๊Here comes an opportunity.. F/A United Airlines...

11 SEP 2012 [14:53]

เขียนเรื่องงานครั้งล่าสุดเมื่อเดือนตุลาปีที่แล้ว มาเขียนอีกทีปาเข้าไปเดือนกันยา แอร๊ยยย เกือบปีเลยทีเดียว อิอิ เอิ้ก จริงๆก็อยากจะมาเขียนหลายทีแล้วนา แต่ไคญ่ายิ่งโตยิ่งยุ่ง ไม่มีเวลาว่างเร๊ยยย

มาอัพเดทก่อน ตอนนี้ได้งานแล้ว (ทำมาจะ 6 เดือนละ) เป็น Travel Agent ทำงานใน San Francisco ค่้ะ อยู่แถว Financial District ใครอยู่ใกล้ๆก็แวะมาทักทายกันได้นะคะ

หลายๆคนไม่รู้ว่า Travel Agent คืออะไร พูดง่ายๆ คือ ทำบริษัททัวร์ค่ะ มีหน้าที่รับรีเควสจากลูกค้า อยากไปไหนบอกมา จัดให้ บริษัทที่ทำอยู่ตอนนี้ ทำทัวร์ไปแค่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้นค่ะ เราก็จัดหาตั๋วเครื่องบิน ที่พัก ไกด์ ทัวร์ รวบรวมทุกอย่างเข้าด้วยกัน เก็บเงินลูกค้า จบ

มีเท่านี้ ถามว่าชอบงานมั้ย..ไม่ค่อยอ่ะ เพราะนั่งหน้าคอมพ์ตลอดเวลา ไม่มีเบรกด้วยนะที่นี่ คืออยากกินข้าวเมื่อไหร่ก็กิน ส่วนใหญ่เราก็ห่อข้าวมาทำำงานเพราะอาหารในซานฟรานก็แพงน่ะ

ตั้งแต่มาทำงานที่นี่น้ำหนักขึ้นมาแล้ว 7 โล

เศร้ามั้ย 55+

คิดถึงงานสนามบินแทบขาดใจ แต่ทำไงได้ มีให้ทำก็ดีแล้วเนาะ รายได้ก็ไม่ได้น่าเกลียดเท่าไหร่ $1800 ต่อเดือน ทำงาน จ-ศ 9-5 แต่ไม่มีสวัสดิการ ไม่มีไรเลย ไม่มีหนทางก้าวหน้า เพราะเป็นบริษัทเล็ก (ทั้งออฟฟิศมี 5 คน) บอสเป็นแขกมาเลย์ เอาแน่เอานอนไม่ได้ โมโหร้าย ชอบทุบโทรศัำพท์ (จริงๆนะ) ตอนเข้าไปทำงานใหม่ก็ไล่นักบัญชีออก นี่เมื่อเช้าเพิ่งตะโกนไล่นักบัญชีอีกคนออก จำอะไรไม่ค่อยได้ ยุ่ง และ ฯลฯ เอาเป็นว่าเรื่องเยอะมากกกกก ข้อดีของที่นี่คือเพื่อนร่วมงานดีมาก (ยกเว้นบอสไว้คนนึงนี่หละ) แล้วก็ flexible มาก ลาหยุด มาสาย ไปพักร้อนกันเป็นว่าเล่น

เอาละเล่าไปแค่นั้นพอ เพราะที่ตั้งใจจะเขียนวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ United Airlines
เมื่อเดือนที่แล้วเพิ่งได้รับเชิญ (Invited อ่ะ) ไปสัมภาษณ์งานตำแหน่ง Customer Service Representative พูดง่ายๆก็เช็คอินเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ ดีใจมากกกกก แต่ก็กังวลมากเหมือนกัน เพราะต้องไปประจำที่ SFO (San Francisco International Airport) ซึ่งไกลมว๊ากกกกกกก ไกลจากอพาร์ทเมนท์ที่เราอยู่ตอนนี้มากกกก แล้วเราไม่ได้ขับรถ แถมรถก็มีคันเดียวอีกตะหาก และสามีต้องใช้ทำงานเพราะเค้าเป็น Merchandiser

