|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
เติ้ง กับธุรกิจดราก้อนบอลราเมง !! ( 2 ลูก) ตอนที่ 1 |
|
ไอ้เติ้ง เด็กวัยรุ่น จอมโดดเรียน ไม่เอาไหนอะไรสักอย่าง สิ่งที่ไอ้เติ้งมีดีอย่างเดียวคือ อ่านหนังสือการ์ตูนเก่ง และชอบดูรายการทำอาหาร...
ตอนนี้เติ้งเรียนมหาลัยอยู่ แต่ขอโทษไม่เคยเข้าเรียนหรอก เอาตามจริงมันจะถูกรีไทร์เทอมนี้แน่นอนแล้ว...
โดยเวลาทั้งวันส่วนใหญ่ของ เติ้ง หมดไปกะการนอนดูยูทูป อ่านหนังสือการ์ตูน (เถื่อนบ้าง ไม่เถื่อนบ้าง) อยู่กะหอพักที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ...
เงินทุกบาททุกสตางค์ ที่เติ้งใช้กินใช้ซื้อหนังสือการ์ตูนจ่ายค่าเน็ตอยู่ทุกวันนี้มาจากเงินที่พ่อกะแม่ส่งมาให้เป็นค่าใช้จ่ายในการเรียน แต่ก็นั่นแหละมันไม่ได้เอาไปเรียนหรอก...
Konna Koto ii na !! Dekitara ii Na !! Anna Yume Konna Yume ippai aru kedooo!! เสียงเรียกเข้า เพลงโดเรม่อนดังขึ้น !
เติ้งที่กำลังอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่เหลือบไปมองว่าใครโทรมา
นั่นไงกูว่าแล้ว แม่โทรมา!!
พอเห็นเรื่องแรกที่เติ้งมันนึกออกคือ จะโกหกอย่างไงดีให้เนียน ให้แม่ไม่รู้ว่ามันไม่ไปเรียนนานแล้ว...
คิดนานไม่ได้ด้วยสิ... ต้องรับรับแล้ว...
เติ้ง : ฮัลโหลแม่...โทรมาหาเติ้งมีอะไรหรอ.. แม่ : เออลูกเป็นไงมั่งอะ ทำอะไรอยู่ ? เติ้ง : เอ่อ... กำลังว่าจะออกไปห้องสมุดนะแม่ แม่: อ๋อ หรอดีแล้วละลูก ตั้งใจเรียนให้ดีนะ อาจารย์สอนอะไรก็ทำตามนะ ตั้งใจเรียนละ เติ้ง : ครับ... แม่ : แม่ตอนนี้ อยากจะบอกเติ้งเลยว่า ตอนนี้แม่ไม่ค่อยดีแล้วนะ... เติ้ง : หือ ? ยังไงแม่.. แม่ : คือช่วงนี้อยู่ดี ๆ ตัวมันก็บวมใช่ไหม แม่ก็คิดว่าเป็นโรคลมอะไร แถมช่วงนี้แม่ฉี่ออกมาฟองฟอดเลย แล้วเมื่อวานนี้แม่คลื่นไส้กินอะไรไม่ได้เลย แม่เลยให้พี่เอ็งพาไปหาหมอ เติ้ง : แล้วเป็นอะไรแม่หายแล้วใช่ไหม แม่ : ไม่หายนะสิ หมอบอกแม่เป็นโรคไต.. เติ้ง : เอ้า... เวรกรรมแล้วแม่เป็นไงมั่งตอนนี้.. แม่ : ก็ยังไม่เป็นอะไรมากหรอก หมอบอกยังเป็นระยะที่ 1 อยู่ แต่ไม่เป็นไรนะ แม่โทรมาเล่าให้ฟังเฉย ๆ โลกนี้มันไม่มีอะไรแน่นอนนะลูก ตั้งใจเรียนเข้าไว้ จะได้มีการงานดี ๆ ทำ เลี้ยงตัวเองได้ มีเงินแล้วจะได้ไม่ต้องเครียดแบบแม่นะ ต่อไปถ้าแม่เริ่มเป็นหนักแล้วต้องฟอกไต แม่จะมีเงินพอส่งเติ้งป่าวไม่รู้นะนี่ เติ้ง : เอ่อ.. แม่ไม่ต้องเป็นห่วงเติ้งมากนะ... ดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะแม่ แม่ : จ้า ขอบคุณนะลูก จะไปห้องสมุดใช่ไหม ? เดินดี ๆ นะลูกอย่าเล่นโทรศัพท์ไปพลางเดินไปพลางละ ดูหนทางด้วยนะ เติ้ง : ... เอ่อครับแม่ เติ้งไปก่อนนะ แม่ : จ้า โชคดีลูก เติ้ง : ครับแม่ สวัสดีครับ
สิ้นสายโทรศัพท์จากแม่ เติ้งเริ่มมีสติ คิดอะไรได้บางอย่าง เขาเริ่มรู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาทำ..
