีบรรดาผู้สูงอายุจำนวนมากที่มาพักเหมือนกัน ตักไปก่อนหน้าเกือบหมด ก้อคงต้องทำใจเวลาเที่ยวในช่วงคนเยอะๆ แบบนี้ละค่ะ ส่วนเราไม่ได้สนใจมากนัก เพราะตั้งใจจะไปแวะที่ coffee hills แวะทานกาแฟสดดีกว่า

ออกจากที่พักเกือบจะสิบโมงแล้ว เพราะอยากดื่มด่ำกับธรรมชาติให้สมกับราคาค่าห้องที่จ่ายไปสักหน่อย อิอิ ......



ระหว่างทางวิวสองข้างทางสวยจนเราแทบไม่อาจจะละสายตาไปจากสองข้างทางได้ น่าสงสารโชเฟอร์จริงๆ เพราะต้องจ้องถนนที่คดเคี้ยวไปตลอดทาง

ก่อนถึง coffee hill ผ่านไร่บีเอ็น ซุ้มขายของกำนัลจุล เราก้ออุดหนุนไปเกือบสองพันบาท (ของฝากทั้งน้านนนนน)

ถึงซะทีกับร้านกาแฟชื่อดัง วิวสวยมากๆๆ สมคำร่ำลือค่ะ รดชาดกาแฟ พอใช้ได้ค่ะ



วิวที่มองจากร้าน coffee hill ค่ะ





เราแวะประมาณครึ่งชั่วโมง เห็นบรรดาคนที่มาแวะพัก แล้วตัดสินใจไปหาที่สูดอากาศที่อื่นต่อดีกว่าค่ะ รถบัสคันใหญ่ๆ เข้ามาจอดตลอด เฮ้อ......

แน่นอนจุดหมายทริปนี้ของเราก้อคือไร่กะหล่ำ ภูทับเบิก นั่นเองค่ะ
เราใช้เส้นทางที่สั้น แต่คดเคี้ยวเกือบใจวาย ลุ้นระลึกไปตลอดทาง แต่ก้อสวยจนไม่อาจจะละสายตาได้เหมือนกันค่ะ ระหว่างขับรถขึ้นเขา บางเส้นทาง เห็นเส้นขอบฟ้า ตัดกับขอบถนน โอ้ยยยยย หลงรัก จนลืมเส้นทางวิบากไปเลยค่ะ











ปิดท้ายด้วยสาวน้อยชาวม้งที่อยู่บนทับเบิก



การที่ได้มายืนอยู่ยอดเขาสูงสุดบนทับเบิก ทำให้รู้สึกว่า โลกนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน รู้สึกอิสระ หลุดจากกรอบทั้งหลายที่เราทำเมื่อต้องอยู่กับสังคมในเมืองที่สับสนวุ่นวาย ทำอะไรก้อต้องรีบเร่ง มีกฏเกณฑ์พันธะสัญญาเต็มไปหมด เมื่อยืนอยู่บนนี้ รู้สึกปลดปล่อยมากๆๆ จากที่แบกความเครียดไว้มาเป็นปี ๆ ทำให้รู้สึกเบาขึ้นเยอะเลยค่ะ นี่กระมังที่เค้าว่ากันว่า บางทีเราก้อต้องใช้ธรรมชาติรักษาจิตใจ ธรรมชาติที่งดงาม เป็นยาขนานเอก ที่จะต่อชีวิตให้อยากอยู่บนโลกอันสวยงามไปอีกจริงๆ ค่ะ สัญญากับตัวเองตอนยืนอยู่บนยอดภูว่า จะต้องกลับมาอีกแน่นอน Heaven on Earth ภูทับเบิก ของฉัน......(เพ้อฝันคนเดียว อย่าว่ากันนะคะ สาวช่างฝันค่ะ ..............)

 

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2551		7 comments
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2551 21:54:55 น.
Counter : 4100 Pageviews.
Share Tweet