ค่าตอบแทนแค่ $12.56/hour และเป็นงานพาร์ทไืทม์อีกตะหาก แล้วมันทำงานเป็นกะ เราก็ไม่รู้จะพาตัวเองไปทำงานยังไง คำนวณค่าใช้จ่าย ค่ารถไฟแล้วตกเดือนละ 400 เหรียญได้มั้ง เอื้อก ถ้าไม่ได้ทำ Full time ก็ไม่มีปัญญาจ่ายหรอกนะ เกริ่นมาทั้งหมด เหมือนจะไม่ไปสัมภาษณ์ใช่มะ..ป่าวค่าาา ก็ไปอยู่ดี

สามีลงทุนพาไปซื้อสูทใหม่ (ถูกๆ) เพื่อการนี้โดยเฉพาะ พอถึงวันสัมภาษณ์อิชั้นก็ระเห็จขึ้นรถไฟ...ปรากฎว่ามันใช้เวลานานมากกกกกกกกก เพราะต้องขึ้นรถจากบ้านแล้วไปเปลี่ยนขบวนทีหลังอีก เพราะรถจากบ้านมันไม่ไปสนามบิน ก็ต้องรอรถอีกคันมา พอขึ้นได้แล้ว มันก็ไปรอสับรางอีก สิริรวมแล้วแค่รถไฟอย่างเดียวเกือบ 2 ชั่วโมง

ทีนี้สถานที่สัมภาษณ์มันไม่ใช่ตัวเทอร์มินอลอ่ะดิ มันเป็นศูนย์อะไรซักอย่างของยูไนเต็ด ไอ่เราก็เลยต้องลงสถานีก่อนหน้าสนามบินแล้วเดิน....ใช่เดิน...2ไมล์ได้มั้ง ไกลโคตรรร แถมใส่รองเท้าส้นสูงอีกตะหาก..ปวดเท้้าสุดๆ

พอไปถึงก็ได้เจอกับความประทับใจอย่างแรก...ผู้สมัคร..คนที่มาสัมภาษณ์วันนั้นมีทุกรูปแบบมากๆ ภาษาอังกฤษเรียกว่า diversity คือ สูง ต่ำ ดำ ขาว อ้วน ผอม มีหมด แก่ หนุ่ม คละเคล้าทุกอายุ คือเราเห็นแล้วเรารู้สึกดีมากๆ ที่ทุกคนได้โอกาส งานนี้ถ้าเป็นทีี่เมืองไทย คุณต้องเป็นโสดและอายุไม่เกิน 27 หน้าตาดี ฯลฯ มันตื้นตันมากๆอ่ะ เราก็มองไปรอบๆน้ำตาคลอ (บ้าไปแร้ว เป็นนางงามมิตรภาพเรอะ) คือปลื้มอ่ะ จากใจจริง

รอกันอยู่ในห้องรับรองซักพัก กรรมการก็เดินมากเรียกให้ขึ้นไปชั้นบน เพื่อดู presentation เกี่ยวกับสายการบิน พอดูจบก็มีคนมาอธิบายถึงสิทธิประโยชน์ที่จะได้รับจากการทำงานกับยูไนเต็ด ขอบอกว่าสวัสดิการดีมากกกก คุณได้สวัสดิการตั้งแต่วันแรกที่เริ่มงานเลย แต่ช่วงทดลองงานก็ยาวนานมากเช่นกัน 6 เดือนแน่ะ ที่สำคัญคือสายไม่ได้เด็ดขาดเลย (เอาแล้วไงล่ะ นี่ถ้าชั้นนั่ง Bart มาทำงานแล้วมันดีเลย์เนี่ย มีหวังจบเห่)