แม่ที่เลี้ยงเขา แม่ที่คอยส่งเสียเลี้ยงดูเขาตอนนี้กำลังป่วยเป็นโรคเรื้อรัง แต่ก็ยังไม่วายห่วงกลัวจะหาเงินส่งเขา ไม่ได้คิดถึงตัวเองอะไรเลย
แล้วเขาละ.......คิดถึงหัวอกแม่บ้างไหม ?
เติ้งเริ่มทบทวนสิ่งที่เขาทำ วันเวลาที่เขาปล่อยผ่านมันไปอย่างเลื่อนลอยไร้สาระ แต่เขาก็ยังไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีก็เขามันขี้เกียจจนชิน โกหกจนเป็นนิสัย เขาจะทำอย่างไรละทีนี้ ??
เขาจึงเริ่มคิดอย่างง่าย ๆ เสริชคำว่า "วิธีพัฒนาตัวเอง" ฮ่า ฮ่า ฮ่า วิธีเบสิกจริง ๆ นะเติ้ง
เมื่อเขาได้อ่านก็รู้วึกว่าแหมทำแต่ละอันมันทำยากเหลือเกินวะ อ่านไปก็บ่นไป เถียงไปในใจ จนเขามาอ่านบทความเรื่องเวลาอันหนึ่ง
เขาสะดุดตรงประโยคที่ว่า "เวลาไม่สามารถย้อนได้ การที่คุณจะทำอะไรในปัจจุบัน ต้องคิดให้ดีว่า ทำแล้วตัวเองในอนาคตจะเสียใจไหม ? แล้วในทางตรงกันข้าม บางสิ่งบางอย่างที่ดี ๆ วันนี้คุณยังมีแรงมีโอกาสให้ทำแล้วไม่ทำ แล้วตัวคุณในอนาคตจะต้องมานั่งเสียใจมันไหม ? เพราะฉะนั้นเวลานี้ให้นึกเสียว่าคุณกำลังเดินทางมาจากอนาคตมาแก้ไขชีวิตตัวคุณเอง คุณจะอยากทำอะไร ?? "
โอ้ว มาย กู๊ด เนส ! เติ้งเหมือนโดนตบหน้าให้ตื่น เขามาคิดได้กับประโยคนี้ ทำให้เขาตัดสินใจเลยทันทีว่า เขาต้องปรับปรุงและพัฒนาตัวเองขนานใหญ่แล้ว..เรื่องเรียน เติ้งไปขอคุยกับทางมหาลัยขอดรอปไว้ก่อนแล้วโทรไปบอกแม่ตามจริงว่า เขาขอดรอปเรียนเพื่อทำงานก่อน เมื่อเติ้งพูดความจริง แม่เขาก็แสนดี แม่จะโกรธลูกชายอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ขัดใจอะไร แต่มีข้อแม้ว่าถ้าไม่ไหวให้กลับมาเรียนให้จบ และเติ้งตกลง (จริง ๆ )
พอเคลียปัญหาคาคาซัง ที่เขาได้ก่อขึ้นแล้วคราวนี้เติ้งก็มาดูอนาคตของเขาต่อไป สิ่งเริ่มแรกที่เติ้งทำก็มาจากการที่เขาไล่อ่านบทความพัฒนาตัวเองนั่นแหละ
จากบทความพัฒนาตัวเองส่วนใหญ่บอกให้เรา หาสื่งที่เราชอบเราจะทำมันได้ดีและมีความสุข เพราะฉะนั้นเติ้งก็มาคิดว่าตัวเขาชอบทำอะไร นึกได้ก็มีแต่ อ่านหนังสือการ์ตูนกะชอบดูวีดีโอของกิน
อืม....จะวาดการ์ตูนอาหาร ขายดีไหม ไม่ดีกว่า ฝีมือวาดรูปเราห่วยบรม อืม....เป็นยูทูปเบอร์สายกินดีไหม อันนี้น่าสน เดี๋ยวเราเจอร้านอร่อย ๆ ก็ถ่ายเก็บไว้เลย รุ่งแน่ อิอิ (สปอยอนาคต คลิปที่เติ้งเผยแพร่ไปแล้ว 1 อาทิตย์ มีคนดู 11 view และวิวมาจากตัวเขาเองดูไปแล้ว 10 View......)
อืม...หรือจะมุ่งทางเดียวไปเลยเปิดร้านขายหนังสือการ์ตูน ! หึหึ ในยุคนี้นะเหรอ ? อืม...รีวิวการ์ตูนที่อ่านมาว่ามัน มันส์ยังไง .. แต่ดูคลิปรีวิวร้านอาหารพึ่งลงไปแล้วไม่น่ารอด
อืม...หรือว่าเป็นคนกินให้เขาดูไม่เวิร์ค ก็ทำให้เขากินไปเลยดีกว่างั้น ง่ายดี
จุดเริ่มต้นเส้นทาง เจ้าของร้านราเมง ดราก้อนบอล ของเติ้งได้เริ่มขึ้นแล้ว...
โปรดติดตามตอนต่อไป...
Create Date : 11 มีนาคม 2563 |
|
0 comments |
Last Update : 11 มีนาคม 2563 22:43:46 น. |
Counter : 905 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|