พอพูดคุยจบก็มีให้ซักถาม ก่อนที่จะเรียกไปสัมภาษณ์ตัวต่อตัว อันนี้เราชอบมาก เพราะเป็นโรคแพ้ Group interview 55+ เจอเมื่อไหร่ตกม้าตายทุกที หลังจากรอประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้ง ก็ได้เข้าไปสัมภาษณ์ กรรมการที่สัมภาษณ์เราเป็นผู้หญิง คำถามที่ถามก็ทั่วๆไป อย่างเช่นทำไมถึงอยากทำงานกับUnited ถามเรื่องการแก้ปัญหาหรือสถานการณ์ที่ผ่านมาในการจัดการกับลูกค้าจากประสบการณ์ของเรา ทำไมเราถึงควรเลือกคุณเข้ามาทำงาน ประมาณนี้ ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง

ไอ่เราก็มีเท่าไหร่ใส่ไปให้หมด ประสบการณ์แปลกๆฮาๆก็ขนมาประกอบการสัมภาษณ์หมด คนสัมภาษณ์เราพอเราตอบอะไรไปก็จดยุกๆยิกๆ ไม่รู้เขียนไรมั่ง 55+ สัมภาษณ์เสร็จก็บอกกลับบ้านไป จะรู้ผลทางเมล์์ภายใน 2 อาทิตย์

ิ่อ่าาา จริงๆตอนไปครั้งได้เพื่อนใหม่มาหนึ่งคน เป็นคนฟิลิปปินส์ อาสาขับรถไปส่งเราที่สถานีรถไฟตอนกลับด้วย ซึ่งหลังจากสัมภาษณ์ไปวัน-2วัน เพื่อนคนนี้ก็ได้รับโืทรศัำพท์ว่าได้งานแล้ว พอเค้าส่งข้อความมาหาเรา ไอ่เราก็แบบ เออ..สงสัยแห้วละ เพราะไม่ได้คอล ถามว่าเสียใจมั้ย ไม่เท่าไหร่นะ เพราะคิดว่าคงไปทำงานไม่ได้อยู่ดีน่ะ แล้วตอนสัมภาษณ์ก็ทำไม่ได้ดีเท่าไหร่...

ปรากฏว่า 1 อาทิตย์หลังจากนั้นครับ..อีเมล์ Congratulation มาหาเรย ได้งานจ้าาาา ดีใจมว๊ากกกกกกก แต่แบบ...ชั่งน้ำหนักดูหลายรอบมากๆ ถามคนนั้นคนนี้ สุดท้ายก็ต้องตัดใจ ถึงแม้จะเป็นบริษัทในฝัน แต่ก็นะ ความเป็นจริงมันไม่ให้อ่ะ..เสียจาย..

แต่ค่ะ แต่!!!!!!!!!!

มันยังไม่จบแค่นั้นค่ะ เราเพิ่งได้อีกอีเมล์ เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว... Invitation ให้ไปสัมภาษณ์เป็น Flight Attendant!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แต่ครั้งนี้ต้องไปสัมภาษณ์ที่ Houston!!!! ยูำำไนเต็ด จะให้เราบินฟรีไปสัมภาษณ์แต่เราต้องออกค่าโีรงแรมเอง เค้าไม่อนุญาตให้บินไปวันเดียวกับวันที่สัมภาษณ์ หลังจากคุยกับสามีแล้ว และเพื่อนๆยุอย่างแรง (55+) เราก็ตัดสินใจไป อิอิ จะบินวันที่ 24 กันยา นี้้ค่า สัมภาษณ์วันที่ 25

นั่นแหละ เรื่องที่จะมาเล่าวันนี้ สั้นๆตอนท้าย อิอิ พระเจ้าขา ถ้านี่เป็นน้ำพระทัยของพระองค์ ก็ขอให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีนะคะ สู้ๆๆๆ

พระเจ้าอวยพรค่ะ

Create Date : 12 กันยายน 2555 Last Update : 12 กันยายน 2555 6:00:40 น. Counter : 4276 Pageviews.		4 comments
Share Tweet